雨窗闲睡黯黯幽窗雨若丝,拥书闲卧得春宜。翩然一梦无人扰,蝴蝶庄周两不知。
无题自恨天生性太顽,忙钱无计转忙闲。春来花发诗多少?付与秋风随意删。
上元夜雪偶得今宵无月怅云笼,独饮胡涂酒数盅。醉起出门惊玉宇,如何身在广寒宫。
复游漓江,见烟雨朦胧,绝似淡墨山水画,即兴而赋:青山淡抹水洇洇,妙在七分看不真。大匠无心细勾勒,偏留我作画中人。
篙不共清高山野间,独来水上混人缘。埋头苦渡匆匆客,点醒江湖幻梦天。
春雪访草庵先生不遇旷野云遮久,春回雪落迟。寒庐更玉瓦,老树换琼枝。鸟散庭生竹,人来鬓有丝。知君何处去,访戴亦多时。
西出嘉峪关往敦煌路上龙雀过居延①,荒秋望地边。黄沙浮蜃气,大漠卷孤烟。烽燧遗残照,关河印旧年。畏途多坎坷,此去羡飞天。注:①龙雀:武威出土文物马超龙雀,为我国旅游标志。此指旅游团。
谢吴未淳先生锡号藉舟①承君生妙想,锡我以嘉名。一苇随风适,三更逐月行。悠歌携远思,美酒载闲情。相藉唯苏子,舟中睡到明。注:①先师赐号藉舟,原自东坡《前赤壁赋》末句:“相与枕藉乎舟中,不知东方之既白。”以释余名白晓东也。
湟里小镇赠别西安艺鸿兄吾侪各西北,何故遇常州。只为追明月,同来醉小楼。廿年期短聚,一别梦长留。此地春归早,梅先寄陇头。
乙酉正月初七大雪寄赠金水一首何堪除夜酒,酩酊入鸡年。醉醒逢人日,游怀趁雪天。君应折梅去,吾或掉舟还。淡友期神会,惟无世俗缘。
登黄山一首入画频年梦,今方乐在黟。禽花谙雪个,山水熟梅痴。起草凭勾遍,搜峰幸未迟①。仙人遥指处,吾亦认吾师。注:①雪个,朱耷。梅痴,梅清。起草、搜峰,石涛有画黄山诗句:“搜尽奇峰打草稿。”
中秋寄友识君如此月,印象总光明。晦朔谁曾仰,行藏我自倾。天涯凭远近,世上有阴晴。每至今宵醉,皆因在酒盟。
登成山角天涯望无际,地绝仰高岑。不上成山角,焉知黄海襟。枉传仙岛在,空使祖龙寻。一自秦桥没,潮头拍到今。
庐山雾裏霞披气象殊,匡山自古傲江湖。侧峰横岭连苍翠,飞瀑流泉挂碧芜。尘径嚣嚣花径掩,青云赫赫白云孤。风雷几度惊天下,多少英雄没异途。
和唤云丙戌生辰一首聊兼自哂此身即佛不曾参,轮转今生始觉惭。枉学拈花空浅笑,焉知舍筏尚沉酣。长安乞食嘲朱鸟,斗室钻书逊白蟫。喜听莲池传妙曲,如闻法雨在伽蓝。
忆游居庸关一首依清李重华原韵阙耸薨飞雉堞环,风光尽锁一丸间。重开旧制疑明月,遍指层云问汉关。烽燧古曾添戏乐,萧墙今只任吟闲。偕来更续南楼咏,且把军都作砚山。
登九华山松径通幽佛磬随,祗园香袅共云披。清修此际遗高躅,宏愿当年证大悲。久坐天台试枯槁,遥看世界渐迷离。斜阳坠落千峰暗,月影空明太白池。
乳山银滩新居戏题垛崮山前碧浪徐,银滩处处泊云车。都传海屋能增寿,自信仙湾必有鱼。潮落潮生皆入梦,淘金淘石岂归虚。俯身笑拾蜗螺壳,免得明朝蟹寄居。
过玉都商城与如是观主人郭创先生雅识有赠砚田久叹没尘芜,偶逐闲云谒玉都。金粟笺香腾翰墨,乌丝栏雅粲玑珠。天生气韵追黄米,自有情怀近陆苏。如是观前书万象,几人虚静似平湖。---------------------------------------------------------------
周燕婷,女,1962年12月生于广州。广州师范学院物理学学士、物理教育研究生,中学物理高级教师。1982年师从张采庵先生学词。著有《初月集》、《小梅窗存稿》等。
小瀛洲海棠已谢陌上寻芳叹已迟,海棠空剩梦边枝。好花留作明年看,不负心头一点痴。
咏梅和斗全己丑人日莫自多情忆旧时,千年难得一相知。孤山不遇林和靖,肯把天香嫁与诗?
岁暮和友人韵寄怀智妙居士梅花犹待发,天气几番更。逐暖云无迹,添寒月有情。何缘师我佛,真个悟人生?雪意窗前近,诗愁感莫名。
八零届同学乙酉五羊重聚未悉流光逝,风霜鬓角侵。云天随雁阔,烟树隔江深。渐少春边梦,空馀壁上琴。黄花一壶酒,追忆少年心。
秋日随先生大围山小住步明汉君韵寓居青嶂下,疏雨助清眠。绿径摇金菊,苍崖响玉泉。四围松静立,午夜月高悬。暂作忘机客,偕来享自然。
秋游荔波水上森林得句欲探龙宫秘,秋风结伴行。树从波上出,凉向袖边生。远壑笼烟紫,高崖落照明。诗成谁与和?啼鸟两三声。
秋日清远飞来寺莫道禅窗寂,西峰是比邻。秋花三径老,眉月一痕新。石转溪声远,霜清树色匀。空山来复去,何处不宜人?
春泛小漓江清游不是载愁船,杨柳新生串串烟。日色初随梅子暖,春声暗遣鸟儿传。流波百折终归一,积翠三分更望千。天自融和人自健,只怜诗债欠年年。
醉花阴 桃花岛寻桃花不遇岸草堤沙风细细,晓露枝头坠。小径自徘徊,浅绿深黄、倦树凭谁倚? 江山不管流云意,依旧青如此。何处觅桃源?一抹斜晖,掩映烟波里。 踏莎美人 雨后漫步厦大校园绿帐深迷,红罗低掩,雨馀天气凉生渐。清香一掬水微澜,拂绿穿红惆怅总无端。 山色朦胧,湖光冷淡,月痕偏似秋痕敛。伞风吹起晚荷圆,蓦忆年时那个落花天。浣溪沙 淑萍自重庆来书畅论词坛现状有感却寄羞把蛾眉问浅深,小楼一角傍花阴。隔帘风雨漫相侵。 素稿能无家国泪?锦弦自有雪冰心。天光云影耐追寻。
浣溪沙 北上车中作暗把红衣换素罗,蜻蜓依旧恋圆荷。看花心绪渐平和。 只道晴芦生雪早,翻怜岸柳受风多。梦随秋雁渡黄河。浣溪沙 读斯奋先生山水长卷感题一抹林烟向晚收,二三白羽信天游。四围山色翠悠悠。 欲借清溪闲浣梦,怕凭红叶说知秋。年光无赖傍人流。蝶恋花 春游南国桃园南国江村云渺渺。岸柳庭筠,争共桃花俏。细雨斜风寒料峭,东君不解怜娇小。 紫梦红情谁个晓。水眼山眉,惹动愁多少?若有桃源归要早,渔人去后馀残照。临江仙 读《浣溪沙·乡梦》寄些雩摇碎海棠枝上月,芸窗洒落芳痕。风蝉入夜渐无闻。圆荷空舞影,可是那时根? 闲倚阑干思往事,长空一色流银。花开花谢岂无因?蛛丝频织梦,笑看网中人。临江仙(三首)因念江城春信息,飞鸿几度江云。阑干日日倚黄昏。春情非似昨,只是可怜人。 见说东风和雨去,依稀透露芳痕。独愁瘦损旧罗裙。人情非似昨,只是可怜春。
每被东风芳信误,十年心事微茫。江头几度立残阳。柔丝风里乱,薄梦雨中凉。 芳信重来楼寂寂,楼前一树垂杨。流莺苦苦逐馀香。已无肠可断,何处着思量。
苦恨相逢春已晚,落花狂似当年。悄然帘下独凄然。重重罗幕隔,隔不住啼鹃。 纵有柔情肠已断,更无双泪君前。几番辛苦不成怜。今宵如有梦,梦不到君边。菩萨蛮(十二首选八)小楼灯火依依别,湘江不见湘江月。芳草若何情,随人千里行。 旧携堤上路,烟柳愁无数。芳梦与君同,榴花如火红。
行云几日芳音渺,小梅疏雨侵清晓。怜取绿罗裙,欢痕和泪痕。 何人吹玉曲,愁动潇湘竹。独自倚高楼,门前江水流。梧桐高树红墙隔,梧桐花似愁人白。日日数离情,一程还一程。 临歧心事重,斜月迷离梦。锦字带鸿归,绿烟杨柳堤。天风拂散迷中雾,蓬莱梦续潇湘路。芳意托王孙,人间怜好春。 星桥桥下水,何事风波起。弹泪向东风,千山鹃血红。珠帘四面重重护,蛾眉依旧教人妒。心有万千言,每番花月前。 西风情绪恶,片片荷衣薄。立尽夕阳红,楚天幽梦中。一株兰蕙生春角,年年记取瑶池约。鬓影共云踪,相思何处逢? 花枝鸾镜里,犹带前宵泪。不忍画蛾眉,湘江烟雨迷。冻枝初破梅花朵,江楼玉笛轻吹过。香篆几回肠,酒杯应细量。 闲云随意绕,月出东山悄。帘幕度东风,翠屏春梦红。湘裙欲共春行色,晓莺清悦玻璃隔。花影卷帘来,海棠应未开。 楚山云袅袅,堤路芳菲绕。脉脉与君情,依依杨柳青。高阳台白玉阑边,碧桃花下,那年初解相思。欲赠琼瑶,惊风轻皱春池。飞鸿夜夜西窗过,隔窗纱、梦影低迷。梦醒时、檐角勾留,一撮柔丝。 人间不是忘情地,正斜阳脉脉,垂柳依依。半掩梨门,东风几度徘徊。倩谁问取情何物,总为伊、瘦损双眉。怎消他、花满楼头,月满桥西。水调歌头 中秋后五日望月感怀休傍镜台侧,怕见两眉攒。画楼西畔阑曲,寂寂一冰蟾。白露残香数点,霜叶寒风几片,枯草没林弯。秋水人何处?孤雁唳云间。 相离恨,重逢梦,泪阑干。月环如玉,凭谁解得玉连环。漫道愁丝难剪,深恐欢痕易断,薄袖正天寒。莫尽今宵泪,留共对伊弹。齐天乐西风乱拍阑干曲,潇潇一山凉雨。败叶零丁,残蝉断续,谁念篱边孤侣?重寻旧圃。正花怯寒衣,剩香狂吐。寂寂高山,一秋心事共谁诉? 盈盈轻坠粉泪,惹愁人已杳,空对愁赋。月落星沉,云飞梦远,多少生涯思绪。新声漫谱。怕锦瑟弦冰,角商凄楚。雾压江天,断鸿飞倦羽。霜花腴夜窗雨歇,怅梦云、和愁漫绕屏山。横幕遮灯,响虫移户,单衾自拥清寒。怨怀未宽,叹泪珠、犹滴银笺。正销凝、万点梅花,乱随风笛到吟边。 人世几多伤逝,付朱弦锦瑟,暗换华年。缥缈来生,迷茫去路,炉烟百转千环。柳堤药阑。负当时、眉月新娟。向妆台、试盼长波,解人唯镜鸾。满庭芳 踏青寄东遨花眼初开,柳眉才画,竹阴芳梦新圆。远山霞抹,江树暗生烟。谁道馀寒未了?亲手试、流水溅溅。溪亭外、风斜雨细,吹湿芰荷船。 何年、身似燕?裁云剪月,闲却香椽。把一点春思,衔到君前。懒管前期后约,待重理、几上丝弦。黄昏近、溪边新月,生怕照无眠。东风第一枝 新春试笔步梅溪韵嫩叶才尖,疏枝渐老,梅英暗坠尘土。轻寒还在珠帘,细雨又侵碧户。春来今日,倩谁问、春归何处?倚楼望、山角云涯,隐约一丝芳缕。 犹记取、题红旧句;漫料理、踏青新绪。可怜水韵兰情,唤醒莺朋燕侣。桐阴柳陌,喜长日、酌风斟雨。便见得、花卜佳期,商略蝶蜂来去。----------------------------------------------------------------------
吴金水,本名吴国水,号玄白、生云阁主,笔名金水,以笔名行世,1963年10月生于北京。初中肄业。曾任友创公司业务员、京亨房地产公司办公室主任等职。上世纪80年代追随诗人、书法家吴未淳先生。诗词创作主张抒发个人真性情,忌做作。现为北京居庸诗社社员、复雅堂文化公司专刊《诗词界》编辑。湖畔独坐拂面风微蝙蝠轻,遥天霞色幻蓝青。黄昏水槛无人到,独伴湖山入窈冥。梦中得“岁月因诗废”一句枕上再续成篇枕上容予懒,春回昼渐长。雪庭融鸟迹,风户度花香。岁月因诗废,名心为酒荒。故人今久别,怕见问行藏。过嵩山客路千山过,嵩高信壮哉。浮云生涧底,归鸟度岩隈。影扫中州暗,峰裁碧落开。今宵还独宿,乡思亦崔嵬。嘉陵江上小酌久爱悠悠意,临流兴不穷。更将千里乏,掷与满江风。美酒浮粱白,嘉鱼尾躐红。回看阆州市,灯火渐朦胧。己丑仲夏过二郎山入康巴下行千百旋,犹妨高鸟度。回首看曾经,更在云高处。前望惟苍茫,长风清肺腑。堪爱此崚嶒,隔断尧天暑。丹巴路上草甸何苍莽,风来万里熏。遥天看雪岭,莲蕊白缤纷。河急喷晴雨,崖危吐乱云。丹巴何处是,烟霭碧氤氲。神女溪幽境知何许,深藏十二峰。仰看天一缝,前转水千重。雾冷渐成雨,礁奇欲化龙。阳台遥望处,莽莽乱云封。 秋兴愁绪如烟思不禁,寒窗掩卷自沉吟。九霄风露斜阳冷,万户秋声落叶深。尘世有谁赓白雪,斯文无地觅黄金。著书难作虀盐计,萧瑟虞卿日暮心。有寄云鸿高举渺清秋,自叹离群独滞留。夜雨青灯书引睡,西风黄叶酒忘忧。蹇连困我三千日,潇洒输君一百筹。欲寄新诗难出手,含毫窗下久夷犹。雨中过三山岛观海鸥声吹梦上危巅,眼底茫茫滚白烟。风雨正酣云似墨,鱼龙欲起浪摇天。星槎已去三千岁,海市空迷四十年。半世回眸如一瞬,人生谁及到桑田。槐庵遗诗书后手写遗诗字迹遒,淡然似水话归休。达人早已勘生死,后学安能释去留。今夕无眠思往事,他年有泪洒西州。春来依旧随春去,每到花朝会倚楼。某朋友屡劝余拜佛不胜其烦乃赋此篇情天欲海半生遥,回首花朝与雪朝。石友每逢皆酒醉,佳人一粲便魂销。愿将百感添诗兴,无意三生托木雕。万劫依然行我素,任君说断奈何桥。秋感怅望清秋又一年,此身依旧似南冠。千山木落征鸿尽,万劫尘翻野马寒。有技屠龙临碧海,无方售世换朝餐。逢人怕问途穷泪,推说西风射眼酸。秋感四首步黄仲则都门秋思韵兼谢晦窗唤云如林广厦势摩空,迢递宫墙映日红。天幻云峰千载共,风催商气九关通。高门惯见淮南犬,新路何须冀北骢。四十馀年闲岁月,侧身闹市作壶公。无边秋色冷燕京,回首浮生感慨并。对面情怀狂阮籍,著书岁月老虞卿。梦中寥落孤鸿影,檐外飘萧乱叶声。难觅星槎泛河汉,升沉不必问君平。
展卷无闻破柱雷,书馀退笔已成堆。难于盛世谈忧乐,且共清风赋去来。宝剑自须和血铸,散材不必倚云栽。胸中十万浣花锦,只为佳人作剪裁。
鹪鹩随处可栖迟,斗室依然抱素丝。款段红尘时下客,蒹葭白露梦中诗。谁听梅韵连三弄,自写兰亭换一炊。却喜吟边鸥鹭友,云笺常代陇头枝。谢堂、蛰堪、晦窗、雪樵以酬和诗见示步韵为和云边逸兴接天浓,莫道明时有不容。每遇高朋邀白酒,常闻大吕应黄钟。奚囊已被烟霞足,鬓雪还蒙岁月供。他日谁招舞雩会,清风千里定相从。车经秦岭四望浮云翠扫空,舷窗时被乱花封。群峰起伏掀天浪,车阵盘旋入海龙。前路将沾南国雨,飘风先洗北人慵。投诗且与山神别,丘壑何曾芥我胸。途中小酌有寄松江灯火普陀渔,又向宁波暂泊车。梦里山川飞蛱蝶,酒边风雨战棕榈。螯分越海霜前蟹,鳞煮凫溪贡后鱼。把盏还思别时意,裁诗聊代大雷书。戊子二月十六日过扬州久慕玲珑廿四桥,今朝信步觅吹箫。偕游每觉花香远,劝饮时闻鸟语娇。几处名园窥旧梦,一湖瘦水看春潮。夜来更问天边月,千载何曾有寂寥。过月牙泉登鸣沙山戈壁滩中树色开,西陲圣境许徘徊。一弯静水宵涵月,十里鸣沙昼听雷。风送驼铃随客去,日移塔影度云来。今朝无意临峰顶,留得馀情待下回。夜宿青城山天师洞危峰卅六拥觚棱,晚步崎岖叩玉京。苔壁嘘云书欲化,霜皮结瘿树能精。衣沾仙气诸天近,梦入空明万籁轻。饱睡不愁朝日起,道山深处鸟知更。华山北峰闲步峥嵘万仞倚天青,仙掌何年擘此形。遥指黄河来碧落,闲看白日向苍冥。世间尘土安能到,劫外星槎信可经。蓬岛迢遥武陵远,吾将长此酌山灵。西山步月长风吹冰轮,悠悠出东岭。辉光如水光,摇荡万千顷。即此忘烦忧,披襟浴清冷。俯仰皆空明,银烛无须秉。鱼鸟俱悄然,同游惟我影。对此竟忘归,溪声漫相警。过莫高窟风送莫高秋,晴空净似洗。游客八方来,络绎三五里。岂独为休闲,言观壁画史。深窟锁霞烟,飞天态旖旎。莲花粲然开,千年尚如绮。佛陀坐庄严,弟子敬以礼。我非解佛人,台前亦徙倚。更佩古人心,坚若滴石水。凿山成蜂巢,崚嶒势未已。佛像多凋残,古人俱往矣。天地自悠悠,谁能识其理。但见此山岩,原是汪洋底。观景台俯瞰白河峡谷危崖高崚嶒,台起崚嶒上。众壑霭夕晖,阴阳森万状。飘渺白河来,百折竟东向。插天山无言,历劫水无恙。嵚崎磊落间,容我来倚傍。莫道此身微,心与山水旷。天放楼小坐主人云鹤兄以虞山访友图见示并索题小楼过雨风日静,迢递花香乱清茗。问君何年结此庐,恬然优游在人境。主人笑我何迂愚,更有佳景邻姑苏。尤数虞山云木秀,开卷示我旧时图。但见满纸峰峦相回合,溪边林木秋萧疏。几人相携林木下,峨冠博带行崎岖。却忆常熟抱琴客,邀我曾此赏迭碧。溪涧窈窕到危巅,登临无需谢公屐。当时清欢尚萦怀,图中指点旧行迹。羡君书画隐市廛,愧我难觅卓锥田。胸中空有丘壑在,竟无寸土施云烟。所幸虞山风月还无主,何时呼朋载酒重盘桓。鹧鸪天虫语凄清夜色寒,寂无人处遣忧端。天边尚有纤纤月,楼外犹存曲曲栏。 花露重,酒杯宽,更邀素影降尘寰。相携莫问何年夕,酒不醒时梦不阑。临江仙 用江南咏梅韵竹外一枝红萼绽,芳辰暗领春风。江云漠漠雪初融。依稀鸿向北,寂历水流东。 曾是翠樽容易泣,奈何今古还同。罗浮山下忽相逢。禽声惊梦断,缺月正朦胧。喝火令 乙酉孟秋,与力夫、江南、凌寒泛舟莲花池。凌寒以竹笛吹姑苏行之曲助兴,赋此以记。水枕销残暑,舷窗仰覆庐。小舟今夕得清娱。身与碧波摇荡,鱼鸟试相呼。 翠叶连裙幄,娇花腻雪肤。乱荷成阵倩谁图。袅袅风轻,袅袅绿杨疏。袅袅笛声吹梦,一霎到姑苏。八声甘州 己丑秋日上崂山是何年大海竟扬尘,陆路接蓬山。看楂枒老树,嶙峋怪石,犹唤飞仙。惊起玄云似墨,挟雨过危巅。听瀑巉岩外,隐隐鸣鸾。 天际觚棱缥缈,但琳宫遥耸,铁索难攀。怅浮生寥落,无计脱尘寰。独徘徊、西风磴道,望沧溟、鳌背有无间。闲鸥外,有星槎过,去已千年。-----------------------------------------------------------
蔡云超,字云起,1963年11月生于杭州。大学学历。现为杭州市西湖区文广新局副局长。中国书法家协会会员,中国楹联学会会员,杭州市政协书画研究院特聘画师,杭州市诗词楹联学会副会长兼秘书长,杭州市书协主席团成员,西湖区政协文史委员会副主任。著有《蔡云超书法诗文选》。
咏孤山梅孤山清绝地,梦里一枝开。鹤引层霞起,云衔片月来。冬日登五台山黛螺顶林疏风愈疾,溪缓水生冰。山寺一轮月,人间十万灯。 夜行西溪水平云抱月,风静雾生林。草径星灯远,隐然闻笛音。 秋雪庵落照古庵曛,烟波芦雪纷。放怀拏棹去,为掬一溪云。
玲珑山翠霭洒玲珑,白云起卧龙。深林空自在,天际一声钟。 秋夜登河渚塔星淡月尤白,秋浓觉露寒。远峰犹可数,芦雪满前滩。西溪十景诗(选四)秋色邈云汉,扁舟野水寒。澄观溪上月,飞雪曳前滩①。移舟深渚去,微雨悄无痕。一曲溪烟里,悠悠何处村②。黄如金栗果,红似泛酡颜。万树争明秀,枝枝向水弯③。西溪端午日,百舸竞潭前。劈浪惊龙胆,声雷势震天④。注:①秋芦飞雪。②渔村烟雨。③火柿映波。④龙舟胜会。 西溪晨游天高塔远云冷,芦白溪寒镜明。舟影惊飞鹢鹭,微风滴露鸣清。 遥寄友人登雁门关雁门西去路迢迢,闻报登关见宋辽。落日长云风欲静,琵琶隐隐马萧萧。 惜春零雨枝头燕语迟,飘飞蝴蝶草萋萋。无言流水晓风瘦,吟得清香落满溪。 西溪古梅茅篷竹影掩寒津,老树篱笆绿未匀。不向人前弄颜色,临波自发一枝春。 己丑十月初一过如意尖西风一夜雨初停,落叶满城追雁翎。郊外峰头惊雪早,半山积白半山青。 客永福寺二首殿宇开新迹,丛林沐夕曛。山深藏福地,池浅见龙纹。客味清茶共,僧钟下界闻。岚光形胜外,曜曜一天云。泠泉天竺下,古刹久徘徊。壑冷沾衣翠,山行别境开。磬声传法性,慧雨涤尘埃。犹待猿啼近,斜晖照客来。 万松书院云淡天高秋与平,紫霞四照满山清。花间脉脉蝶双语,岭上悠悠雁一盟。瞻圣过庭思礼乐,当筵留客坐涛声。听松不计层台去,回首湖光共月明。 如梦令偷得三分闲散,学做小儿贪玩。把酒水云间,谁在隔舟相唤?争看,争看,惊起鹭鸥飞乱。 减字木兰花 龙坞访茶霞光出岫,凝碧揉蓝风拂袖。林杪云翀,紫燕穿堂背远空。 山花解语,佳客清游何处去?添叙茶香,谷雨春浓写海棠。-----------------------------------------------------------
刘中庆,字任之,斋号听雪楼主人、卧垆堂主,网名贺兰吹雪、独孤求醉,1964年4月生于辽宁大连,祖籍山东东莱。宁夏大学中文系毕业。现居北京,为中华诗词(BVI)研究院研究员。自幼好古诗,束发始谙格律,于诗则爱李义山、黄仲则之七律及高适、岑参之七古,于词独锺情于稼轩、迦陵、定庵三家。创作上主张出以真性情,辅以学养、见识。健笔柔情,婉豪兼具,方为上品。雪谁奉玉皇旨,翩跹下大荒。千年污与净,一例作茫茫!戊子中秋乘机自穗归京途中有作又是满城看月圆,此身真到白云边。大荒山下一杯海,东胜神州九点烟。缥缈有时见瑶阙,苍茫无处泊仙船。可怜银汉终难渡,曾与嫦娥一擦肩。次深南2046韵鱼目隋珠岂是耶?滔滔入海尽泥沙。双流合并泾和渭,一穴和谐鼠与蛇。惯有声名月中影,断无消息海东槎。邓林可奈悲风起,吹落纷纷狗尾花。有感于大师泛滥兼次钱默存先生韵寻常猫狗檀香供,扶上神龛总不同。登阁一层足高蹈,读书三卷指生风。有声吠日夜郎北,无语观天古井中。画虎功夫成蓄犬,点睛之笔最难工。秋况入秋诗思渐萧索,西岭登高总不能。廊庙燕泥仍故物,天涯手札有新朋。枯荷馀韵望门寡,古井心情入定僧。背手斜阳无语久,阑干六曲与谁凭。清角来京并次前韵赠答分袂珠江思未穷,陇梅崖雪总心通。平原座上客常满,北海堂中杯不空。诗酒生涯属吾辈,庙堂事业付三公。古今多少风骚事,咏到兰亭大致同。京城即雪次黄仲则韵①岭外寻梅影不单,六花何况满长安。一从禅意生唇角,便遣诗情到指端。柳絮堆初稍觉冷,玉楼砌就已忘寒。可怜尘世终浑噩,洒下缤纷仰首看。注:①此用佛经拈花微笑、天女散花故事。玉楼银海出自东坡《雪》诗:“冻合玉楼寒起栗,光摇银海眩生花。”王荆公曰:“道家以两肩为玉楼,两眼为银海。”东坡曰:“惟荆公知此。”玉楼、银海,俱用道书,方见用事之高深境界也。情殇次黄仲则绮怀韵(十六首选六) 世有所谓情殇者,盖情近痴而未终、事弥绮而无果者,乃检点半生所遇,或摹本事,或拟游仙,效黄仲则绮怀体次韵而得一十六首,谨为诗奠。
一角栏杆看日沉,青衫不觉夜凉侵。雪中雅士唯居剡,月下美人多姓林。流水有声情切切,高山无语思愔愔。苍茫谁是知音者,为我重弹海上琴。
海上当时明月生,桃花扇底漫调笙。隔台递酒手难握,邻座传花目欲成。子夜钟敲十二响,阳关曲迭第三声。今宵灯火辉煌甚,细雨零丁独自行。
佛庙抽签总不灵,摇红烛影冷山屏。沉吟五夜衣还薄,辗转三更枕未宁。油壁香车一从遇,峡云岭雨去无停。歌阑直到东方白,也是稀疏几点星。
楚王云梦画罘罳,雾裏看仙浑可疑。箫管低吹挑我处,眉山淡画背人时。凭肩水殿流星见,携手虹桥明月知。话到春蚕除却死,红尘只有义山诗。
玉佩一天三抚摩,灵妃心事竟如何。来随明月潭边立,去似朝云竹下过。歌裏蓬山歌渐渺,梦中楼阁梦无多。行行背影依稀灭,记得春风小酒涡。
天孙帝婿隔河望,太古情怀触感伤。海客合钗两厢恨,洛神留枕十年香。殊难采药遇仙子,容易开筵别阮郎。总是芳邻成远嫁,鼓钟声裏正催妆。伤逝(四首选二)楚歌十面杂而庞,九鼎如何一力扛。情到悬崖每称绝,爱离火海不成双。泼茶事已随流水,剪烛人犹立小窗。只是当时《别姬》曲,分明过片换新腔。
大荒谁奋鲁阳戈,欲挽斜阳不坠河。箫遇知音三弄少,酒逢世故半杯多。断无可救屠龙局,那复回生倒地陀。仙客已骑凤凰去,独孤台上忆秦娥。银川即雪兼迎虎年新春渐次鹅毛一地铺,琼楼全不费工夫。已描纸虎度秦岭,又送泥牛入五湖。容易尧天扬谢絮,殊难番海献隋珠。平明仍作祥征看,万里江山混一图。浣溪沙 酒吧独酌法国干红鸡血杯,朦胧灯色旧吧台。玉瓶新插紫玫瑰。 希望都随红烛灭,心情渐与小楼灰。隔窗夜雨正迷离。浣溪沙 酒吧对酌昨夜星辰昨夜风,隔台凝望语从容。欲牵卿手不由衷。 一点烛光明复灭,三分醉意淡犹浓。那汪泪眼太朦胧。浣溪沙 立冬日有感每向深秋感物华,岭南渐不寄梅花。美人消息来年赊。 仍有烛芯浑未死,断无铁树复生芽。彩铃一动总猜她。摊破浣溪沙 情侣路 珠海有路名情侣,蜿蜒绕海十馀里。前日与婴宁漫步至子夜方归,追记一阕。此处无声胜有声,凝眸对视太深情。心跳声随涛拍石,倩谁听? 一点航灯频闪烁,两三渔火渐微明。十里弯弯情侣路,两人行。醉落魄 醉后步迦陵韵扪胸如堵,酒醒不记来时路。银河一派流今古,仰卧朝天,大野沉沉处。 少年意气中年赌,几回梦裏抟鹏举。可怜原上狐追兔,泪眼模糊,不似当年汝。踏莎行 情人节美女如云,香车如海,红尘谁是吾之爱。万人丛裏擦肩过,回头记得青青黛。 十里桃花,三生等待,人间信有痴情在。年年此夜立东门,那人却在东门外。鹧鸪天 步白石韵细雨绵绵无歇期,如何此夜不相思。琵琶低诉昭君怨,杜宇休教带血啼。 荷断梗,藕连丝,红心到死已无悲。一从烟浦重分手,牵挂至今各自知。鹧鸪天 赋文森作业错把浅杯换大盅,当时赢得醉颜红。烟灰消息随风远,冰块心思与酒浓。 携素手,坐花中,那弯明月太玲珑。梦魂已度蓬山外,仍隔蓬山一万重。鹧鸪天 再步庶之兄碣石韵纵是醉眸横是秋,始终大气荡胸头:八千里外云涛集,一万年前星月悠。 登碣石,戏沙鸥,诗人到此笔能休?朗吟萧瑟秋风句,四顾苍茫谁与游。鹧鸪天 闻国庆期间京城各大超市菜刀下架十二金人事属疑,前朝故事不稀奇。九州岛生铁三天铸,京阙并刀一夜飞。 高渐筑,博浪锥,人间犹有火中遗。并刀若解亡秦国,汉国亡来又是谁?水调歌头 登黄鹤楼极目楚天外,江入大荒流。一声铁笛吹彻,黄鹤去悠悠。崔颢诗题何处?太白笔沉江底,无语我登楼。漠漠汉阳树,天际点孤舟。 指琴台,辨飞阁,觅芳洲①。人间千载,白云几度为谁收?拍碎巫山十二,劈断洞庭八百,此事恨难酬。酩酊一长啸,醉眼看吴钩!注:①飞阁指晴川阁,芳洲指鹦鹉洲。卜算子 慢重悼素弦 余过西湖,偶见有茶楼名曰“湖畔居”者,风荷习习,修竹猗猗,诚品茗听筝之佳处。忽忆亡妹素弦曾言于西湖边某茶楼弹筝,其网名亦有“碧螺春湖畔居”者,疑即在此。小立久之,感赋慢词一阕以记。清荷别院,幽竹洞天,惯是重门深闭。燕踏帘钩,犹说小楼旧事。记瑶筝、断续回廊裏。甚凄楚,残山一抹,西湖也应垂泪。 尺素无由寄!奈紫陌黄泉,顿成轻易。去去琼台,料把素弦重理。指盈盈、那管天花坠。恍兮惚,馀音袅袅,是空中环佩!金缕曲 京华烟云之五:居庸关怀古兼次迦陵“废堞经秋坏”韵大块何曾坏,独登台、斗牛明灭,银河澎湃。一带关山蜿蜒上,拔起居庸要塞。怅辽阔、百无聊赖。涿鹿当时血漂杵,算蚩尤黄帝今安在?一例是,原上稗。 汉书下酒平生快,甚而今、壮怀依旧,雄心渐惫。我欲手携羊裘客,同钓富春江濑。置身在、红尘之外。一箪一瓢亦足矣,傍孤山、且了梅花债。醉馀事,聊发慨。贺新郎 重阳与文森、狂生、秋风、东方白景山登高约用须溪起句同赋携手登高赋,正重阳、题糕时节,菊花初度。栏外临风浑落帽,到此襟怀一抒。同行者、二三诗侣。漫指红墙四围抱,最辉煌、金碧东皇处。凝眸久,镇无语。 当时烈火斜阳暮①。叹孤家、半悬白练,一弯罪树②。万里长城君自坏,放入黄巾十路。金銮殿、胡儿易主。欲酹琼浆于树下,又旗袍仙队翩跹步。邀合影,频招予③。注:①当时烈火句见《明史》:“昧爽,帝登煤山,望宫城尽火,遂同承恩对缢煤山古树下。”②罪树,古人谓崇祯自缢之槐为“罪槐”。③旗袍仙队句指当日景山顶有身着清宫服模特队拉客留影事。--------------------------------------------------------------------
张力夫,原名志勇,号力夫,近年以号行,别号畏临轩主人,1964年10月生于北京宣武区,祖籍河北滦南。十五岁尝试作诗,四十岁前后方有所悟,外祖父指引入门。诗爱陶渊明、杜甫,词推辛弃疾、姜夔。诗词创作主张以古人为师而不泥于古人,尚风雅,重气格。现为《中华诗词》杂志社编辑部副主任。有《畏临轩选稿》一卷刊行。夏日云蒙山2007年7月空山鸟自鸣,枕石人闲卧。蛱蝶影翩翩,时于梦中过。什刹海茗坐瑞典友人邀作短句2008年7月烟袋斜街雨,波罗的海风。小楼人合契,天地纳壶中。题艾东垂钓图2009年5月几度南飞雁,随风过苇林。久将尘世忘,独自钓秋深。哈尔滨冰雪大世界2007年1月凤塑龙雕冰作魂,虹霓绚丽水晶村。松花江畔黄昏早,漫入神工鬼斧门。呼兰县萧红故居2007年1月雪后空庭寂寞堂,奁台曾试女儿妆。红尘检点应无憾,了断生生生死场。双城魁星楼2007年1月飞檐迭栱势崚嶒,北斗相依云可凭。信有神明通大道,与君同上最高层。承杨千成君雅意赋通海秀山二首2007年6月几重瑶阁几重岚,石径相携友二三。古柏自荣莺自语,清凉台上话升庵。万树风生四季涛,仙门暂许避尘嚣。悠然会得楹联意,始信名山不在高。都江堰二首(选一)2007年10月江堰修成稼穑兴,国称天府得相凭。秦王霸业争辛苦,千载人来吊李冰。四川地震二王庙损毁悲感2008年5月枯坐神回江堰城,中宵死寂月无声。王祠瓦砾苍黔血,块垒如何抚得平!呼伦贝尔草原2008年8月飘然雨过立新晴,碧草接天呈地平。顿觉此身归造化,人间无事可营营。井冈2009年4月水溯清源云溯乡,葱茏千里岭低昂。名山自有真颜色,不必红装更武装。
