习静閟衣巾,读书烦几案。
卧思清露浥,坐待高星灿。
蝙蝠户中飞,蠛蠓窗间乱。
实无河朔饮,空有临淄污。
遗金不自拾,恶木宁无干。
愿以三伏晨,催促九秋换。
《杂曲歌辞·苦热行》
唐·王毂
祝融南来鞭火龙,火旗焰焰烧天红。
日轮当午凝不去,万国如在洪炉中。
五岳翠乾云彩灭,阳侯海底愁波竭。
何当一夕金风发,为我扫却天下热
《苦热》
唐·司空曙
暑气发炎州,焦烟远未收。
啸风兼炽焰,挥汗讶成流。
鹳鹊投林尽,龟鱼拥石稠。
漱泉齐饮酎,衣葛剧兼裘,
长簟贪欹枕,轻巾懒挂头。
招商如有曲,一为取新秋。
《夏夜苦热登西楼》
唐·柳宗元
苦热中夜起,登楼独褰衣。
山泽凝暑气,星汉湛光辉。
火晶燥露滋,野静停风威。
探汤汲阴井,炀灶开重扉。
凭阑久彷徨,流汗不可挥。
莫辩亭毒意,仰诉璿与玑。
谅非姑射子,静胜安能希。
《苦热》(节选)
唐·王维
赤日满天地,火云成山岳。
草木尽焦卷,川泽皆竭涸。
轻纨觉衣重,密树苦阴薄。
莞簟不可近,絺绤再三濯。
《出关经华岳寺访法华云公》(节选)
唐·岑参
五月山雨热,三峰火云蒸。
侧闻樵人言,深谷犹积冰。
《送李副使赴碛西官军》(节选)
唐·岑参
火山六月应更热,赤亭道口行人绝。
知君惯度祁连城,岂能愁见轮台月。
《早秋苦热堆案相仍》
唐·杜甫
七月六日苦炎蒸,对食暂餐还不能。
常愁夜来皆是蝎,况乃秋后转多蝇。
束带发狂欲大叫,簿书何急来相仍。
南望青松架短壑,安得赤脚踏层冰。
《夏夜叹》(节选)
唐·杜甫
永日不可暮,炎蒸毒我肠。
安得万里风,飘飖吹我裳。
昊天出华月,茂林延疏光。
仲夏苦夜短,开轩纳微凉。
虚明见纤毫,羽虫亦飞扬。
物情无巨细,自适固其常。
《夏日叹》(节选)
唐·杜甫
夏日出东北,陵天经中街。
朱光彻厚地,郁蒸何由开。
上苍久无雷,无乃号令乖。
雨降不濡物,良田起黄埃。
飞鸟苦热死,池鱼涸其泥。
《观刈麦》(节选)
唐·白居易
足蒸暑土气,背灼炎天光。
力尽不知热,但惜夏日长。
《病中苦热》
唐·权德舆
三伏鼓洪炉,支离一病夫。
倦眠身似火,渴歠汗如珠。
悸乏心难定,沉烦气欲无。
何时洒微雨,因与好风俱。
《夏花明》
唐·韦应物
夏条绿已密,朱萼缀明鲜。
炎炎日正午,灼灼火俱燃。
翻风适自乱,照水复成妍。
归视窗间字,荧煌满眼前。
《依韵和胜之暑饮》
宋·苏舜钦
九夏苦炎热,入伏气候恶。
况兹大旱时,其酷甚炮烙。
争得羿复生,射此赤日落。
欲擘青天开,腾身出寥廓
《大热五首·其一》
宋·戴复古
天地一大窑,阳炭烹六月。
万物此陶镕,人何怨炎热。
君看百谷秋,亦自暑中结。
田水沸如汤,背汗湿如泼。
农夫方夏耘,安坐吾敢食。
《六月二十七日望湖楼醉书五绝》
宋·苏轼
黑云翻墨未遮山,白雨跳珠乱入船。
卷地风来忽吹散,望湖楼下水如天。
《和韩宗弼暴雨》(节选)
宋·苏辙
执热卧北窗,淋漓汗流注。
蛟龙遁水府,谁起叩天户。
偶然终日风,振扰北山雾。
崩腾转相轧,变化不容睹。
《苦热》
宋·陆游
万瓦鳞鳞若火龙,日车不动汗珠融。
无因羽翮氛埃外,坐觉蒸炊釜甑中。
石磵寒泉空有梦,冰壶团扇欲无功。
余威向晚犹堪畏,浴罢斜阳满野红。
《暑旱苦热》
宋·王令
清风无力屠得热,落日着翅飞上山。
人固已惧江海竭,天岂不惜河汉干?
昆仑之高有积雪,蓬莱之远常遗寒。
不能手提天下往,何忍身去游其间?