寿张结老2009年7月心悬明镜自堂堂,遍历沙场翰墨场。齿德双尊天下重,应思渭水待文王。行至红螺寺2007年5月期与白云会,晨钟先导吾。千竿摇翠玉,满斛漾珍珠。寺易明清主,山留晋宋图。差之惟一念,净土岂遥乎。客乌兰察布再呈牛敏君2009年6月塞北红山口,流年梦未停。天垂云淡淡,雨过草青青。健马思空阔,长风拂性灵。今呼河套酒,重话大汗庭。己丑秋日初雪九月凝飞雨,盈窗动晓寒。城山冰境界,槐柳玉琅玕。俯仰千秋小,行藏一念宽。自非梁苑客,伏榻效袁安。商丘侯朝宗李香君故居2007年4月别感侯门似海深,馀晖楼角转庭阴。往来客吊桃花扇,天地谁医壮悔心。风抚芸窗萦乱絮,尘封几案锁瑶琴。古城今夜思沽酒,醉与何人放浪吟。戒台寺山庄留宿燕兄限韵2007年6月高朋四座酒盈缸,风遣清凉夜入窗。快意无须分主客,闲吟自许赋兰茳。山门古木参差列,阁上疏钟断续撞。向晓忽思端午近,幽情遥寄汨罗江。返京后诗寄滇中诸友2007年8月南滇再访若归巢,凤鸟嘤鸣认故交。雨霁云车出通海,风扶仙侣过思茅。澜沧江阔神龙曲,野象沟深竹韵敲。遥托蓟门秋雁去,金兰情愫蕴诗钞。北兵马司十七号2007年11月雨巷幽深入画图,依稀得辨旧京都。初秋院落涵清气,满架葡萄缀紫珠。朝夕可闻秦望楚,兴亡偶感越吞吴。自来山海行吟客,容与禅茶道不孤。唐山大地震纪念碑2007年11月卅万幽魂永逝形,上皇何不恤生灵。残宵远近号声厉,断壁参差血气腥。只道军威救黎庶,无关人祸若天刑。碑高已作新风景,漫引双眸入杳冥。友人于自新路小饮别后戏作2007年11月衡水三杯力不胜,玉山摇曳势将崩。四肢流动全疑酒,满眼虚无尽是灯。宴罢倏知人可散,诗成窃喜鬼来憎。小儿闻讯遥相接,未许楼高自在登。戏题高烧初退2008年9月炎炎可畏慕凉风,三日头昏耳半聋。纵酒心神愁未遂,减肥事业告成功。生遭火旅身随命,世演童观道悟空。闲与伊人听击缶,凡胎或许转灵通。西夏王陵2008年9月英雄立世岂知闲,纵马开疆啸玉关。二百年纷争霸业,三千里惨绝人寰。断台荒冢思曾是,斜日西风叹者般。渴饮笑谈都自去,崔嵬只见贺兰山。西行归后寄君明兄并天水诸友2008年9月念我新交鸾凤俦,阳关曲绕八仙楼。伏羲庙访松槐古,麦积峰探烟雨幽。宿酒津津翻欲醉,清欢历历转成愁。当时渭水声犹在,回望秦山万里秋。思南至贵阳共京战东遨2009年7月嘉树森森客隐踪,盘旋路远似盘龙。朝驱铁马三千里,暮检苍山一万重。涧水时来酬逸兴,野云偏爱障奇峰。当年自大究谁错,汉使夜郎都未逢。念奴娇 共丰川友人北岳2007年9月将身带影,问年来何事,三辞京洛。沽酒太恒玄岳下,好共刘伶相酌。迥出凡尘,撑持北斗,峰嶂呈嵬崿。听箫蹊径,暂忘人世哀乐。 巡狩舜帝曾游,娥英伴否,念此须惊魄。登眺南天霜雁去,杳杳疑飞黄鹤。寂寞罡风,参差古柏,为我填沟壑。白云千载,与君同上仙阁。水龙吟 谒峨眉山2007年10月寄形钢索云车,霜枫点染青屏嶂。龙华彼岸,时常出没,六牙白象。塔影依稀,晨钟仿佛,梵天清朗。正烟归幽壑,光开绝顶,因缘到,非虚妄。 自步琳宫净土,试消他,几多尘障。普贤大士,恢宏气度,庄严宝相。我拜金身,不关富贵,不关名望。为须弥界小,恒沙势众,靖心头浪。一萼红 丁亥岁杪,偕京战游云南,途于思茅南郊无名山谷流连竟日。此地亦有人称八十号,林径幽深,山水奇绝,时动清兴,约同赋之,归后三日勉得此解。步南山。借茅亭小憩,栏外水溅溅。遥忆锺期,闲吟石帚,鱼鸟来助清欢。桂香去、兰香又至,甚幽谷、四运不轻迁。云起还收,花开且落,都是因缘。 野径溯溪而上,正参差古木,蔽日遮天。佤女停歌,松风静呓,斯地何类尘间。霈然雨、匆匆霁后,对黄昏、凝伫碧峰前。昨夜心头梦裏,犹荡岚烟。忆旧游 戊子秋,诗词笔会开于玉溪通海,得暇自登秀山。此山名录云南四大名山,葱郁玲珑,移步换景;联山匾海,古风犹存。山间古建筑历经战火、地震及文革劫难,近年多已修复。爱风中挹秀,雨后登瀛,尘外循阶。往岁人初至,记莺啼密叶,径隐深苔。碧峰久别关梦,通体绝纤埃。对面阁烟生,楹联气蕴,忘我形骸。 重来,涌金寺,借宋柏元杉,相寄幽怀。日月双丸走,问荣枯兴废,谁与安排?后山更访清境,松鼠惬同台。听涧水泠泠,茶花自落还自开。齐天乐2009年4月吉安渼陂古村有书斋形似古床,壁存一联:“万里风云三尺剑,一庭花草半床书。”予游此地,触感先得结句,归后续成此阕。象山清婉瑶山俏,涵容赣南村小。卵石铺街,陂塘布阵,偎倚王江襟抱。坊幽梦老。记烽火频传,将星争耀。永慕堂空,凤檐犹戴旧官帽。 双狮血痕利爪,昔年知为甚,亡命撕咬。寂寞庐陵,苍凉翰苑,不尽人间烦恼。风云事了。看三尺沉埋,半床残照。万里春深,一庭花共草。醉蓬莱 步韵绮梦楼抚仙湖畔2009年5月对山移影暗,浪鼓声微,满庭清寂。前度人来,有诗情承袭。月白星疏,桂香风隐,送晚春幽夕。入幻瑶台,分甘翠茗,可怜文墨。 念此浮身,各归其所,季子华裘,谢公轻屐。蜗角蝇头,且任他争得。石印虫痕,水没城址,叹化工神力。待放兰舟,思携云侣,海天澄碧。-------------------------------------------------------------------
李汝启,网名江湖小李,1964年12月生于江西省萍乡市上栗县东源乡石源村。本科学历。现为外科医师。黄菊怕热方送秋,畏寒不待雪。世人都爱钱,好作黄金色。小石源芭蕉才见白鹭飞,复见白鹭立。白鹭飞上下,点破蕉林碧。过黄洋界千峰突兀为谁栽?百里鹃花向日开。自古兵家争未竟,红旗漫卷上山来。洞庭怀古越艇吴船事渺茫,岳营杨寨付沧桑。劝人莫择洞庭隐,此地从来是战场。上栗纪事诗九首(选二)谁说将相本无种?自古承传有主张。不信君来上栗看,新提干部尽官郎。触目荒郊半野麻,年年造林不见加。若将数字拼纸上,累计面积过长沙。敬悼抗日殉国名将王铭章①茫茫西望尽硝烟,蜀水巴山付渺然。一夜血流滕县赤,五千子弟梦回川。注:①王铭章将军和他的122师5000川军将士因守孤城,浴血四昼夜,无一生还,足以感天地泣鬼神。王将军灵柩返川,沿途民众自发祭奠。小石源竹枝词(选十一首)雾起山庄画阁新,烟笼竹子影娉婷。任人舞榭歌台醉,我自依窗听雨声。冲深数里自一家,两三池子环菜洼。别处秋来花事少,我山九月满桐花。篱边茶树嫩芽尖,谷雨摘来炒锅边。香成不肯一人享,电话邀人煮活泉。隔窗溪响报天晴,冻化雪融寒倍生。老父稚儿偏不怕,塘边冰下看红鳞。下班无事早回家,不觉天边日影斜。卧读阅微才两页,爸呼地旱要浇瓜。山居未觉夏难当,入夜娘呼折迭床。拥被卧中辨织女①,山风时送芰荷香。住山除鸟就多花,种罢豆苗种地瓜。城内友朋思野菜,先来电话叫烧茶。猫抓老鼠也偷荤,惯打呼噜惯嗷春②。近来晓得时妆妙,步态纤纤学美人。独自凭栏看落绯,天边万变海云飞。霞红绝类情人脸,月瘦纤如小妹眉。行向乱山凉气多,曲溪看尽路盘陀。儿童砸栗寻砖块,村妇争坪晒亚禾③。八月炎威未减杀,江南久旱路扬沙。忽来一夜滴檐雨,喜发园椒秋后花。注:①夏夜全家搬折迭床于露天纳凉,怕冷常拥被而卧。②猫怀春时会不停尖叫,吸引异性,土话叫嗷春。③秋行流江道上,萍乡话晚稻称亚禾。雨中游抚州金山寺微雨生禅寺,客游动旅情。岫云浮海市,梵呗衍天声。空羡三山好,还归四梦城。不劳占后日,去处即前程。谭嗣同百四十年祭“无力回天”句未磨,神京沉醉又笙歌。宫中早定帘垂策,海上风闻衣带波①。百四十年新气象,一千万里旧山河。旌旗变幻龙廷主,唤起英雄说共和。注:①康有为在日本说奉衣带诏讨贼。自寿答人(三首选一)年少狷狂嘲燕雀,如今老大悔功名。江南客共黄花瘦,塞上诗成白雪明。半世知交馀网上,几行文字误平生。结庐听鸟居荒野,日觅油盐向小城。吊楚王台曾经战阵逐江湖,一页风云散楚图。客自远来凭胜迹,峰从高处指平芜。溪生香芷春还茂,石幻剑痕雪未除。回首荒林遮破庙,苍崖忽又转樵夫!清晨陪寒砚登杨岐驾摩一路绝轻尘,为避秋阳趁早晨。道入层峦清障目,风沾朝露冷侵身。曲溪婉转二三里,古寺徘徊四五人。石上残碑林下墓,一回凭吊一回新。水寨采风眼前风物忍惊呼,一幅尧丰舜乐图。社鼓坡前看赛马①,虫书唱后罢跳巫②。民崇德义轻官长,客自元音辨太初。灯火连宵开夜宴,醉人跌倒醉人扶。注:①赛马是水族端节的最高潮,在亥日(相当于汉族春节大年初一)午饭后举行。赛马有固定场所,叫“端坡”或“年坡”。②虫书即水书,又称鬼书、反书,为水族文字。状类甲骨文和金文,用来记载水族天文、地理、宗教、民俗、伦理、哲学等文化信息。由水书先生代代相传。插木芙蓉口占斫卿门口枝,插我园边土。人隔重重山,花枝日日睹。睹花每思卿,思卿不能吐。日日对花枝,说尽心中苦。减兰年年此刻,只有相思说不得。徒惹无眠,种种烦愁到眼前。 个中滋味,道尽千言谁又会?怕问归期,问过桃花又问梅。------------------------------------------------------
李静凤,字羽闲,别署青凤、散花精舍主人,女,1964年12月生于江苏扬州,南京人。金融经济师。现为中华诗词学会暨江苏省诗词协会常务理事、中国金融戏剧家协会副主席。师从金陵菊味轩俞律先生。著有《散花集》。端午访圣彼得堡皇村适逢复活节①(二首)异国逢端午,离怀共碧岑。从知星海阔,不及酒杯深。短剑村边草,峨冠泽畔林。耶稣真可问,也自泪如金。注:①皇村又称普希金村,渠于此度过少年时代,《短剑》为其名篇。宿灵岩(三首选二)才践深丛露湿鞋,坡头荦确月华开。吴虫不住鸣空水,信是馆娃宫里来。溪上谁人唱采萍,漫从塔影识山形。吴王不管越王事,台占姑苏一瓿青。过桃叶渡复于古籍书店得王献之玉版十三行(三首)叶上灵风雨未消,千年古渡恨兰桡。乌衣巷在繁灯里,也似红尘冷落宵。恐是南朝雪一丸,桃花古砚已磨残。应怜持向灯前坐,绝代风神取次看。惊鸿落叶两彷徨,罗袜音尘剩履霜。不道劫灰轻认取,麻笺小字十三行。题江南兄绮梦楼籴米长安上,深居白日中。楼高人近月,云淡水摇枫。看剑书能绮,留仙路未穷。好将一帘梦,分付五更风。枝上枝上连阴雨,风吹莫漫嗟。蟆仙能住月,蝶殉只随花。永日怀环佩,无由报木瓜。芳情唯旧好,凋落复无加。过浔阳楼青帘斜出乱云深,酒向浔阳一例斟。信是英雄生反骨,方知狴犴有诗心。帆撑远浦天如醉,愁上高楼句满襟。我亦江湖不羁客,秋风万感已消沉。过黄龙寺听瀑见说龙涎带月暝,热檀冷磬独来听。山从太古横空翠,水自鬘天倒净瓶。丹穴槁灰方度死,白衣枯海又闻经。谁知一钵无情泪,啸起狂潮对眼青。三月十九日自禄口乘班机赴蓉城山含灵,水有魅。越阡陌,弃城市。迅罡风,穿如矢。日淡薄,谁以俟。云海漫,铁翼宽。饮咖啡,度荒寒。舷窗底,不成欢。随侍俞律亦同二师应扬州杜海先生邀同游并敬次俞 师原韵三首之个园我生扬州人,最爱扬州竹。竿清叶自腴,合绕东坡屋。园成以个名,书就倩谁读。池角晴光多,山中风雨速。高迥依四时,翠袖非茕独。①。轻轺下白云,人在栏杆曲。一念但系心,万物适为仆。注:①我生于扬州。个园迭石作春夏秋冬四景。听家庵兄抚琴赠别①浮岚出深岫,中有五色云。孤鹤依林池,清爽扬其芬。跳珠应弹指,洄流溅石唇。尘定花欲睡,静室生空熏。安用广陵散,幽忧朝市昏。为我披秘谱,烟光错纷纶。天意何所适,飞鸟与潜鳞。明日至燕北,谁忆扬子津。注:①家庵兄为广陵琴派梅日强先生嫡传,渠自打谱有《十一弦管琴谱》、《西麓堂琴统》、《响山堂琴谱》中数曲,弹以为别。登清凉山扫叶楼①登临忘近远,虎踞偶趋避。馀生问闲适,清凉得一味。恍逢古时僧,踏叶扫荒砌。又居野遗屋,茅檐石上递。老树围密阴,当中白日翳。大化颇沉雄,郁茂参画意。寒杀阇黎心,满涂烟云字。我来不得见,山花俯仰媚。草没驻马坡,幽窈扼王气。江山有千古,孤往复沉醉。君看还阳泉,尚贮南唐泪。注:①清凉山在古虎踞关,为金陵画派始祖清龚贤(字半千,号野遗)隐居处,旧为南唐行宫、清凉寺。过石门涧吁嗟兮,石门孤宇高绝伦。飞鸟远掷,其声如邻。渌水淳淳,白石奔奔。手摩海日值苍昊,兀然遗下太古痕。道穷雷霆忽咒裂,当涧虎罴应危蹲,草妖木魅色愈昏。断壁长护铁云垛,台空久杳说法人。猿猱迹灭怨朽病,龙渊鸾窟恐断魂。逼仄洞天动弹指,万崖寂垂散花春。驭秋心,骨难温,解衣趺坐兮气嶙峋。登云台山太行高耸开天阍,结栖巉岩上灵嗔。悬瀑交手接噌吰,老潭苍藓见虹蹲。七贤六真隐乎此,床有丹书食石髓。吹毛便淬嵇康剑,刘伶合当狂醉死。广陵弦绝日已昏,白霭青霞浩无痕。遗世忘言定谁能,似有凤笑鸾泣啸孙登。对此迭巘层台九垓外,令人长思荷锸一往执酒尊。峰峦赴壑如太息,四涨云气生积墨。横塞胸中不得吐,安能大笔草草破空摩其色。学仙学侠竟不成,向来眼界何逼仄。蚩尤已灭商冢坑,惟有夭桃事长生,上有飞鸟下飞甍。乙酉中元夜宿匡庐长歌记之匡庐本是神仙窟,上起金阙银台燃华烛,鸟梯欹仄苍苔深,石门虚静恒穆穆。下有紫电青光万丈开,龙唇断壁啸雨来,飞虹危梁深不渡,奇峰常被乱云埋。秋夜我借匡庐宿,空明月色掩松竹,为爱天阶寻芝草,愿采青精骋白鹿。四壑秋涌夜气寒,三十三重碧云关,下瞰喷天劫火烘炉丹。扪岩捋花向暝暝,宿窠幽岚摇野馨,女萝与薜苈,何处逢山灵?山灵不来山鬼泣,但见山高月伶仃。中元此夜瀛海月,露滑霜轻冷仙骨,草衣木食更何在?神光缥缈不可谒。松涛竹影风婆娑,洒然飘襟对蹉跎,坐欲当此良夜何?良夜天语私无力,虫篆苔篇无从识,欲飰流霞黄术餐不得。闻道山中几千年,曾是桃花杏花天,不共匡生乘云去,禹迹尚留化桑田,只今大块磊磊生云烟,落肩湿翠何能眠?蓦然回首低青霄,桂旗兰幡云岧峣,我有惘惘迷魂谁能招!
登张家界袁家界绝顶看山飘风惊堕神魂迷,谁复咄尔上天梯。此地蛮荒一亿二仟岁,未许颛顼相争帝喾睡。娲皇抟出五色光,风穴石髓出龙浆。溶泄空中生溟蒙,翠盖摇落依苍茫,仙子往来下玄黄。当时水火生变灭,一霎天倾地维绝。天倾地绝曾谁知,北海倒立注西池,冻雪昆仑鳌山移。吞吐平野柱火低,正是后羿射日时。赤色浴波九日死,乌羽飘飞满弱水。五丁神力向地发,乍令熔脑喷秘窟。摧崩生灵百兽走,寒凝石立峰如拔,至今中有烛龙骨。刑天杖,夸父魂,天心直抵拊地门。天之斧,地之钺,凿罢丰沮昏日月①。幽谧千峰与万壑,增城悬圃何寂寞。前朝曾游赤松子,种来白玉与丹粟。我抱云根和云杳,欲效精灵衔芝草。帝女遗恨海未填,常仪已同桂兔老。人寿数十春,万难获一好。何以托有情,天地终缥缈。君不见登临绝顶向天顾,天共人间一芥小。后来犹有百劫期,无向此中顾三岛。注:①《山海经·大荒西经》:大荒之中,有山名曰丰沮玉门,日月所入。天仙子 山行折得雪竹一枝以充清供衰草冻云堆白石,一声黄雀琅玕碧。空中折断未弯枝,邀簟席,伴云笈,两共孤灯参影壁。 几度丛深留野屐,偶烘斜照涓岩滴。批风支月有芳姿,湘袖窄,露瓶白,坐对翛然还自得。醉花阴 乙酉重阳一霎金风琴上弄,漾起帘波重。雁字作书来,水瘦山寒,守得灯儿共。 黄花醉插天如梦,对宝瓶清供。淡月不知愁,碧海横钩,十二栏前送。霜天晓角 灵峰腊梅花事已盛,红梅白梅尚早耳丸书黄蜡,拆得千枝压。偏是殢寒情态,要留与,天清飒。 乱山人合沓,爱香寻古衲。休待孕成红白,怕绿到,春江鸭。鬲溪梅令点苔枝上翠生烟。小红仙。记取吹箫同上泛溪船。数花清梦边。 故教吹落损清眠。霎时妍。不道闲云深处有流年。绿波无限寒。虞美人绿窗人共莺声瘦,陌上花谁绣?年时雨雪欠分明,簸尽乍寒初暖半阴晴。 归时只管归来便,莫问春深浅。无端青帝最匆忙,直把杨花飞了菜花黄。踏莎行(五首选三)屋角停筝,风前小睡。后湖多少荷花水。解怜昨夜谢红衣,闲窗的的青莲子。 与雁呼凉,和虫作计。两般无赖无情味。还无一语抵深愁,真书临遍麻黄纸。
淮水邀灯,台城看柳。红尘清况年时有。做场风雨自生秋,怅然绿鬓斟红酒。 身转浮萍,琴传素手。仙方驻景谁能够。秋如小病已磨人,思量病与秋长久。
桐叶如花,桐花似凤。飘零合是无人懂。修成痴福羡枯蝉,无愁无闷泥中蛹。 春瘦千回,秋清一种。算来都是醒时痛。小灯如月照醒人,不知醒也还如梦。水龙吟 登湖口石钟山浪回腕底秋江,扣舷啸月知何处?苍崖一抹,云根万窍,鸦惊霜羽。触破琉璃,老鼍怒泣,钧天钟鼓。自坡仙赏后,畸零未蚀,荒波咽,生风雨。 坐倚危亭无主,待何人、持山归去?奇寒骨相,玲珑双玉,鱼龙吞吐。灵籁休埋,风流有忆,伤心吴楚。又羲和日色,茫然清浊,照鄱湖古①。注:①当其江湖交汇处,清浊分明,素称奇观。木兰花慢 清秋游白鹿洞书院感怀正嫏嬛片玉,向秋涧,肃霜痕。看苍桂耽云,残碑负雨,秦火三焚。千春,纵衣钵在,算韦编绝代恸精魂。摇落空庭柏子,碧霞半掩松门。 清尊,酺梦成尘。弦诵起,绕彝伦。问麋鹿归时,九经散后,何物斯文?幽氛,怕天醉老,任荒榛惨月虎窥人。题叶商声四敛,怎禁一纸黄昏?夏初临散发临朝,熏衣坐晚,端阳百草汤成①。携雨凉飙,土花尚带尘腥。怪它蛙鼓分明。想圆荷、柄已青青。千万珠露,形骸供养,思贮铜瓶。 书抛纱牖,雪剖金瓜;撰愁有地,结梦无绳。吴山淡设,蛾眉解道生憎。墙外雷声。任回塘、目断浮萍。更炎蒸。虫天铺榻,独倚垂藤。注:①维扬风俗,端午沐百草汤以御五毒百邪。水调歌头 金湖荷荡国在妙香里,虹气可浮天。荷锄谁种寒玉,古佩踏琼仙。倒扣银河宽广,开得花枝十丈,着个小菱船。我欲住花底,霜骨也珊珊。 风来去,鹭上下,叶田田。红鲜绿湛,同抱清梦夜深眠。漫道和云和月,又恐为冰为雪,飞散露盘烟。一棹生秋雨,洒作水心圆。醉翁操衣青,云横,调筝。月倾城,盈盈。金勾指尖无人听。万山斜隔遥暝,三四更。故把小灯荧,点拔凉簟生雨声。 一弹水冷,苔滑潭清。再弹夜永,中有花愁鹤病。花乍胎兮含馨,鹤乍飞兮孤鸣,悠悠何限情。流尘依空猩,古绿涨窗棂,半天吹过玉珑玲。----------------------------------------------------------
陈忠平,字半愚,号一得愚生,别署鄱湖野人,1965年3月生,江西都昌人。质监工程师,贵州大学桃源诗社顾问,江右诗社社委、执行主编。1997年自习诗词,近年设馆于纲。尝勉诸生曰:“诗也者,情景理趣也,若乎文字,载体也,所贵者性情,以‘平凡心、平淡语;寻常景、非常情’为之,近矣;以诗为法,不以法为法,取诸前贤作品熟读之、静思之、默参之,博采众长,不迷信,不偏执,可以窥门径;沈德潜《说诗晬语》云‘有第一等襟抱,第一等学识,斯有第一等真诗。’故于‘才、学’之外特拈‘养’字,三者相济,可以入其室。”又曰:“唐宋,诗之汪洋也,后昆恣游其间而不溺者,鲜矣!故宜取宋筋力唐丰神为本,溯流直追晋魏汉风骨,上则窥诗骚幽旨,下抑或别开流渠。”著《鄱湖野语》(未梓)。寄梅梅萼送春来,春来我愈衰。我衰何可惜,应惜一枝梅。暴雨乍起狂风欲乱眸,横流浊水杂清流。有时日霁真容易,一片青天又蜃楼。出户出户门轻掩,微凉开素襟。风清催叶暗,月懒卧云深。小径容方步,幽虫可共吟。谁言不成调,领略在吾心。城居闭门如隔世,园草自生机。不放清风出,坐承兰露滋。香微幽到枕,交寡拙于辞。偶有虫喧耳,轻轻一拍之。雨来一霎天多变,晴光堕碧涔。雷鞭山脊断,云护草庐深。故纸堆成梦,群蛙鼓作琴。清风何必约,凉热在予心。一梦一梦嚣尘绝,名微我不虞。云摩松石冷,水绕鹤林孤。鸡犬各安分,虫鱼足友于。最怜风月好,日日起顽愚。野望徘徊丘壑上,不为羡渔樵。游屐印孤石,吟眸放九霄。水穷舟自远,云起鹤相招。欲驾长风去,蓬山横一箫。冬夜不寐冷月垂空因有所寄岂因惊梦寐,爱此夜清廉。浥露窗纱白,当风竹影纤。冷光垂野旷,孤雁过城尖。何以抚胸臆,楼头一远瞻。冬至夜值初雪循环恒有度,阴极复生阳。新雪玲珑白,窗枝落寞黄。吾怀似流水,天道自汪洋。莫为蹉跎恨,今宵梦最长。山溪山溪流且缓,阻石更迂行。岁月磨无角,烟霞濡有声。经寒不曾冻,返景自然清。莫比江河阔,江河此处生。中元次夜又得芒角峥峥在,经秋瘦许多。已开凉世界,犹是谲云波。明镜成虚设,孤心欠一呵。不如安簟枕,踏遍梦山河。月夜偶成息网扪襟坐,烟花缭眼新。茶和秋味煮,霜藉竹痕匀。落桂寻无地,幽蛩泣有因。可怜今夜月,曾照汉时民。梅梦(四首)久怀林下志,检点梦心情。五亩宅能买,一溪云自耕。枝经风翦直,霜殢月痕清。更待雪华动,萧窗书几明。不必殷勤护,经寒乃长成。一枝新腊破,十里暗香倾。独许松和竹,相怜我与卿。黄昏传密信,莫把世人惊。午夜动幽思,溪头寻旧盟。临风凭卓立,弄笛且孤鸣。瘦骨不相弃,枯肠赖汝撑。真当沈一醉,杯酒照平生。香气侵灯晓,孤山梦一惊。曳枝春妒我,化雨孰怜卿。风骨非关傲,乾坤只许清。且偕冰雪隐,那管蝶心情。物繁物繁无尽数,各备用之才。梧叶生高响,清风起草莱。花供斑蝶饱,鸟识白云哀。造化既如是,胡为心自灰。丰城剑池掘得螭纹古,寒芒蛰久微。未经青石砺,已化白虹飞。碑勒月池在,劫移人世非。但期长啸裏,有客斩蛇归。野花谬种随风播,芳菲率意成。任凭村女摘,不与上林争。入市品嫌杂,夹书香自清。四时诗眼饱,何必尽知名。偕同社诸君游青云谱八大山人故居青云有梦画凌烟,挂眼江山独怆然。五桂难寻劫灰后,绿溪长绕故居前。悖情管笔弃斯世,亡国衣冠剩此癫。哭笑当时矜一问,人间换了是何年。丁亥清明先君物化三十年矣晴不晴兮阴不阴,微微寒意透孤襟。家山忽讶花凋早,游子生憎春已深。卅载流光凝一梦,经风野草卧鸣禽。垂肩延伫无多语,护冢青烟是我心。晓雨上班道中轻雷划破梦千丝,起看苔痕上石墀。任尔寒风微沁骨,怜他好雨幻如诗。红烟浓淡嗅春便,碧影参差入画宜。遥念芹泥肥沃处,有人赤足一蓑披。夜餐劳歌暂歇上街灯,故友相招谢不能。久远交游情稍窘,小亲杯盏力难胜。醉言触忌元无意,秋气侵怀竟有棱。且抱清风高卧去,梦中形迹任鬅鬙。公馀访友短信时邀愿总赊,公馀偶过野人家。私心久契原非客,狭巷漫寻何必车。户纳清风翻故纸,门当闲菊着新花。莫因市远愁兼味,半架秋藤尚有瓜。冬夜独坐日下孤城夜气严,街灯摇露欲均沾。雁翎云外冻疑折,芒角风中削更尖。书卷无端竟成茧,生涯有味自调盐。但期四海生晴雪,若梦梅花任我拈。儿负笈西安将归初半年负笈梦迢遥,十八阿儿元不娇。自洗自浆衣早惯,笃行笃信友多招。倚门真欲穿云水,隔网差堪慰寂寥。怜汝屡言家饭好,银鱼汆粉鲫清烧。初春寻诗南山塘次韵湖干颓草动微青,拟和新诗踏软晴。懒日漫烘山色暖,野凫试拨水烟清。勾衣荆棘步无碍,藏涧人家喧有声。皱了春心风不管,拂开柳径一丝明。春游陶家冲 庚寅春分前日,偕邑中诸子游陶家冲。县志载系东晋大司马长沙郡侯陶侃故里,亦桃花源原型之一。惜通津近毁,寻路不克,遂攀棘登高远眺,约以侃公曾孙陶元亮“微雨洗高林,凉飙矫云翮”分韵,予得“雨”字,乃奉《停云》其一韵作四言句,用怀往哲,兼勉同道云:春半嘉期,重阴酿雨。踵谒丘山,荆棘为阻。怅然有怀,时风难抚。嗟彼桃源,引颈凝伫。寄秋素心怀素志,逐我炎炎世。寒瘦外无情,酸咸内有味。翦愁幽梦中,倚醉清芬裏。最惜鬓边霜,深镌秋记忆。雷雨长鱼白浪翻,龙啸吓苍狗。雨欲逼天倾,风真挟人走。谁怜孤客心,但问一湖柳。莽漠冷烟中,还开青眼否?悼冰枝次韵古诗回车驾言迈落落此清怀,孜孜求吾道。譬如春雨露,晨夕滋芳草。芳草何离离,殚精春速老。但惜春有实,莫叹春去早。天地终穷时,况是人寿考。不以贫病颓,足为后死宝。思佳客向晚青山殢醉红,几疑犹在好春中。唼云鱼影招人妒,弄月莲波与海通。 虫语密,夜栏空。莫劳倦眼望离鸿。梦边拟把轻帆挂,惜取萤窗一榻风。扫地游烟收野岫,剩一缕疏风,断红残扫。絮黏春邈。渐荷溪柳曲,日蒸虫噪。翠盖撑圆,总是遮阴恨小。也应料,便据榻强眠,清梦难到。 梅子堪摘了。正煮酒时分,电云奔啸。壮怀都老。但持杯稳箸,味调盐好。醉裏青眸,认得乾坤颠倒。谩讥诮。向空林,倦栖凡鸟。--------------------------------------------------------------
江南雨,本名孙书玉,字其如,号绮梦楼,1965年4月生于北京房山。中国航天科工集团干部,中文专业大专。师从天津王蛰堪先生。居庸诗社社员。诗词主张贵真情,重格调,以立意为本,兼顾技巧。用语崇尚清新自然,言浅意深,含蓄隽永。诗崇杜甫、王维、刘禹锡、李商隐、杜牧等。小令尊北宋,长调尊南宋,喜小山、淮海、东山、白石、玉田、梅溪等,尤推崇清真、碧山。有《江南讲记》及诗词集,均未刊行。
厦门胡里山炮台2008年12月渺渺苍波接远天,曦晖晴到戍台前。风中一角龙旗舞,似向人间说旧年。游姑苏明月湾古村2009年6月村头明月梦中箫,千载湖山今寂寥。石板街深烟树冷,不堪风物忆前朝。虞山谒柳如是墓2009年6月绮愿难偿一梦真,塜边花草自逢春。青山相望空如是,隔世无缘拜美人。立秋后二日辞别晓东雅娟卫平诸同学2009年8月晚来秋雨净街尘,消却浮华满目新。百里申城大上海,无边灯火送归人。题茶禅一品赠陈瑞芳女士2007年11月袅袅烟如梦,悠然出紫砂。单丛延古韵,素手浣香芽。欲共梅边雪,来分岭上霞。茶禅容一品,不必近僧家。谒西泠印社2007年12月拾阶循古道,徙倚近黄昏。已似流云散,安期大雅存。百年真气象,方寸小乾坤。剩有题襟处,风痕杂雨痕。重九后一日西山登高作2009年10月秋绚登临目,萧萧万叶红。青禽平远黛,白塔入遥空。往替浑无据,萦怀各不同。何当夕阳里,高蹈一天风。己丑初雪2009年11月天亦何能耳,须臾作大荒。凋残秋烂漫,换得玉昂藏。纵掩尘间垢,更添心上霜。凭高感微命,无语立苍茫。宝云香品茗赠茶人海云女史2007年2月未曾岁月老初心,每伴相思到海林。有梦生涯多幻化,无情风雨自交侵。茗香散处尘氛远,蟹眼圆时雅士临。客裏京华春已至,何妨前路水云深。登昆明大观楼用杜牧齐山登高韵2007年10月红轻碧暗霁云飞,望裏苍茫掩翠微。耳畔犹闻金柝响,池边不见美人归。千年往事埋幽恨,几杵疏钟共晚晖。此际登临一为客,无端寒气欲侵衣。感事兼寄北兵马司十七号用力夫韵2007年12月漫将烟柳绘心图,醒醉公门卧帝都。偶感时闻言立命,闲听海客唾生珠。荒唐已自风牛马,杀伐由他魏蜀吴。最是玲珑天上月,楼高不掩一轮孤。无题2008年6月大纛高擎事可期,风云际会正当时。首阳山下车千乘,渭水河边柳万丝。优孟衣冠楚王殿,贾生才调汉宫词。忍看坛坫龙蛇起,一自撑持与霸持。题南通知止堂并寄青青子佩2009年2月绛帐轻纱歌绕梁,诗云子曰度韶光。紫琅山下波涛永,知止堂中岁月长。一体微行开懵懂,千秋慧业起洪荒。春风诵罢茶烟散,齿颊犹存上古香。轮值社长例作上任诗藉此抒怀2009年6月志颓久已废心兵,暂许安闲卧帝京。策事酒边疏意趣,临风陌上淡阴晴。吟馀放眼天无色,茗罢观棋气自平。暇日招邀二三子,清欢一霎等公卿。为力夫兄迁居作2009年9月卜筑欣然到北城,窗前月共晚云清。安闲依旧张公子,傲世何妨阮步兵。磊落情怀惟自与,风流蕴藉赖天成。回龙观里宜高卧,只待春雷第一声。郑雪峰兄相约城南小聚分韵得“几”字2006年11月关东有诗客,清名久盈耳。偶或客京华,沽酒长安市。我亦居日下,同在红尘里。闲馀诵诗书,行行复止止。昨日忽招饮,相偕二三子。一袭青衫冷,更值秋风起。席间作深谈,闻语如隔世。人海叹茫茫,相惜尚能几。揖别长街侧,秋风犹未已。浣溪沙 车过大理2007年10月塔影悠悠入晚钟,古城深树酒旗红。凭窗一望一朦胧。 惹恨无边牵梦雨,消魂不尽落花风。人生何意又匆匆。浣溪沙 偕眠云西山大悲寺茗坐2009年5月逝水难消唯梦痕,茗香无托客中魂。篆烟容易到黄昏。 风送钟声时远近,杯涵塔影自凉温。凭谁管领万山云。鹧鸪天 2008年6月蒿里歌残泣晚风,伤时无力感飘蓬。心痕抚罢情依旧,劫火焚余梦未终。 听万籁,起千重,那堪人事转头空。春来莫忆前游地,应是新花带血红。鹧鸪天 山塘街2009年8月闾巷悠悠米酒纯,吴侬软语耳边亲。三声叫卖玲珑月,一曲评弹袅娜春。 千古梦,片时真,不妨羁此水云身。优伶商贾何堪羡,都是山塘街里人。临江仙 正月梅花2007年3月小萼初妍香未满,一枝乍醒春风。陌头残雪渐消融。花开清夜里,人立野桥东。 奈是伤春春愈短,江南江北都同。记曾花下去年逢。当时临水处,花月两朦胧。临江仙 五月榴花2007年5月夏木阴浓花渐歇,妖娆一树偷开。霞红似火日边裁。明犀燃碧海,长夜照幽怀。 巧饰新妆羞不顾,娇痴岂畏人猜。西厢月下影徘徊。芳心期玉蝶,飞过女墙来。临江仙 九月菊花2007年7月摇曳霜姿匀浅淡,妆成秋色无涯。晚风如水月如纱。此心甘寂寞,不羡洛阳花。 底事移根居上苑,来供盛世繁华。为谁点染一天霞。夜深应有梦,长到故人家。菩萨蛮 秋游九渡河水长城2008年11月残垣一线扶摇起,戍楼依约丹霞里。秋意满苍山,夕阳云海间。 西风来万古,浩荡天涯去。思绪袅寒波,徘徊幽恨多。双调忆江南 (三首)2009年10月江南道,晴翠接瑶山。岸柳丝丝云鬓侧,伞花朵朵镜波前。同此一方天。 从别后,往事忆中删。新露乍疑三月雨,弱风偏带五湖烟。人自倚栏杆。
江南夜,细雨耳边轻。吹梦柳风千万缕,散愁莺笛两三声。沉醉到天明。 思往事,寥落对孤檠。似水烟光容易失,迷人花月悔曾经。幽恨总无凭。
江南忆,人在木兰舟。烟水迷离摇浅醉,眉山依约荡轻柔。风露下双鸥。 伤聚散,魂梦几经秋。倚槛最宜三月暮,吹箫直到五更头。那得更重游。忆旧游 谒西溪秋雪庵用厉太鸿韵2007年12月正扁舟容与,风敛烟波,云过山眉。望裏萧萧意,叹芦花散罢,行到芳碕。片愁恰如残柳,摇曳几多丝。羡野鸟无心,还将绮梦,啼上柴扉。 尘机,暂忘得,并劫后馀欢,都付闲诗。漫对前朝迹,任侵怀寒雨,浸染缁衣。当时素葭千顷,飞雪弄晴晖。想夜静生香,携琴荷月人自归。解连环 咏蝶2007年5月倦游无力。叹栖花未稳,晚风何急。纵羽化、犹负初心,甚良约俊盟,粉墙香陌。待月归来,便误了、小园春色。怕殷勤燕子,芳信又传,故人消息。 依稀露桥怨笛。怅蓬山万里,天际孤客。奈柳絮、空惹相思,更如许闲愁,往事休忆。薄雨轻寒,但惜取、玲珑双翼。渐宵深,梦魂到处,一池正碧。绮罗香 海棠2008年3月照水烟轻,堆云絮软,红袅漫天香雾。淡染胭脂,妆罢倚栏人妒。消宿酒、晕上酡颜,对高烛、梦萦花雨。最怜他、粉泪盈盈,当年不入少陵句。 东风欺鬓未觉,还老江南倦客,幽情谁赋。门掩黄昏,空忆旧时眉妩。伤寂寞、寒锁芳魂,正冻条、酿春无数。待明岁、笛裏重逢,月华供醉语。齐天乐 奉题空山琴雅图2009年2月碧峰幽渺松溪静,依稀似闻疏磬。叶底霜桥,鸥边桂棹,想见当时情境。鬘天幻景。纵环佩声遥,绮缣能证。谱入丝桐,翠樽摇碎万花影。 无端又还醉醒。篆烟消尽后,凉月初暝。岁老空山,尘封旧迹,便续韶歌谁听。春风漫省。叹零落秋心,画图难凭。玉魄凝寒,一帘清梦冷。扬州慢 通海秀山2009年5月山嵌空蒙,水涵葱翠,画屏锦嶂瑶台。伴韶音梵乐,步曲径幽阶。倚危阁,青收眼底,落花飞絮,匀染香苔。并千年,萝月松风,相映成谐。 俊游若梦,绝尘氛,心净无埃。算处士题襟,骚人驻马,同此情怀。绛笔羽仙何在,烟霞老,几度云开。恁钟声,馀韵悠悠,知唤谁来。----------------------------------------------------------
王连生,网名昭馀雁、南飞雁,1965年9月生于山西省祁县。毕业于清华大学机械工程系,获工学博士学位。计算机高级工程师。现就职于中国银行广东省分行信息科技部。近年有诗作在《当代诗词》、《诗词》等报刊发表。外来工早起星同路,迟归露洗尘。春光无限好,不照异乡人。伞收时刚直用时圆,骨瘦犹能撑四边。且待一朝权柄动,但凭只手敢遮天。莽山三首千寻峭壁挂清泉,百变流云戏杜鹃。老树不甘常寂寞,闲招啼鸟到枝前。(早行)朦胧雾气锁天台,几树闲花寂寞开。俗客无缘仙子约,空携时雨入山来。(访杜鹃为雨雾所阻)泉流碧玉下苍穹,雨洗新花火样红。岭上浮云不知趣,翩翩飞入镜头中。(雨后吟)雨后登白云山百草衔珠雨渐收,满山新洗绿枝稠。宜人最是东池水,捧出荷花半带羞。南沙蒲水公园青山倒影半春池,天外清风拂柳丝。闲趣清奇谁识得?幽情唯许野鸥知。花眼自嘲惯看流云与落霞,生涯一半付天涯。谁言我不通风月?未老瞳前先着花。送友人移民加拿大松下小亭西,繁花入眼迷。三杯陈酿馥,万里暮云低。域外新枫树,乡中旧竹溪。与君留影处,一片草萋萋。山行寺外钟声杳,花飞欲叩关。黄鹂鸣老树,碧水绕春山。柳动邀人舞,风来笑我闲。尘中多少事,寄与白云间。听雨寒星点点乱敲窗,瘦影伶仃刻上墙。坐久孤怀同酒烈,梦阑幽绪为谁伤?风从海外归秦岭,雁在云中过晋阳。子夜惊雷天宇动,枯心隐隐觉春光。冬日过京华旧梦依稀不可寻,群楼耸立势森森。佳朋偶聚二三子,斗室何求百万金。酒引乡愁归路远,风摇枯柳暮云深。十年再捧燕山雪,一样晶莹慰客心。喜会并州诗友席上作犹带迢迢粤海尘,归来旧雁落汾滨。借君二十年馀酒,醉我三千里外人。月色临窗消永夜,松风共语到初晨。五湖烟雨浑忘却,最是乡关可寄身。无题门前惯看旧风尘,不觉时潮又换新。屡有乌纱题院士,偏宜白发配佳人。江山如画谁能舍,子弟全才自可珍。天府年关排座次,只今不见自由神。闻上海楼房自倒有感 报载:2009年6月27日,上海闵行区一在建新楼晨光中飘然倒下,安卧于草坪之上,其多处窗户玻璃未碎,世人惊为奇观。据查乃楼边一堆黄土压迫所至。倾倒琼楼效卧龙,奇观万载信难逢。春波墙外犹窥影,好梦心头已绝踪。不碍朱冠成大款,权将黄土指元凶。晨光破晓声微动,睡裏听如警世钟。新年幻想诗(二首)非非幻想寄民生,足食丰衣好住行。疾病无钱皆可治,官司有理便能赢。工资当使增双倍,房价何妨降五成。更乞天公重抖擞,肃平吏治政风清。
身逢盛世欲何求?且效和谐一曲讴。药物功能真治病,发廊营业只推头。欣闻隔岁将登月,也盼明年不塌楼。吟罢新诗人不寐,临窗眺望月如钩。游清远笔架山太和古洞景区偷闲引伴太和游,古洞幽深暑气收。一注飞泉澄雪玉,四围嘉树绕溪流。翩翩彩蝶频迎送,楚楚山花竞挽留。心系灵虚清妙境,危岩绝顶共登楼。郊游倒影清波岸柳斜,春风一夜遍天涯。江边鸟奏千重曲,岭上桃开万树花。遥指晴光连碧海,别裁诗韵染红霞。名车不顾逢寒食,已动轻烟向酒家。拜读《路边吟草》敬赠熊鉴诗翁洞庭文气贯南溟,别有雄才继屈平。三度冤兴沉粤海,一腔血热傲秦坑。生来铸剑刺专制,老去吟诗哭众生。捧卷灯前人不寐,隔窗珠水起涛声。生日有感兼谢友人赠诗旷味闲情渐有加,心牵月色送年华。空思雁旅三千里,惯看羊城十万花。诗道于君成大道,生涯误我在天涯。中秋已近乡关远,独坐云山数落霞。木棉铁干虬枝劲骨坚,栉风沐雨柱南天。蕴成春色花含笑,裁得红霞火欲燃。人许英雄歌热血,我持淡泊饮清泉。经冬绿叶归何处?飘向人间桑梓田。广东中青年诗词艺术沙龙谢古求能词长赠字野鹤邀人秋兴酣,骊珠韵海喜从探。方吟月下千山秀,又品松间百味甘。翰墨钦君挥健笔,疏才愧我只清谈。奔涛腕底飞龙舞,激起新潮越岭南。梦中吟(八首选四)空垂星幕野洪荒,盛世浮生在梦乡。正事无成因意气,误人半老是文章。抛将儒教邦家策,换得禅门智慧光。邀月千杯图一醉,槐安国里路茫茫。天方异志事纷纭,间有新闻未所闻。须谢昧心梁上客,当尊反目枕边裙。仙家水漫金山寺,鼠辈身掀黑土坟。如此奇招皆反腐,至今不许入公文。书生意气竟如何,摘取龙泉掌上磨。六合乾坤晓星雨,一匡天下大风歌。只教海内冤魂少,不许人间孽障多。转瞬功成归隐后,太平洋上钓清波。幻境由来不计年,春风秋月两怡然。朝随小杜倚花笑,暮伴少陵持酒眠。漫道秦皇同汉帝,应知沧海已桑田。钟声乱耳忽惊起,冷月清辉欲晓天。鹧鸪天 中山先生故居前有怀老屋残苔草迹斑,游人零落更无言。几曾春雨浇新树?依旧秋风对逝川。 光北斗,定中原,云消帝制两千年。遗书墨迹馀香在,未嘱同仁反独专。--------------------------------------------------------
黄志军,字文远,网名绍兴师爷,1966年3月生于四川新繁,现居成都市新都区。大专文化。幼承庭训,攻习古典,诗词技艺受教于祖父祚香公。诗宗唐人,七言学少陵,五言师右丞。创作上主张以继承为主,无继承则无从言创新。现为四川诗词学会理事、成都市新都区《新都资讯》文艺副刊主持人。著有《道心禅韵》、《幕客微吟》(待梓)。栖山偶吟(十二首选六)1989—2009年清斋人独去,萧寺客重来。晚坐黄岩下,山深菊未开。岷峨横亘古,道径入芳春。欲访云中观,还随采药人。黄鹿行春晓,随踪上白云。小宫留客坐,茉莉溢清芬。独坐春风裏,玄微何处参。落花吹满地,山月照深潭。赴邀林下饮,明月透松阴。石窟邻空寺,山潭静且深。积雪云台寺,边城负米回。青山真有信,一夜着红梅。龙藏寺四首(选一)2003年青苔乌屐浅留痕,蟆水河边绿掩门。五百年来风雨蚀,诸天壁画尚残存。怀人四章(选一)2003年毗江浪打石鳌头,杜若青青桑女洲。记否当年杏花落,与君春雨立重楼。毗卢院所见2003年青檀古院驻云边,石径扶摇近碧天。讶见缁袍鱼贯下,为迎诸宦备山筵。宝光寺玉兰2004年聊驻鸡园觅本真,坐闻空法了尘因。玉兰树上花如雪,朵朵皆为无垢身。赴云坞上人柬招于上山途中2004年松径时听涧水欢,暮云欲锁渐轻寒。春深客过黄岩寺,崖上幽兰带雨看。彭州春兴2005年九峰小住度春寒,太子城高未敢攀。紫草朱砂开尚早,野梅带雪遍溪山。
游江沱小寺1999年晴日明江渚,晨烟傍水生。青萝牵石兽,紫陌接香城。寺有幽兰气,林多野鸟声。南山遗此境,海客久心倾。客中谢赵君2001年夜静秋波语,寒深野霭消。翩跹窗外叶,悲怆驿中箫。万里归无计,孤城望更遥。聆君鸣一曲,隐隐动江潮。送隆毅君2001年疏雨黄苔湿,寒云碧水深。乡心随塞雁,别绪满霜林。隔岸遥迷径,临流对拭襟。江风吹渐远,南浦送秋吟。
青滩谢月2004年峨嵋山上月,送我下黄州。云海横青嶂,春潮挽激流。世如巫峡石,人在杜陵舟。万里随波转,清光照渚头。毗河寄兴2006年暮出升庵第,蟾蜍上古城。秋风摇桂子,天汉续潮声。渚上渔翁至,苇边栖鹭惊。空滩常独钓,总异世人情。与听松道人宿遂宁伍涛山房2006年幽僻寻难至,向同松竹邻。溪塘浴沙鸟,鹿迹度花津。主客参明道,圣贤俱俗人。合弹流水曲,此韵共秋轮。与伍涛君凤山访古2006年着露春裳湿,衔鱼溪鹭回。庐门呼隐者,去访古禅台。野果闲中落,幽兰石上开。深山闻笃笃,有鸟啄林苔。寻冯玄真不值2006年鹿客度山蹊,秋空雁不齐。鸣琴过流水,花落听啼鸡。古壁埋云气,岩门驳旧题。终南访何处?惆怅暮烟溪。隐者居2009年谁遗崖上字,古秀入苍然。小栈勾云壁,长松翳洞天。人声惊雉羽,栖客去何年。独向青岩下,悠悠叹逝川。山中学易2009年东门别红拂,入我白云巢。溪外聆玄磬,松根出怒蛟。楸枰蔓侵藓,药圃懒诛茅。成卦哀河岳,重来掷六爻。与凤山隐士手谈2000年客坐云崖亦妙姿,承平闲煞帝王师。应无渭水流周域,尚有默林转画眉。聊取江山棋局上,犹争胜负少年时。推枰已是南山晚,春水煎茶润紫芝。再过三峡有寄伍涛2002年空对西陵明月愁,秋航夜入楚江流。南投宿雁依寒渚,北渡骚人向越州。蜀客矜如陈郡谢,主公难遇汉中刘。巫山过后波无语,崆岭危形峙上游。玉门留别姜师2002年尽日霜风蚀古城,祁连未得听秋声。高从极塞收边色,遥向玄天指玉衡。人似异乡孤月冷,世如绝岭乱云横。剧怜词客羁沙漠,又送征鸿华发生。返蜀途中漫成2003年驿程随见蓼花红,马踏鸡鸣细雨蒙。秦岭低云淹蜀道,剑门雄气伫秋风。日移关影天将晚,雁宿塘陂路岂同。魏武平生怀奉孝,榻书遗策定辽东。过三峡2004年巫峡波摇白帝城,三巴好雨播春声。西来择地同迁鸟,老去怊怀喟贾生。侍幕徒钦陶令格,耽诗深解杜陵情。水程渐觉夔门近,江寺沉沉暮鼓鸣。登汶州茨里沟姜维古城2005年废垒曾经扼汶州,四围萧瑟领边愁。陈公治史非残汉,刘氏登龙赖武侯。跨马羌人依旧在,定关故事未能留。秋风一片吹林谷,万里岷江下石头。幽州登临2005年韶华韵采渐空流,逆旅凭高蓟北楼。沐日秋林枯叶落,笼川郁气暮云稠。帝京威势非虚相,幕客诚怀属妄忧。定霸祖龙湮故迹,燕山长喟祀神州。望云顶古城寄怀2009年淮州形势拥孤城,浪拍空崖若鼓声。旧事都随古人去,雄关仍向阵云横。何时杨柳标春信,对此山河叹众生。且幸汉家遗气脉,中原旗帜定能更。--------------------------------------------------
萧雨涵,1966年7月生于甘肃兰州,祖籍重庆武隆。喜书画,工篆刻,尤致力于填词。现为中华诗词学会会员、中镇诗社社员、甘肃诗词学会常务理事兼副秘书长、兰州市民主党派艺术家联谊会学术部主任。有《涤器斋词》、《待庵词》、《润养山馆印存》。浣溪沙 柳湖书院2001年镜裏波光柳色匀,曲桥幽径几逡巡。左公遗迹渐沈沦。 欲染嫩红溪酿雨,怕遮浅翠岫疏云。阴晴谁主可怜春?清平乐 涵芬楼主大病初愈,招诸公饮于新居2002年芙蓉仙馆,春比人来晚。花月只堪添缱绻,休把阑干倚遍。 怜他绿讷红羞,莫教风雨勾留。总是惜花人瘦,者番花替人愁!清平乐 2003年不教春瘦,纵使风儿骤。只为竹篱添锦绣,弄影梧桐依旧。 朦胧淡月含羞,红尘独守清幽。一片轻轻飘落,赚人多少闲愁。清平乐 谷雨什川梨园雅集2007年因风成雪,难辨穿花蝶。篱角亭周堆玉屑,疑是广寒宫阙。 春来唤起娉婷,相逢华发堪惊。问讯海棠芳梦,而今梦也飘零。行香子 壬午元宵大雪,偕原俊伉俪浚源寺进香2002年一夕轻扬,四野苍茫。笼烟寺、袅破银装。熙熙攘攘,底事奔忙?看民争利,官争禄,佛争香。 果因藩溷,清浊沧浪。能多少、适彼慈航?绕阶唯颂,禹甸同康!把三分愿,二分忘,一分藏。点绛唇 2003年错使相逢,梦魂还被离愁搅。又添多少,多少相思调? 烟雨秦城,注定生烦恼。闲凝眺,为谁颠倒,焚了怜花稿。鹊桥仙 2003年王桐崔叶,沈腰潘鬓,情绪新来休问。凄风冷雨竟如何?只试问、佳人芳讯。 莺催蝶梦,鱼传雁信,香径花前独忖。相逢近又怕相逢,但恐是、更添离恨。临江仙 2007年梧叶萧萧催冷梦,梦回犹未天明。砌蛩檐雀悄无声。药栏花影重,云罅月痕清。 后约前缘都断送,可怜谁共今生?迩来何事老兰成?斜阳王粲赋,秋水季鹰羹。踏莎行 答飞鹏2006年窗罅风寒,檐牙月皎,重阳一雨秋容老。艺花情绪渐萧条,故人偏寄怜花稿。 有约闲愁,无端懊恼,裁成绮句知多少?当初执意种相思,而今却被相思扰。南楼令 小聚2008年冷绿敛新绵,嫩红湿晓烟。问遥岑、谁画眉弯?桐信棠风才料理,偏又酿、倒春寒。 歌哭两无端,歧途欲辨难。约清愁、曲岸流连。几个相知车毂话,依旧是、话当年。鹧鸪天 打拉池古城2005年百里蓬蒿罩晚烟,当年鏖战打绳川。黄湾紫峪秋风渡,汉垒秦沟夕照关。 堆落叶,掩颓垣,苍凉带砺旧河山。幽沉多少堪寻访,已是农家种菜园。鹧鸪天 四十初度,感怀八首(选四)2006年长记髫龄识字难,饥肠辘辘待炊烟。朝聆杏帐工宣叱,夕颂燕京帝令颁。 悲怆地,奈何天,雄文观止剩三篇。今犹漫诩传仪礼,谁念斯民最可怜。(其二)懒向人前道绮情,曾经沧海误平生。霜催草木徒兴叹,蓬转春秋暗自惊。 花已谢,酒微酲,怎堪别院起歌声。可怜一掬伤心泪,多半辛酸洒向卿。(其六)几见神州起舜尧,秋声飒飒复萧萧。虚将白日圆佳梦,错使青春负圣朝。 燕学步,楚夸腰,成名人物各妖娆。江山风雨元多事,等是闲愁一并抛。(其七)四十年华转瞬过,只期饱览汉山河。人情冷暖应谙尽,世道清平岂厌多。 澄玉宇,立铜驼,不堪重唱黍离歌。兴衰未必唯秦鉴,莫使将来叹逝波。(其八)鹧鸪天 (三首)答飞鹏、涵洁步原韵2007年叶老秋容动怆怀,鹧鸪声裏有馀哀。人嗤我羡凌波态,谁匹卿家咏絮才。 离则忆,合而猜,好风与月总相乖。茫茫心绪如鳞次,抖落闲愁哪处埋?暮雨敲窗冷入怀,声声扰梦乱蛩哀。但钦上国持螯客,可恨中州倚马才。 三五约,几番猜,兰皋佳会莫成乖。鹿车载酒应疏放,却笑刘伶尚要埋。倦理丝桐伴醉怀,蓬门瓢饮自欢哀。王恭置业无长物,李贺敲诗有别才。 输卜筮,费疑猜,从来事愿两相乖。惜春少作伤春语,莫把残花仔细埋。祝英台近 2003年正秋风,生渭水,天色似初洗。望断平芜,雁足怎轻启?当时李子园中,寻芳到晚,想人在、百花丛里。 恁容易,过了三五佳期,临歧暗零涕。玉露金风,纵有都能几?笑他前世因缘,来生消息,恨只是、今生如此!洞仙歌 2003年落花时节,正黄栌初染。雁字书空共愁览。恁殷勤、千里遥寄相思,谁料到、一纸传真半掩。 曲栏休徙倚,小径低回,难问双蛾为谁敛。不是恨秋风,转瞬重阳,应怜惜、光阴荏苒。算夜夜、西窗梦蓝桥,但梦也无端,把人抛闪。沁园春 雨中登庐山1997年仪仗松杉,众峰罗列,草树凄迷。看平湖静处,新磨碧鉴;云山佳境,乍起青霓。险嶂风光,东林钟鼓,更有陶家倦鸟啼。龙蛇起,唤苍生怎奈,直到今疑。 人心孰与崔嵬?更谁作寻常狐兔悲?纵英雄遍地,成名者几?乾坤方寸,过往皆卑。天下洪炉,瓶中储粟,万字孤忧谁与归?都休问,待阴岚散尽,面目全非。永遇乐1998年 戊寅春末,有天水之游。蒙女词人李蕴珠招饮,因随袁第锐、常振励、陈维东诸老趋诣高斋,得瞻芸闺。古槐门巷,庭院清闲。庭前有修竹成丛,阶砌植花木数本。焚香帘幕,图书无尘。主人才情高远,风姿超逸,所为词,清新婉丽,直逼易安。无奈造物忌才,文章憎命,良人周君英年早逝,遂抱杞妇之悲。因慕其清标,感其身世,赋此。花舞闲阶,桐遮窄巷,秦城春晚。梁燕衔泥,丛篁弄影,碎玉檐珠乱。溪毛荐酒,新茶属客,转瞬冰轮高罥。记当时,匆匆一晤,应惜兰亭梦短。 还寒天气,恼人莺语,遥想素笺初展。锦瑟尘封,丁香泪滴,顾曲周郎远。临歧试问,他年旧雨,认得槐阴庭院?最堪怜,荼縻无语,为谁缱绻!绮罗香 恬园翁令咏梅花,得《三姝媚》而意未尽,用梅妃事再赋2002年衬月冰绡,含香露蕊,偃蹇琼枝仙杪。点染霜崖,南国羡春来早。墙角下、独自凌寒,断桥外、望伊缥缈。最堪怜、聊寄相思,供人攀折剩多少? 花开花落几度,鸦背斜晖暗数,愁将人老。不见东皇,谁共上阳昏晓。只赢得、入梦清氛,甚珍珠、更添烦恼。渺车音、却护红妆,玉阶闲未扫。惜秋华 2002年壬午秋分,猗竹阁居士自秦州过访,小酌寒舍。因其杂务缠身,而爽当时再游青泥岭之约。渭水人来,带秋声、酝酿重阳风雨。问讯菊花,安排故人鸡黍。欹斜岸柳依依,听惯了、蛩鸣蛙鼓。知否?笑新来、直把佳期暗数。 云栈接吴楚。记溪山深处,访鹭俦鸥侣。寻古驿,应认得、断桥荒渡。连宵梦裏芳洲,莫更把、烟霞轻负。无语,恐还将、萧郎误许。眉妩 2003年被凄凉秋色,冷雨欺人,辜负菊花酒。落帽西风紧,吹不展、眉弯知为谁皱?暮烟困柳,向楚宫、偏把腰瘦。似驹隙、去岁萸囊在,瞬间又重九。 天气新来僝僽。念凤台共伞,初次牵手。转眼成劳燕,分飞处、啼痕空惹襟袖。恰如断藕,便断时、离绪难剖。任潮退潮升,佳约定当信守。高阳台 明轩自秦州过访,雁滩水榭初成,与之偕游。时癸未小雪2003年柳倦修眉,云悭敷粉,湖山换了罗裳。三五鸣禽,啼幽芳草池塘。蒹葭瘦影成萧瑟,觅当时、明月回廊。伫清波,翠榭藏烟,碧瓦凝霜。 林亭寂静行人少,况风花冷落,残叶飘黄。十二阑干,无端又触愁肠。殷勤问讯悲秋侣,道冰心、依旧壶觞。约春来,击节南楼,剪烛西窗。木兰花慢 偕长河公、蕴珠女史游南郭寺,吊杜少陵2005年访秦州旧雨,向南郭、入微茫。看汉柏唐槐,清渠藓甃,兰若红墙。幽篁。更藏胜景,是诗书二圣泐碑廊。小苑扶疏花木,只闻相和蛩螀。 沧桑。玉树凋伤。栏槛外、几彷徨。念蜀道西风,临歧老泪,酒债寻常。思量。替他怅惋,况恒饥稚子色凄凉。翻恨空山杜宇,一声啼断人肠。八声甘州 同恬园翁乘马车过大峡谷2005年瞰长河宛转复西流,依依绕龙湾。更疾风裂石,层峦危峙,锁钥雄关。野堠烟津呼渡,夜雨助狂澜。夹岸移疏柳,几处啼鹃。 十里嶙峋幽谷,似图成八阵,万马回旋。忆开边烽火,草木亦腥膻。算曾经,人生桑海,向铎铃声裏话当年。车音急,看斜阳外,远碛如燔。八声甘州 过风陵渡2006年是重阳歌罢赋归程,黄花已阑珊。看尘霾渐净,青葱蔚起,别样云天。巨石风堆双柳,依约瑞图间。遥望浮岚外,应是潼关。 眼底山河带砺,向西凉剑指,万马回旋。正秋生渭水,落叶满长安。忆曾经、凭栏挥涕,恨未谙函谷一泥丸。称形胜,待凝眸处,迭嶂蜿蜒。锦堂春慢 成都杜甫草堂,连珠公拈调相约,匆匆作别,归即汶川大震2008年莺怯春迟,鸠猜晓霁,琼溪竹影横斜。浣客轻尘,来觅锦里繁华。想见草庐初起,老泪零落天涯。念负薪采橡,画纸敲针,何处烹茶? 可怜千秋悲悯,纵如鳞广厦,转瞬无家。争忍埋愁埋恨,化作虫沙。远望当时故道,者几日、烟障云遮。夜夜凭栏涕泣,风咽嘉陵,月照芦花。杜琳瑛杜琳瑛(诗十七首词九首)--------------------------------------------------------------
杜琳瑛,号箫斋,别号杜陵枝,女,1967年1月生于浙江东阳。曾就读于中国美术学院国画专业、浙江大学艺术学院书法研究生班。现为杭州龚自珍纪念馆馆长、龚自珍诗书画院院长、浙江诗词学会理事、蕉园诗社社长。著有诗词集《西湖杂咏》(合著)、《坐拥钱塘》及画册多种。除日临沈周《东庄图册》一帘幽梦自清闲,沉醉吴门沈石田。林下春风过袖底,东庄图里待新年。丁亥新正元日携儿游湖饮断桥北侧名流咖啡柳眼初醒第一枝,相将苏白二公祠。娇儿不解人文趣,乱点洋荤学小资。周末忽接陈平老师师母来杭电话慵操画笔懒弹琴,白玉兰香午梦沉。独自闭门春睡美,数声铃响报佳音。赴南太行郭亮写生羁马如风幸脱缰,藕花方谢转秋凉。恼人心事浑忘却,一夜飞车上太行。登王莽岭抚琴台高山流水画屏开,万壑千峰剩雁哀。一岭飞红秋瑟瑟,伤心独上抚琴台。西湖杂咏(五十首选八)碧纱窗外玉栏杆,风月无边信可餐。美酒须同豪士饮,迷离灯影醉中看。几阵荷风绕腕香,西湖六月剧清凉。蝉声奏出催眠曲,桨影摇人入睡乡①。东风无意巧安排,杨柳千株门外栽。未及斜光穿绮户,莺声啼入梦中来②。天光物态两迷茫,宝石山披七彩裳。一塔天真如少女,初阳台畔看初阳③。坡公奇趣句中求,白雨跳珠乱入舟。领略西湖浓淡景,寻诗且上望湖楼④。床头相伴一灯青,碌碌空嗟事不成。浪迹钱塘君莫笑,徐娘半老做书生⑤。一代才名寄晚年,清波门外柳如烟。暮云合璧人何在?风絮和愁到眼前⑥。花家山下步姗姗,烂漫樱花雨后残。寂寂国师曾住处,风摇竹翠两三竿⑦。注:①酷暑无眠,深夜湖边漫步。②湖上春晓。③保俶塔有“保俶如美女”之称;葛岭上有初阳台,为当年葛洪观察日月之处。④七月二日湖上台风大作,黑云翻墨,登望湖楼领略东坡诗意。⑤美院进修,晚自习至深夜。⑥清照亭前。⑦花港过马一浮先生纪念馆。乙酉冬日天台山国清寺写生敬步陈平师太行写生韵(十首选四)琼台月色皓无垠,小径疏篱更觉亲。凤竹影摇饶兴味,禅房茗坐倍精神。灯前独悟拈花境,座上相邀爱画人。话到中宵仍不寐,梅花暂伴苦吟身。独怜老木戏珍禽,负手清风发浩吟。万丈灵峰通画境,一蓑烟雨豁诗襟。迷离景物邀青眼,杳渺钟声悦素心。落墨随心生众壑,云间水曲寄情深。赤城千里锁霏微,古寺楼台尚掩扉。怪石芭蕉墙外瘦,寒山拾得梦中归。磬清能抚愁心倦,地冻休嗟游客稀。杖策松阴岚翠湿,层峦处处染霞晖。华堂不羡恋山庐,画趣天成意自殊。帘外渔樵欣共乐,门前童子笑相呼。忘机尘世三千路,幻就风烟八尺图。修得菩提真善果,无穷意兴泻毫濡。渔歌子 乙酉六月十四日与研究生班同学慈溪范市摘杨梅翳翳浓阴挂紫晶,达蓬山下踏莎行。花伞俏,竹篮轻。白云生处笑声盈。减兰 七夕适逢主日礼拜思想《雅歌》(三首选一)与他同住,主是林中苹菓树。果子甘甜,力量信心皆倍添。 与他亲嘴,柔语声声颜秀美。主是新郎,愿返童真做嫁娘。浣溪沙哀乐千般诉与谁?岁寒空等雁儿归。看花几度枉凝眉。 吟咏深惭无妙句,惟期画饼可疗饥。西风小院独临池。鹧鸪天 情人节晨起画玫瑰数枝敬献主耶稣几朵娉婷态逼真,高楼先占一枝春。不攀朱户成宾客,甘愿神家做仆人。 如渴鹿,慕清津。芳心独恋是沙仑①。不传青鸟云中信,肯学时流去效颦?注:①《圣经·雅歌》2章1节:“我是沙仑的玫瑰花,是谷中的百合花。”又《诗篇》42章1节:“主啊,我心渴慕你,如鹿渴慕溪水。”鹧鸪天 示儿莫怪平生阿母严,艰辛历尽始甘甜。石膏像冷生涯苦,画架肩沉风雨谙。 调色彩,绘烟岚。小荷初露角尖尖。可怜衣遍丹青染,夜半春寒困眼酣。鹧鸪天 登洪谷山金灯寺峰陡涧危行路难,登高别有一重天。黄花含笑沿途醉,红叶翻飞夺目妍。 山迭迭,水潺潺。踏歌行乐太行巅。千年古寺攀岩筑,头枕清溪抱月眠。鹧鸪天 七夕后七日嵊州百丈瀑写生夜宿金钩村始上青峰眼便明,无牵无碍一身轻。凉棚听雨尝佳酿,小院临风品苦丁。 黄犬乐,黑猫灵。家家墙角挂鱼罾。丹青几幅涂成后,芦叶荷塘剥嫩菱。望海潮 卜居钱塘江边一篙春水,九溪烟树,天恩浩渺无涯。门对碧波,歌酣老橹,钱塘江上人家。活火沸清茶。篆香袅芸案,莫负年华。日枕云山,夜听潮曲思无邪。 轩前拂柳分花。饮千锺玉露,半侧流霞。清风旖旎,虚怀缱绻,银屏闲抚筝琶。唱铁板红牙。鱼醉沉江底,雁落平沙。坦荡诗襟不老,吟赏夕阳斜。满江红 纪念秋瑾就义一百周年秋雨秋风,秋去也,秋心难歇。屏息听,浙江潮水,声犹呜咽。白傅苏公长作伴,鄂王少保今同列。孤山下,梅笛怨凄凄,空凝噎。 西泠路,重柳拂;西子泪,清风抹。跨长虹看遍,绿波澄澈。大好湖山归管领,无边风月教评阅。料碧血,化作一天霞,看明灭。-------------------------------------------------------
魏新河,1967年1月生于河北省河间县。毕业于空军飞行学院,空军特级飞行员。幼习书画,兼攻诗词,曾学诗于孔凡章先生,学词于王蛰堪先生,学书于启功、王遐举先生,学画于王叔晖、葛嵒先生,又曾问学于寇梦碧、萧劳、缪钺、吴柏森、曹长河、齐良迟、刘炳森、欧阳中石诸前辈。发表作品千馀篇(幅),多次参展、获奖。著有《秋扇词》、《孤飞云馆诗集》、《秋扇词话》、《论词八要》、《词林趣话》、《词学图录》等。题图时在丙寅早春新燕初归杨柳风,村南村北杏花红。邻娃偷折一枝去,插在半瓶春水中。祭梦翁旧看词丈祭人诗,太息人生似电驰。一岁光阴何足论,重来却是祭翁时。①编者注:梦翁当指天津寇梦碧先生(1917—1990),曾任梦碧词社社长、天津文史馆特约馆员、天津诗词社社长。有《夕秀词》传世。舟次桐庐绝爱秋江水一篙,乌篷小泊碧葡萄。携归一卷琉璃色,笔似并州快剪刀。舟行富阳七里滩头访钓台,舟行徐觉画图开。因思昔日黄公望,船入君家卷裏来。南行绝句(十四首选五)江村一带水波蓝,洗出吴山碧玉簪。玉样小楼三十里,天公画出小江南。(镇江)采香径里见人家,柳拂吴门旧馆娃。水港小桥三十六,秋河老尽白菱花。(苏州)小春天气草芊芊,呼吸山岚与翠烟。我到松江呼小艇,四桥杨柳异当年。(过松江)浮翠山岚欲湿衣,此间烟水可忘机。茫茫笠泽今谁在,万古云霄一雁飞。(过太湖)鸳鸯湖上棹歌留,剩有南朝烟雨楼。好是词人游乐地,曝书亭上对清秋。(嘉兴)过保定一入乡关地,泪流肝肺摧。母衰惭未养,家近不能回。身误屠龙业,恩辜饯子杯。永存怀橘意,以此慰萱台。与先龙侍凡翁登长安城登楼聊四望,一片汉家天。树密出双塔,城高带二川。平林生暮霭,遥岫吐寒烟。谁会登临意,披襟一黯然。奉题凡翁《回舟集》那便骚坛绝正声,笔花不废旧才名。申江盛唱杨花曲,都下争传巨砚行。泛海舟回天地窄,遏云歌罢鬼神惊。一从快读玲珑玉,将信梅村老上京。河传 苏州纪游幽橹,三五。菱歌水路。小桥无数。枕河帘子尽人家,浣纱。渡头芦苇花。 夕阳斜画吴山瘦,漫回首。旧日名园柳。豁吟眸,一片秋。虎丘,古今多少愁。相见欢年年最忆苏堤,少人知。直到桂花落尽更依依。 水波皱,眼波秀,梦凄迷。飞向孤山山下六桥西。卜算子不在月明楼,不在花香路。不在天涯不在家,只在心头驻。 本不是无情,莫是无缘故。十二楼头十二栏,记取相逢处。减兰 纪事(四首)盈盈醉态,斜倚流苏遮一黛。十二楼高,恐有离魂寸寸销。 持杯更劝,纤手轻推浑不愿。半晌方言,身在春来第二天。清时素面,况复聪明工计算。刬袜香阶,银甲新修小小鞋。 垂云一缕,酒酽宵深翻不语。衣摆轻分,迭损桃花在绣裙。人如菊淡,爱向雨窗闲把卷。小小荑苗,默默支颐读楚骚。 衫儿又瘦,诗与春山相竞秀。无奈桃花,有个刘郎去后家。焚香卜运,缺了前生缘与份。沧海难填,歉你春愁十一年。 清欢几度,家是彩云曾住处。剩有悲凉,来为疏狂作报偿。浣溪沙 早春知是相思第几年,新愁恰在杏花前。春衫犹滞一襟寒。 七八丝黄深浅际,二三分绿有无间。与谁心事共遥山。鹊桥仙春红飞尽,秋鸿飞尽,留得离怀久久。桃花笺上美人词,是出自、香香素手。 见时情结,别时情结,凝作一双红豆。欲将红豆付桃花,又恐怕、桃花不受。思佳客 癸未立春日作百计无方打迭春,沧桑不敢忆销魂。君如碧海千寻水,我是青天一片云。 灯酒逝,语容分,十年漠漠独行人。且同月待清秋日,报答黄花见证恩。醉太平 杨花眉青目青,花轻絮轻。无端嫁了浮萍,替东风不平。 千灯万灯,三更四更。愿他说个分明,是前生后生。菩萨蛮 高空漫兴倚天漫作游仙赋,云端试我行吟步。飘举上天台,碧桃和露开。 太空唯一碧,云过星犹湿。何处是人间,小球瓜样圆。虞美人 九月五日夜自咸阳飞北京明星十万迷双眼,日近长安远。十年生活在青冥,又是浮云相伴一程程。 忽然身作京华旅,衣上灞陵雨。来时无物奉君前,携得秦时明月到燕山。鹧鸪天 高空断想广大时空一苇航,左看细柳右扶桑①。袖中太古风云气,胯下中天日月光。 新世纪,旧行藏,百年短促地球忙。来生纵有三千次,不及星河一寸长。注:①《论衡》:“日旦出扶桑,暮入细柳。”踏莎行 将适杭州,别五年矣,维舟苏堤,玩月吟赏,仿佛梦境,真有隔世之感。供眼云山,落花门巷,清波一勺盈盈样。年来怕近桂枝香,几番错认平湖浪。 第四桥边,第三亭上,曾携小小闲吟望。这回双桨驻多时,雨中听尽秋荷响。湘月 乙亥大暑,小酌花痕馆之半樱房。红儿颇忆昔年雪中过断桥之事,思其湖山之胜,戏玩空调,凉侵肌骨,仿佛湖上雪后光景。引屏唱月上时分之曲,对酒当歌,情不能胜,红炧馀尾,白月沉窗,始归小睡。明日,电话来询有词否,乃赋念奴娇隔指声一阕,用樊榭红桥宴游韵。玉壶劝客,听红儿小唱,和拍轻扣。一缕心痕,说不出、如雨如风如酒。落水星明,升山月小,一片昏柔柳。千金良夜,不妨消得人瘦。 今世说甚功名,樽前怜取,这红酥纤手。宝瑟年华,且趁着、人与春山俱秀。盛代笙歌,承平宴乐,但愿人依旧。清寒遥想,白堤初雪时候。贺新郎 天半放歌四望真天矣。扑双眸,九重之上,混茫云气。天盖左旋如转毂,十万明星如粒。那辨得、何星为地。河汉向西流万古,算人生一霎等蝼蚁。空费我,百年泪。 当年盘古浑多事,一挥间,太初万象,至今如此。试问青天真可老,再问地真能已。三问我、安无悲喜。四问烝黎安富足,五问人寿数安无止。持此惑,达天耳。六州歌头 阿房宫怀古五陵佳气,赢得霸图成。三百里,苍龙出,下华清,走咸京。其势障秦岭,阻泾渭,骄河外,限关内,镇京畿,割昏暝。对峙荒丘,金粉今安在,一例无凭。但兴亡满目,落日暮云平,一片蝉鸣,野烟横。 有铜仙泪,铜驼棘,新亭景,使人惊。笑一炬,成焦土,乱鸦声,替箫笙。满地昆明墨,馆娃黑,暗销凝。黄昏候,吹寒角,入空城。荠麦离离,秋草斜阳裏,野火荧荧。剩依依垂柳,官路自青青,犹护秦陵。贺新郎 腊月五日为予生日,次日即陈其年生辰,用其年访万红友原韵客逐西风去。想当初、中原唱罢,大河横渡。下拜词坛王霸手,目断荆溪烟浦。一路上、悲歌谁与。四百年来无人继,白眼看世上呆儿女。曾几梦、共帆橹。 髯翁铁笔空今古。五千年、堂堂中国,英雄可数。我幸先公生一日,忝似奇情万缕。正满眼、苍生无处。肉食者居人民半,算两朝未可同时语。公在日,少风雨。满江红 一月四日小女佩儿十岁生日记得乘肩,刚学语、小时模样。曾谓汝、吾家博士,是儿贤象。今见佳文刊紫石,又闻良绩搴红奖。念可人最是诵诗时,摇头状。 咸阳道,还寄养。勤作业,身材长。总寒温挂在,左思心上。三好慰情馀涕泪,一门利女为希望。愿小茶努力向竿头,迎风浪。-----------------------------------------------------
于文清,字映碧,号香南,1967年3月生,江苏镇江人。现供职于镇江市文联。中华诗词学会会员,江苏省作家协会会员,镇江市书法家协会副主席兼秘书长,多景诗社社长。少从李宗海、许图南诸老学诗,及长从陈永正、曹长河诸先生游,书简往还,获益良多。有《江干小唱》、《诗书滋味·于文清诗书小辑》及小品文《真水无香》等多种。风车山访赛珍珠旧居柳暖春融日,登楼一望舒。风车山上草,犹忆昔人锄。南山梅花坞人去春无主,我来梅正花。南山好风日,席地赏烟霞。偶作二首知己二三人,素心淡如水。敲诗复投壶,爱此捞什子。好书三五行,闲写蓼花句。老屋不关门,江干自来去。佛思小楼闲傍碧山栖,心有莲台自不迷。万丈红尘飞不到,一天花雨证菩提。心灯山一程兼水一程,天风浩荡布帆轻。佛心无尽灯无尽,永结拈花微笑盟。过天目湖天目山光接水光,风情犹似富春乡。何当更买兰舟泛,湖上蓼花如女郎。江心洲采风二首(选一)但爱农家酒一樽,微醺不觉过前村。江洲雨湿梨花片,又被春风贴上门。泰州游梅兰芳公园数点新花蘸水开,雨丝风片逐人来。休言曲散春无主,今日公园尚姓梅。读《枕石庐诗稿》寄徐长鸿兄秋月春风一卷诗,闾山名士久心仪。年来莫讶无消息,塞雁关鸿寄我思。过秦坑骊山之上乱云飞,猛士操戈尽甲衣。地下屯兵千百万,安能解得祖龙围?乙酉秋日扶风法门寺拜如来真身舍利千里西来拜佛迟,关中祖庙久心仪。天花纷坠法门寺,盛世丛林谨护持。偕缪群小坐丽江茶楼雪水烹来茗碗双,柳条闲在碧纱窗。几生修得团圞月,照我今宵客丽江。春日访南阳古隆中争向隆中拜一人,翩然羽扇与纶巾。万花开在春风里,古道年年柳色新。明清书家十咏(选六)谁识青藤道士家,江湖啸傲此生涯。山阴才子狂如许,大草书成乱似麻。(徐渭)纵横散乱似云闲,笔底波澜气自蛮。但觉佯狂能玩世,谁人不识祝枝山?(祝允明)情天恨海付相嗤,万树夭桃伴画师。莫信千金能买笑,秋深自写落花诗。(唐寅)秃笔藏锋一味真,山人满纸任铺陈。却从大阖大开处,想见风标迥出尘。(朱耷)纵敛纷披造化功,霜毫直逼晋唐风。时人欲取其中势,出手迟疑便不同。(王铎)淡墨探花说梦楼,金焦北固繋归舟。山阴道上传家法,好证王家总一流。(王文治)春晚登多景楼闲来无个事,又到水之涯。一径楼前仄,千松坡外斜。烟横瓜步柳,日落海门鸦。隔岸扬州路,春灯十万家。飘然久作金焦客,飘然阅岁华。春深千嶂雨,秋老一城花。灯照南徐梦,烟笼北固槎。明朝风更便,江阔布帆斜。秋日访二刚画师秋满秣陵路,轻车访画家。文章新境界,水墨老生涯。对酒花初放,卷帘山欲斜。明年春一到,还品雨前茶。富春江秋望十里风烟净,千峰向晓横。山中初日丽,江上数帆轻。曲水迷花径,高天失雁程。芭蕉经夜雨,犹自作秋声。酒边有作朝暾一缕上窗纱,槛外青山郭外斜。忙里敲诗聊画壁,闲中濡墨漫涂鸦。无心去日随流水,有酒来时伴落花。大块文章天假得,尊前书剑记年华。九日芙蓉楼吟眺药栏泉石久经秋,小摘黄花插案头。已识铜驼见荆棘,翻怜铁瓮枕江流。画屏烟锁金焦寺,柳岸桡停海岳楼。多景华严今在望,东西浮玉泊归舟。四十初度文章如饭诗如酒,此即禅家不二门。缀彩为衣应有相,酿花成蜜了无痕。安排槛外莲千朵,供养心中佛一尊。小字钞书人静夜,翠堤春晓梦初温。戊子长夏金水兄寄赠游北固山诗书扇面忆端午京华欢会步韵作答鹭约鸥盟订海门,数峰无语挹吟痕。楼头晚照来鸿影,江上清风瘗鹤魂。天末怀人梅子雨,春时载酒菊花豚。京华高会长相忆,大白将浮月满樽。------------------------------------------------------