《扇子诗》
宋·李石
六月三伏猛火燃,卧龙无雨口生烟。
蜩蝉何事得美荫,聒聒不上高树颠。
《剧暑》
宋·范成大
赫赫炎官张伞,啾啾赤帝骑龙。
安得雷轰九地,会令雨起千峰。
《山居杂诗》
宋·曹勋
三伏暑可畏,贫富方共之。
雨忽兼飘风,凉与清气随。
一饷涤炎暍,万里失蒸炊。
大哉天地德,好生常所施。
《连夜书》
元·方回
秋凉断是合还家,三伏今年暑倍加。
病痛百般营药草,精神一半减菱花。
《四时词·其二》
明·黄淮
隆暑启初伏,薰风入虞琴。
安得播馀响,涤我烦热襟。
《初伏日》
清·李锴
伏金积火畏相和,溽雨蒸云日几过。
倚杖风尘回首近,开尊节序去人多。
乘除有在心焉托,出处无方鬓待皤。
暝色欲来岩翠黑,欷歔山鬼泣烟萝。
瞧,都是以“热”为主题,表达方式与描述角度却大不相同,有说屋顶的瓦片在阳光照射下如同火龙鳞片,只恨自己不能生出翅膀飞出城市之外、摆脱炎热;有说风中带着如火般的热度,而汗水汇聚成了小溪流;还有说赤日炎炎、火云翻滚,草木因焦枯而卷曲,江河湖泽因干涸而见底……读罢这些诗句,那热浪滚滚、暑气逼人的场景便已跃然纸上,仿佛置身其中。
用一句诗词形容“天气很热”,你会用哪句呢?欢迎在评论区留言哦~
夏日·消暑
想象一下,在没有空调和电扇的古代,人们是怎么熬过那些热得让人喘不过气的夏天的呢?
其实,他们的消暑方式也藏在一首首古诗里。
《夏日南亭怀辛大》
唐·孟浩然
山光忽西落,池月渐东上。
散发乘夕凉,开轩卧闲敞。
荷风送香气,竹露滴清响。
欲取鸣琴弹,恨无知音赏。
感此怀故人,中宵劳梦想。
《夏日山中》
唐·李白
懒摇白羽扇,裸袒青林中。
脱巾挂石壁,露顶洒松风。
《苦热题恒寂师禅室》
唐·白居易
人人避暑走如狂,独有禅师不出房。
可是禅房无热到?但能心静即身凉。
《山亭夏日》
唐·高骈
绿树阴浓夏日长,楼台倒影入池塘。
水晶帘动微风起,满架蔷薇一院香。
《夏夜追凉》
宋·杨万里
夜热依然午热同,开门小立月明中。
竹深树密虫鸣处,时有微凉只是风。
《幽居初夏》
宋·陆游
湖山胜处放翁家,槐柳阴中野径斜。
水满有时观下鹭,草深无处不鸣蛙。
箨龙已过头番笋,木笔犹开第一花。
叹息老来交旧尽,睡来谁共午瓯茶。
《桥南纳凉》
宋·陆游
携杖来追柳外凉,画桥南畔倚胡床。
月明船笛参差起,风定莲池自在香。
《书斋夏日》
宋·郑刚中
五月困暑湿,众谓如蒸炊。
惟我坐幽堂,心志适所怡。
开窗面西山,野水平清池。
菱荷间蒲苇,秀色相因依。
幽禽荫嘉木,水鸟时翻飞。
文书任讨探,风静香如丝。
此殆有至乐,难今俗子知。
《苦热》
明·苏葵
蒲扇无功院宇卑,月行犹未次南箕。
九成宫在君恩远,三伏天高日影迟。
当午水晶供一枕,辟炎冰茧胜纤絺。
困来漫忆千年事,犹有三军六月驰。
《芸窗幽思四首·其二》
明·周昌龄
水榭乘风恣浪游,隔江歌沸小凉州。
冰盘荐荔堆红玉,琼椀浮瓜漾白沤。
天地一时回爽气,林峦随处散閒愁。
相思有约知何地,只在青山碧水头。
可上下滑动阅览
千百年前,尽管缺乏现代科技的辅助,古人却展现出卓越的智慧与创造力,探索出丰富多彩的避暑之道。他们倾向于融入自然,选择山间、水畔或浓荫之下作为避暑的绝佳之地,借助山光水色、荷塘月色、竹影清风等自然景致,悠然享受夏日的宁静。
此外,古人亦深谙饮食调养之道,通过摄取清凉解暑的食物与饮品,调节体内热气,保持身心的平衡与舒适。
同时,他们倡导放松心情,减少剧烈活动,以静制动,让心灵与身体在宁静中寻得一丝凉爽的慰藉,还利用简单的外物进行物理降温,如扇子,或是冰凉的水晶枕、冰蚕丝织物等。
这些诗句,不仅精准地捕捉了夏日的酷热,也融入了诗人深邃的情感与哲思。在暑热难耐之中,他们不仅忧虑个人的安危与舒适,更将目光投向了广阔的天地间,心系天下苍生的疾苦。他们渴望清风徐来,带来片刻的凉爽与慰藉,这份忧国忧民的情怀,使得这些描绘夏日炎热的诗句,超越了单纯的自然景象描绘,升华为具有深刻思想内涵的艺术佳作。
如此看来,古人的诗词之美,不仅在于其语言的精炼与韵律的和谐,更在于其背后所蕴含的深厚情感与人文关怀,让人在品味诗句的同时,也能感受到诗人那颗滚烫而真挚的心。
在《明月来相照》这套专为孩子设计的古诗学习书籍里,用月亮作意象,以《新月》《弦月》《满月》,来串联小学部编语文书里的103首古诗。
朱爱朝老师以其温婉细腻的笔触,为每一首古诗撰写了引人入胜的小文,揭示了古诗背后的创作背景与动人故事,更让这些古老的文字焕发出新的生命力。
《明月来相照》不仅是一本适合小学生朗诵与阅读的古诗精选集,更是一本极佳的写作示范教材。通过这本书,孩子们不仅能够领略到古诗的魅力,更能在潜移默化中提升自己的文学素养与写作能力。趁着暑假和孩子一起读起来吧~
返回搜狐,查看