方韦,字愈之,号简庵,网名严陵笑笑生,1967年9月生于浙江建德,祖籍浙江淳安。1990年毕业于杭州大学历史系,获历史学学士学位。现任建德市政协办公室副主任,主要从事文史征编工作。耽于诗书,偶为画印,喜作散文。出版《严州史话》、《长沟流月》等。上清溪漂流此地秋来别有春,长漂十里醉心神。桃花源里知何世,且到清溪作晋人。丽江古城杂咏四首(选一)杨柳扶风酒旆招,游人如织水迢迢。谁家窈窕担花女,踏过长桥又小桥。新安夜咏异彩流霞似上京,电光璀璨掩长庚。二分无赖扬州月,未抵新安一夜明。夜怀独坐对芳蕤,幽怀安可知。月来明树色,风起动花枝。未尽平生意,能无绮梦思。萦萦在别浦,执手忆当时。邙山秋怀邙山秋气合销魂,身怯轻寒对古墩。蝼蚁朝班效文武,穸窀列阙作城阍。冈头泽底徒遗册,王舍谢家谁享飧。弹指苍茫皆已废,伊河无语下龙门。观嘉业堂声震名高谁与齐,幽楼闲伴鹧鸪溪。宝山归聚积缃帙,遗典承传付枣梨。几度烽烟遭劫厄,一怀忧愤叹凄迷。翛然最是升平日,满架藤阴话旧题。寻千峰榭遗址寄意山城觅旧踪,亭台故地已蒿蓬。身分塞漠呼文正,梦碎关河惜放翁。俱往贤流长挂剑,由来盛世早藏弓。星星渔火江波静,多少清辉此夜中。纵笔拂袖弹冠几落尘,茶烟依旧慰劳身。观棋唯恐流光逝,握管方惊才思泯。曾许微躯肩大任,总将馀力付长贫。解忧纵有兰陵酒,怎奈沾唇已醉人。登宣城谢朓楼久慕今始至,披风登斯楼。太白诗未灭,小谢自风流。北望敬亭山,葱茏渺云浮。东有宛溪水,依城去悠悠。高情追霄鹤,浅吟付暮秋。我欲效倜傥,不才徒自羞。欲知前朝事,袅袅孤江鸥。敛性恐白首,离久思严州。长叹虚名误,湖海志未酬。临风怀古意,一望黄云收。扬州西湖曲天下西湖三十六,扬州湖水独称瘦。楚腰一握掌中轻,西子便娟拂水袖。阆苑瑶池自北开,应疑仙境日边来。竹西歌尽繁花梦,梦落繁花安在哉。我本钱塘江畔人,莺飞柳浪满湖春。今来软媚扬州路,始叹烟花三月新。把酒高吟湖上饮,熙春台下花如锦。悠悠画舫趁斜阳,一曲仙歌应伴枕。最是琉璃湖面回,红桃绿柳满堤隈。青山白塔此中映,剪帛裁绸锦绣堆。二十四桥遗恨处,迷离不尽烟和雨。玉箫声杳玉人非,只有杨枝依旧舞。一觉扬州十载期,红楼酒尽醉人归。今寻曲岸断肠句,长忆当年杜牧之。我固风流何所有,看朱成碧惟携酒。人生苦乐总成烟,痛惜光阴不回首。尔来倚棹碧湖中,满眼晴光恨未穷。一笑苍茫付流水,但迎千里落花风。点绛唇小院栏边,昨宵零落花无数。哪堪残雨,更滴心头苦。 也忆当时,一见情如故。相约处,蝶依青侣,似把相思诉。生查子最苦是离愁,日久催人老。夜夜起相思,花落知多少。 长恨月难圆,空负凭栏眺。知有不关情,悔煞当初好。鹧鸪天潮打江堤寂寞回。浮沉云去月相随。登台始叹长歌尽,照月堪惊短鬓衰。 圆复缺,几人悲。恨它圆缺总相违。今宵又见弯弯月,怎比卿家淡淡眉。虞美人 寄内相思谁解千重恨。强醉无由闷。试将红叶暗题诗。衣带渐宽憔悴有谁知。 凭栏寄语窗前燕。且带深深愿:江南桥外有梨花,树下红楼深院是伊家。蝶恋花谁劝莺声停不语。啼尽春归,不带闲愁去。花纵分飞愁几缕,秋临更是催心苦。 怎恨飘零烟水路。夜夜牵情,费尽相思句。爱自怜身应记取,从来客地多风雨。酷相思 怀人怎让南飞鸿雁逝。总应把、音书寄。这边有、长宵人独醉:看蜡溢、疑卿泪;听雨滴、疑卿泪。 但恨频抛相思意。却枉教、身憔悴。我与你、莫非真个是:当聚也、由来世;当恋也、由来世。最高楼思归矣,园裏已葱茏。蛱蝶殢花丛。楼台高远怜芳草,烛红幽暗倚屏风。正无眠,思梦裏,是焦桐。 也记得、蕙香吹鬓语,也记得、泪酸分袂处,今只有,梦魂中。日闲只管消棋局,愁长且顾把金盅。鸟飞还,云出岫,此番同。摸鱼儿 登多景楼又登临、碧山如许,依稀江左秋晚。古今风雨难消尽,楼外大江如练。君不见,有多少、豪英击节冲霄汉。人生苦短。却只任芳华,徒遗旧垒,把酒固长叹。 孙刘约,劈石天惊试剑。千军如虎谁唤。都缘此地据形胜,浩浩长江横断。思去雁,千载下、灰飞劫数成何算。凭栏眺远。波涌荡成烟,台前芳草,应解此中怨。金缕曲 别焦桐怅送凌波去。黯销魂,才分翠袖,泪涟如雨。苦恨无言低相对,纵有深情痴语。待要说、车行难驻。依旧前番相携地,问玉人、别此归何处。今生裏,最怜汝。 酒酣歌罢终宵舞。怎知我,无端梦断,念伊恁苦。人各天涯无消息,宛若秋风飞絮。拚负却、泪痕无数。雁到衡阳归有信,叹今生、心事无人诉。天晓得,相逢否。贺新郎 寿昌中道送李利忠归故里兄也飘零久。看隋堤、今时乳燕,那时烟柳。凝噎艾溪如许恨,安忍尘飞别后。都只道、千年依旧。异地从来多风雨,更相违、天意翻云手。宜勉力,汝知否? 平生快意何如酒。怎消得、血贲脉涨,覆杯倾缶。抛却生前身后事,长记故园窗牖。望不尽白云苍狗。此去乡程劳梦远,料难知、相对何时有。千万语,莫相负。---------------------------------------------------------------------
郑雪峰,字寒白,1967年11月生,辽宁兴城人。现为渤海船舶职业学院教师,兼北京《中国书画》杂志社编辑。题慧树居士《心经》书迹印谱合卷名利劫人深,闭关得自赦。持经如一灯,守此茫茫夜。读周正光先生《听雁扣舷集》孤槎流荡海西涯,归雁声中苦忆家。瘦影谁怜诗客老,独披霜雪看梅花。法源寺海棠丁香竞放有赋(二首)清香弥漫似轻烟,栏角风回倍可怜。岂是初禅容易破,磬声飘坠海棠前。亭亭细影淡梳妆,浅浅春愁静倚廊。除却相思能沁骨,人间只有紫丁香。安庆谒陈独秀墓并赠其孙女长璞老人万木深围抔土昏,飞扬曾与辟乾坤。布衫老守先人墓,濩落江边一女孙。乙酉元宵以事自京归途中风雪迷月百感成咏俊约负京门,孤车簸客魂。丘陵移莽夜,灯火过荒村。一命天频试,千难力自吞。长途在佳节,风雪是乾坤。夜车赴锦州探外舅病奔车刷长夜,大野旷无端。灯影溟茫远,风声破碎寒。身因家事重,路为此来难。但有双肩在,中怀不待宽。登岳阳楼高矗层楼楚水边,我来风雨正茫然。三湘草木迷秋气,万里江湖涨暮烟。忧乐孤臣垂笔重,登临多士问谁贤。青衫吊古情何极,频拍栏干恨不传。黎里谒柳亚子纪念馆沧海横流万事非,手扶南社起崔巍。苍生满眼诗宁济,奇气蟠胸剑欲飞。漫说识人真有术,终怜垂老不知归。我来故宅徘徊久,惆怅分湖满落晖。
同学小聚不见有二十年者(二首)谁知执手亦多难,廿载惊心岁月宽。真向樽前酬梦寐,却怜眼角迭悲欢。仙香座绕花枝暖,世热襟消海气寒①。细说别来辛苦事,冰心检与故人看。追忆风华感不禁,别情料理一杯深。却因期许惭当日,难为飞腾易此心。鸿雁劳劳天各远,蟪蛄琐琐岁同沉。中年互与分哀乐,莫到相思始报音。注:①是日曾驻足海滨,饮于花城酒店。便江江边夜酌同诗友小酌临江晚,悠悠一樽平。秋波明月上,烟霭淡淡生。歌声荡江水,隔岸珠灯明。高会俱四美,万里同此情。言欢合素契,永怀愿微酲。江水流何急,江风飒以清。绵邈情难已,倚立听江声。秋怀(三首)吾年三十六,吾策尚无一。黄卷摊旧案,键户若坚壁。内视惭修贤,外闻徒叹息。万感摇秋心,一灯欠定力。月明雁声哀,夜久蛩语集。徘徊瘦影单,但有少年忆。闭户断尘嚣,一灯如换世。论语抱堂中,平生所得恃。抗志无缁磷,岂酒消块垒。能者理国家,迂者乖行止。我虽一无成,教子以知耻。影摇秋壁白,清脆童声美。美人隔秋水,如月照我襟。遥望不可即,平波故沉沉。心伤梦色白,微意托皋禽。风回泽蒲响,天寒浦云深。江湖向晚意,剩此相思吟。陶然亭京华车尘畔,一池凿数亩。超忽今始来,真负相邻久。初花媚前亭,春气浮远柳。夕阳曳波长,如纵金鳞走。世故莽纷纭,此水淡自守。野鸥享清漪,象戏对仙叟。一坐片时闲,湖山遂我有。薄暮共沉冥,微风过如酒。登长白县双鹤亭望朝鲜我山清蒙笼,彼山如衲补。封伐势则殊,耘山一何苦。我水冽而甘,彼水甘耶否?浣女晚未归,隔江闻砧杵。依江列街巷,鳞瓦饱风雨。遥见巡江兵,小队齐步武。儿童百不忧,跳踉极莽卤。忆我卅年前,种种恣一俯。风物触怀多,暮愁暗江浦。一痕月悄生,彼山不敢吐。看看过江来,明辉洒万缕。小乔墓雨扬丝,风吹片。莺语管阴晴,小径苔纹遍。湖山胜处一香坟,草色青迷花气熏。雨里芬芳怜玉魄,风前翠碧拜罗裙。江声淘尽英雄业,江上悠悠散云叶。烟波无际影沉沉,只有佳人照古今。古今事,洞庭波;湖边柳,自婆娑。乌金谣乌金乌金,深掘地心。煤堆日以高,村庄日以沉。墙裂龃龉,房危欹侧,生死逼人到顷刻。欲去愁无钱,欲住真难测。私窑开采有官文,百姓欲讼讼不得。讼不得,徒望天;煤堆高,官腹便。
擦鞋歌两把刷,一块巾。左右擦,上下皴。面为黑,手为皲。油光可鉴鞋如新。冬幸有爱日,夏幸有凉阴。不敢怨卑贱,卑贱未苦辛。庶以糊吾口,哺吾子,奉吾亲。君或逐紫陌,君或居要津。何妨且小坐,为君拭足尘。拭君足上尘,愿君长作堂堂人。长安夜车行小如猬,长如龙。来灯白,去灯红。霓虹炫彩帝城夜,飞车九陌犹匆匆。溅溅驰急流,翏翏走长风。还似银河泻,璀璨无始终。公事或急催,酒肉或迎逢。有时互挟难自主,困踬谁得争其锋。万流争市穷智力,绿鬓消磨向此中。向此中,意不改。嗟彼桥如虹,嗟彼路如带。容堂画荷歌青藤画荷见豪兴,八大画荷矜简净。大千画荷葩而正,寿者画荷妍而硬。容堂主人竟何人,尔乃奋笔窥其境。前贤馀地地岂多,怜君何处取掩映。但言爱荷荷在心,直向心中取天性。一茎婉而贞,双茎德有邻。嫩苞未发迥含秀,片萼初振足丰神。翠盖遮鸳,风且不翻。亭亭十丈,月白无言。一一笼入千百纸,露气霞光墨幻始。清简高华取意殊,细点轻泼惟我使。精工未妨谢时贤,一旦得鱼有忘筌。形容莫拟凌波袜,风格直到藐姑仙。徐朱张潘可得语?我近容堂先采去。归来张壁对嵯峨,风声雨态意婆娑。阙下黄尘涨白日,西湖十顷认烟波。张弓者制印歌酒胆大于天,艺胆兼杯斝。虎头食肉无不可,挈刀而行张弓者。承平天地酒壶中,湖海声名铁笔下。印坛慷慨会群英,风情踔厉谈王霸。即看酒酣眼朦胧,皎如玉树临清风。云根割取青田玉,钢刀抖擞来鏖攻。一冲一切刀转急,耕石夭矫驱蛟龙。金石气,笔墨味,左盘右辟皆如意。举身以赴气如虹,一逞男儿手中之利器。观者屏息不敢哗,刀光闪处雪飞花。但见拂落茫茫玉屑空,小试敲朴睥睨中。虎兕演战一时歇,旋来才觉玉玲珑。朱砂钤红还自赏,知是刀功是酒功。迩来篆刻肆怪巧,是形异者道必小。长松自有云霄高,妖红正待霜风扫。弓者磅礴正气阵堂堂,我欲附之文韩诗杜印缶老。手摩弓者印,磊落拓心胸。天风海山开物象,秦风汉韵想从容。一曲歌成能振响,还看天马腾踏自行空。醉太平山程水程,思萦恨萦。当初一别轻轻,怅仙人玉軿。 愁醒梦醒,珠明泪明。天涯重话逢迎,剩前生后生。生查子梦裏一相逢,梦外思难足。方寸小灵台,作汝黄金屋。 世路剧悠悠,我欲归空谷。空谷竟何如,山水皆眉目。鹧鸪天以《强村语业笺注》赠引之匝面黄尘势涨天,万流趋市此何年。酒边别奉清真教,池北同参文字禅。 鹃换世,玉沉烟,四明孤调更谁传①。遥怜瘦影秋衫薄,笛擫高楼白月寒。注:①夏承焘《征招》挽强村词:“更谁续四明孤调”。蝶恋花别有心丝缫更乱,辗转空宵,处处都难断。愁似拍天春浪转,孤帆零落凭谁挽。 几日思量前后遍,却比他生,未是天涯远。万水千山浑不管,一身拼取今生面。洞仙歌 京华岁暮矗楼如塔,忏纷纭晨暝。木叶萧萧荡无影。逐云飞、依约天际微踪,些许梦、又被西风吹醒。 长安名利市,磨损才华,人海茫茫侧身冷。无赖拟秾愁,月影花痕,消不尽、平生孤耿。漫谱就新词付云英,怕抚断幺弦,串珠喉哽。望海潮 曲江夜色嘘云灯气,垂虹桥影,霓光荡漾华江。金柳嫚秋,明楼炫昼,人天此是何乡。游屐到三唐,想一时俊选,停马传觞。玉佩珠钿,杨花飞处泛笙簧。 粼粼几许波长,问胭脂腻水,可记沧桑。云幻易空,风吹不散,千春暖翠浮香。吟鬓侧微凉,但倚栏放去,诗酒疏狂。休管中宵,一轮斜睨月如霜。念奴娇乱埃惊鬓,向回澜人海,一身孤驾。并舫风弦弹月上,竟拾五湖闲话。淡扫疏烟,静摇星影,水国秋无价。低徊为汝,短诗吟响清夜。 却说万感中年,屏除丝竹,此意凭谁写。回首韶华轻一掷,多少平生悲诧。醉更添杯,坐陪低唱,怜取人如画。素辉天际,旧愁千顷同泻。水调歌头独立竟何事,风鬓易飘萧。等闲辜负承平,囊满楚人骚。眼底春愁跌荡,客里秋怀悲怆,都是晚来潮。无数短长恨,谁与散空寥。 蓦回首,成断梦,总虚劳。不如归去,烟波柔橹一支摇。且把浮生浩叹,消与舷窗翠盏,来日尚迢迢。汝为我低唱,我为汝吹箫。南浦愁极倚天涯,竟谁知、素约者般轻浅。前世记微痕,孤寻处、都是三生心眼。烟栏玉阁,徘徊追数香踪遍。无语桥边回首际,可得蓦然相见? 人生能几番逢,便梦游携手,楼台易换。斜日独依依,西山外、苦恋湛波平晚。难凭翠管。琼思冷被风吹散。纵是他年来更肯,还怕鬓霜都满-----------------------------------------------------
梁准,号心魔,又号醉墨颓残,1967年12月生,湖南汉寿人。现居长沙,任职于湖南日报社。为湖南省作家协会会员。长沙大雪临屏一绝入夜飞惊雪万拳,似来美化旧山川。细思此景不堪赏,丐者衣单更可怜。闲庭小忆闲庭小忆觉蹉跎,三十九年沉逝波。弹指一挥春草绿,蠹书半卷炼心魔。雨山春睡深情醒即浅,聊惊去燕袅轻烟。有时无赖搦箫管,悄立雨山愁听鹃。听林忆莲老歌《夜太黑》可能绮梦夺灯辉,似此风情已绝痴。记得当年听此曲,匝天雨气织愁丝。口占无题生涯成醉醒为痴,寂寞人叨烟一支。惆怅长街中夜走,箫心吹断落花时。雨中过岳麓山青山如梦旧经过,幽壑无人雨点多。应笑诗心顽似铁,虫吟鸟叫也当歌。单位组织登岳麓山吾独谒黄兴蔡锷墓晓来岚气揽晴晖,六代松楸寄远思。古木今人春色里,名山烈士两相宜。浅醉浅醉何曾待月阑,狂愁暂敛且寻欢。弥天大夜笙歌沸,纵有琴心已倦弹。丁香魏紫姚黄何足夸,幽微冷淡瘦犹佳。情知世上消愁物,除却春醪是此花。酒后过湘韵阁艺华斋见王国勋先生画牡丹有感咏之画家胸次有春天,笔下千红万紫妍。若许东君来着色,管教蜂蝶尽留连。离人树杪月苍苍,离人鬓欲霜。湘源江树远,岳首草亭荒。木落悲华发,花开忆故乡。天高沧海近,千载蝶衣凉。秋日有怀塞眼云天碧,息心倚客楼。二毛羞照水,一盏醉迎秋。浮世何人绘,流年不自休。平生沦落久,到此暂勾留。无题(五首)残梦游离指掌空,声华浮艳付沙虫。杯疑蛇堕因耽酒,气御龙飞以贯虹。长夜有心横短笛,秋山无计咏春风。流年应悔成虚掷,肝胆文章哭笑中。欲洗胸中万古愁,坊间歌酒赋梁州。歌犹可缓风花怨,酒不能消家国忧。历史雌黄千载后,流年漂白几人头?惯于春梦婆娑处,醉眼迷离看沐猴。佯为豁达放歌难,始觉清平更有欢。情累三生犹未悔,棋高一着不胜寒。羞将瘦骨形容傲,幸有梅花开到残。颠倒东风春老去,诗心依旧欠遮拦。恼人春色欲何之?暗渡秋波入酒池。弱水红沉蜃迷日,荒烟绿断梦回时。羡卿巧搁三生孽,笑我徒耽一卷思。镜裏颓颜空着相,世间岂少醉翁诗。侏儒饱死腐儒趋,方朔依然独向隅。竖子纷纷全福慧,狂奴咄咄欠痴愚。灵均久绝青衫泪,象罔新遗赤水珠。却捋热肠成冷笑,滑稽玩世得欢娱。夜坐有怀冷雨凄风秋不堪,诗心瘦久醉方酣。懒从好梦卜灵瑞,惊向古书搜鬼谭。白发撕天揪落叶,青灯嚼月锁平岚。豪情消耗千金散,近觉狐禅颇可参。羁愁人或言我野狐禅有感作此一搦春愁夜不安,眉峰低处积高寒。苍茫云海胸能纳,落寞红尘谁与看。孤愤有时成独笑,野狐无相着空禅。此时光景幽如梦,幽梦何曾挂画栏。过眼过眼韶华水一瓶,感怀半为试秋声。文章误我黄粱熟,风月欺人白发生。目不能言缘弱视,过犹可恕悔多情。三生慧业千秋恨,都被禅心夺性灵。艳照门莺花三月欠朦胧,飞霰消踪雨洗虹。艳照有门呼保义,狂欢无惧黑旋风。浮生电影迷情幻,羁旅星霜累客穷。色界繁华零谢易,闲愁恰在乱纷中。湘江观潮 乙酉仲秋,与龙标、道南二友于湘江风光带小聚,谭文论道,交谈甚惬。而江流浩荡,岸上遥看,兴废如斯。过眼风帆一半斜,搅人心事乱昏鸦。支撑时局无高仕,摇荡春心有晚霞。偶采流花光绮席,俄惊逝水渡星沙。狂澜壁立迷方久,诗酒江湖炙岁华。赠蒹葭合浦珠沉鼎不铭,才名贳酒剑无棱。今人忆昔悲何益,故事嗟非梦未成。块垒已堆三万篑,胸怀枉负五千兵。沧浪难洗红尘浊,听取滔滔夜水声。空灵泉山腰石腹贮奇泉,怀抱泠泠半镜圆。漾碧潆青绝尘翳,啼猿唳鹤伴龙眠。问津不识无根水,顾影非怜有漏天。洗钵僧人来话旧,前生合共老枯禅。登岳阳楼天下烟波出洞庭,行吟泽畔我曾经。濯缨已绝骚人迹,鼓瑟难留帝子灵。撒手无非尘事倦,撞胸别有水天青。登楼一笑凭空阔,指点千帆破渺冥。----------------------------------------------------------
赵亚娟,字一如,网名隔水伊人,女,1968年1月生,江苏江阴人,现居无锡。高中学历。2003年学习诗词格律,师承徐州师范学院古汉语教授方光夏先生。创作上主张从客观世界某一细节获取灵感,借助形象语言加以表达,小中见大,浅中见深。清新平易,不事雕琢,融情于景,温婉含蓄。茶楼诗友会夏日枝繁花见疏,兰亭曲水似当初。相邻吟友低声问:可有新诗赋得无?胥门怀古(三首)薄暮云寒草色秋,胥门落日下城头。江潮难洗伍员恨,回首西风动客愁。衰草连天日欲收,吴王歌舞楚人忧。管弦未歇烽烟起,百尺潮头恨不休。吴越争衡往事空,萧萧残柳起悲风。属镂剑下多遗恨,烟冷秋江落照红。无题又落寒梅岭上花,天涯有恨被云遮。欲裁锦字诗心懒,聊遣清樽蝶梦奢。临水何堪思远故,凭栏谁共醉明霞。幽阶香冷黄昏近,漫向高台望月华。春日闲咏烟波帘外与天平,过隙龙驹一梦轻。风入书斋亲翰墨,鸟啼柳苑觅琼英。琴樽偶伴花前月,襟抱难抒笔底情。草色渐迷思远客,春深莫负我同行。吟苑诗友雅聚曲槛风微罗袖轻,石桥烟外乍闻莺。山迎远客云初起,酒煮幽泉杯共倾。枝上流红皆入韵,波心蘸碧亦关情。莫言挥手斜阳晚,诗海相邀纵笔行。春游寄畅园料是东君最解怀,得闲拾韵踏青来。知鱼槛畔微波动,嘉树堂前晓雾开。泉响清音凭鹤舞,松吟丽日任风裁。烟霞笼翠寻诗笔,撷取春光润砚台。菩萨蛮 秋夜珍珠帘外斜栏静,樽前淡月涵花影。秋气入窗棂,暗蛩夜半鸣。 晚凉风露湿,殢酒和愁织。一枕梦痕轻,空山冷画屏。清平乐 岁末抒怀斜阳弄晚,行遍桥西岸。树老枝头云未散,一笛落花零乱。 烟波不寄东流,画栏谁慰吟眸。问取梅边新月,冷香催上帘钩。清平乐 游无锡农博园木樨香透,四壁攀藤秀。织锦如春谁染就?莫道秋来花瘦。 芭蕉轻展云笺,果蔬滴翠澄鲜。借得竹枝当笔,新词吟向篱边。浣溪沙 偶感夜雨春归久不吟,东君误我醉花林。浮生幻梦费相寻。 漫道流年欺鹤鬓,惯将明月慰诗心。中宵谁奏伯牙琴?浣溪沙 别后作红叶分霜到菊花,流年偷换鬓边华。柳梢云外远山遮。 案上鸾笺书往事,楼前烟水浸明霞。梁溪一别即天涯。浣溪沙 游太湖管社山庄湿地公园管社山庄作胜游,堂前万顷接天流。数峰青翠淡烟浮。 一水波摇千点玉,九天香落五湖秋。眠鸥惊起荻花洲。柳梢青绮梦初惊。梨云漠漠,窗外啼莺。慵卷帘儿,雨馀风软,叶翠花明。 王孙消息无凭。任莽莽、迷天草青。曲岸江堤,晴烟弄柳,遮断长亭。鹧鸪天 梨花裁玉剪冰占尽春,香风吹信到重门。凤箫一阕花无语,月影三分泪有痕。 轻点雪,绝纤尘。梨云和梦度晨昏。倚栏最是魂销处,凉透芳心谁与温?鹧鸪天 暮秋游秦园凤谷鸣泉枕碧山,晚来疏雨湿云鬟。层岚犹绕知鱼槛,薄雾欲迷鹤步滩。 苔径滑,菊香残,参差古树暮烟寒。松风来去禅林寂,断续钟声催客还。玉楼春 晨起作纱窗一枕莺啼晓,蝶梦依稀云外渺。情如缱绻茧中丝,愁似迷离原上草。 菱花懒对青春老,岁岁衡阳鸿迹杳。轻寒犹下雨潇潇,滴碎芭蕉人意恼。蝶恋花 遣怀雨后风寒云渐散。欲问斜阳,犹作声声叹。催老流年秋不管,鸳鸯宝镜芳尘满。 叶落空庭谁与伴?暮色沉沉,一曲弦歌断。雁过南楼心绪乱,裁诗人在银河岸。蝶恋花 落梅有感二月东风寒未歇。何处淹留,吹散梅如雪。总为伤春教惜别,芳心轻付纷飞蝶。 暮锁湘帘愁寸结。鱼杳吴江,误了刀环约。零落夕霞红万迭,一痕清冷黄昏月。喝火令 记否梦断楼前雁,蛩吟夜半风。冷霜摧叶下梧桐。天外月华如扫,寒气入帘栊。 信杳人何处,云深路几重。绮窗遥对远山空。记否当年,记否旧时踪?记否五湖春岸,那树小桃红?惜秋华日近烟暝,正邮亭、三迭阳关歌遍。云散楚天,愁听一声孤雁。西风乱草蓬生,不堪忆春红深浅。人远。渺归期、遮断垂杨吴苑。 花影共帘卷。怕月转西楼,忍把相思剪。东篱瘦、清露冷,暗霜盈面。秋心莫付丝弦,对玉樽、琵琶声怨。何限?琐窗寒、愔愔谁见?----------------------------------------------------------
尚佐文,1968年6月生于浙江丽水。1991年毕业于北京大学中文系。现为杭州出版社副社长、副编审,杭州市诗词楹联学会副会长。望天山作浑然绝巧奇,大朴横终古。何以号天山?未曾经鬼斧。巴音布鲁克草原纵马马性昨初谙,今朝亲控驭。扬鞭何所之,芳草连天处。嘲某公四首公才横溢旁流,啤酒一瓶倒地。酒精总计三钱,未饮公先自醉。想公嗜醋非常,张口便闻酸味。偶然一句清新,却是拾人牙慧。人生事少顺心,名士尤多烦恼。新捐世界名人,苦乏街坊知晓。利人不拔一毛,利己不遗细小。诗书化育深功,结此歪瓜裂枣。还乡绝句(四首)少贱故多能鄙事,山林野地最相知。本来面目君须记,一个樵薪牧豕儿。(话旧)一径苍苍横翠微,千峰脉脉倚斜晖。忍心抛得家山去,合被今朝猿鹤讥。(偕友登秧堂山)黄昏登眺风光改,半是欣然半怅然:户户新添煤气灶,山村从此失炊烟。十年游子阙晨昏,翻惹慈亲系梦魂。知是春晖不可报,匆匆又欲出家门。(别母)春寒凄风苦雨锁楼台,料峭春寒去复回。未必东君真肯到,报知桃李莫轻开。冬日青山乱迭浑无绪,红影当窗日渐斜。拄颊且看双玉手,案头闲剥水仙花。瑞安山中竹经细雨娟娟净,云伴微风淡淡闲。自得忽然还自失,浮生片刻在仙山。游圭峰作如龟如犬复如鹰,游客津津说肖形。我意何妨无一似,奇峰异石自娉婷。游悉尼海滩忽见空中有飞机喷雾书Love等字铁笔长挥书大字,高天万里作华笺。愿风毋起云毋乱,此誓不移情不迁。暮春游九华山遇寒流花皆冰裹洵为奇观赚得山花次第开,春寒一夜忽潜回。冰封万朵留鲜住,不放风光入夏来。自杭州至青岛飞机上作才惊雨势若盆翻,旋见晴晖耀广原。弄雨弄晴看下界,高天澄碧自无言。德国过马路惯曾平地见风波,履薄临深陷网罗。此日悲欣来袭我:人行横道放心过。秋雪庵诵徐志摩诗感赋月色花光接水天,仙家别殿在芦田。诗人弄笛谁能会,况有心声未尽传。电影《2012》观后末日无多日,二○一二年。熔岩撕厚地,洪水蔽高天。倏忽群生尽,微茫一息延。心惊复心惧,举世尚酣眠。读霍金《时间简史》杂感(二首)久随斥鷃处蒿蓬,暂附鲲鹏向碧空。脉脉秋波人已朽①,盈盈弱水鹊难逢。光锥欲待寻因果,黑洞当能灭吉凶②。时日纵然丧此际,逍遥犹有八分钟③。有有推源到无有,更从无有识无无。三千世界藏奇点,百万雷霆爆太初。膨胀于今犹未已,缩坍何日复成虚④?堪怜上帝凡心动,故遣生民悟化枢⑤。注:①人类所见恒星,或距地球数百万光年,则吾等所见,乃数百万年前之恒星,此时或已不存。②光锥、黑洞、奇点均为天体物理学术语。光锥包含事件的前因后果;黑洞能吸引包括光在内的所有物质;奇点长度为零,是宇宙爆炸前所处状态。③光线从太阳到达地球需八分钟。④按宇宙膨胀理论,宇宙以大爆炸产生于一奇点,膨胀,又坍缩回奇点。现正处于膨胀阶段。⑤若果有上帝,则宇宙乃其得意之作。心中得意事,岂可无人知?吾意上帝必心痒难耐,故令霍金等人领会宇宙之神奇奥妙。癸未冬九溪理安寺网路诗友雅集分韵得住字胶胶复扰扰,惯在红尘住。半日得馀闲,九溪吃茶去。负暄冬日下,指点幢与树。才学羡诸君,杂然陈武库。附骥亦欣欣,雅集良可慕。世路纷已歧,今更向网路。万象呈缤纷,千里随指顾。浮生恨有涯,倏忽如朝露。昭氏一鼓琴,成亏竟无数。愿化千亿身,身能万年驻。遨游六合内,一一探其趣。且收河汉言,归来理俗务。千岁忧千年何漫漫,兴废事万端;千年何仓促,蟠桃未一熟。宇宙三百六十亿,刹那千年驹过隙。人生天地知何如,无异朝菌与蟪蛄。春秋晦朔梦不到,蛮触之间争版图。君不见核魔磨牙吐长舌,欲噬大千成灰屑。酸雨沙尘恣虐狂,竭泽探鷇难暂辍。煞气直冲臭氧层,女娲未肯补天裂。百年谁怀千岁忧,一朝洪水溃蚁穴。嗟乎!吾不惧后人太息今人愚,唯惧千年之后人亦无!--------------------------------------------------
谷海鹰,女,1968年7月生于天津。业医信佛,归心净土。素耽诗词,2002年师从沽上半梦庐王蛰堪先生,师赐斋号唤云楼,近自改斋号为非非小筑。杂采众长,厌矫饰而尚清醇,忌叫嚣而求含蕴,虽未能至,而心向往之。有《捞月集》(诗词集)、《碎花一掬》(随笔)等。偶书短景追云蝶梦空,花魂秋酿雨蒙蒙。枫枝洗褪相思绿,染作霜天寂寞红。无题十首柔风款款舞殷勤,欲系波心一朵云。旋即旋离琼影碎,举头缥缈未相闻。随云曾入戒台深,古刹空庭着意寻。似解玄风宣妙谛,百年枝曳万重金。三宿桑阴事本空,霜襟讵料染春红。荣枯片霎凭谁主,何必留香蝶梦中。寒云底事唤沈雷,来护红炉未尽灰。但恐补天天愈老,山疑水惑久徘徊。无心一顾竟相知,几劫尘缘共此时。暗祷清风犁皓月,阴霾起处种莲池。逢春几度问杨枝,一种青青别样痴。甘露瓶中无聚散,翻随絮泪化离丝。绛珠还泪我还诗,月访风邀每欲辞。辗转红尘槐梦老,萍根不合着相思。榆钱散罢乞荷钱,荒却灵台一寸田。病裏流霞空眷顾,无端拂冷伯牙弦。乞得冰轮作玉梭,鬘天织就忘情罗。恩经怨纬千千结,了却三生梦几多。万点飞花幻亦真,欹风枕雨暂同尘。馀香散尽随缘化,依旧乾坤自在身。云因拘三岛月,来驾一天风。骀荡灵襟白,氤氲醉靥红。情深拚化雨,缘尽复成空。身世何须问,仙根自不同。雪点罢罗浮靥,遥闻郢客歌。光潜心鉴月,香冷梦凝柯。一色齐三界,千身证六和。从风随意住,天地起沈疴。 漫兴深宵细雨叩柴扉,暗遣新凉满绣帏。梦裏生涯方踯躅,窗间曙色已依稀。拈题心绪无端老,赌酒花盟刻意违。谁发长歌云岭外,一天清韵动钿徽。读《水知道答案》有感谁识玲珑太古心,等闲无语鉴机深。欲知扰扰千般相,但向涓涓一滴寻。举世膏肓忧国手,回眸方寸现灵针。九天轻洒丁冬玉,似舞南风响舜琴。浣溪沙 (二首)忙裏偷闲闲处忙,书函影集检匡床。当年情致细推详。 小别占花嗔驿使,巧妆依户待刘郎。而今相守却寻常。阴雨终朝蔽艳阳,红蕉酣醉柳丝长。轻摇小扇倚风凉。 幼女邀棋连五子,玉郎搅局败三场。罚他厨下作羹汤。卜算子笑破小桃腮,滴倦娇杨泪。每遇东君不自持,漂泊何由悔。 雁足惜裙红,麈尾凝眉翠。细捣烟霞入旧醅,独品重重味。鹧鸪天 早秋漫听寒蝉断续吟,些微幽思透商音。丁宁客羽还留梦,检点青痕莫染金。 云有态,水无心。水光云影两交侵。高天几许清凉意,却向红尘细细寻。南乡一剪梅 本意斜傍小栏杆,殢雪凝霜彻骨寒。点破春光香淡泊,纔倚风前,又伴樽前。 恩怨等虚烟,一谪红尘自主难。修到此身心已老,魂也消残,梦也消残。虞美人 梅折腰代代风流笔,写尽冰清质。芳姿只向画中寻,欲访真容延误到如今。 七弦聊拨听三弄,魂驻江南梦。暗香迷月玉枝横,纵使无缘相见也锺情。蝶恋花浴罢新凉妆镜懒。长发千丝,争似闲愁乱。何处弦歌声婉转,销魂一曲长生殿。 海竭桑枯盟已换。隔世重逢,绮梦随云散。月瘦风清灯影倦,双星溅泪填银汉。踏莎行(二首)鹊信方传,心期已误。琼楼十二归无路。揽星攀月意何痴,云襟只向清风驻。 踏倦芒鞋,拈残花树。迷香别有深深悟。轻舒蝶翼绕须弥,千江一苇凭谁渡。蜃景犹浓,仙香已淡。倚空幡影随风飐。裁圆洞月寄梨云,丁宁莫使清光减。 殉梦千蛾,焚情一焰。红颜应有三生忏。聊凭剩稿叩玄关,重山复水从头勘。一剪梅经岁深居懒似蜗。未见梅花。已到桃花。蓦惊烟柳舞轻纱。君欲分茶。我自团麻。 笺底红消洛浦霞。百劫尘沙。三世灵芽。纵然相对亦天涯。莫若乘槎。醉老仙家。喝火令 乙酉生辰碧藕漙珠露,红蕉绾客襟。一年萍迹枉追寻。风撷辋川清韵,高柳付蝉吟。 欲借观花眼,来修逝水心。劫尘狂处叩青禽。几度魂迷,几度怨痕深。几度梦醒回首,天外响瑶琴。法曲献仙音 和石斋灵石何痴,昊天难度,百炼身如秋扇。梦翼支寒,慧波湔月,搜肠一任枯眼。向水折烟深处,桃源祷重见。 照花面。泪凝残、烛心应倦。钗影堕、空费巧春刀剪。远笛慰长宵,伴书城、吟卧千卷。酒漾醇漪,恰相邀、谢宅紫燕。问梳风纤柳,为底眉妆新浅。三姝媚 和晦窗先生虚棂晨雾掩。望茫茫华都,梦沈神黯。万木萧疏,任日烘星琢,雪皴霜点。绿萼重来,香暗度、空庭尘槛。解事风轻,闲曳琼枝,恍闻鱼梵。 多劫情丝难忏。甚散落天花,逗襟成魇。慧业兰因,意托根萍絮,影消痕淡。谱涩朱弦,惭未有、禅心如剑。记取笙歌酣处,波深浪险。曲玉管洛浦沉烟,星桥失雾,圆空冷月前身梦。柳带青摇离绪,低亸深丛。蜀葵红。错结花盟,难凭蜂约,蝶衣舞倦眠芳冢。驿路车喧,彩霓光剪清瞳。泪朦胧。 绮陌分襟,便留得、萍乡鱼雁,也应篆懒心香,争消醉浅愁浓。怯丝桐。悔高山泠韵,暗逐湘江馀怨,谱颦蛾黛,又遣回弦,袅涩纤葱。西河芳讯断。高楼数尽归雁。斜阳梦冷卧胭脂,郁怀醉遣。彩云枉自弄新姿,多情依旧飘散。 月眉细,灯韵浅。素辉对映窗幔。零愁杂绪理无端,七弦意懒。为谁镜裏护朱颜,争留驹隙光短。 茗烟一霎舞蝶幻。似当初、轻拂花面。密约百年相伴。甚香盟逐水,繁华都换。空向灵台缫诗茧。-----------------------------------------------------------
李立中,1969年1月生,浙江仙居人。现定居江苏无锡。中华诗词学会会员,同晖(中国)学社理事,仙居县一瓢诗社社员,无锡市诗词协会副秘书长。拟自君之出矣(四首)自君之出矣,不复理瑶筝。思君如春草,萋萋远还生。自君之出矣,菱花照影寒。思君如新月,一夜一分圆。自君之出矣,不复绣鸳鸯。思君如江水,千里共悠长。自君之出矣,尽日只吟诗。思君如清漏,回环十二时。偶成白日营营生计忙,夜深敲句费思量。一帘花影推窗入,知是灯光是月光?无题三首(选二)拈句不曾输道蕴,衔杯岂肯让刘伶。新词吟罢祥云起,环佩丁当满户庭。闲倚阑干数落英,年年芳草为谁生?多情唯有二泉水,夜夜清波待月明。赵亚娟女史获江苏省十佳女诗人称号赋赠三绝香满楼中倾玉醅,赴京夺得锦袍回。问君笔下惊人句,可是三更梦裏来?小诗脱俗得天真,胸次玲珑未染尘。读破唐贤三万纸,烟云腕底自成春。一人独占一城春,我辈逢缘献野芹。他日泛舟诗海上,远山秋色许平分?马山采风携得寻诗侣,飘然到马山。林深莺恰恰,雨过水潺潺。帆影苍波远,心情白鹭闲。吟囊行处满,暮色逼人还。红豆村久诵王维句,远寻红豆村。彩绸盈小院,密约护深根。点点殷朱色,斑斑泪血痕。情怀不堪寄,此物易销魂。赠人用李青莲韵枕上梦回后,秋声彻夜闻。三山横黛色,一雁入寒云。明月清于水,黄花淡似君。博文初读罢,绕室有馀芬。乡思偶成秋风残夜起,有梦到乡关。绿树参差屋,清溪远近山。雨过芳草茂,滩静水牛闲。诗句悠然得,醒时月一弯。漫兴非读非商近市阛,居身材与不材间。求财只为全家计,觅句常偷片刻闲。偶向城中催货去,又从摊上买书还。北窗高卧羲皇友,一卷诗成待后删。敬和梦蝶兄《题桃花》原韵绛霞树树灿三春,此日天涯别恨新。未与洛阳争富贵,却随流水感漂沦。南庄曾睹红颜面,北苑空留紫陌尘。欲溯溪源寻旧迹,何时重见避秦人?江阴诗友过访别后有寄(三首选二)艳艳春阳草木欣,鹭鸥今喜得同群。长江水激太湖水,南嶂云携北渚云。悬榻我迎徐孺子,论诗谁敌鲍参军?鹿潭词笔公垂句①,酬唱还祈来往勤。七子林中共举杯,相逢此日乐何哉!诗情深处春风拂,剑气寒时秋雨来。高咏常惊吟苑外,归车又发锡山隈。东皇着意留嘉客,故遣樱花满树开。注:①鹿潭:清代词人蒋春霖(1818—1868),字鹿潭,江苏江阴人;公垂:中唐诗人李绅(772—846),字公垂,润州无锡人。仿真花九转丹成造化功,荣枯岂肯任春风。拒蜂蝶在千山外,迎友朋于小院中。真水无香心不怨,洛神有态画难工。欲逃时序炎凉味,故守清姿日日红。盘谷(李宅八景之一)李氏卜居处,有地曰盘谷。三山抱郭青,一水经年绿。其土沃而肥,其民耕且读。桃源正在兹,天外云相逐。如梦令记得去年春暮,与子同依花树。今岁我重来,人面不知何处?何处,何处,寻遍武陵无路。浣溪沙 梅记得当年薄暮时,小城寺外见仙姿。冰为玉骨雪为肌。 一自孤山成眷属,花前不敢种相思。昏黄月下意迟迟。踏莎行远陌风熏,近村烟暮。桥亭便是分携处。石尤难阻木兰舟,花朝月夕皆空度。 载酒秦楼,怀君鸳浦。春情似水流千古。银蟾天上若长圆,人间好梦应无数。水调歌头 游太湖送蕉雨返沪一勺太湖水,远望渺无涯。鱼龙万里沉寂,吴语听咿哑。今得骚人雅聚,历代英雄安在?千古浪淘沙。鸥鹭竞飞处,回首有青葭。 东林雨,二泉月,范蠡槎。瑶章迭迭,欲偿诗债且先赊。昨日旗亭置酒,何日天台揽胜,共赏赤城霞。雏凤冲霄去,燕雀各还家。金缕曲 步梦蝶韵寒博尘封久。有谁怜、江湖倦客,暗灯摇牖。恍见姮娥离月殿,起舞翩翩长袖。惊醒后、千杯浊酒。信是命途多磨蝎,拟一瓶一钵亲岩岫。肠寸断,卿知否? 天涯又溢梅香透。雁书传,云英初嫁,喜心如旧。恨压春山移不动,计拙愚公智叟。芳草远、怀人时候。锦幕几回翻残照,看芙蓉秋水吟肩瘦。蝶梦裏,执君手。---------------------------------------------------------
潘一新,1969年6月生,江苏常州人。大专文化。常州常艺国际货运代理有限公司经理。业馀喜吟诗、填词、制曲。为中华诗词学会会员、江苏省诗词协会会员、常州市诗词协会副会长、常州舣舟诗社副社长兼《舣舟诗荟》主编。有诗词散曲集《北窗清吟》。书房闲坐偶作浮生若梦繁花杳,旧友如茶短信稀。坐久不知春已晚,满窗风雨湿人衣。溧阳桃花岛自驾纪行二首一湾碧水半坡花,笋嫩鱼肥众口夸。何用避秦逃世外,桃源今日到农家。湖边晴翠隐楼台,修竹油桃遍地栽。野鸟犹知迎远客,声声婉转放歌来。自嘲浪迹江湖过此生,不如人处是功名。十年南北东西路,得失无心已不惊。无题手机终日少铃音,流水高山何处寻?莫笑杯前借沉醉,人间最远是人心。送别小冬兄弟金榜题名未有期,心甘贫贱莫嫌痴。邻家阿伯如相问,只道书呆犹旧时。自题竹雀图画中几笔竹青青,几度思量几度更。若汝尚嫌枝叶少,便添麻雀两三声。剑门关牛皋墓将军留故土,独守剑门中。山僻禅钟杳,林荒蛇径空。枯茅湮日月,乱石砺霜风。谁记身前烈?苍苍落照红。庚寅孟春奉和沈亦泉先生揽胜江湖外,搜奇网络中。羞邀麟阁月,笑看竹林风。流水思难了,高山仰未终。三闲皆自得①,一醉与君同。注:①三闲指闲心、闲时、闲钱。丽江古城天高帝远少兵戈,茶马文明世代歌。石板幽幽留古韵,玉龙隐隐卧晴波。三河水秀迎春早,万户声喧向晚多①。纳族女儿含笑立,逢人犹唤胖金哥②。注:①丽江古城有“高原姑苏”之誉,小桥流水,风景绝佳。清清溪水一分为三,穿城而过。②纳西族人以黑、胖为美。“胖金哥”、“胖金妹”为纳族人对男子、女子的通称。西双版纳原始森林芦丝吹响雨林行,绿树望天云海生①。古蔓纠缠犹眼乱,老榕绞杀倍心惊②。难寻野象迷踪影,却有顽猴争食声。最喜栈桥归去晚,空山啼鸟探花情。注:①望天树属龙脑香科,最高可达80馀米,为热带雨林中代表性植物。②绞杀是植物界一种残酷的寄生现象。长相思 春节期间,有四川远亲来访,云孤身离乡打工,已历数载。今岁大雪封路,回乡车票难买,仍不得归与亲人团聚。闻之嗟叹不已,乃以乐府调纪之。新路欲修千万条,新楼欲造百丈高。男儿本是四方志,力养众口不辞劳。落尽梧桐岁又了,朔风吹雪阻归桡。梦魂难觅关山遥。来时儿满月,今或儿垂髫。何日归故里,抱儿怀中恣意娇?浦江感遇明珠塔下宿雨停,黄浦滩头夜潮生①。浦江女儿颜如玉,香肌胜雪目含情。纤指紧扣阿哥手,偶侬细语阿哥听:“昨夜姆妈邀相见,阿哥才华获良评。花前月下已三载,愿缔阿哥鸳鸯盟。何时订钻对戒指?何处供楼两室厅?”阿哥沉吟久不语,蹙眉摇首声吞吐:“奈何楼价节节高,如插飞翅涨如虎!内环中环接外环,均价直上两万五。贵为金领薪十千,头白难买一栖所。”我闻斯言青衫湿,白渡桥畔长叹息。愿能安居满人间,民生工程早落实。祝福天下有情人,爱情面包俱得乐无极。注:①黄浦江外滩与东方明珠塔隔江相望,为情侣约会之处。调笑令 凉夜清寂,清寂,帘卷晚天凝碧。冷萤闲绕疏窗,睡起空阶月凉。凉月,凉月,风静庭花如雪。浣溪沙天外虹桥隐翠微,东风吹处暗香随。黄昏细雨落花飞。 流水终催春色去,行云难付梦魂归。双鱼锦字已成灰。摊破浣溪沙 春夜短梦频回,坠欢枨触,乃成四十八字夜永寒清玉漏长,更阑人静小檀香。寂寂花阶墙外月,透纱窗。 好梦如烟思杳杳,佳期似水信茫茫。感月吟风春已暮,画鸳鸯。诉衷情 读纳兰词江边夕照影西斜,风起动裙纱。无言执手相顾,羞上脸边霞。 从别后,望天涯,暮云遮。一般光景,两样心情,三弄梅花。减字木兰花 菊花时节白苹秋水,姹燕娇莺前日事。黄叶西风,狼藉残红一夜空。 冷香何处?寂寞疏篱相伴住。落照谁家?且趁黄昏看菊花。唐多令 春回,用竹垞韵微雨洗芳尘,暖风熏绿茵。夜光残、帘影摇频。载酒前欢犹在眼,又到了、满城春。 携手恁由真,相知别样亲。恨多情、聚散无因。空忆十年花下路,已不是、梦中人。一剪梅言诺何曾一字真?道不离分,能不离分?知秋梧叶落纷纷。怕近黄昏,却近黄昏。 欲把心思付酒樽。醒也销魂,醉也销魂。如烟聚散了无痕。魂又随君,梦又随君。行香子 郊居即事芳草青青,远树冥冥。竹篱边、沙浅溪横。鸡声柴院,人迹茅亭。渐宿雨收、暮烟碧、晚风轻。 倦鸦飞去,浮梦飘零。牧归家、俚唱堪听。功名厌取,世事休争。看云儿散、星儿淡、月儿明。青玉案 夜读张衡《四愁诗》①韶华无计偎人住,但目送、滔滔去。回首烟尘千百度。空阶露冷,远天星淡,人作天涯絮。 多情因甚情难诉?更着蜀笺断肠句。歌舞盈盈馀几许?一帘幽梦,半钩残月,始识相思苦。注:①张衡《四愁诗》:“美人赠我锦绣缎,何以报之青玉案。”喝火令 旧游已杳,追思难禁,梦中得句,醒而录之和泪梨花面,含情柳叶眉。欲羞还喜语低低。似说来年旧约,莫使又相违。 红袖何堪忆,青梅不可追。心魂空有梦相随。酒醒灯昏,酒醒画帘垂;酒醒星稀月落,顾影不胜悲。喝火令 梅破春信,旧梦渐杳,睹景思昔,情不能已暗色凝花露,迷烟锁树岚。晚风城陌雨斑斑。怅悔心肠犹窄,衣薄奈春寒。 香篆情难了,锦书人未还。蓬山已隔九重天。惟有相思,惟有对愁眠;惟有梦中携手,同倚画栏边。喝火令 为七夕红豆相思节作,兼怀君妹门掩瑶琴静,堂空画笔闲。新词一曲且无眠。遥盼手机传信,几度暮云间。 红豆分明在,青衫逐渐宽。多情自古总难全。惆怅今宵,惆怅月偏圆;惆怅流年似水,何日共婵娟?----------------------------------------------------
沈双建,网名尘色依旧,1969年7月生,祖籍江苏泰州,现居南通。学诗词二十馀年,无师承,主张言为心声,用心创作。近年学范伯子诗,受其影响较深。出水莲滟滟波光裏,亭亭出水莲。清风浑似我,来去只君前。庚寅四月登高有怀友人河西救灾骇浪连天远,苍云逐日低。如何登绝顶,望不到河西。伤冬五首次韵杜甫伤春五首冬意寒霜下,奇光瑟尔浓。有心趋野旷,无计避嚚凶。紫陌连千里,红云迭万重。残花凭缀饰,朽木作清供。此地或虚妄,谁人不谄容。远山风景异,积雪舞苍龙。地僻居何意,霜寒树有枝。野梅扶艳雪,冻雀绕冰池。路折浓云掩,人攀峭壁危。谁知孤月冷,能识一天垂。世事同浮幻,吾心岂弃离。凭将此间意,说与久逶迤。朔风吹劲草,寒气四边围。吾子惟好梦,几人能识机。论苛出泰岱,德政满方畿。冥色侵天地,冷香袭布衣。思忧还错落,计议尚依稀。颠倒区区事,明朝安所归。山河何处险,世事几人真?困顿闻天下,权谋入大秦。英明咸帝子,贤德及妃嫔。一脉崤函固,千年车驾巡。揭竿纵贼逆,守土有忠臣。说部听君写,蚁民等若尘①。晨起初阳暖,冬来霜雪多。昨宵寻德宿,倦眼望玄戈。辛苦悲拘缚,颠连哀湴河。依稀牛山叹,隐约五噫歌。何处怜荒木,他乡识棘萝。百年谁不死,有梦且清和。注:①时读小说《大秦帝国》。己丑二月十一夜坐无限车声悄过耳,有情明月也茫茫。生涯自遣都休问,梦境难言且放荒。字裏鲲鹏悲笑意,人间龙蠖屈伸方。两般微义天涯远,午夜寒生阶草香。春心次韵陈后山秋怀十首有示太息燕然(选四)日暮野茫茫,天高惨风雨。性情懒从容,时事出机杼。胡为取法者,枉法历历数。叹息浑如此,仰之不敢怒。寂寞人在市,蜗卢远大荒。所见难自得,争忍寸心忙。国大无良吏,汝意乌有乡。万里悬冰月,廿年孰能忘。临歧宁为泣,园荒不可耕。空中有楼阁,百病阅枯荣。靡靡灯火黑,浅浅魇梦深。吾心嶙峋在,反复同汝心。鬼蜮幻于此,喝叱蓬莱方。长城永自固,秦帝治垂裳。圣贤惟在口,群盗亦雌黄。落日无聊甚,萧瑟惨如霜。君马黄君马黄,臣马玄。君马食豆立悠然,臣马食草不得闲。君马肥脊不见骨,臣马瘦削脊骨突。君马有豆升斗犹不足,臣马食草窥豆取其辱。君马黄,臣马玄。风未冷,天自寒。长句寄晚成用琴志楼韵十年一读周郎诗,意自恢弘语自奇。有如仙人持酒倾天泻,又如白鹤冲飞着雪衣。五千载,九万里,狂歌岂止屈一指。懒作扁舟江海人,但看滔滔长江水。云迹渺茫燕鸥游,耻笑当时万户侯。任得风起吹凌冽,君惟呼酒醉卧百尺楼。更作手摘星辰和酒饮,睥睨茫茫皆虚境。溯游而上不管风颠浪摇博望槎,唤取广成赤松好共浮天艇。何处天涯更寒霾,叱咤一声驱散来。语纵胡卢真快哉,我击胸膛独把青眼向君开。河山丘壑鼻底烟云指顾间,澄天一览岂是凄迷月。铁箫吹裂凭想象,与君杯盘狼藉不觉东方之既白。医国未许寻丹药,更不作逢人慷慨冲冠发。小从腐史论英雄,古今多少糊涂虫。种芝种草何足问,只有眼前得失睡蛟龙。水晶棺,云中寺;祖龙遗体祥瑞气。凭君指点断续言,撑扬文字寻常事。青霞紫雾笑矜怜,直把如金如玉如石如卵之胆向天悬。剑啸声声山谷应,君在崇山峻岭层峦迭嶂之峰巅。君不见,李青莲,天子呼来着行迹;君不见,谭复生,霹雳琴鸣丹心碧。回望海陵笑傲间,壮心寄予云涛雪。浣溪沙 庚寅三月游溱潼湿地水绕桥连翠色迷。花繁草细曳云低。偶然凝立野禽啼。 路转农家风味好,篙撑晚渡小舟移。渔娘一曲载人归。菩萨蛮平生不识江南好,如何却向江南老。江水碧于天,秋风又一年。 山高遥迭翠,霜染游人泪。抚掌笑相思,薄情谁更知。菩萨蛮 记病十首(选一)悠悠忖度愁如褶,窗前月冷风如咽。天末起浮云,为谁怜此心。 曾听罗唝曲,声断声还续。惆怅到花前,花残人不眠。卜算子(二首)风雨骤归来,漠漠寒惊觉。古树萧然四壁阴,云涌天如削。 乃自问斜阑,弦绝听依约。万象曾知明日花,憔悴眉间错。十年淡淡心,一例阴阴雨。秋去秋来总是愁,更向天涯去。 去也不关秋,只是无情绪。独倚斜阑眼倦开,一一残荷举。虞美人折花未许花沾手。人比花消瘦。谢他花落亦关心。教我风来不要立花阴。 花飞已向天涯路。望断何堪住。千山万水又云斜。谁更今生伴我到天涯。鹧鸪天(二首)落日无情积雪衔。鸿飞栖落对寒岩。淡黄衫冷人渐老,浅黛眉开泪正咸。 浑不语,瘦崆嵌。扶阑且笑朔风搀。更谁笑指梅花问,寂寂青娥欠谨严。做冷欺花年复年。封姨号令到人前。梅开如幻冰河映,雪落无声冻雀言。 凭此际,识尘间。一番沉静一萧然。眼宽若许青山展,为写春心知哪边。浪淘沙何处听潇潇。雨洒风飘。愁心已是滴芭蕉。莫问魂销销也未,问为谁销。 雨后或虹桥。冷落吟箫。来踪去路满人潮。望得情怀空自涩,直到今宵。蝶恋花 次韵复堂词六首之一明月满枝花满树。一片闲愁,却向天涯去。瘦影凭栏无处语。流年付与西风路。 滞我情怀朝复暮。忍见飞蛾,不厌灯前舞。梦境寒灰曾自许。玉颜清泪凄如雨。定风波 雪月梅花未许霜风片刻寒。如何独立又徒然。人影花心真一瞬。曾问。古来圆月易凋残。 热泪曾经凝作雪。痴绝。相逢不语又何堪。冻萼枝头如梦坠。知未。梦来情语也艰难。喝火令闷倚难言是,慵眠却道非。晚来斜照锁蛾眉。禁得此中消受,心绪百千回。 梦影还摇曳,秋声也颤微。遣愁依旧见愁归。越是无聊,越是好风吹。越是好风吹处,蝴蝶又双飞。满江红 石头城故国江山,谁曾记、当年游冶?回首处、夕阳荒草,旧时王谢。兵火从来多劫数,女墙未必知寒夜。更百年、血迹竟犹存,斑斑也。 暮鼓急,晨钟打;乌鹊过,琉璃瓦。听一江流水,秋风铁马。读史惟馀遗恨永,伤时空念残花洒。向高台、浊酒酹寒潮,登临者。念奴娇 秋阴风光一片,竟酿成萧瑟,凄阴天气。昨夜今朝都寂寂,欲散暮云还未。枯树残鸦,远汀孤雁,人正秋风裏。怆然此际,因谁愁被催起。 直索江涌峰围,落红成片,触目难回避。瑟缩蜷衣真似茧,依旧天青千里。蜡炬心情,江湖踪迹,怪向寒枝底。更谁休道,明年花又开矣。金缕曲 次韵陈其年“强饭还能否”呓语能听否。数年来、最堪怜处,凄凉长守。于我于君同似此,杖上酒钱难有。西风起、为君击缶。如此江山如此事,笑江山总在伶人手。谁又是,洗耳叟。 逢场作戏人前后。但遭逢、狂言不住,君其鬼酉。我亦如君瞠其目,人世空言滴溜。更不会、颠连筋斗。尘外身心尘裏梦,到梦醒还向红尘走。君莫笑,吾其偶。摸鱼儿 寄暮阑阁问吾兄、阁中风物,何如笼里鹦鹉。饶他学舌凭机朽,自许与人同住。君谁误。怎不顾掉头,望向天涯路。为君闲赋。渺雪色惊鸿,梧桐落尽,月冷更何处。 吾兄在,何不经文济武。缙绅朱祓能许。文章一纸功名业,阁小凭君来去。鹏风举。便梦作江潭,莫作江潭句。君其何语?竟扪腹牢骚,如维摩病,天廓落花雨。---------------------------------------------------------
张少云,网名白云飞、莱菔子,1969年11月生,重庆市合川区人。1992年毕业于重庆第二卫校。现因工作关系暂居广东东莞。自幼受祖父影响,对国学有浓厚兴趣。2005年触网后深为诗词之美所动,颇多即兴之作,唯格律未谙。2006年拜入江西都昌陈忠平先生(网名一得愚生)门下,学诗四载有馀,自知生性疏懒,深感有负师恩。夜宿芦苇洲2005年10月7日月斜堤柳外,沙白水烟中。村渡无人值,一窗芦苇风。蝴蝶2007年11月19日卿是翩翩舞者,不甘浪掷春晖。只缘来往花径,空惹人言是非。午后清茶2007年11月19日秋阳斜照深院,高树寒蝉抚琴。闲坐含香咀翠,静看碗裏浮沉。老松2007年1月16日百年修得似禅身,坐沐春风又一轮。我看青山犹未老,青山笑我太嶙峋。春思用锺扬诗友韵2009年2月13日锦字书来寄阿谁?征途万里鴈云悲。寒梅和梦墙边老,隔栅春风彻夜吹。题夜梅图二首2009年2月19日星月隐形罗帐黑,谁将烛火照颜色?一枝疏影欲欹危,寒萼教人空恻恻。春风记忆最深刻,瘦影依稀描不得。枝上才开一二分,便教天地失颜色。登重庆南山2005年10月12日谁辟南山道,嵯峨如鬼工。云祠烟袅袅,尘邑影蒙蒙。目向三江尽,心随四野空。徘徊不忍去,留与伴秋丛。次韵王维酬张少府2008年12月7日南国隆冬夜,悠悠逐客心。世嚣添白发,鸟倦入青林。时撷相如草,偶援陶令琴。灯前人独醉,不觉枕寒深。为一得师寿2009年4月6日犹记初逢月正寒,灵桃转眼又飞丹。烟波九派归彭泽,匡阜一庐居伯鸾。得就清流常洗目,传承遗响每披肝。天涯迥隔谁寄语,慎莫更深独倚栏。荷塘月色2009年7月6日无聊夜裏执轻纨,水榭风凉暑气残。明月虚悬开目力,露珠密结上荷盘。贪心鱼族吞星子,恣意萤灯过曲栏。时听蛙声三两处,高低起伏自吹弹。次韵义山锦瑟2010年4月18日城头飞絮拂心弦,客裏惊春又一年。向日南枝花戏蝶,攀萝北牖梦啼鹃。谁家芍药含红泪,何处渔歌入暮烟。此际良辰欲谁共?可怜音讯两茫然。捣练子 春2007年3月18日桃带笑,杏含春。莺燕声声频唤门。梦裏那人今又见,细腰新着绿罗裙。减字木兰花 冬夜有寄2008年12月2日天涯客处,月冷更残霜入户。梦醒千回,半湿寒衾不忍偎。 梅前菊后,托付相思人易瘦。重遇他年,料是沧桑不忍看。长相思 春醒2009年3月9日池涨萍,柳濯缨。黄鸟窗前初试声,朝云吐半晴。 思郊行,又移筝。先把心田细细耕,东风扶一程----------------------------------------------------------------
徐平,1970年1月生,江苏江阴人。毕业于无锡业馀中等专业学校美术专业。1996年开始从事广告行业至今。学诗崇尚唐风,以温柔敦厚为旨归。赛龙舟毵毵杨柳绿,忽忽锦旗翩。鸟静村边树,云眠水底天。一声初听鼓,万箭乍离弦。两岸人如沸,男儿谁占先?鬼谷庐庐隐千峰险,苍藤入郁盘。纵横传有术,功过说无端。剑戟消磨尽,兵戈许暂安。森然幽谷下,犹见积冰寒。鹅洲夕照山断危崖水逝东,长天落日大江红。几行过雁乘霞绮,数点渔舟唱晚风。日日江潮来复去,年年江树异还同。江楼倚遍千秋梦,只在鹅冠一枕中。君山问禅一派宗风古到今,灵山法脉此追寻。话头参破本无我,指月分明可印心。石上初生甘露水,堂前忽听海潮音。老僧惯作机锋语,不觉清谈入理深。长泾老街访上官云珠故居谁使沧浪东复东,春风几度落桃红。云珠何幸投江左,泾水无声咽晚空。曲巷小楼皆历历,兰庭桂圃故融融。回看灯火阑珊处,一霎凄然今古同。赞园僧迹劫火纷纷戾气蒸,关房袖手恐难胜。忍看乐土半焦土,誓举莲灯醒世灯。方外难逢太平日,此生岂作等闲僧。慈航归渡人何在?许是灵根最上层。乌镇逢雨桐叶疏疏苔壁青,乌篷船向古津停。行来李巷连陶巷,到处旗亭复井亭。飘瓦烟轻风袅袅,挂檐珠漏雨丁丁。个中别有真滋味,捧盏长轩仔细听。题菊花又见东篱发几枝,丹枫素月旧相知。也曾把盏重阳夜,未改吟题元亮诗。百折身经霜后色,千丝鬓卷醉中姿。微躯不共春风竞,独抱秋心老更痴。野菊花蓬蒿难辨旧行藏,律转西风韵转长。别馆持杯香可待,黄花簪鬓老何妨。已辞春色千般好,独守秋心一味凉。但识闲身真自在,谁堪篱下度惶惶?听古筝桐木冰丝妙绝伦,轻挥素手顿生春。来时万马震山谷,罢处千江卧月轮。涓滴竟成沧海阔,烟岚又洗晚峰新。此间或有殷殷意,犹恐支颐听未真。听琵琶昏灯帘幕坐分明,怀倚琵琶一抱轻。雨润桃滋红艳艳,风迁莺啭脆生生。浮云散淡原无迹,流水叮咛自有声。欲写心情愁下笔,空知余韵耳边萦。画龙自捧儒冠转好龙,调朱傅粉逞豪雄。墙生九曲腾云碧,柱抱千秋映日红。雨露几曾施寸土,喧嚣又唱策奇功。草民识浅何须问,此刻人间重叶公。红蕾君相邀因故未赴劳形已惯苦炎蒸,心迹由来羡老僧。别后文章君有味,樽前事业我无能。携来郊外二三子,归去城中百万灯。永忆江南明月夜,高贤何日竟相仍。中宵小字如烟幻亦真,案前犹自振精神。谁将云外星和月,换却世间秋与春。卷帙终需归寂寞,襟怀未必老风尘。营生何惮千般累,仍作深灯夜读人。除夜感事漫成紫焰花繁爆竹频,东风暗换岁华新。争将杯底陈年酒,一洗心头万古尘。消息已然传隐约,襟怀依旧守天真。但看寒尽冰消日,终是人间烂漫春。清明应南华车友俱乐部邀游婺源恋此青春好物华,东风骀荡到山家。檐前时去时来燕,阶外或深或浅花。雨霁远峰云散淡,溪平野岸柳低斜。行来欲尽芳菲路,明日归尘各一涯。游卧龙谷壑隐雷霆山自威,氤氲蜃气日相辉。一湾玉碧凝幽涧,万转泉清下翠微。卜筑云林空有待,经年人事苦多违。临流但有出尘想,岩壁摩空思欲飞。寻芳欲叩青山问有无,记曾桃李焕千株。当时一别春风倦,此日重来世事殊。啼尽花枝莺渐懒,寻多旧迹梦偏孤。东君惯似浮云变,却笑诗人性太迂。送春檀板银筝不忍听,春深何计挽飘零?伤怀岂止繁花落,揽镜初看两鬓星。迟日风中空踯躅,流莺槛外细叮咛。闲愁更在苍茫外,望裏云山无际青。野花断壁荒郊自成景,秋花点点若繁星。平芜散乱连云陌,萱径纷纶到野亭。雨后几曾无艳色,风中未必少芳馨。与君相赏还相惜,我亦沧浪一叶萍。------------------------------------------------------
求灿霓,网名方圆、白跑堂,1970年3月生,湖南益阳人。自由职业者,酷爱古典诗词。蚕束茧团团尽裹痴,三生只吐一回丝。一朝了却相思约,俱是双双羽化时。忆童年夏夜乘凉向晚人闲后,山阴沆瀣凝。浴身开竹榻,欹扇拍蚊蝇。穗绿风推浪,天青月挂灯。蛙声说故事,许我梦中听。诸友同游白鹿寺并品斋宴莫道秋高草木衰,葱茏依旧抱亭台。巡廊俯拾前朝句,移景频收远客怀。曾许梵音迷白鹿,空馀谯鼓叩青苔。离庭更品僧门席,一片禅心向佛来。手机接一笑兄还乡词感赋生计营营年复年,洞庭来去两重天。敲窗夜雨催灯熄,欹枕乡愁剔骨眠。未老偶嫌多白发,归耕常恨少馀田。遥思此刻君同我,相对诗书共戚然。
生日偶感青春转逝类秋蓬,奢梦轮回半落空。幸有微薪能度日,愧无健步可跟风。援毫暂释些些愤,阅世难求事事通。心接康衢成大道,何须碰壁哭途穷。益阳十景之关濑惊湍益水西来远接天,流光蚀塔诉从前。激湍势阻关公马,警角声催鲁肃船。千古烽烟犹侧目,一泓月色已平川。兴亡多少风云迹,荒卧残垣乱草边。检点旧书信感怀往事兼寄SM梦迹荒芜不复寻,馀温附笔化蝉吟。遗珠若遣鲛人泪,避席当知揖客心。已断巫云伤雁影,犹期蜃海度金针。而今一纸缠绵调,恍惚离魂隔世音。一笑兄论及诗与生活感赋困室吟怀久不真,凭空琢句枉劳神。每翻入世心头慨,尽拾前贤笔下尘。造境虽须师古法,行文还得历亲身。纷纭众象千般味,化入诗魂各自循。与白鹿貂小弟聚饮遣怀一首漫把红尘百味调,文章生意两萧条。驰心步怯兰溪镇,趁酒诗逢白鹿貂。桂月无情人荏苒,槐乡一醉梦逍遥。回程久伫资江岸,徒叹光阴逐水飘。借一鹤兄原韵自遣斗酒微尝探浅深,倾壶未必尽高人。抚琴试问樵夫意,挂剑才知季子真。可趁笺新涂旧句,莫从事后咒前因。江湖一笑浑然梦,俱是蘧庐过客身。七夕渐近借山人老哥韵遣怀一首青春纵马画中飘,不忍枯颜对镜描。乱绪纷飞秋后叶,危途浩劫晚来潮。三更玉漏惊槐梦,七夕银河待鹊桥。洗尽铅华归素面,云容能复旧时娇?生日轱辘体(选一)临屏又捉感怀诗,梦裏青春莫笑迟。身窘何堪生赘肉,位卑不敢踞高枝。无非财散千金后,又是书翻一页时。羁旅穷奔风雨道,其间甘苦共谁知?欣闻莫言考入县委办并寿辰双喜寄句莫怨红尘破壁迟,临屏喜报鹊栖枝。才将短信收怀抱,复遣豪情入寿词。几度风云双眼过,十年甘苦寸心知。而今笑看凉山月,又照人生跃马时。重读《断指悲歌》感赋并短信寄一笑兄别梦乡关作远游,聊翻旧稿忆前酬。殊途每叹庙堂远,显宦谁为黎庶谋?世积尘嚣僧闭目,人多血性鬼低头。当年那段峥嵘事,可慰今生断指愁。少年行当年意气发寒窗,楚鼎无非两臂扛。画壁旗亭题汉赋,吹竽乐府弄秦腔。寻芳不耐三千客,买醉还须独一缸。梦裏乾坤浑不觉,韶华如水没资江。赠友三章三周故里效龙吟,湘楚诗魂一脉寻。豪赋尽除迟暮气,斑头不减少年心。非因青眼从柔骨,敢向红颜敞宿襟。莫笑布衣囊橐瘦,也曾买醉掷千金。枯颜对镜意难禁,霜色偷从两鬓侵。有病惟因布囊瘦,无聊强作酒徒吟。惭将野蕨分三碟,拟赋残章剖寸心。流水高山千载后,断弦能否动知音?恣乐书山自究寻,勉从酒后觅诗心。抛开俗念穷霄汉,读罢离骚访上林。傲骨不因权士屈,乱章偏向美人吟。知君亦是高阳客,一路豪歌唱到今。浣溪沙 安化茶马古道岁月弯弯木屋斜,先民打马走生涯。边城老调向谁赊? 一抹馀晖拖古道,千年积雨润新茶。随铃转入后山家。浣溪沙 忆旧记取桃花三月红,黄昏倩影若惊鸿。春心相对月朦胧。 半纸山盟成故约,几番梅雨湿初衷。惟馀往事付尘封。鹧鸪天 屈原满目疮痍社稷哀,残身贬别楚王台。干戈碎裂思乡梦,辞赋徒抒报国怀。 悲故地,尽阴霾。投江不忍染尘埃。华章后世开千派,俱是离骚一脉来。鹧鸪天 童趣漏底春光裤末遮,蓬头席地过家家。洼间舀水当油放,篱畔抽枝作筷拿。 伊扮母,我充爹。和泥添个胖娃娃。朦胧情愫心中植,或许那年便发芽。鹧鸪天 与一笑兄聚饮寡味三餐久不堪,呼朋十里饮桥南。先劳店主推新味,再点鱼羹解近馋。 哥俩好,酒微酣。扶杯兴尽起归帆。此时醉话君须记,或可他年作笑谈。鹧鸪天 西施惊艳游鱼竟自沈,回眸已出苎萝村。眉凝勾践心头血,袖舞夫差釜底薪。 休扑粉,自含颦。柔肩负重国人魂。功成万里孤篷远,可有吴纱拭旧尘?鹧鸪天 王昭君绝世芳华锁汉宫,画师谬笔误娇容。琵琶一曲长安月,胡马孤程朔北风。 惊落雁,息兵戎。中原大漠两相通。北疆几代无边患,幸得明妃出塞功。-------------------------------------------------------------------
李利忠,笔名李庄、李重之,1970年8月生,浙江省建德市人。浙江省政协《联谊报》资深编辑、杭州出版集团图书出版中心副主任。中国楹联学会会员、浙江省作家协会会员。著有散文随笔自选集《深夜的奇迹》及《〈汉书〉人物故事》(与人合作)、《经典唐诗》、《新编对联大全》等,并有作品多篇入选《杭州文学五十年作品选》、《2004年中国杂文精选》、《2005年中国杂文精选》等近百种诗文集,楹联几十副被省内外各风景名胜区采用。大道去去欲何之,岁寒方雨雪。男儿四海心,大道原多别。羁旅羁旅悲华发,秋风吹瘦骨。浮云万里生,夺我西窗月。春夜有感万里河山月色新,临风把酒对青春。杜鹃啼血犹堪羡,多少衣冠失语人。新安江之夏潺湲一道漾霜威,几处亭台暑气微。此是清凉真境界,趋炎客至亦忘归。象山花岙岛怀张苍水书生百战铁衣斑,十万旌旗去不还。尚有雄心思击楫,几回绝顶望台湾。漫题世事雌黄欺暗室,春风野火自弦歌。樽前一笑无人会,鸡狗从来得道多。题建德苞茶(二首)春水情怀一望知,回甘清可沁诗脾。深惭不及山居客,接竹分泉笑展眉。七碗清香过子时,风生两腋动乡思。忽闻细雨敲窗户:底事朝朝夜睡迟?大慈岩(二首)危岩巍峙向青天,仰首烟峦一寺悬。山下新来还愿客,手持莲叶品清泉。晴岚四面日初长,大佛天成草木香。不用五丁开翠壁,已留石窟作僧房。丙戌早春滨江少求书屋赏梅(三首选二)天生丽质不须妆,耐得人间雪与霜。一捧冰心清彻骨,独携春色到钱塘。云台麟阁总成灰,惟有梅花岁岁开。此是诗人真受用,抱琴日日过江来。与佐文兄饮酒感赋昔年惭不识,今日聚仍频。坐久杯盘罄,谈深海岳春。浮生真草草,小酌倍津津。渐老豪情在,相逢信有因。游严子陵钓台有志耐幽寒,投竿向碧滩。东流馀钓濑,青史起微澜。列宿屠龙技,孤星袖手观。云台高可比,况亦脱钩难。西溪春泛湿地蒹葭茂,春来日日过。风微天壤阔,渚静水云和。大块浮生气,轻舟系绿萝。平生几两屐,载月意如何。与诸友饮茶四海奔波客,相逢面目真。长年称酒鬼,此刻号茶人。汤色参今古,鸟声忘主宾。门前花又谢,感此一沾巾。与诗友分“多少楼台烟雨中”韵得烟字夜静春衫薄,灯孤照不眠。世情浓与淡,明月缺还圆。拈指虚空破,观心起灭怜。远山新雨后,跌荡有云烟。读史遣怀江山信美宜高咏,风物多娇竞折腰。敢谓成名皆竖子,但能窃国便天骄。月明横槊忧难已,雨歇凭栏恨未消。底事梅花多瘦骨,满城风雪正潇潇。分得“江”韵吊梅杯传绿蚁碧纱窗,却为梅花一过江。疏影精神因傲骨,芳魂寂寞恋名邦。惜无际遇春风好,幸有才情积雪降。归去船头吹玉笛,满天清露不成腔。
梅坞春早一带溪山绝俗氛,天然野趣质兼文。长怜暖树莺声软,最喜新雷雀舌纷。壶内冰心真淡泊,瓯中春意自氤氲。东风早识此间乐,来往晴窗携白云。---------------------------------------------------------
邵林,字梓乔,号和轩,1970年11月生于山东高密。师从天津王蛰堪先生。为词奉守梦碧老人“情真、意新、辞美、律严”之八字标准。现居北京,供职于华电煤业集团公司。己丑七月初十与颖庐晦窗先生并揖葭剑尘殊熠诸兄夜话敬次晦窗先生韵掀帘风不定,呼梦月同来。淡荡云中影,轻盈掌上杯。冥心得麟角,空首别芸台。却羡匡庐下,秋深菊自开。丁亥重九登岳麓山用牧之韵西风飒飒万花飞,望裏寒山浮翠微。楚梦未教人独醒,衡云今许雁同归。千林霭气沉秋麓,一径松声入晚晖。高会已疏佳节在,漫凭清露点行衣。感事乱云从卷夜潮回,独把幽衷付酒杯。野水萍多翻碍月,空汀雨密只肥苔。龙蛇起陆声何壮,鸥鹭辞盟事可哀。饶是蟛蜞名姓好,荐盘谁识长卿才。戊子秋日漫兴蓟门霜重雁声回,跸路尘空野色哀。代有雄商争利涉,时无大士擘宏裁。巡天日月双丸走,匝起风烟万马来。顾我久疏身外事,为谁翻覆掌中杯。戊子生日得揖葭楼主人贺诗即次元韵漫凭杯酒送韶年,朝市谁歌郢上篇。键羽忽传千里信,骊珠疑出九重渊。性因独善偏相得,思到无邪岂偶然。来日但期明月下,听君清弄十三弦。遣怀三首荡愁千里楚江风,吹在红船玉笛中。万点梅飘春索莫,九重云锁月璁珑。天应有恨凭谁问,诗到无题仗酒工。奈此孤宵不成醉,蒹葭烟水共迷蒙。逃禅无计感无端,影事烟深隔画栏。百虑当山孤梦险,万花如海一灯寒。诗耽奇思翻成病,墨本劫灰徒染翰。饮月入怀惟自照,亡何消此夜迷漫。乍解馀酲梦未深,空斋独拥夜沉沉。香销篆缕迷无字,月吐波珠淡有心。到眼卿云终不雨,隔江琪树忽成林。此中微意应难识,且向寥天试一吟。翻作徐志摩《偶然》飘零往事等烟云,渺渺空馀劫后身。偶向江潭栖梦影,忽如絮果失兰因。三生宿契人何处,万古伤心月一轮。各贮悲欢成永忆,流光片霎许天真。幻庐先生治印以惠赋此为谢幻庐主人何所有,静时昆吾持在手。神游八极追鸿蒙,冥搜万象来户牖。沉吟落笔忽横斜,凿开混沌驱龙蛇。霜刃转处鳞甲散,腕底蒙蒙生烟霞。俄尔收刀自凝神,击缺丁丁渐不闻。秦籀汉篆纷列阵,真疑身是古将军。嗟哉屠龙技,几人得如此。昔我学印未能成,但闻印坛狂怪之风何靡靡。今见先生妙夺造化功,天风海雨麾从容。更挟奇气生正变,铁笔尽扫尘俗空。复感先生之高赐,为辟灵田方外意。夜来捧看一寸丹,中有踏雪幽鸿无限思。梦游仙(三首)吹箫去,衣角散青云。幻海星流心上影,鬘天花落梦中身。回首碧氤氲。辞贝阙,云影送归舟。风簸千鳞皴太液,星筛一月印沧洲。天净海西流。清夜永,人淡竹扶疏。石磬声敲天籁寂,玉堂烟袅月华虚。花动五云裾。浣溪沙 (二首)奉题莺天笛夜图用引之韵古墨生绡笼碧烟。斜街往梦越千川。当时风月瘦吟肩。 幽笛吹残中夜雨,倦莺啼冷大罗天。满身松影坐诗禅。十载春心和泪收。莺魂空向画中留。病馀无力续芳游。 蜃影嘘天终是幻,云光赊月不销忧。一声听彻笛边秋。谒金门 戊子小年夜有作当岁晚。珍重早梅清愿。已向南枝开一半。北枝春未远。 还把灶符新换。今夜翠樽须满。来日日长偏梦短。此情天不管。思佳客 辽川别后寄引之兄莫漫伤心累酒盅。昆池尚有劫灰红。十年纵可销前梦,九死何堪瘗旧衷。 蛇赴泽,凤栖桐。千山一鹤背西风。夕阳幻出鬘天影,人在云楼第几重。鹧鸪天 读苍虬《旧月簃词》书后消领黄昏不自持。天恩羿彀定谁知。红桑幻海空馀恨,碧血成磷未了痴。 招古涕,付幽词。襟怀异代许同悲。案头烛共书中蠹,都做春心一寸灰。踏莎行 戊子初五日寄引之兄梦失梨云,鱼沉笺素。樽前幽思浑无据。梅魂乍返笛应知,玉龙声在寒深处。 醉不成歌,欢难久驻。烟花炫夜红生雾。东君已为护春回,明朝自忍风和雨。临江仙 和江南兄榴花词一夜红灯攒碧树,玲珑万盏纷开。翻风疑是火云裁。煌煌迎晓日,落落绽高怀。 不与春芳争早发,此生肝胆休猜。任教蜂舞蝶徘徊。绛英成雨后,抱玉待君来。凤栖梧 丁亥重九与妻结褵十年有记秋入黄花香满路。路转西山,曾是春行处。依旧星眸云约住。小蟾清影深深护。 不悔东风轻嫁与。十载流光,一梦和烟雨。换尽青丝携手去。水明天际飞双鹭。淡黄柳烟沉水阔,消得春情薄。冷坐芸窗神邈邈。细草横塘自碧,浑似当年梦边约。 旧梅萼,风中半零落。记花下,引芳酌。叹天涯一线愁无托。料见明朝,万红深处,空老汀洲杜若。梦芙蓉 题图依梦窗四声空波摇梦起。认盈盈翠袖,晚寒独倚。黛痕青处,消尽远山意。锦茵烟浪外。伊谁凝望千里。乍接娭光,荡灵霞幻渺,人在画图裏。 影事飘灯迤逦。裁剪襟期,片霎归沉醉。雁回筝柱,幽韵送流水。夜声和露碎。阑珊枕畔吟思。路转银湾,正梅花照眼,蟾彩净如洗。满庭芳 己丑上元贺晦蛰二先生寿彩焕南山,光摇北海,一轮清镜重磨。烛龙衔夜,樽桂泛金波。遥想诗翁对饮,银潢泻、梦影婆娑。题襟事,悠然回首,花外白云多①。 弹歌。犹未彻,重添甲子,莫问愁何。更拈笛梅亭,步马椒阿。浩浩天风荡魄,春星缀、万柄铜荷。还消与,赣烟沽水,归去唱渔蓑。注:①花外白云:晦窗先生词宗碧山,蛰堪师取径玉田。八声甘州纵痴蟫噬尽古今愁,愁生又无端。化沧桑尘劫,悲欢情味,都聚眉山。花事惊随人瘦,吟鬓觉微寒。望极星河外,北斗阑干。 回首年时行迹,叹梦来春窄,梦去秋宽。更飘零何处,霜激雁声酸。伫危楼、凉飔吹月,荡客魂、江影不成圆。茫茫夜,把伤心泪,弹向苍烟。长亭怨 慢长安夜饮,醉访灞桥问官柳、今宵何似。阅遍行人,只应憔悴。纵不多情,会须无力伴沉醉。月华流梦,千古恨、如春水。便剩有飞花,却拚得、风前吹泪。 凝睇。倚长安夜色,目断碧云天际。王孙去杳,渐忘了、别时滋味。任百感、被酒寻来,又还作、零烟飘坠。但乔木苍苔,犹说当年眉翠。东风第一枝古峤冲寒,灵溪剪雪,姝姿一夜飘举。钏光簪破苔痕,鬓影浣轻雾缕。飞琼前世,想倦了、昆仑虚步。故化作、环佩丁冬,悄叩绿纱门户。 香欲满、风来暗度。清自倚、月来深护。漫将瑶海幽悰,谱入锦笺秀句。娉婷罢舞,渐梦结、翠阴浓处。念数朵、灯晕朦胧,曾伴那人凝伫。台城路 梦翁仙逝二十年祭镜天凉梦沉幽碧,痕消殿春芳酒。燕失东风,舟迷故壑,一茧蛾魂僝僽。仙灵在否。甚蛮榼空斟,古欢难就。替谱回肠,蕙烟犹自绕虚牖。 斜街遗绪未冷,鹤归清夜裏,灯影依旧。廿载痴根,三生病骨,禁得愁腴人瘦。心盟共守。看明日晴湖,万荷扶昼。试拍新词,玉霄鸣佩玖。水龙吟 戊子秋登黄花城水长城何年飞下青冥?人间久负降龙手。陆沉野莽,销魂最是,登临时候。徙倚苍茫,倏来天半,一声刁斗。幻危烽四起,惊飙骤落,翡歌咽,狂尘走。 片霎沧桑回首。满空山、斜阳依旧。虫沙故国,凄凉怕认,水中残堠。颓梦封澜,奇哀限泪,不堪持酒。恨南云又惹,无名秋病①,蚀黄花瘦。注:①无名秋病:用强村句。木兰花慢 汶川震后风雨来袭问苍玄底事,又腥雨,洗归骸。任泪沃颓垣,声凄大野,万户沉哀。深埋。断魂剩缕,恸三军、空负五丁才。忍听千年杜宇,怨啼绕遍残阶。 悲怀。旧日曾来。天府国、柳烟街。哭画裏青山,吟边翠舍,一霎成埃。心霾。更谁尽扫,不堪看、稚梦赴泉台。攒得茫茫此恨,风前带血花开。------------------------------------------------------------
姜学敏,女,1970年11月生,辽宁丹东人。大专学历,环保部门工程师。诗词创作主张遵循传统格律,并尝试使用一定的新语言。光阴秋雨秋风几度侵,再摇双桨可能禁。从他石子掷之去,好借涟漪一荡心。汶川大震后七日是时倾城鸣笛举国为悼远声如抑近低昂,飞上重城哀复狂。万恨何堪天不老,西南一拜国之殇。江畔四首烟渚苍苍霓影昏,眺峰阁裏合倾樽。闲阶亲水水亲月,落叶还来添一痕。澶湲秋水接星空,时有悬灯点点红①。此夜江枫应寂寞,好风只许到城中。鸥鸟萧闲出蜃楼,雾雰低转野沙洲。连江雨渐潮声近,戏水儿童坐石头。秋光摇漾柳风生,波上双鸥近不惊。便有轻舟时一过,却看浪尾到堤平。注:①悬灯:江畔常有燃放许愿灯(即孔明灯)者。浣溪沙 读还轩词折取一枝聊共温。清清绝似梦中痕。梦中几度旧江村。 蟫屑烛心知此意,梅花月影为谁春。东风坐老握香人。减兰 晨起有不知名鸟儿落于窗台内久之始啼飞而去君家窗户。应是那年春去处。花落当时。我在盘旋君可知。 乱红欲息。着我双眸和两翼。若许关关。不向珠帘一惘然。菩萨蛮 雪意前生不记春模样。今生才许长飘荡。歇了鬓边思。窗前垂一枝。 清香留不住。摇落梅花树。无语在楼台。谁人撑伞来。菩萨蛮 翻检旧书见十七年前藏书印曾经某句春风话。某天刻在灯光下。一寸软红泥。一些青石灰。 那轮苍白月。照这黄扉页。窗外夏梧桐,吹来缓缓风。定风波令夜雨侵时六月初。枝头索梦要人扶。灯痕酒力,困了旧时书。 执手曾看千里地,倚窗重画一双鱼。吴山溪畔,梅子浸杯无。定风波花影凭谁字字真。阑风细雨殢香人。觅个天晴教一见。成片。青笺不载许多春。 拾起台阶消息近。重问。许他无赖到消魂。宛转墙头莺语阵。相衬。簪花院落柳花昏。满江红 听歌何处清歌,何处正、梦回颠倒。零乱了、夏花季节,秋虫鸣早。雨线频来声线寂,离弦欲去风弦小。却擦肩、又一缕时光,凉多少。 灰天地,苍昏晓。浮谁倦,沈谁恼。这半江潮信,半篇行草。卷此萧萧千点月,迭他薄薄三生稿。谢流水、载不走浮云,收藏好。
雨中花慢 咏帘拾些花魂,收些蝶影,者春便已朦胧。有珠垂晓露,梦卷轻风。一片凉云低窣,一江烟水微融。向西窗南渚,模糊颜色,摇曳情衷。 那回低亚,披香如缕,曾否嵌入时空。记蓦地、流苏滑翠,凤烛飘红。牵挂重纹绾就,叮咛淡月依从。相逢还是,能遮峰浅,好画眉浓。沁园春 戊子除夕有记难寄浮生,最惜浮云,两处茫茫。是春宵雨近,袖痕曾拟;寒江潮远,酒病频将。良月循环,澄波荡漾,长记疏梅字字香。依然在,对华灯初放,凝伫残妆。 还听爆竹声凉。缤纷裏、萦回向小窗。想朝云有笔,斜阳有字;纵晴新雪,怎耐新霜。一夜高楼,一帘花影,一点西风再一觞。天涯路,更何人同醉,何事能望。金缕曲 听歌手王菲之传奇忘也如何忘。是当时、擦肩一瞬,神思都恍。流影浮云浑无数,只此人间相望。相望到、五湖烟浪。我有翠裳君执佩,被青山、照取盟双掌。翻迭作、春形状。 夕阳几度红潮涨。算飘来、前尘万点,夜光为酿。手捻风华眉藏月,伫待梅魂重放。暗香裏、最宜清唱。信我今生终能候,者容颜、休许成凄惘。暂一曲,听空旷。-------------------------------------------------------------------
李亚丹,网名蓝烟,又名蓝烟容,女,1971年5月生于浙江省象山县,现居宁波市。本科学历,职业学校讲师。十五岁开始学习诗词创作,2005年开始在网络论坛上发表作品,2009年赴广州中山大学参加暑期诗词研习班,得拜岭南词家刘斯翰先生为师。次韵书虫并贺寿少年意气未消磨,半百由他弹指过。曾向名花倾绿酒,又从林岫出清歌。诗中秀骨犹存否,笔下素香能赠么?我自悠然盈手处,一天明月倚霜柯。重阳已是深秋天未凉,青山何处看花黄。一行旅雁云中合,半幅流霞身后藏。不见白衣传厚酒,能教空盏过重阳?此生错尽林泉约,剩有清风在羽裳。谒徐渭墓幽陵何处不须猜,古柏森森一路栽。小犬高声蕉底出,老鸦急影鬓边来。三千里只清凉月,四百年长寂寞堆。宛转秋风无可剪,青藤已瘦在荒台。生查子欲倾明月光,斟作杯中酒。但剪半天云,裁作芙蓉袖。 君行兰芷中,我在清溪右。隔水怅相望,何处烟萦岫。生查子 微雨洞桥瑶台倾玉奁,深浅成山色。谁遣一枝红,来访千重碧。 飘萍眼底圆,云岫襟前湿。我也此中身,烟雨曾相识。浣溪沙君住云中我浙东,千山不意许相逢。那时灯影那时风。 记得清樽分玉液,故教青眼对深瞳。只今遗梦月明中。浣溪沙岭外归来不画眉,清宵谁可与推杯。凉风吹月到深闺。 计日芳华从此逝,经年悲喜任他随。落花一片抱幽飞。菩萨蛮三江皓月清如洗,相逢总是谈天气。说到去年诗,一时眉黛低。 由来多少事,最好都忘记。纵使写新词,寄君君不知。减兰 荷明眸如镜,秋水盈盈堪照影。我已亭亭,谁约清风过白萍。 几多斑驳,绿软红娇都在昨。瘦损罗衣,不减相思只减诗。减兰 姑苏园林看荷是谁照水,欲涉清波临玉蕊。过尽千年,依旧池边看采莲。 前生那朵,皓腕曾经轻错过。许我重来,拾捡当初碧玉怀。临江仙 昨夜昨夜风烟初霁,华堂歌舞翩跹。纵然弹尽十三弦。使君天上客,依旧隔云端。 惆怅只应诗里,清愁不到樽前。此生何事可成欢?重逢虽可待,花信半阑珊。临江仙 古西津渡昨夜烟浓雨润,长街几处幽苔。一城故事傍江淮。蜿蜒青石板,走过绣花鞋。 弦上繁华都歇,肆中岁月深埋。流光自去惹尘埃。蔷薇花谢后,犹在最高台。喝火令一梦由来久,悲欢莫可陈。岁华都在绿罗裙。还是那时颜色,仿佛陌头春。 点滴清珠泪,贻君未足珍。只今何物许相存?剩有深杯,剩有月黄昏。剩有满园烟芷,开谢不由人。鹧鸪天 夜游避塘信是西风步履轻,长堤起处碧波宁。双分菱镜谁来照,几转流光城欲倾。 云乍破,月初明,深眸一启动寒星。与君不作多情语,恐有幽禽水上听。鹧鸪天 步韵和友人便有笙箫婉转吹,吹成明媚欲贻谁?樽前一曲清平调,梦里三千静夜思。 追往事,已成非,安排身后也难题。他年湖海如相见,或恐新交是故知。木兰花慢 于康园寄远问君能算否,自别后、几多年?念十里荷花,满城烟雨,都在乡关。谁怜?故园已隔,只当时皓月水云间。最是恼人榆柳,殷勤扶上诗肩。 阑珊。独对木兰。青羽袖、碧云鬟。怅故人、一夕飞身不到,携我登船。无眠。且教眉黛,对菱花描画出春山。暂向樽前醉倒,与君梦裏相看。金缕曲 祝寿酬唱由来久,又新知,榴花时节,与君同寿。今我容光凋风雨,君自丰神依旧。羡词笔,一生锦绣。犹记屏前初遇日,识高标,落落诗肩瘦。多少事,堪回首。 于今已是浮华后。只应有,门前烟柳,匣中红豆。丝雨飞花都清绝,好景无非邂逅。但惜取,一双素手。若为使君持玉盏,问使君,能饮千杯否?新绿蚁,淡红袖。贺新郎 山中记事相约何时好?待秋来,云横天际,叶黄山道。换得紫衣林中去,不忘蛾眉轻扫。临涧水,裙裾堪照。为觅唧唧鸣蛩处,却闻香不识无名草。摘几片,指间绕。 岚烟生处群峰渺。到廊桥,竹枝击节,迎风长啸。已向东篱寻旧客,又向红枫醉倒。谁共我,樽前侧帽。嫁与青山何须劝,更不劳司马瑶琴挑。持卮酒,对归鸟。---------------------------------------------------------
杨敏,女,网名月映疏篁、疏篁、江涵月影,1971年5月生于江苏省扬中市。扬州大学商学院毕业,经济师职称。现任扬中市文化广电体育局副局长。自幼笃爱唐宋诗词,天性绝功利而贵闲适,于词则追求清新淡远、要眇宜修之境。点绛唇蔓草离离,有风吹过斜阳暮。无人小渡。飘落槐花雨。 梦已倾城,春却归何处?春如许。月帆烟渚,静夜潮来去。清平乐 木偶分花拂柳,善舞流云袖。忘却此身非我有,牵绊无声之手。 百年沉醉何妨,输它如梦荒唐。一幕浮华落尽,知谁粉墨登场。清平乐 友人生日有寄年年今日,岁岁天南北。数朵黄花风露侧,开作迷蒙秋色。 来来往往云帆,真真幻幻烟岚。暮色垂杨影裏,有人忆起江南。浣溪沙 谒易安旧居忆到飘零别有哀,秋风吹上旧亭台。黄花一径抱寒开。 漱玉泉边波蘸雪,垂杨深处绿生苔。西楼月待燕归来。河传微雨,烟树。晚潇潇。何处风生暮潮。闲引江声入寂寥。长宵,一城灯火遥。 忆得当年人似月。花如雪。往事沉香屑。四时歌,南浦波。消磨。远山闻雁过。南乡子 岁暮暮色渐沉烟。清角空城吹又寒。摘句寻章情未许,无言。看得人间灯火阑。 有雪落江南。纵折梅花寄亦难。归信何如春信早,依然。柏绿椒红好过年。临江仙白日浮云相望久,隔山隔水潇湘。连宵细雨送秋凉。荒烟迷远道,归雁一行行。 梦里千帆都过尽,何人独立苍茫。风尘销尽少年狂。江河流日夜,未及暮愁长。蝶恋花雨霁云飞天似水。风欲回时,簌簌凉生袂。一棹莲歌飘忽坠,看花人在芙蓉沚。 遥念佩环归也未。月影流波,冉冉横空翠。谁惜红衣霜露缀,寒塘梦语秋声碎。蝶恋花 秋思月色泠泠如水漾。淡霭浮岚,滟滟轻流淌。遗我此心冰雪状,春风别久应无恙。 芳草天涯空伫望。秋思无声,飘入谁家巷?花落花开都一晌,流年影里低低唱。鹧鸪天 秋日莲九月陂塘秋意临,红衣半落晚凉侵。且将瘦影怜幽骨,待向春风调素琴。 归雁远,碧云沉。凌波旧梦倩谁寻?却看如水青莲子,曾是尘间寂寞心。鹧鸪天 浙江德清下渚湖湿地湖心竹楼饮茶有记云影天光竹外斜,一泓湖水到人家。碧波捧出红菱角,素手调匀绿笋茶。 邀白鹭,倚莲花,陶然无梦细生涯。小窗闲展吴山远,相伴清风酌晚霞。鹧鸪天(三首)小坐江村二月初,春光又到野人居。多情溪水潺潺碧,无恙桃花淡淡朱。 风顾曲,月含珠。生涯至此欲何如。有儿如玉千般足,日暖晴窗听鸟呼。谁与殷勤唱渭城,流光如梦黯愁生。冲寒梅蕊当窗发,夤夜长歌隔水听。 诗骨瘦,客心惊。初开柳眼向人青。檐前燕子归来未,误了春风第几程。每至春来带醉行,看花犹是不分明。高楼歌舞酣年少,灯影霓虹饰太平。 深缱绻,细叮咛。人间未许是多情。从今策杖狂歌去,漫共溪山月色清。虞美人梧桐叶上秋声早,叶底秋蝉老。青荷闲立小蜻蜓,只怕花开花落两无情。 抬头数尽云中雁,寂寞何人见?窗前一夜雨廉纤,犹似满城风絮熟梅天。虞美人 忆相逢诗情酒意春云簇,云外千山绿。轻飞燕子语呢喃,笑我青丝扰扰瘦流年。 清歌翻作别离阕,梦也从何说。东风昨夜着花红,撷取枝头一朵记相逢。喝火令 夜听贾鹏芳二胡曲《睡莲》寂寞风之彩,迷离月下莲。悄然沉睡已千年。三十六陂春水,曾照旧容颜。 梦拂朱弦处,江南细雨间。逢君又是落花天。一抹绯红,一抹暗幽鬟。一抹冷香飞动,聚散两如烟。扬州慢 重过扬州柳下维舟,竹西呼酒,重来已是经年。认修篁曲径,听老树初蝉。倚栏望,烟迷故阁,雾笼津渡,寥落湖山。镇无言,风雨楼头,依约筝弦。 玉箫梦远,更何人,轻语桥边?奈倦水流香,幽花着露,影事阑珊。谁识江南过客,空销领,聚散无端。念沧波南浦,斜阳又送归船。汉宫春 西湖重游踏梦重来,正湖山向晚,细雨零蒙。新凉妆就西子,淡淡颜容。菱歌小唱,有船儿、摇过桥东。堤畔柳、一枝拂水,依稀认得前踪。 今夕故人何处?问天边归雁,曾否相逢?云笺还馀旧墨,似淡犹浓。江南往事,渺烟波、采采芙蓉。风渐起,相思千斛,萧然散入秋空。沁园春 雪夜相见无因,相期无语,相望无涯。怅梨云浸浦,空江沉碧;愁分天角,梦落檐牙。待我来时,于君归去,瑟瑟东风杨柳斜。千山外,问谁横玉笛,一曲梅花? 遥怜此夜清嘉。乘一叶扁舟过戴家。念红炉绿酒,人间情味;文章翰墨,纸上烟霞。沧海潮生,流光渐老,漫惹萧萧两鬓华。回眸处,有一灯微暖,映透窗纱。贺新郎 听歌一霎歌声起,恍当年,春生水暖,养花天气。杏子单衫红欲挽,绿染熏风螺髻。轻一棹,沧波万里。闲宇飘梭春暗换,更青青、柳色犹如此。人与树,总相似。 萧萧已是归无计。叹尘间,潮升月落,欢游能几?白发江湖何所忆,梦入扁舟而已。向尊前,几番沉醉。寂寂风怀销未尽,旧沙鸥,解得其中味。天一角,吴山翠。---------------------------------------------------------
胡晖,字子佩,号知止轩,女,1971年6月生,江苏南通人。南通知止堂义学创办人。诗者,志之所存,感物而动。诗言志、显情、载道。人有百感,诗有千貌,若一言蔽之,曰中和。咏雪天宝昆仑出,人间万象新。乾坤皆正色,阡陌绝轻尘。自省云中趣,谁怜物外身。客舟瑶夜返,千载泊烟津。庚寅元日对雪深夜忽来访,轻盈无履痕。云边纤梦悄,窗畔落花繁。尘扰诸般态,心清此一元。闲吟耽绮思,春意满幽轩。中秋夜听琴秋风生十指,清夜得闻韶。月转影零乱,弦翻声寂寥。大音谁与递,浩气此同消。片霎思无极,天涯路不遥。听通生兄抚琴云深天路隐,鸣鹤起重霄。羽驾渐缥缈,霞衣曾寂寥。风轻疑此境,曲罢认今朝。坐上一挥手,三清自不遥。听王永昌先生弹琴弦起惊鸾鹤,初闻绿绮琴。长门风寂寂,孤客意沉沉。指下馀清响,人间播好音。希声致虚极,得见圣贤心。龙爪岩观长江山锁蛟龙一梦长,千年看尽暮云黄。眉间旧事水天里,江上片帆鸥鹭旁。缈缈蜃楼开幻界,滔滔波浪接扶桑。此间久坐忘归去,回望轻烟绕紫琅。浣溪沙 宿天清岛暂许羁心远市喧,星低月白照无眠。与谁相对说流年。 眼底波光浓翠黛,鬓边风雨老红颜。徒教魂梦水云间。菩萨蛮江心一线春潮至,江边系缆来渔市。归去正清风,紫琅山色浓。 萋萋芳草路,燕子斜阳暮。尘外更何求,云深闲放舟。临江仙淡淡苹风香入户,虫声恁地悠扬。篆烟袅袅夜清凉。神仙眷侣,此际又成双。 织得人间多少梦,蟾光落满衣裳。闲来无语漫思量。露栏斜倚,遥望碧天长。蝶恋花 于荒院中见蔓珠沙华久滞红尘心已倦。春去秋来,那更天音断。野际吟虫声渐远,清辉不照琉璃盏。 世事无常空顾念。且趁闲情,山水经行遍。此岸花开如彼岸,三生都作浮云散。蝶恋花湖上萍生风细细。杨柳秋千,花雨轻扬起。终是幽香空旖旎,红颜淡了和谁计。 开到荼蘼春已矣。去后无凭,休说来容易。薄酒一杯人万里,年年酿作相思意。风入松小楼一夜枕蛙鸣,檐滴玉阶轻。廉纤细雨芭蕉影,纱窗外、依旧娉婷。墙角黄梅初熟,江南绮梦难成。 时光逝去总无凭,未了是闲情。深宵独自听天籁,凝眸处、清泪盈盈。莫道诗怀正好,吟樽空待天明。-----------------------------------------------------------
佟春茂,号省微斋主,网名雨如,1971年7月生,河北省唐山市丰南区人。少时从师读易、史,习诗词书画。现为中华诗词学会会员、中国音乐著作权协会会员、封龙诗社中人、河北省书法家协会会员。诗词创作主张中正宽博、体物缘情,既有学人之情思,亦有史家之识见,识见为筋骨,情思为血肉。钞诗但爱芸笺清切句,钞来都是有情文。谁怜小字愁如我,写到芭蕉瘦几分。八大山人纪念馆幽僻繁华裏,兴亡看一村。衣冠新社稷,哭笑旧王孙。鸟白时人眼,春青野老门。谁知闲笔墨,独使纪残髡。题东坡雪浪石岂似冥顽类,真悲造物高。湍浮披练雪,铸炼隐龙鳌。未补青穹阙,空当赤壁豪。何时堪际会,起作拍天涛。处暑日登高怀远漫野荒烟老,清凉满故楼。尘昏千树暮,雨沥一蝉秋。自此芳华减,何时雁字浮?江湖思不及,寥落海城陬。中秋夜怀远渐觉清凉至,凭栏醉欲醒。冰蟾千里白,云水一天青。知有风尘断,难招雁翼停。中宵南北梦,形影两伶仃。南窗日日南窗下,难能诸事宜。公文时处急,佳句每来迟。市热凭蝉噪,心清独茗知。何劳风过往,但读野人诗。午间不奈南窗热,移来向北廊。清风吹汗细,小簟沃身凉。树荫蝉尤噪,香残梦亦荒。无生寒暑怨,天道只如常。晓望海气屯云湿,连天结晓阴。不怜春意薄,犹压故城深。野色寒仍积,风怀雨又侵。高楼谁共我,负手一沉吟。偶感但因山海近,聊与市情殊。安处疏长策,清游爱短途。春闲花自媚,秋老梦还芜。漫散平生愿,何惭一小儒?独夜兀坐玄宵裏,牢愁殢古欢。心酸知句涩,思永怯更残。欲共蛮蕉卷,还同夜雨瞒。何期人有问,只道梦阑珊。谒文廷式墓竹树深林旧迹寥,荒台寒烬野烟烧。残碑故事遗臣梦,落日幽州记圣朝。芳草一丘春没落,功名两柱雨飘摇。人间不少精英辈,总是精魂未可招。陈寅恪北拒韩碑旧迹已无寻,感契观堂挽恨深。幸幸黄金台上召,沉沉病木岭前吟。残身已发三生愿,劫火犹焚半死心。一语非将天意测,孤怀不改是青衿。读西茜荷花画作临屏赋此翠盖风裳画裏盈,瑶池初湛影波平。花涵桂魄三秋艳,露冷莲台一梦清。玉立千茎殊绰约,灵通七窍最聪明。原知冰雪沧浪底,不向红尘问世情。耽诗耽诗漫学醉中颠,十载轻狂枉少年。风雨曾惊槐底梦,文章不换杖头钱。但知好酒无清浊,那信长安有圣贤?尽日难为聊赖事,摊书抱腹一鼾然。戊子生辰感怀也从少小识之无,浪入中年愧壮夫。凡事还承妻磊落,人情每误我胡涂。磨穿铁砚空描饼,折尽桑弧漫守株。近日偏多豪客梦,常随风雨到江湖。晓望星沈月转怅无眠,独自凭栏望海天。一带长云微曙色,几丘平楚薄霜烟。繁华渐向尘中醒,富贵难从梦裏迁。卅载东方歌歇后,可堪千古颂尧年?立春清斋坐守报佳辰,掩卷搔头一欠伸。奈有微吟如病旧,愧无长计与时新。推排花月知何地,领略风光叹此身。纵是轻寒生意在,流年看卜太平春。伤春漫看花光鬓影深,几番寥落觉年侵。一春槛外风兼雨,数卷床头古与今。欲尽丹黄勘夙业,难收红碧慰初心。此身料向闲中老,且把馀衷付浅吟。春尽三年已惯作闲人,花底闲消又一春。未必桃怜前度客,依然燕想旧家亲。连墙红碧幽幽老,抹额风尘淡淡匀。谁个耽诗痴似我,羸躯销得骨嶙峋。即席赠雨辰①重来始信宿缘真,坐领兰风意气亲。名与君分千树雨,诗容我借一壶春。难从画裏匀清黛,且向樽前惜醉身。莫道而今河海隔,轻槎直可到天津。注:①雨辰,本名孙震生,1976年7月生于河北唐山丰南,师从何家英先生。现为天津画院专业画家。冬夜寄姑苏云鹤玄宵霭霭冻云天,每为参商思渺然。雁字书成辞菊后,春山画就问梅前。真怜妙墨开清景,尤愧新笺记旧年。万里深寒唯我在,可劳君理凤桐弦?寄皎月天涯客梦久萧疏,尤忆江矶执手初。铁鹤楼头空指点,烟波槛外共踌躇。三春况味新醪似,百衲情怀旧雨如。拣尽青缸唯寄与,蒹葭秋水数行书。偕苍筠伉俪一得先生并诸同好游天中博山湖行尘洒落一登楼,供眼湖山醒客愁。凉雨收来襟袖底,清光望尽水云头。几痕烟渚孤飞鹭,万顷沧浪独钓舟。至此秋心谁共我,随风醉入朗陵瓯。忆七年前游威海刘公岛有感骨成瑚树铁成岩,折戟沉沙恨已缄。犹说艨艟横夏海,那堪风雨话春帆。八年但许千秋纪,万世空盟一纸函。转看南溟天未老,星旗可似旧龙骖?梁光烈将军金沙碧屿灿星罗,鼍作鲸吞剩几多。奉帛空劳天汉使,屠蛟待祭雪霜戈。平洋此日思横海,扫越当年仗伏波。十万儿郎听警急,可曾一饭老廉颇?端阳次韵和皎月(二首选一)漫说男儿立丈寻,尘罗罔极汨罗深。但凭菰黍存心胆,那解沧浪证古今。家国终亏骚士恨,芝兰空拟美人吟。长沙旧赋千秋诔,一样遭逢两不禁。元夕兴尽残宵强自持,中年心契此参差。不逢霁月光千里,聊共烟花灿一支。待雪寒床思煮酒,销冰冻砚欲敲诗。也知坐享承平岁,总是穷词最可嗤。《歌声飘过三十年》感赋卅载惊来一梦柯,那堪重听昔年歌。承平世裏清怀减,坐雨宵中幽感多。杨柳长翻新部调,风尘便染旧山河。凭谁也记开元曲,收拾沧桑入砚磨。------------------------------------------------------
黄全平,网名殊熠在天,1971年10月生,江西省南昌县人。自由职业。诗词创作尝私淑毗陵吕小薇先生。山月1992年森郁峭崖松,厉枭啼夜壑。万山无古今,一月自升落。宿小石源与江湖小李水击三千鉴亭燃烛夜话2007年空自说魑魅,焉能矫流俗?夜如沧海深,淹不灭孤烛。偕云海、沙竹、剑尘兄游梅湖(二首)2008年夕阳红若唇,欲吻湖之面。天地苟无情,如何有此恋?人间苦尚多,岂赏波光滟。欲此唤潜蛟,飞腾出吾剑。梦裏水乡(题图)二首2005年晓树殷勤倚望,春波次第苏融。只待一声咿哑,小桥摇过乌篷。瓦屋都临水筑,此身独似萍浮。只恐晚炊将起,无端袅我乡愁。午后清茶2007年秋风不破茅屋,山鸟尤亲野人。一盏寒泉堪啜,浑忘世味酸辛。幽苑1989年寂寞莺啼满苑空,只馀斜照旧芳丛。多情堪笑庄生蝶,犹过墙来觅落红。题依依紫竹院组照之松鼠小照2004年看照遥如游一回,机心片刻倘无猜。共谁邀饮凉阴下?松鼠来窥石上杯。西园2004年西园乐事未寻常,风过如闻处子香。一卷闲抛石几上,落花代我读诗章。与友人同游梅湖2008年日下荒丘渐若埋,孤鸦啼树不胜哀。梅湖一幅萧寒甚,疑是山人试笔来①。注:①梅湖景区粗建,中心即八大山人纪念馆。深壑2009年深壑藏春绚若霞,泉声濯耳胜琵琶。石枰尽日无人到,谁见桃梨弈落花?为奇峰兄新居题画2010年鹤舞松巅客鼓琴,岧峣无日不登临。片帆谁挂天边去?遥寄沧溟破浪心。荒村小饮2004年俗虑如能拂,柳风微有凉。满浮池藻绿,疏点野花黄。来日容孤醉,前生已尽忘。堪怜一尘内,无处不迷航。邀江右数友紫清山赏月2008年皓月如怀畏,不临杯盏前。令教千嶂矮,让出一轮圆。肺腑照无滓,诗文论有缘。岂知狂狷气,拂上乱松巅!访濂溪墓2009年濂溪随雨涨,遥访入荒烟。鸟致殷勤意,松安寂寞年。春山端可赏,汝道不须传。天地无私厚,何曾独爱莲!自题旧照2004年堪笑当年抱负殊,峰头骄立气长嘘。待倾碧海盈天水,遍济红尘涸辙鱼。斜日已沉云壑暗,衰杨犹护格窗虚。浮生诗酒蹉跎易,纵有豪情不似初。与云海、沙竹兄及建庭夫妇月夜游梅湖2009年浴出嫦娥不畏凉,一丝未挂又何妨?泻光融漾晚湖水,濯笔许沾仙桂香。世事惟供客惆怅,玉霄谁借翅翱翔①?试吟硬语投波底,惊起鱼龙舞一场。注:①云海兄诗序云:“名园脂膏几许,非吾辈之所当知也。此所以惆怅者也。”当夜议论及此。偕天堂有鸟、菜人、小香山游梅岭景区之跌水沟(步太白韵)2006年一径遥深入岚烟,何处高石容醉眠?淡花肯作妖姬态,翠禽堪和高士弦。此境幽绝名谁传?满壑松竹各怡然。方外人间岂异天!有子拄杖略如僧,不须卓锡地涌泉①。雨瀑云峰长寂寞,愿呈妙姿诗客前。注:①《六祖坛经》:师一日欲濯所授之衣,而无美泉,因至寺后五里许,见山林郁茂,瑞气盘旋。师振锡卓地,泉应手而出。鹧鸪天 月夜 1990年皓魄依依上小街,光华匀净不须筛。背墙夜木森如鬼,浴月溪花素若梅。 登阁榭,敞襟怀。今宵何处未云开。但期冰鉴长悬在,万里山河彻照来。清平乐 登滕王阁1991年依然滕阁,槛外风波阔。直使西山无气色,登眺如游碧落。 野云江上悠悠,曾来俯瞰千秋。莫诵鹜霞惆怅,古今一样东流。相见欢 1992年玉人何处相逢?小桥东。乱树曲蹊深处、不知踪。纵吩咐,莺飞去,语难通。寂寞一园残照、满亭风。
南乡子 1992年桥畔柳丝长,解愠南风夏夕凉。看足田田池上叶,何当?写得风姿入小窗。 此意独思量,鸣鹜云天正浩茫。红粉一朝零乱后,无妨,枯梗犹飘月夜香。醉落魄 1992年遥山未改,夕阳来补墙头坏。嘤咛翠羽飞苍霭,丝柳垂垂,池畔如相待。 碧荷冉冉皆擎盖,故园记得儿时采。二三童挚今安在?独上高亭,只觉南风快。好事近 1995年辜负几芳春,只为当初情错。弯月关山吹起,似城头孤角。 思量第一断人肠,偏又思量着。樽酒谁能今夕,忘红尘哀乐。
破阵子 把玩壮游旅照有忆1998年几点絮云悠暇,谁家蟹舍依稀?夕照衔山星欲出,秋浸横天鹭自飞。渔人鼓枻归。 始信相偕难久,旧游都似风吹。花靥已成千里隔,檀篆犹扬一缕思。高楸憩月时。蝶恋花 2004年原是春晖无厚薄,照净彤云,双燕轻飞掠。争上枝头红踊跃,晴川烟润山非昨。 心素渐随溪水活,树下相依,朵朵妍如诺①。纵使暮春花不落,欢情容易成萧索。注:①张炎词《白莲》:“隔浦相逢,偶然倾盖,暗传心素。”醉花阴 赠月怀玉2005年梅屋应如雕椟状,蕴玉谁能赏?几上一琴横,怕拂朱弦、山水同凄怆①。 梦魂昨夜曾孤往,寻到深深巷。欲叩复逡巡,只向阶前、偶触花铃响。注:①怀玉擅古琴。南歌子 2005年隔叶蝉鸣脆,随风雨播凉。绿荷齐涨满方塘,容我饱张胸肺吸清香。 已胜村醪妙,何拘醉态狂。好峰原未借云藏,此际相看只有一斜阳。菩萨蛮 看海2005年沧溟疑伏雄鲲阔,万川狂吸犹嫌渴。或道不能驯,无言黯夕曛。 潮来天地黑,终莫摧礁石。谁为借危樯?风涛随所航。玉团儿 歪门湘中小聚,登岳阳楼,即以“水天一色,风月无边”为韵,分得水字2008年人间万劫登临地,问神州、可容试骥?楼岂能言,唯能助我、目空千里。 殷忧无限茫茫水,叹今生、不成兼济。心倦如舟,倩谁摇向、君山停憩?柳梢青 筠姊招邀,随诸友游天中薄山湖分韵得归字2008年雨略沾衣,峦微肃客,同我嵚崎。倦世情怀,犹输此水,澄淡无悲。 今朝真个如归,驾一艇云高浪低。好向湖天,飞逾轻鹭,不受绳羁。董国军董国军(诗十二首词十首)------------------------------------------------------------
董国军,自号昆阳子,别署岘堂,1972年2月生,河南叶县人。供职于镇江市江苏大学。受学于婺源汪玢先生。诗词创作主张平实妥贴、达意亲人,得赤子之心,造浑厚之境。出版诗词集《翦叶集》。代赋归来用人春讯诗韵2005年又见一江春水流,东风故国柳丝抽。天涯也有相思月,客子归来已白头。解荣新兄现代彩墨作品集印成惠余2005年何须弹铗怨无鱼,大隐归来画舍居。写得平生真意趣,人间作个楚狂舆。无题2008年好诗只道与人亲,盛世文章花样新。天地鸿蒙云没处,心斋独守为存真。夜梦一巨冢与诸友吟诗坐其上大路通天过客多,何年野冢树婆娑。梦中闲坐看风景,尘世谁闻击壤歌。《翦叶集》出版步先林兄见酬2009年往事近如前,孤灯翦叶篇。青春长逝水,岁月不归船。证我三生石,留它一味禅。艰难惟梦裏,潇洒过中年。戊子六月既望赏少林寺音乐大典得句2008年山高峰入定,夜晚坐凉秋。珠玉千泉出,松风一径收。听歌云逗雨,见性苇行舟。悟得禅中意,归来月正幽。登北固楼忆金水兄步其韵2008年江声帆影掩虚门,夕照蒹葭带水痕。天外雄风凋木叶,人间酣梦葬诗魂。絮云秋浦初闻雁,杨柳春洲欲上豚。渺渺神京归去远,襟期何处更移樽。展毕升墓饶惠熙先生嘱题2008年迷离成梦到英山,日坠孤坟碧草殷。板印端逢泥字活,陶腰合向布衣弯。史无小传名千载,书有真金价一般。玩月萧斋生计拙,每从披览破禅关。读惠熙先生天堂寨桃花源赋有寄2009年漠漠桃花盟白鸥,津迷长绝武陵舟。群山掩映连芳草,碧野苍茫到小楼。阡陌远无秦税赋,人家近似晋风流。尘心倦矣难归去,聊托江湖一梦幽。扬中行步半山元丰行韵2008年扬子龙行向海日,骊珠含口慎吐出。先民探得养家室,画楼于今俱殷实。改革之潮势滔滔,三十年间遍九皋。乡贤语我以轮尻,安时处顺腓无毛。抟飞万里任游遨,漫将富足慰前劳。闻言立观长江水,纷纭世象如在此。幸哉天道与人通,国力强盛古未同。村老击壤乐送穷,我写新诗歌岁丰。后扬中行步半山后元丰行韵2008年歌岁丰,我歌我诗为采风。厂房林林无闲土,农民务工不种黍。仓廪多麦复多稌,耕具渔具下檐梠。大野莽苍临江渚,江波迭迭生白乳。仙境海市美如许,天孙河伯齐槌鼓。广寒宫裏长袖舞,富者乐见贫者苦。物欲人心两洪流,水能载舟亦覆舟。川逝百代今未已,盈缩难期我多愁。补记:中国历代之改革,无过于宋。而宋之改革时存时废,与今日中国之改革历三十年而得全民共识且有煌煌之绩者,又不可同日而语。然人生多忧,家邦多难,今日又有甚于昔者。因以半山元丰行、后元丰行韵,成此扬中行、后扬中行二首,风之颂之,感慨系之。己丑五月初十日家父去世一周年遥祭2009年心何苦,清明又端午。不归在江南,频梦见吾父。老宅六七间,临水杨柳树。忙惯无稍闲,白手立门户。瓦艺得精传,连村堪为祖。交结贵公平,孝悌乡邻睹。最重者斯文,未学伤盲瞽。诲戒以己身,追思感肺腑。所言犹萦萦,所梦犹栩栩。独坐向虚空,诗竟泪如雨。长相思2003年醒难成,梦难成。夜半秋蛩叫不停。岂知离别情。 起寒汀,落寒汀。鸿影幽人何处行?远山孤月明。浪淘沙 步李后主韵2003年月落夜潺潺,意兴阑珊。幽蛩声动一窗寒。十载江南人老矣,忘了悲欢。 落日旧亭栏,如梦秋山。登临渐懒欲归难。庄蝶飞飞天又曙,醒醉之间。少年游2008年迢迢春信染芳菲,西姥语重帏。殷勤青鸟,颠狂粉蝶,争拜路尘飞。 芝兰幽绝生苍绿,香如水,被风吹。明月千山,相思一点,留待美人归。浣溪沙 奔父丧,一七后旋归2008年一枕乡愁到晓鸡,天翻鱼肚曙窗低。梧桐院落雨凄凄。 家母将行催饭熟,先翁临老盼儿归。难堪死别又生离。浣溪沙 与无锋、飞羽聚饮梦溪园外,时感江西诗文之盛,兼示一得、向闲、汝启诸兄2010年遥羡江西春意多,文星似鲫一时过。驿驴诗重不堪驮。 青眼吴山招逸友,红尘杨柳剪柔柯。几回我也醉婆娑。丑奴儿 玄武湖2009年前年挈妇湖边坐,琼液瑶池,画舸长堤,满眼春晖苦路迷。 今来已是深秋半,水阔天低,树老烟稀,辗转车轮载梦西。虞美人 如月旧韵诗刀梦烟见和2010年梦中蝶我谁真我?梦醒窗前坐。沉沉夜色奈何天,冷落几家灯火甚悲欢。 人间霜雪欺狂后,梅蕊香如旧。无风无月展霓裳,信是冰心自在忘寒凉。菩萨蛮 2010年风姨打发花如簸,雨师不放东君过。已是暮春天,小楼连夜寒。 阴晴谁决定,梦被愁催醒。无计送春归,独怜花雨飞。惜馀春慢 折梅2001年疏影披寒,横斜照水,玉色江南一树。传春破腊,映月含烟,独向短篱迟暮。天与雪肌冰魄,高格丰神,清癯最许。惹骚人迁客,闲愁多少,浅吟无数。 还只恨,忽折将来,置花瓶裏,反被浪名虚误。想雨雨风风,去年时节,犹是檀心自主。无意桃花模样,催暖争春,扑帘粘路。但东君回辇,芳泥不在,暗香何处?清风八咏楼2007年长记去年时,共八咏楼中,遨神流睇。胜处双溪水,更远山若屏,天开清霁。软风冰月,漫付与,松篁葱翠。笑多少,迁客骚人,隐侯别样滋味。 新来谁问行止?但载酒江湖,吹箫吴市。梦绝知衰矣。看鸥盟浮没,略无悲喜。初平仙履,算逍遥,原也如此。槛前有,十万貔貅,曾是侍王雄起。---------------------------------------------------------------
董昌武,网名落叶秋风,1972年5月生,祖籍河南偃师。现居北京。有词集《秋风忆江南词》。浣溪沙 初度昨日风尘两鬓消。华年如水梦如潮。可堪今世又今宵。 谁采芙蓉江上月,我来杨柳岸边桥。朱楼何处听吹箫。浣溪沙 观七兄转某贫困山村照感赋故国荒村事可惊。百年忧患又重生。高楼歌哭遣谁听。 忽觉河山浑是泪,一时天地竟无声。不应斯世说升平。鹧鸪天夜雨江湖又十年,孤灯照影剑花寒。我闻楼外鸡鸣夜,谁见云中凤舞天。 情似水,梦如烟。登楼一望旧江山。青衫总有英雄泪,益信吴钩不忍看。鹧鸪天 用七兄《两鬓应怜倚梦青》韵阅尽沧波眼倦青。只今惟有泪还莹。年华弃我真如水,世事随人渐作冰。 春渺渺,梦星星。天涯一曲那能听。何堪风更高楼起,细雨黄昏寂寞灯。凤栖梧后夜深沈云海阔。百尺楼台,不见孤星月。谁念难寻幽梦结。春风何处双蝴蝶。 隔岁相思成决绝。只愿琴心,来世箫声接。往事千年同一瞥。人天无奈伤离别。定风波 岁暮思乡厌却缁衣京洛尘。回头沧海两年身。且向江山成一笑,难道。人间处处是浮云。 谁分文章应已误,今古。等闲樽酒不堪论。漫托征鸿相问讯,乡信。小梅枝上几分春。行香子雨夜初晴,霜月纔生。照云窗、雾阁深扃。天涯倦客,记忆西泠。那桥下水,水畔柳,柳边莺。 梦魂依约,风露分明。管人间、几许飘零。离愁谁诉,别泪空盈。已渐忘你,渐忘我,渐忘情。风入松 重访桃叶渡记感画桥十里绿波平。烟柳自青青。重来识得相思路,芳堤上、双桨谁迎。当日秋风古渡,只今夕照荒亭。 漫怜南浦别离情。团扇旧歌声。六朝佳丽都陈迹,空回首、一曲愁听。梦裏依然花落,人间几度潮生。风入松 夜梦少时亡友醒而悼之西窗忽记梦阑珊。谁忍说尘缘。依稀廿五年前事,我与君、俱是童颜。湖海交情似水,校园岁月如烟。 惊心劫历恨无端。碧老土花鲜。夜深共听秋坟唱,有雨声、和泪凄然。休问离魂何处,归时不在人间。雪梅香 敬题晴轩词长惠赠红梅小帧茜裙薄,轻妆寂寞倚东风。向黄昏堪怨,欲飞绛雪寒浓。玉质冰姿半憔悴,暗香疏影太玲珑。天涯景,夜月依稀,宿鸟朦胧。 春空。漫追念,还怕飘零,护取芳容。梦觉罗浮,相思难认幽踪。一幅鲛绡展犹白,千年珠泪沁都红。惊心处,路冷江皋,魂隔帘栊。满江红 孝陵风雨锺山,有多少、消沈王气。看踏遍、当年古道,旧朝遗址。叶落漫添兴废感,雁来不减登临意。对圜丘、凭吊抚残碑,谁堪此。 嗟清冷,梅花地。怜寂寞,长江水。任龙蟠虎踞,浪淘沙洗。词客情怀秋色外,英雄霸业斜阳裏。但望中何处认中原,浮云蔽。满江红 漫感今古茫茫,何须问、后谁来者。看眼底、青山依旧,夕阳如画。百尺楼台湖海上,千年岁月江河下。任前朝、往事尽纷纭,云烟化。 劝吾辈,且休诧。论馀子,都堪骂。是英雄身世,文章声价。向夜几番奇梦灭,临风一曲狂歌罢。但悲凉、我自抚栏干,吴钩把。八声甘州 读《山中白云词》甚西风易换人间世,天涯几飘零。对离宫禾黍,故园莺燕,弹泪还惊。愁认关河满眼,无处避秋声。今古斜阳裏,未忍闲凭。 谁识芳华空老,念花边酒外,公子多情。漫青衫吟尽,缥缈白云生。自相怜、清游倦迹,叹重来、沧海亦曾经。关心处,有千年梦,偏落西泠。八声甘州 读鹿潭《水云楼词》用其韵向高楼极目到青山,凄凄水云涯。感沧桑人影,飘零身世,孤雁团沙。转毂兵尘百劫,留命惜如纱。无限穷途恨,惊梦东华。 空念哀时杜老,遍关河历历,落日寒斜。坠扬州一梦,明月又谁家。续骚兰、清吟凄调,把晚香、都补入弦琶。伤春泪,倚东风裏,休认飞花。念奴娇 暮岁天阴,云意欲雪,客怀为赋嗟乎白日,也高天之上,淡光无力。况有浮云多变幻,暗裏晴阴难测。衰草残山,悲风古道,千里同萧瑟。吾怀休问,为言今不如昔。 见说沦落京华,易逢岁暮,多少青衫湿。我自情深仍一往,但是伤心谁识。树外寒烟,楼头断雁,信逼黄昏急。茫茫此夜,喜他初雪应积。满庭芳 魏武帝墓铜雀春深,金塘梦杳,江山自古中州。殷墟魏殿,陈迹尽堪游。横槊英雄何处,沈醉裏、满酌清讴。旌旗展,东风战舰,明月大江头。 绸缪。当日事,分香卖履,生死情留。叹遗骨而今,零落谁收。七十二疑冢在,应一例、宿草荒邱。兴亡恨,千年凭吊,那不是悠悠。国香 再感汶川震后自亡者代其赋风雨家园。是残烟剩水,断壁颓垣。疏花与人凋谢,不见春天。往事长寻故迹,对凄凉、墓草芊芊。空留旧时月,那信多情,照冷黄泉。 劫零谁忘却,只一身憔悴,倏已经年。夜来幽独,怕听别院清欢。莫问红尘几许,剩茫茫、生死都难。吾今自兹去,付与鹃魂,哭遍青山。高阳台 重访媚香楼为赋此解碧柳依桥,朱帘临水,当年烟雨楼台。庭院深幽,乌衣燕子重来。梦中纨扇眉痕掩,念香阶、曾坠瑶钗。只堪哀,一缕琴丝,一缕尘埃。 伤心莫问前朝事,是旧家儿女,故国情怀。劫换人间,几番金粉成灰。斜阳芳草江南满,问桃花、何处还栽。剩徘徊,风过青溪,月到秦淮。高阳台 拟玉田西湖春感暗绿迷烟,沧波卷梦,惊心故国华年。垂柳垂杨,依依尚系离颜。重来休问春消息,正落花、偏要人怜。听愁鹃,啼损春风,啼瘦江山。 西湖不是无情水,记莺边陈迹,酒外清欢。认得闲鸥,谁教负了盟寒。征衣曾湿长安雨,厌旧尘、湔浣还难。莫流连,日落天涯,月隔人间。齐天乐 读竹山听雨词为赋平生弹指江湖老,天涯又眠秋雨。花影茶烟,鬓丝禅榻,回首都成今古。前尘漫数。记薄幸青楼,玉人眉妩。罗帐灯昏,共听窗外甚情绪。 中年离别最苦。客舟何处泊,归路犹阻。雁叫云低,梦迷江阔,愁与西风依树。惊心迅羽。只谁念飘零,酒边如故。滴碎空阶,一钟催彻曙。台城路 赋得琴箫合奏《笑傲江湖》江山血色斜阳外,西风冷吹残叶。响遏云中,声沈波底,唤起龙吟飞越。轻拢淡抹。使林末清商,一时齐发。两岸潮来,落花坠处卷千雪。 江湖回首梦杳,几番歌啸处,玉管都裂。寸寸箫心,茫茫剑气,识得柔情侠骨。弦丝乍歇。爱袖手低眉,美人如月。地老天荒,听馀音未绝。木兰花慢 大相国寺相传为魏信陵君故宅,时值菊花节,故及之怅人生失路,算空老、几英雄。念公子朱门,前朝萧寺,依旧尘红。幽寻正当秋好,恰清霜、染遍菊花丛。莫问东京往事,料应分付疏钟。 匆匆。还记游踪。今古意,自相同。漫兴亡转换,繁华零落,晓梦都空。千年劫灰消尽,剩江山、凭吊客愁中。纔过一襟残照,原来满目西风。惜黄花慢 孤雁,用双卿韵谁写凉天。正远山碧晕,晚日红鲜。几行归尽,孤城塞外,一痕凝住,极浦云边。暗风吹冷天涯路,盼不到、锦字书怜。夜怎眠。相呼旧侣,重忆前缘。 长门往事难言。漫泪啼筝柱,诉与千年。梦回应怯,一江暮雨,倦来常怨,两岸秋烟。月塘独宿何曾惯,忍忘却、别恨绵绵。此意阑。又惊影落沙田。一萼红 春事将阑花树凋零感拈此解用白石韵绿成阴。正东风一树,零落倩谁簪。雾晕青螺,尘凝红泪,都付流水消沈。记依约、罗浮梦觉,有枝上、啼月费幽禽。还怕黄昏,画檐凉雨,与夜同临。 孤负年华栖老,又清明过却,碎剪春心。倩女魂离,空江路冷,争说何处芳寻。乍飞出、香云簌簌,带愁拂、杨柳万条金。谩惜无人为扫,满地情深。风流子 己丑春分日相思春已半,新晴浅、尚觉旧寒浓。漫疏帘纔卷,蓦来南燕,凉花乍坠,便起东风。画桥外、柳依孤水岸,烟锁远山容。芳草有情,依依长绿,夕阳无主,恋恋馀红。 天涯消息断,经年别、谁问梦也难逢。那更几番信过,分付匆匆。想故国青芜,啼鹃泪裏,清明寒食,乱雨声中。还怕翠阴如许,换了香丛。摸鱼儿 拟南宋宫人送汪水云南归对离筵、引杯沈醉,琵琶初为君谱。声声弹破关山月,云外雁鸣何处。悲莫诉。漫掩泪、凄凉都付弦中语。临歧最苦。只大漠荒烟,长城皓雪,万里那能去。 江南路,流水飞花不住。青山杜宇无数。繁华尽逐东风杳,悔却当年歌舞。身早误。算未抵、人间此恨遗千古。伤心梦阻。休更问芳魂,归来环佩,青冢一抔土。贺新郎 读《寒云词》感赋别有伤心处。想樽前、长歌小醉,等闲分付。归去东风吹侧帽,忍踏飞花满路。更故国、江山无主。满座谁怜新亭泣,怨王孙、芳草春如故。寒月在,碧云树。 高楼身世尤凄楚。叹从来、承平年少,英雄迟暮。艳说疏狂真名士,一梦都成尘土。总为是、人间情苦。笑我飘零江湖老,最平生、萧瑟江南赋。今古恨,不堪数。贺新郎 赋怀呈七兄拔剑茫然顾。况惊秋、长安叶落,西风千树。残梦关山萧瑟极,应信庾郎难赋。空凭吊、一番今古。回首平生浑欲哭,觉英雄、失意穷途路。云雾冷,夕阳暮。 江湖依旧情非故。忆天涯、狂歌金缕,结盟鸥鹭。愧我才疏人且拙,丝绣平原孤负。更块垒、文章最苦。倦矣休弹龙吟吼,任月明、独夜凄凉舞。只不禁,泪如注。----------------------------------------------------
靳欣,笔名尽心,法名慧心,网名我行我素,1972年7月生于北京。北京师范大学文学博士,师从赵仁珪先生;南开大学博士后,师从叶嘉莹先生。上世纪九十年代曾创办北京青年诗社并任社长。有《杂草集》、《寄梦集》、《二十四番花信》等十馀种印行出版。尽心无题绝句二十首(选七)风中忽见梦中花,花未分明梦已遐。漫道天涯渺无际,依然好梦在天涯。年年翘首待春来,好把春花梦裏栽。漫说眼前春已过,春心何处可安排?卅载红尘风雨程,偶然天籁动心旌。禅堂不觉秋风起,一叶铿然落有声。惯向无常苦苦行,莲华因果证三生。归心等是离弦箭,身在云山第几程?偶然一梦到莲台,信有前生因果栽。我是红尘迷路客,今朝始得返家来。梦裏家山何处寻,行行无奈水云深。今宵不见天边月,一片光明在此心。欲从天际觅飞鸿,十二因缘毕竟空。相聚清风明月裏,拈花一笑夕阳中。秋日1995年10月我住京华二十秋,不知风雨不知愁。静观朗月穿云过,笑看黄花逐水流。杯浅却斟难醉酒,更深偏上最高楼。多情欲伴飞鸿去,好向天涯觅旧游。夏日1997年8月23日抛却灯光赏月光,清辉思绪正飞扬。蟾宫不悔千年梦,斗室难寻一味凉。独坐无须思往事,相逢何必诉衷肠?笑谈席上秋波转,谁问心间泪几行!总有1998年11月9日总有星光欲入怀,蓬门虽设不常开。尘埃榻上拂还落,风月窗前去又来。疏影莫从心上动,清香偏向梦中栽。来年若借生花笔,一展春华咏絮才。贺周汝昌先生八十寿1998年11月14日曙色金台耀赤麟,光风霁月玉精神。菊供陶令千秋意,鹤伴周郎一性真。三世多情寻旧魄,两重不惑证前因。从今莫问浮尘事,长是红楼梦裏人。迎春1998年12月24日为赴兰台待鼓催,流光一去鬓丝颓。红颜月下无端泪,绿酒花间有限杯。风急自应依玉树,露寒谁肯住瑶台?年年试问春踪迹,最怕春归唤不回。雪后2006年1月整理旧句欲学春蚕吐尽丝,几番错误赏花时。飞扬意绪宜观雪,寂寞心情好作诗。一夕良辰千古恨,千年宿孽一生痴。冻云无际天涯远,辗转更深只自知。寒窗2006年5月11日独守寒窗日复年,清茶素饭远尘烟。忍将绮梦燃灰烬,肯把冰魂付逝川。万顷春田留我种,三生情债待君还。眼前谈笑皆知己,自宝心香一瓣妍。贺岁2007年2月20日常叹红尘色是空,雪泥鸿爪记匆匆。可堪心远喧嚣近,或许花非寂寞同。灯下通宵翻故纸,人前满面笑春风。且凭短信遥相拜,各自浮生百味中。丁亥岁暮感怀三首(选一)2008年2月6日已是春来不必寻,多情无奈晓寒侵。蓝霞远海谁曾见?红酒当前且自斟。莫怨莺声妨好梦,偏张鼠目觅知音。手机只合频频按,难得君心慰我心。为迦陵先生寿二首2008年7月2日知是相逢定有因,偏偏同肖又同辰。曾经渺渺鲲鹏远,依旧婷婷菡萏新。泣泪鲛绡随逝水,遗音沧海待斯人。今宵梦祝先生寿,却恐天涯梦不真。梦向天涯何处寻?几番无奈水云深。盲龟可待逢浮木,佛鸟才能发妙音。桐叶不随秋色老,荷花一任晓寒侵。同辰我祝先生寿,共葆千秋寂寞心。---------------------------------------------------
朱建波,网名苏小隐,1972年8月生,山西襄汾人,现居辽宁丹东。本科学历,中级职称。业馀致力于词学,主张风雅寄托为主旨,而以言外意内、要眇宜修诸说相参合,且谨乎程序声响,以近于词之本色。浣溪沙 春日起坐深屏对玉卮,酒边情味冷于诗。一窗日影半参差。 水槛花闲偷破暖,条风春短已行迟。见谁还去说相思。浣溪沙 读吴苹香词用其韵黯绪披离抚旧经,痴怀瘦减背青灯。从来秀笔惯无声。 阁雨帘花闲入梦,香南雪北苦多情。那年谁与说分明。鹧鸪天露阁云台百尺摧,午阴轻梦打潮回。薄凉天气翻秋味,历乱莺花覆酒杯。 空伫立,黯追陪,羞开鸾镜整蛾眉。东城渐渐无芳草,却负相思十二时。淡黄柳诗痕酒渍,留执归来客。雨过风迟寒恻恻,暗伫中天淡白。遥看东城半春色。 镇相忆,都谁似相识。小舟倚、曲栏侧。尽青丝碧透如愁织。去燕轻鸥,片帆沙岸,无语新翻翠笛。垂杨鸥盟鹤侣。便曾谁见得,和他归去。旧梦如今点检,浮世才如许。断肠不在江南老,镇相约、天涯诗句。记何年、莺啭蝶游,看落花飞絮。 怅惘佳期肯驻。更长桥小市,流连风雨。倚榻翻书对酒,萧冷还无据。夜阑空藉垂杨曲,只添作、伤离情绪。背灯深,素笺方吟苦。壶中天 寄风蓬子征衫乍洗。恨年时不见,断衢流水。留寄转蓬风已定,暖日谁裁新绮。云岭轩窗,兰台酒赋,入夜思量起。估帆何处,短舟曾繋沙尾。 还倚。几许声情,倍添弦索,只合闲滋味。一自冷香吹散后,难卜升平馀事。漫检花枝,暗零书叶,枯思无原委。彼来佳会,问君多少能记。百字令 夜坐迭森槐南韵残编半卷,是闲亭歌酒,剩香词国。雅集清欢知有在,不见云幡花戟。千古登临,风流触处,历乱成珍惜。何能慷慨,漫吟犹假声色。 因念客岁迁延,乍随屈指,邈渺埋沈寂。独自阑干难徙倚,缺月照人凉极。顾影窗前,横枝枯瘦,耿耿如衔笛。梦无消歇,却邀笳鼓吹击。百字令 又迭森槐南韵寄秋风兄问君何意,住拾遗补阙,蝇蜗之国。不是江湖偏险恶,处处暗藏刀戟。前事书空,归麟笔缀,由去难由惜。翻惊流水,伴人相对行色。 指顾好景依然,忘中所有,历历还平寂。萧散尘寰喧攘裏,可以坐生无极。取次花间,邀留月下,锁却秋风笛。酒酣胸胆,时凭双手挥击。水龙吟 过渖阳故宫几回玉辇曾经,幽空如此飞腾地。墙深广宇,径疏瘦竹,惊尘不起。鹤焰红稀,龙涎翠杳,半销仙字。记凤楼晓日,山陵巡守,新南府,升平戏。 漫许关河久矣。早望中、烽烟迢递。霸成基业,却堪重辱,其谁能罪。冻瑟东风,萧然也似,暗添滋味。剩无聊馆史,向人不奈,说当年事。水龙吟 湿地观鸟车行中朝边境用东坡韵殢红犹促轻寒,风吹细浪和烟起。汀分苇曲,沙平草色,漫由迷醉。遮断苍茫,毗连空际,一天云水。算归鸥别鹤,也应惊见,沧桑世,浮沈裏。 几度堤回路转,尽钢丝、界标延里。带襟相向,经年莫问,农夫渔子。桥柱苔生,血花石冷,自封谁记。剩如今故垒,登临缅想,只吾人是。水龙吟暮寒渐拥沙堤路。迤逦行人归去。清江远棹,闲亭孤月,苍然几许。偶尔游仙,眼迷声断,弄箫凤侣。甚百般聊赖,无端梦着,花飞也,随轻絮。 却数。佳期又负。向南窗、暗听风雨。待凭醉墨,尘笺怎写,当时秀句。立久徘徊,一灯昏小,合成千绪。算解留、半点初心,等到夜深难据。曲玉管 又听张国荣有谁共鸣感成此解雨霎新凉,云开淡月,朦明处一天星子。柳外波光摇碎,空冷花枝。夜阑时。索案无凭,拈灯深味,记还在那年心底。特地东风,见又吹老生涯,要谁知。 怕说从前,误多少、双鱼孤雁,小园竟日清凉,琴台漫惹游丝。几回痴。算良辰芳景,到底不堪虚度,老来怀抱,别样歌声,伴我沾衣。绿意小红乍结。换翠微催尽,一枝凝雪。雨霭云霏,留款波痕,幽意向人低说。平芜看到千山远,更依依、暮春时节。便约他、再度重来,得似那年风月。 弦管频吹醉醒,弄窗竹影裏,欹枕清烈。荏苒难嗟,梦浅花深,流易无非决绝。蝶莺已罢燕支曲,但萦繋、题诗销骨。顾夜阑、犹对青灯,翻转几茎书叶。沁园春 寄小七两处相逢,一样相知,是我与君。念几回相守,小园芳径,千般相望,远陌轻尘。风物相留,天涯相伴,为有相期梦裏人。能相许,把相思泪点,忍付空颦。 还能相约晨昏。更相对、春花静入神。向闲窗相看,楼台车马,画屏相戏,笔墨清茵。但且相怜,不消相问,从此相将幻也真。才相倚,正相吟一曲,逝水停云①。注:①与小七携游处有题字“水流云在”者。摸鱼儿倩谁书、别离辞赋,写成满纸轻诉。者番缘聚匆匆后,还剩凄凉如故。春已负。只管是、绕阶黄叶随风舞。更谁惜取。尽怅目南园,恼怀天气,销黯寸肠苦。 花间意,肯借东君一语。久长到底耽误。记相怜杜鹃声切,啼得落红无数。难再许。仍相送、年时燕子归飞去。画梁吹絮。忘何事西楼,苍茫烟水,不忍向来处。摸鱼儿 月馀再抚前事续成此阕料能知、这番轻别,凄凄依旧南浦。命途自来多乖蹇,容易迢迢相聚。堪恨处。天不老、风烟更次遮江渚。何人独舞。剩一点痴心,和将清泪,醉裏双飞去。 还能记,细雨长街微步。几回光景虚误。纔约归隐东山下,闲弄瓜棚苗圃。都忍觑。销魂意、无端惹起愁如许。更无一语。算梦裏前生,从今而后,悄影对迟暮。摸鱼儿 秋日寄蟹君晚霜天、冻云初结,倏然销尽红碧。北窗一夜兼风雨,听老冷蛩吟泣。留片忆。向梦裏、几番辗转成纠集。况如今昔。叹过眼游丝,者般惹起,只许恨相逼。 朦胧意,传语东君无力。迢遥孤馆村驿。依稀或有兰台上,偶尔倩人说及。谁更识。应悔是、垂杨影外学吹笛。觉来容易。剩叹息流年,频添双鬓,归去未能得。贺新郎 题东林书院联极目风波渚。向龟山、依庸堂下,漫怀何许。充耳琅琅无寻迹,看看穿花蝶侣。更柳外、殢烟凝雨。大义铿然知磊落,奈短墙、隔阻红尘路。一俯仰,信高古。 诸生谈笑伤刀俎。怪当年、缄书投笔,翻成迟误。肝胆衷藏浑浮世,夙夜难辞辛苦。但莫使、功名孤负。明日云帆能此去,便谢公、四海都安土。凭望久,却回顾。贺新郎 又题东林书院联欲语芳尘绝。到而今、留谁点检、旧年风月。欹案芸窗空陈迹,问有短檠明灭。剩楼外、落花如雪。寤梦无端曾付与,最幽怀、一处关情切。说不到,醒时节。 觉来尊酒诗肠热。却销凝、道间南北,地分秦越。三两惺忪呢喃字,惯作愁山千迭。宁看取、禊亭残帖。坐卧江湖听冷雨,正檐头、碎玉鸣金铁。休更拟,赋轻别。贺新郎 迭前韵欲语芳尘绝。正黄昏、高楼独倚,冷风残月。极目江天苍茫外,间有孤鸿影灭。送一阵、落潮堆雪。浅醉闲眠都惊醒,念深樽、不解伤怀切。顾旧曲,忘音节。 更谁说与凉和热。笑从来、因缘固似,几人超越。只在星光稀微裏,隐蔽乱山重迭。向夜半、疾书空帖。去路应知多无奈,奈胸中、耿耿如坚铁。纔两字,是离别。贺新郎 又迭前韵欲语芳尘绝。算无由、孤怀一向,悯风怜月。只在光阴闲坐裏,看冷灰飞烟灭。那得见、阳春白雪。不惯纷纷都何事,却惘然、扰扰谁关切。凭想象,甚年节。 胡涂漫许心头热。适才知、天涯逆旅,万难穿越。莫入空山寻人迹,已是雾迷云迭。羞寄与、乱成新帖。应有芝兰葳蕤地,正华堂、弦鼓敲金铁。竟此去,便长别。贺新郎 和秋风兄梦中赋词大道应先老。说云云、古今上下,一团嗷噪。北海西山东去水,想见斯人襟抱。无奈是、寻欢趁早。迭垛青编留黄卷,那处听、鹤语清猿啸。沈万籁,俱深悄。 坐阑谁解新腔好。洗深杯、冻醪馀味,绿茶香袅。凭仗危楼高百尺,寤梦匆匆还到。转眼又、桃花开了。痛惜春来春更短,有莺莺、不学伤心调。些子事,莫须料。-------------------------------------------------------------
朱宝纯,号汀鸿,1973年3月生,河北新城人。初中肄业。现供职于河北省高碑店市圣亚泰汽车模具有限公司。为保定诗词楹联学会副会长。自幼酷爱诗词而苦无妙会。论诗主张汲古鉴今,取材时代,张自家面目。有《汀鸿诗词存稿》。
听雨2008年夜曲悠悠裏,如何不忆家。春光谁撷得?小巷一篮花。路饮偶得1998年白石桥边绿柳斜,停车索酒女儿家。一杯竟使春风醉,红到山前野杏花。乙酉中秋恰值“九·一八”纪念日写此寄友2005年明月年年寄我思,天涯万里感君知。人间一派升平景,勿忘神州沦陷时!秋吟二首2007年健翮高秋问九垓,壮心原不掩蒿莱。凭栏送目烟光浅,浩荡长风为我来!秋风秋雨动秋吟,岂意关河摇落深。何事严霜偏早着?青枫验取是丹心!题定州贡院2008年冷眼人间游戏场,偏于遗址证沧桑。文章到底知何用?语录依然在短墙①!注:①贡院主体建筑尚好,馀皆毁弃。究其因,墙柱有文革语录在焉。重过2006年倦客逢春早,草堂留梦多。仍怜蜀风景,终是汉山河。血火翻成忆,乾坤偶一哦。浣花溪畔路,载酒又经过。记梦步少陵《春望》韵2007年关河萦梦远,道路阻云深。摇落千秋赋,徜徉万里心。郢歌哀白雪,季诺笑黄金。搔首大江畔,华颠不用簪。客怀2008年春山如对语,溪路转多花。客兴何能减,吟怀遂更加。冲波白鸟去,吹帽晓风斜。片雨沾衣湿,前途云未遮。秋山2008年广角何须镜,凭高一望收。白抛千尺练,红绚数峰秋。野径劳相引,山花漫自由。还呼更深去,是处绝通幽。无题2007年文章何必哭途穷,青眼高歌竟待逢。计拙偏怜每骑虎,气吞究未可屠龙。此心不死荒原草,大道如闻残夜钟。杖策也知遥旭好,云天万里出奇峰。落花2008年春归时节看花忙,花落纷纷岂不伤。若有深情因雨泣,何堪幽梦待风扬。小园昨夜经行遍,别浦今朝寄意长。人世也知多聚散,从教心绪转茫茫。戊子端午前一日2008年6月春老曾闻蜀魄哀,如何迸血又啼回。岂堪花事终成土,欲理心情已近灰。十万军声壮天地,百千民愿志风雷。明朝却共端阳节,赋罢招魂归去来!伤时2006年见说春光好,满眼尽生机。杨柳多意态,山川媚晴姿。清风亦徐来,此乐竟何为。中有忧心者,怅怅欲何之?闻彼山西界,乌金遍地遗。一朝争开采,惜哉竟滥规。日掘进万金,万金信手挥。名车与美人,日夕相追随。笑杀石崇辈,苦斗何足奇。广募农民工,如驱犬与鸡。人间有炼狱,趋利岂无私。谋生本多艰,无奈远别离。流汗复流血,身心久已疲。徒闻矿难频,矿难皆人施!草草命几何,讵是和谐期。老母泪眼枯,老父语凝悲。可怜一腔血,可怜两鬓丝。哀哀问彼苍,彼苍眷阿谁?痼疾胡不愈?苍生念大医!予亦风尘客,往来多所知。怒起而发指,栏杆拍遍时。空嗟有万法,沆瀣总无疑。世多不平事,安得游侠儿!丁亥中秋2007年年年过中秋,中秋情未了。共此一轮玉,天涯及清晓。今夕云未开,玩月人亦悄。故知团圆夜,翻是相思好?明月在我心,悠悠可同调。徘徊风露下,拂衣一长啸。题定州东坡雪浪石2008年闻斋以石名,其石曰雪浪。天地岂不珍,东坡赋形状。遂教今而后,揽古多吟唱。莫负东君眷,携此春意盎。小子亦何幸,对面接奇想。屏息此物间,如听风涛壮。磨砺自无已,舒卷何奔放。莽莽太行山,群山皆北向。慷慨燕赵歌,歌声穿云上。世路杂风雨,君子坦荡荡。浩气弥纵横,归来犹策杖。立秋2009年昨日至今日,猛雨频来袭。倚楼抬望眼,天地茫茫白。绝似银河泻,其喻差堪敌。逼句入凉襟,烦恼或一掷。田禾枯欲死,沐此真堪慰。岂不闻江南,洪患犹称肆。无材可补天,天漏自难止。忧喜两茫然,吟罢未能已。夜卧忽思张志新并及明杨继盛事盖二人所处之时代环境与各自之行为言论皆属明知不可为而为之者因有是作后日即中元节矣2009年吾闻张志新,冷然向群丑。思想未可夺,壮怀长不朽!痛哉七万万,噤若寒蝉口。九阍听不得?正气亦何有!直声多抗言,古来皆不偶。因思杨继盛,割腐竟盈斗。云雨翻覆间,世事如苍狗。试读长吉诗,古剑庸一吼。浣溪沙 仲兄有句“柳梢初绿燕双飞”,予每咏之,辄起乡思。暇日足成此解2005年淡淡乡愁冉冉晖,一年春事久相违。何时可趁此情归? 雨脚忽收风自得,柳梢初绿燕双飞。小窗闲伫月光微。忆秦娥 2006年天边月,皎然欲下荒原雪。荒原雪,有人独立,照人清绝。 壮怀此日多激烈,散愁万里歌声彻。歌声彻,悲风如语,几回轻别?鹧鸪天 (四首选二)2006年高卧北窗犹未酣,最难消受是蒸炎。神驰雪岭餐冰客,思挂沧溟破浪帆。 风作阵,雨开帘。晚凉初浴有清蟾。且持一柄芭蕉叶,坐与邻人畅笑谈。老树寒云一抹苍,严城吹角渐飞霜。唾壶敲缺情怀热,白眼投来肝胆张。人踽踽,雪茫茫。侧身天地又何妨?梅花一树心头植,血蕾催开透骨香!踏莎行 2007年泛渚白鸥,啭枝黄鸟,少陵佳句吾曾晓。清和天气踏春时,披襟岸帻开怀抱。 野阔天低,风回云绕。谁家柳笛吹年少。乡愁种得自年年,割愁不尽青青草。金缕曲 飞天2003年谁谓地球小?是神舟、者番十四,轻盈飞绕。万里长空风浩荡,一霎仙山琼岛。更不觅、紫芝瑶草。回望九州岛多生气,莽长城、映带江河好。天地裏,以龙傲! 千年梦想今朝笑。记风华、飞天一展,相期再造。待向蟾宫轻踏步,应有嫦娥舞蹈。会水火、二星光耀。图治图强非王霸,倡和平、信是人间道。歌盛世,骋怀抱!金缕曲 探月2007年奔月千年梦。问姮娥、霓裳一曲,露寒霜重?寂寞蟾宫今可待,潇洒临风三弄①。好一解、乡愁深种。岳峙渊停秋山下,挟雷霆、一举惊天动。指轻点,目方送。 征途漫漫心相共。莽无涯,长空如阵,凭君掌控。矢志不渝肝胆热,赖此国之梁栋。更寄语、和平利用。天外飞仙归来后,看神州、大地春潮涌。吾自有,河清颂!注:①此指探月工程之绕、落、回三步计划。-------------------------------------------------
陈平,1973年3月生,江西丰城人,现居景德镇。公司职员。2005年从津门王蛰堪先生习词,词宗南宋。忆江南 寄远庭梅坼,云际觅征鸿。海上孤帆辞鹭岛,梦边横笛怨霜风。残月照帘栊。浣溪沙 己丑闰重午绿暗千门角黍香,榴花照眼又端阳。鸟啼窗外劝壶觞。 泽畔无人忧楚国,云中有泪洒湘江。一吟渔父一回肠。浣溪沙 与友瓜棚夜话雨后蛙声闹野塘,旧时云影总难忘。与君灯下话沧桑。 万户分田春水暖,千藤织梦草棚香。晓来霞绮醉川冈。点绛唇 秋宵上通宵班感怀凉夜难眠,小楼愁听孤蛩语。短檠萦绪,往事随波去。 梦外槐阴,襟抱无人诉。伤秋处、晓风侵户,雾失山中路。好事近 雨中看桃花丝雨损娇红,苔径落英幽寂。犹记旧时芳影,约莺啼斜日。 隔年烟绪绕溪流,仙袂已难觅。轻折露枝归去,伴灯窗吹笛。踏莎行 丰城剑池日暖庭柯,草萦烟绪,凭栏怕听幽禽语。灵光射斗已难寻,月池空照云来去。 夜帐挑灯,歌筵起舞,寒芒几度惊风雨。千年旧事逐尘氛,双龙驾雾知何处?淡黄柳 依白石四声风侵水陌,吹得桐花落。远望春山烟漠漠。料想江城倦客,遥举清樽共谁酌? 梦重约,鸥边寄忧乐。雨窗底,猛惊觉。叹河梁别后闲弦索。抱恨凭栏,暗期良夜,千里同吟桂魄。惜红衣暗雨敲窗,昏灯照壁,乱愁如织。夜久无眠,谁家又吹笛?寒云渐晓,犹未见、青禽踪迹。幽寂。离绪满怀,阅年年春色。 沉思往昔,江岸寻芳,桐花映流碧。而今梦外路隔,杳难觅。甚日柳边长聚,结伴五湖摇楫?奈鬓丝偷换,依旧独听檐滴。水龙吟 丁亥立夏前一日重游沱河,次日南归有感来年幽梦重寻,风中依旧飘残絮。踏莎人杳,浴波云散,亭皋孤伫。鸭戏洲头,鸟啼林表,恨萦南浦。又夕阳西下,舟横野岸,思前事,心犹苦。 明日春归何处?料东流、坠红无数。尘缘未了,韶光空逝,西窗长负。晓月多情,虹桥送客,满怀凄楚。盼梅传远信,结庐河畔,伴桐花住。高阳台 丁亥清明风拂池波,鸟鸣庭树,寻幽又到山家。白鹭低飞,秧田已露新芽。断红空逐清溪远,对桃枝、枉自长嗟。念前尘、翠陌流连,独赏桐花。 胡杨林里游人散,叹云追逝水,目送归鸦。旧约无凭,谁教梦绕龙沙?芳春可待成秋色,怯窗阴、暗换年华。渐黄昏、乱絮蒙蒙,飘向天涯。忆旧游 秋游景德镇得雨生态园感旧渐遥岑日落,古木禽归,蝉咽凉秋。野径寻残梦,剩溪光幻影,柳线牵愁。断红送客何处?云际水空流。怅雨洗阶尘,霜侵岸草,漫忆盟鸥。 桥头。意难忘,奈叶老风中,纷坠荒沟。别后人千里,念飘零如雁,谁伴清游?薄情暮霭催去,无计泛扁舟。料两地沉吟,宵深望月重倚楼。齐天乐鹤归云外音书绝,愁萦暮烟衰草。坠叶惊心,啼禽寄恨,谁识琴中怀抱?潇湘路杳。料岳麓秋深,桂阴香老。客裏黄昏,几番江上泛斜照。 鸥盟暗期共守,奈何人已去,空剩孤棹。雨湿吟窗,山遮望眼,别绪经年难表。尘缘未了。待甚日重逢,漫游蓬岛?蝶梦无凭,玉龙声又渺。齐天乐 与友人同游上饶云碧峰遇雨晓空云暗凉风起,羁怀更添秋绪。野径香残,深林碧乱,同坐危亭听雨。河梁记否?叹身似飘萍,欲留还去。漫检游踪,桂华独照梦中路。 闲看信江逝水,绕城淘不尽,尘世寒暑。蚁穴苔生,梅根酒醒,唯有青山如故。愁丝万缕。怕霁日催归,又成孤旅。极目遥岑,薄烟迷雁羽。齐天乐 奉题空山琴雅图碧波长忆霜桥影,伤情断烟衰草。放鹤亭空,登山屐冷,闲却松林斜照。垂杨渐老。听岁岁蝉吟,乱愁多少。欲寄羊裙,奈无征雁认仙岛。 红尘秋意似水,岸边风又起,犹唤舒啸。玉镜明心,冰弦解梦,剪作芸笺遗调。东园路杳。叹抱恨幽怀,画图难表。漫想游踪,笛声云外绕------------------------------------------------------------
潘先俊,笔名杨俊,网名乱山隐者,1973年5月生,浙江省泰顺县人。现供职于泰顺县文物所。业馀爱好诗词创作,无师承。莲欲写幽莲并蒂娇,含矜名字画间标。君看癯骨三分瘦,尚有相思迹未销。庚寅仲春与瓯风诸友会于景山景山风物属幽涵,我辈登临一畅酣。壑上晴光分翠嶂,天边海气压林岚。时无名士留佳话,容有狂生供笑谈。且看茶亭修禊事,新诗与酒未曾耽。清平乐 赠友人水晶娇憨态度,繋得流云住。谑笑无邪眉眼处,曾惹秋娘深妒。 曲栏点点梨花,深闺种种兰芽。任有千般风韵,输他豆蔻年华。生查子花坞雨声残,松壑岚烟浅。独上万罗亭,亭外山千点。 忆君云水间,相见殊难见。一试拍危栏,损却多情眼。菩萨蛮 寄赣南锺初九佳时须趁秋如许,浩歌一发江西去。今日点形骸,糟丘死所埋。 临风脱破帽,醉对黄花笑。狂狷又何妨,我还怜我狂。忆秦娥 和横笛秋萧索,聊听夜雨檐前落。檐前落,桂香冷冷,菊香漠漠。 低头有甚思量着,三三两两情耽搁。情耽搁,桃花人面,春风酒约。东坡引 忆江东散人斜阳幽寂院。闲忆鳌江晚。斯人袖上寒香绾。十分清韵远。 今朝又是,桂花樽盏。伤不见、丰神隽。听风却似波涛转。吹来东海畔。朝中措 赠紫衣燕我兄婉约足堪俦,词国见风流。啸傲访梅山驿,飘然钓月江舟。 他时得遇,春风酒肆,细雨花楼。唤取黄莺劝盏,殷勤一啭歌喉。探春令来山亭裏,到精庐下,寻些春信。看花看柳清明近,已去了、春三寸。 须臾丽景诗中认,竟丝丝春困。想为他、写个相思,无奈又有闲愁衬。玉楼春浮云一去瓯山莽。回首廊桥虚梦想。平塘雷雨翠波寒,当日红蕖遮画桨。 忆来旧事三三两。燕燕莺莺嗟已往。于今痛快剩樽前,吟罢新词听露响。鹧鸪天 蓝烟以词见赠次韵答之瓯海秋高雁荡峰,三千村郭褪葱茏。几回芦荻江头白,几度寒枫径上红。 乌牛酒,雪龙盅,君来记取板桥东。钓矶菊圃行经过,家在黄昏月色中。鹧鸪天 赠贺兰横笛熊掌鲈鱼味亦偏,焉如穷谷菜根鲜。相知松柏何须问,交往清风不用钱。 凭醉卧,任高眠,多情月夜落花天。投笺寄语金兰友,记否人间有散仙?鹧鸪天(二首)看罢流云看罢山,归来寂寞锁柴关。曾题溪外梅千剪,谁忆窗前月半弯。 都好梦,尽阑珊,茗烟冷却酒杯残。如今此意如灰烬,倘有相思绝偶然。恨不携君载酒来,长歌肆意坐高台。一湖星斗空寥裏,两袖雄风痛快哉。 横醉眼、展吟怀,刘伶已死早尘埋。侧身天地愀然问,谁与樽前比浪骸?南乡子千古几风流。魏晋隋唐我一游。须把广陵弦上恨,清遒。题遍人间沽酒楼。 归去破船头。江月春风趁钓钩。偏有沙鸥知啸傲,相投。不作烟花梦裏囚。南乡子 “尚有枯喉唱艳歌”,山阳俗子兄句也,吾深喜之长啸市前过,今日飘摇着钓蓑。回首寒峰云外起,嵯峨。也似心胸桀骜多。 落魄又如何,事往情留人自呵。除却轻狂君莫笑,知么?尚有枯喉唱艳歌。满江红 寄蓝烟何日相携,廊桥上、浩歌千阕。为君指、晓烟深处,一山红叶。且买万罗亭侧酒,来邀百丈湖中月。更船头、迢递唤沙鸥,哦清绝。 梅花蕊,人轻折;梅花笛,都吹彻。问诗魂几许,樽前冰澈。快意能从刘阮饮,豪情堪对苏辛说。笑如今、诸子有风流,遗江浙。满江红 龙井山庄纪游有甚闲愁,君且看、我山依旧。幽僻处、长风一袖,恰迎歌吼。攘攘尘皆追野马,熙熙云又成苍狗。不如来、此地做相逢,沽村酒。 泉犹化,哦诗口;松更似,分柑手。正襟怀开阔,天然清秀。白石无言堪卧矣,青禽却问相思否?指西南、嶭老峰头,吾曾友。湘月戏赠醉儿醉儿老未?问如今可有,荀香风味。挥斥方遒当日事,堪作村头沽醉。东海鸥盟,灞桥梅约,诗裏依然是。梦中犹向,洞庭湖上秋水。 恨我竟夕裁笺,长宵觞咏,岂独情难已。岛瘦郊寒人不见,冷落角商宫征。侧帽归来,供君一笑,小小轻狂耳。婺州何处,待将鸿雁新寄。沁园春 赠潘樵夫兄樵汝知乎,君乃达人,我亦狂夫。忆相携踏月,花村隐隐;并肩听雨,梧院疏疏。敲点棋枰,剪裁诗句,每会心间更一壶。何须羡、有信陵车马,过访屠沽。 笑谁恸哭穷途,未解去扁舟泛五湖。纵少年意气,于今冷落;风流韵味,到此消无。醉眼横时,玉山颓处,尚具骚怀与世殊。行踉跄、又飘摇挥袖,不倩人扶。沁园春 乌岩岭瓯郡名山,太古乌岩,何啻天台。取武夷支脉,东南倾倒;飞云一水,西北源开。两省分疆,五城接壤,乱岭森严卧界垓。尤苍莽、见寒林秀郁,沈锁阴霾。 浮生谁与同来,共听瀑听松坐绿苔。喜青峦淡远,如君眉目;危峰崱屴,是我形骸。美景当前,佳辰如许,小试王家咏絮才。神回处、唤泉边角雉,莫要相猜。金缕曲 忆鹤云鹤汝今何在。问人间、清姿玉羽,别来无碍。箭雨严霜摧折久,料已萧条衣带。能复有,风华意态。春梦浓时花又老,岂偿君,当日痴心债。头白也,莫相待。 征途不信偏穷塞。到如今、天涯孑影,丁零冠盖。弹指相思成一醉,眷眷此情难再。须醒矣,可知弦外。落魄消魂歌错杂,这其中,滋味谁曾解。如解得,更悲慨。---------------------------------------------------------
张青云,字寒枫,号梦渔,1973年7月生于四川省(今重庆市)云阳县。2001年徙居上海市金山区。现供职于金山区枫泾镇政府机关报社。幼承家学,从祖父张之仁先生习诗古文辞,旁及史学、小学诸领域。诗主唐音宋格,兼参八代,自作奉杜少陵、陈简斋为圭臬,辅以王渔洋之神韵。三十以后,窃慕同光诸老盘郁苍凉之诗格,时有取法。著有《弘毅山房诗钞》、《篁庐诗话》、《国学窥管》、《梦渔文存》;近年与友人合梓《素心集》、《梁溪雅集》二种;并参与点评《许东雷诗存》、《翰苑吟丛》等书。夜泊阳澄湖菰蒲深处泊轻艭,紫蟹堆盘酒满缸。月上矶头罟师醉,数声渔笛不成腔。舟次桐庐青峰列炬与帆齐,七里滩头日渐西。薄晚桐江画难到,推篷一片绿颇黎。千岛湖杂咏(六首选四)螺盘绝岛耸诸天,合抱寒柯不记年。摩荡松涛风不定,葛花红紫落吟肩。(三潭岛)松杉交翠浪纹平,噭噭清猿绕树鸣。自爱华佗五禽戏,养颐却拜此山精。(猴岛小憩)朔漠仙禽翠羽张,弋罗一入绝凄惶。也知瓯越非吾土,瀚海平沙是故乡。(鸵鸟岛即兴)街灯晕碧月轮高,处处鱼香诱老饕。珍物市廛书不尽,山茱萸并野胡桃。(千岛湖镇夜景)上海博物馆兰亭醉本豁吟眸,夏鼎商盘更博搜。先哲胼胝遗石器,山川灵秘总悠悠。访浙江大学有怀前校长竺可桢先生良朝穆穆送书声,湖畔黉宫景正明。乐育菁莪髦隽起,永怀藕舫竺先生。白堤晓步自循略彴向湖西,战水新荷叶渐齐。一杵梵钟清到耳,初阳红涴白沙堤。放鹤亭矫翅南飞逸翮轻,岁寒岩下剩空亭。一从和靖归泉壤,谁解仙家相鹤经?平湖秋月二首火流西陆失披猖,待月外湖风露凉。霁魄斯须喷葛岭,怒将素练裹秋堂。曲房窈窕圣湖边,涛碧烟青夜可怜。太白峨眉咏山月,冰轮似逊武林圆。怀柔道中即事无边平楚皂雕翔,青垄风来麦气香。侠少呼鹰打围去,慕田峪口猎黄羊。青龙峡峡束江盘锦浪舂,刺天遥见万芙蓉。晴峦暖翠猿声苦,错认巫山十二峰。陈伟贤弟驾临寒斋夤夜论诗烛花红飐夜初临,抵掌雄谈惬素心。论到声诗风力诀,要从典午度金针。穹窿山杂事诗(五首选三)斜阪坡陀尔许长,心惊飞栈更危梁。青林税驾樵风起,鼻观遥闻石菌香。(盘山公路野步)结庐孙子傍流泉,依旧团瓢大壑边。此是阴符滥觞地,兵经脱手十三篇。(孙武苑)山荆见弃亦堪哀,太息樵苏厄此材。今日林花开又落,岚光青护读书台。(朱买臣读书台)奉题渝州张南宗兄珍藏明沈周绘《两江名胜图册》三首(选二)布帆十幅总夷犹,浅濑晴江起白鸥。旧是荆公泊船地,烂银堆里看瓜洲。(瓜洲)枫落吴江笠泽清,垂虹依旧卧波明。尧章作古红姬殁,徙倚桥头一怆情。(垂虹桥)太湖大桥栖凤阁舒眺光景奇绝沙暖洲暄日,风烟眺五湖。琉璃光返射,琥珀势平铺。紫翠千峰窅,青苍一岛孤。女郎撑艓子,秀嶂摘云腴①。注:①湖中诸山广植茶树,名品“碧螺春”即产于此。古樟园①大木搘烟岫,轩昂宙合中。嘘青迎暴雨,坚白战罡风。蓊郁凉生壑,葱茏翠扫空。神州鱼烂日,雷殛儆狂童②。注:①园内有巨樟二本,树龄已达数百年矣。②“文革”中某日,红卫兵径闯园内,一狂徒跻至树巅,挥斧欲斫,此时天色倏变,飞沙走石,雷电交作,霹雳一声正中狂徒额顶,当即毙命跌落。群小大恐,顷作鸟兽散矣。谒张苍水祠墓汉腊存亡际,苍头起异军。捐躯摧北虏,噀血洒南云。武穆芳邻共,文山俎豆分。杯浆遥奠处,朱鸟落高坟。登东方明珠电视塔于塔顶旋转餐厅俯瞰沪市全景自跻高塔伴冥鸿,雾阁云窗晓日曈。车毂万方遵大道,舳舻千里没虚空。神州稊米狮初醒,世界陶轮劫未终。铃语苍凉诗思惘,栏杆拍遍为谁雄?杭州南屏展章太炎墓松声洗耳荡风霆,翁仲无言宿草青。墓表难旌儒侠气,岩花能接素王灵。诂经事业称山斗,复汉心期炳日星。长佑枌榆高冢在,英光奕世壮南屏。秋瑾墓西泠桥畔雨凄其,侠骨贞骸瘗水湄。座像俨然瞻猛气,碑廊庄敬勒雄词。沉渊辄惜丰城剑,举义同钦博浪椎。拜祭何须彻霄哭,但浇曲糵荐江蓠。由萧山国际机场直飞京师机中作培风鹏翼上天根,宙合苍茫足底奔。云擘万莲辞左海,浪抟一苇莅中原。手扪暾日咸池大,目测光年帝座尊。身在青霄已逃世,可怜八表尚同昏。苏州天平山登眺金飙掠树焠霜枫,石笋排衙万笏同。一线天从崖际出,五湖水向涧前通。蒙茸药草生泉罅,的皪岩芝出窦中。俯瞰吴门真蚁垤,上方嘘气自成虹。“文革”四十四周年祭(重读周明道先生《今诗铎》感赋)赤旗狂卷毁邦初,庾信哀时痛有馀。断脰坑儒嬴政阚,焚书纵火邺侯歔。褫官老将空怀愤,擢位谗臣竟滥竽。莫辨熏莸哀国运,惊雷十月喜芟除。孤山小龙泓洞瞻仰吴昌硕先生座像恭撰二十六韵径转常山蛇,松枥覆阴翳。一洞曰龙泓,窔深坼岩际。弥天缶庐翁,宴坐何英睿。閜射神光,八表入睥睨。少产鄣吴村,苕霅滋奇慧。尝从杨岘游,微尚在篆隶。宦辙上安东,匝月作归计。本色洵儒人,素心游于艺。戮力猎碣文,苍辣臻绝诣。屈铁复盘钢,史籀遘今世。覃研印学深,雕镌自成系。畦畛悉荡除,秦汉一炉制。六书负鸿博,孤山聚同契。说法俨世尊,印社西泠缔。三十通画禅,师古弗拘泥。蔬果写意工,海派创新锐。声诗境亦高,峻削觇猛厉。健笔写至忱,郁律瘦蛟寱。四绝见才难,圆照无流弊。盱衡空群雄,天马籋云逝。甲子驶不停,冥诞逾百岁。座像镇孤山,威仪长棣棣。吾抱歆慕来,瞻觐为出涕。寸莛撞巨钟,芜词不成祭。徘徊至晼晚,黝儵林麓曀。扶杖下盘陀,回首龛灯细。----------------------------------------------------
钱之江,号莼客,1973年10月生,浙江杭州人。本科学历。现为浙江古籍出版社编辑、留社社长。剡中夜宿不寐口占雨霁星灯明灭,夜浮山影崩奔。欲共昔人归去,青猿叫断石门。寿佐文兄匡济要须君子辈,跳梁宁顾阘茸儿。一身进退关吾道,休戚于君试卜之。陪天吴兄登吴山江湖汇观亭危亭延物览,孤鸟与人齐。路转吴天尽,江随越峤迷。伏潭动幽怪,行雨出招提。袖得莽苍去,送君过虎溪。己丑端阳西湖诗社茅家埠雅集分韵得真字环佩临江渚,烟波看未真。终朝搴杜若,寄意在灵均。三献亦云至,孤衷难重陈。长归阴岫去,日色閟寒筠。从诸师友登万松书院大梦嗟余在,高山礼圣回。麟经成绝笔,瓦釜自鸣雷。地以湖山重,人因梁祝来。庭开八佾舞,谁顾两生哀?岁末自嘲二首祈梦从知笔有灵,鼓刀犹得试新硎。衰颜能借期中寿,强项真堪服上刑。几日鸡喧风雨晦,九泉龙老病涎腥。湖山草草应无味,欲结残生佛火青。一方丘壑力能专,短杖芒鞋适所便。偶遇畸人足清话,再临明镜各华颠。忘筌坐悦鳣鲔发,抉目待看陵谷迁。翻笑平生骨相俗,不堪顾影病梅前。北游以来久无诗车中忽忆辞乡情状漫成一律残生浪许水云涯,前路巾车未可知。隔座佳人矜北梦,到窗微影遽南驰。茫茫夜气如深病,穆穆天心有大悲。离思岂惟三宿恋,满天星雨放灯时。赠郁庵梅庄二兄十年湖海幻耶真,此日逢君信有神。浩劫河山思愿力,浮沉身世记前因。吃茶我昧寻常道,示病君悲末造人。酒罢愁心谁会得,当头冷月在红尘。登伍公山中心忽不乐,振袂上高亭。四郊春气薄,坚坐待颓龄。江湖襟左右,浩浩鱼龙腥。想见素车发,肤寸生雷霆。狐火丛祠碧,一春深闭扄。长风吹林樾,簌簌响空庭。野人焚香烛,神歆下翠軿。髣髴顾我语,结发餐茯苓。天地矧不仁,哀乐乃常刑。回首如梦寐,森森宰木青。与留社诸子灵峰探梅不遇谒法喜寺本上人冲雨来寻冰雪质,坐与梅花交臂失。岁寒惟见腊梅发,欲共缟衣争一席。命驾直趋梵王宫,西山佳气礼大雄。时值残腊人罕至,风雨旦暮啼黄熊。浙东老师苍古颜,隐几坐拥千琅玕。偶向云深伏虎去,拄杖独看尘漫漫。劫后天南留此老,一座春风坐论道。此日同升马祖堂,顿愧尘心被花恼。师言末世少畏敬,思以佛法救时病。比来天道重横行,各逞其欲戕苍生。祸及微物何忍说,固知厚味生五兵。呜呼,伯有虽死能为厉,嗟尔鼠肝与虫臂!三台云水苍然万壑去崚嶒,瞻彼泰阶平可登。天欲英灵专蓊郁,风吹残日下觚棱。崇祠俎豆其无替,长夜生民实式凭。去路不堪闻楚些,叶声如雨已难胜。陆子招饮百乐门酒店分韵得蒲字坫坛公等获雄狐,马首来过春已臞。似此清欢沤影若,送君行袂客怀俱。他时木铎有吾子,季世弦歌存泗洙。我力无能为也矣,思君三尺荡萑蒲。西溪谒杭厉二公祠宰木苍凉暮霭封,前修往矣若为容。烟浮俎豆其来格,路阻萑苻竟莫逢。野老一篙如马去,斯文三筮曰龟从。风行已觉群阴涣,况有微阳到蛰龙。丁亥重九自寿风雨不施宁有意,忧欢能喻已多岐。斯犹二竖工于病,知効一官空尔为。短梦蘧蘧如可慕,浮生蹇蹇与攀追。归来小卧灯窗下,慈母闲言剑汝时。将赋闲答胡秦二公问祈死谁怜庾信哀,横窗山影故崔嵬。谋身久拙其如命,披发佯狂或不才。遯世真疑天可宅,杜门长感念成埃。二三子惠嘉音在,力疾犹堪荐玉醅。端午陶然亭雅集时将去京酹君千劫后,端午以为期。林樾存清淑,弦歌见慭遗。道穷身与殉,陵替我何之。勉矣公其飨,来艰将问谁。寿明庐师即次其韵两壁崩奔逆客舲,殊乡风物感飘零。高标独辟中兴象,清夜式瞻南极星。世以不容待夫子,天将上寿介仪型。他年偶及舟中事,记取夔门一线青。答某公见寄绛帐真无分,温言或见推。时平业儒贱,官冷固穷宜。天意遂如此,吾侪宁可为。白门春正好,更寄咏怀诗。浣溪沙 甲申谒明孝陵落木浑疑六骏嘶,嵚崎遥想锐头儿。江风只送杜鹃啼。 云物已随王气尽,逝川不为祖龙西。蒋山暮霭至今迷。夜飞鹊 与留社诸子谒孔庙分韵得“灯”字龙吟送秋去,鸱尾轩腾。斜日殿宇崚嶒。愔愔重谒泮池水,庭槐吹上觚棱。残碑漫轻拭,问三千年事,杞宋无征。乘桴海上,此心在、天道如恒。 回首畹兰零落,须唤起前修,枹鼓相譍。休话昆湖劫墨,只今谁向,风雨悬灯。浩歌弄月,莽河山,都付孤凭。但沉沉乙夜,清霜万里,聊试坚冰。
壶中天 长城极目云崖迭翠,拥雄关表里,层台森矗。一闭泥丸成锁钥,天险何劳贲育。败木枭鸣,行人蚁聚,黄土销残镞。挟涛东去,怒松时撼深谷。 我欲长啸凌空,馀音嘹唳,怕有蛟龙伏。负势惊飞还矫首,风雨神州沉陆。寒玉苍苍,劫埃滚滚,千载闻歌哭。峰头回望,夕阳山海之麓。法曲献仙音 与留社诸子吊强村蕙风墓址歧路逢公,土花摇碧,永日怀人心绪。野老吞声,九原沉寂,天教更续箫谱。折槛处兵尘暗,茫茫茂陵雨。 道山路。漫追寻、足音如在;都化作、春水乱山终古。月冷玉珂归,想棠梨,开谢无主。唤起先生,问斯文、天意何许。但风吹墓木,莽莽具区龙语。台城路 听雨罥丝无奈残春去,青青故园烟树。旧市饧箫,深街纸伞,忍向红桥凝伫。昏灯自语。对尘袂经年,坐成迟暮。恻恻轻寒,葬花天气似前度。 青衫俊游几许。绿芜遮望眼,云水伊阻。过耳东风,桓伊旧笛,吹老河山无主。茫茫远浦。认雨外楼台,雨中归橹。薄酒残欢,莫教轻付与。霜花腴 夜饮听粤伶陈慧娴旧曲素弦乍拂。动苦吟、孤檠夜语曾谙。声起云迟,曲终人散,江天鹄影空涵。故怀久缄。二十年、都付僧谈。听清商、还绕空梁,问君真解赋香奁。 飞阁坐追驰景,甚劳生密勿,又理征衫。哀乐能言,浮沈无据,尊前细雪吹檐。叹之再三。为旧容、凋谢优昙。念知音、立尽重阶,此心何以堪。壶中天 人日谒史公祠英灵未歇,绕崇祠、历历云旗风马。欲荐溪毛重叩首,乱叶萧萧鸣瓦。廊庙城狐,生民刍狗,取义公仁者。乾坤清气,与公同此奇夜。 追抚邗上风流,弦歌宛在,寂寞寒潮打。岭上梅花如有信,故故向人低亚。挽日孤戈,经年抔土,青史凭谁写。挐舟东去,斗牛光焰相射。西溪子 丁亥秋祭西溪两浙词人祠渚岸垂葭浮野。苏世秖君刚者。篆香萦、修禊处,今如许,忽被西风吹去。杯酒荐词灵,冷秋声。壶中天 登卧龙山越王台鹧鸪啼处,莽山川、葬送禹之遗烈。草木荒披思带甲,天遣沼吴存越。飞翼楼空,若耶溪冷,华表悲风歇。鬼雄犹护,老松声作金铁。 坐阅陵谷千年,萧萧种墓,鸟迹云边没。我欲登临望鉴曲,三尺素绫如雪。废垒残题,青山峻骨,万古俱磨灭。棹歌归去,五湖应是明月。醉太平 题雪泥翁秋山倚声图封豨见诛。王庭既墟。三生勋业模糊。剩累累贯珠。 吟坛未苏。斯文要扶。秋山麋鹿唏嘘。料从游计疏。永遇乐 登北固山多景楼第一江山,登临依旧,残日烟渚。失路孤臣,神州雪涕,极目空吴楚。百年形胜,遗民指点,霸气消沈今古。想归来、扁舟散发,濯缨濯足清苦。 苍茫眼底,金焦隐隐,一线乱山如堵。混混鱼龙,梦梦尘世,波冷冯夷舞。竹西遥望,长风吹送,此意老松能语。危栏外、寒潮犹带,鹤林暮鼓。绮罗香 落花渐别瑶枝,翻沉露井,零落欲飞何处。几缕芳魂,忍向中宵回舞。还听得、词馆清箫,尽吹作、漫天红雨。思纷纷、环佩无声,一篙烟水记前度。 仙源应有旧侣。能挽残春几日,指间流去。寂寂年华,吟断楚天朝暮。似怕我、白首重来,故迷却、青溪归路。梦回时、残粉依然,夜寒谁共语。八声甘州 丁亥长至日侍緑痕师登鼓浪屿值延平郡王薨三百四十五年忌日向青溟、万有赴销沈。腥风送龙吟。尽波连闽峤,光摇蜃薮,吞吐晴阴。旦暮鲸漦鼓岸,犹作不平音。草木荒凉处。故垒萧森。 谩忆中流击楫,指家山一发,洒泪盈襟。又南风如诉,何事此登临。挽孤戈、斜晖恋岫,若斯人、终古竢精禽。遗容在,问公无语,天海愔愔。-------------------------------------------------------
张树刚,字引之,号哑僧,1974年1月生于辽宁鞍山,祖籍辽宁海城。现供职于鞍钢电气公司变压器修造厂。十九岁从天津王蛰堪先生习诗古文辞,词宗南宋,渐及清末四家。有《莺天笛夜庵词》待梓。奉和石窗丈养疴杂咏十六首(选三)此生无分作诗人,倦对湖山冷雨频。何事耽吟心力悴,淋漓古泪湿千春。自古冥顽终我辈,栖身闹市访残书。金银射眼摧元气,剩有青灯熨草庐。论剑吹箫俱化烟,苦甘容与润心田。梦窗世界如勘破,未敢轻言拜近贤。己卯上元寄石窗丈海上五首(选三)弹指匆匆百劫空,烟花似与去年同。风雷疾挟流星雨,碧海惊看照眼红。命蹇常因破茧忙,夜蛾心事总堪伤。拼教残火焚身处,一刹幽光炫混茫。倘有长鞭能驭日,匆匆不让堕虞渊。坐看大野云飞尽,狂彗无言扫黯天。无题依雪峰兄原韵二首涉江最易动悲吟,孤塔难支玄幕深。醒是心潭凝死水,梦教鼻观触芳襟。蓝桥荷幻娉婷影,紫塞鸿哀落寞心。此去夜台应有路,青磷飘处已非今。石畔重来证果因,苔钱宛似血痕新。梨涡陷我无量劫,风絮还伊放浪身。碧盏那堪斟别泪,红箫何必擫残春。心灯已死冥蒙夜,冷榻馀香卧涸鳞。和石窗丈鱼韵二十首(选二)白杨声咽总愁予,作雨衔烟困所居。抛却尘心耽酽酒,留将昏眼赏奇书。吟园和煦迎春鸟,文网宽疏纵壑鱼。为报升平齐献赋,茂陵愧煞病相如。一卷吟成却笑予,人天无地可栖居。何妨残命供刀俎,未忍华年葬蠹书。噩梦惊同蕉下鹿,煎心苦似釜中鱼。精芒乍起幽冥夜,剑影灯花自灿如。浣溪沙 (二首)题抱一画师为绘莺天笛夜图劫墨依稀认碧烟,析津携梦到辽川。久凭栏处损吟肩。 花影扶来帘底月,莺魂唤醒笛边天。经年病榻学参禅。飘尽檐花冷未收,莺魂画裏许淹留。清尊和泪忆欢游。 纵使灯唇能唤梦,断无槐穴可埋忧。笛声摇落一天秋。木兰花令 丙子秋蛰师曾以水西感旧词见示,匆匆不觉一稔矣水西梦入长天碧,莫上危城伤过翼。晚蝉身世误低吟,抱定凉柯空费力。 凭谁检点欢游迹,漫抚丹青清泪湿。霜林自有断肠红,不向残阳争媚色。虞美人心期默向东君许,却恼莺娇语。背人独自小凭栏,怕问一春清泪为谁弹。 相思错种情苗秀,漫捻双红豆。夜来枕畔拥寒潮,幻作幽花风裏任飘萧。思佳客 石斋欲戒诗,词以慰之巧笑翻为众目嗔,梨涡陷我久沈沦。灯唇呓语倾幽愫,杯酒温愁化泪云。 情作茧,怨成恩,红笺藏到淡无痕。心香一瓣勤滋护,好待罗浮淡荡春。思佳客 莺天笛夜庵听雨茗话与凝秋江南同赋蝶翅扶魂倦不支,千红护梦绾凉丝。茶烟袅荡凝空翠,笛韵吹残剩冷巵。 须纵酒,莫为诗,忍将劫墨付昆池。从今绮债宜收拾,了却前生未尽痴。思佳客 寄凝秋蠹魄虫天睡未浓,画屏山外认幽鸿。偎人篆缕消心碧,着意灯花绽梦红。 真抑幻,色耶空,聊将万感付深锺。病中不作悲秋计,奈此新凉倍酒醲。踏莎行 金水江南和轩聚饮遥约同赋荐岁椒觞,迷天歌吹,醉醒浑忘身何世。玉梅心事胆瓶知,孤檠红绽相思蕊。 万斛量愁,双鱼封泪,无端总被东皇累。病中百计劝春回,酡颜幻作窗曦媚。鹧鸪天 (二首)酬雪峰兄寄赐强村语业笺注依韵奉和大野星沉雾蔽天,披衣默坐送流年。为花荐梦空垂涕,因病逃虚渐悟禅①。 量药裹,费炉烟,个中心事倩谁传。残灯不媚秋宵意,一点幽光颤夜寒。怕对虞渊落照红②,百年谁证寸丹忠。狂名消与虫天噤,故物移同翰苑风。 花梦断,酒杯空,词心月色两朦胧。篝灯兀坐虚帘底,忍听繁霜浣碧桐。注:①强村《惜红衣》词有“万感逃虚,孤吟费日”句。②《瞿髯论词绝句》:“谁画虞渊落照红。”琵琶仙 题新河兄为绘琵琶行诗意图枫冷秋江,正愁裏、拨破浔阳岑寂。兰棹空惹情澜,骚怀寄零墨。传古恨、霓裳遍彻,总应是、坠欢难拾。玉盏涤魂,珠盘溅梦,山额凝碧。 甚寒月、偏照芦花,怕风起、双鬟渐飞白。休问去程归路,记残灯离席。迷望眼、烟波黯杳,对素缣、翠袖曾湿。更苦弹断冰弦,漫天霜色。烛影摇红 蛰师为书蕙风句忭喜之馀转添离思赋此以寄愁蔽荒天,朔风冻折幽鸿翅。麝煤曾袅碧窗纱,重忆经行地。沽水邀鸥共醉,问谁知、樽前况味。晚灯红炧,酒助凄怀,瞒忧无计。 翠墨摩挲,百年几换沧桑世。骨销唯有病支持,怕见回肠字。挂壁残山剩水,向深宵、青衫浣泪。倦来掐谱,冷拍孤寻,天涯遥寄。惜黄花慢 白菊润玉凝芳。念素怀自冷,深瀹繁霜。故山篱畔,旧家苑裏,簪萸对酒,落帽萦香。绀霞空幻华鬘影,倩魂渺、潮咽横塘。漫思量,浅颦笑靥,都醉成狂。 星眸误触堪伤。向翠瓶护妥,愁酿幽窗。泪云蒸雨,烛花裂梦,心期错许,愧负春棠。砚寒不暖相思字,怨鸿去、应过辽阳。料断肠,义熙冻蝶飘扬。台城路 凡翁挽词一声鹤唳重云外,凄凉玉京秋晚。叶落辞蝉,笛悲恸月,夜露寒浸苔院。繁华过眼,怅殒落文星,更谁能挽。冷社凋零,旧游依约梦中见。 危楼雁啼最苦,素弦弹损处,儒冠轻贱。饯客杯空,迎春韵杳,唯剩回舟遗卷。骑鲸去远,怕霜重瑶台,怎禁幽怨。断魄难招,碧笺清泪浣。华胥引 壬午榴月,蛰师寄示此调社课,旬月未覆,抱仄弥深。赋此敬步原韵,兼怀石窗老人海上愁红凋镜,残碧支秋,梦边就约。雾压波心,寒欺酒盏人乍觉。独有横笛高楼,共晓风酬酢。灯舌衔朱,替嗟清影非昨。 丛桂摇香,叹游踪、甚时能托。冷霞吹碎,鸥盟无端误却。只恐平生幽素,为断鸿轻谑。闲数流光,鬓丝空浸霜魄。齐天乐 梦碧公仙逝十五周年祭锦鲸驮得词仙去,华鬘恨难重现。九十年涯,三千世界,空剩斜阳红倦。骚魂便绾。奈风雅凋零,贱同书卷。梦断山遥,海飙咸涩睇天眼。 蛾眉禁惯妒损。向无边怪力,拼作鏖战。血影惊霞,心光护月,犹幸焦桐馀爨。芳菲纵远。但夕秀孤寻,古香轻罥。楚魄同招,翠杯清泪满。八声甘州 丙戌秋杪,卧病千华,时距寒白词人索题来鸿楼读书图阅月矣看颓阳不语下荒丘,西风换人间。剩无名秋病,多情词客,魂绕江干。创雁冲寒欲去,残魄坠霜弦。绘出关心事,抚卷汍澜。 自古儒冠轻贱,纵蛾眉姣冶,难惯幽单。笑承平樽俎,杯底梦痕圆。望红矬、一灯云外,乍冷芒、叱起杳冥边。留微命,渡虫沙劫,莫倚危栏。倦寻芳 戊子暮春千华词聚蛰师拈此调约同赋素云攒朵,青鬓黏香,莺燕啼软。乱劫湖山,空为梵声催换。十载衿期消殆尽,千华迷鹤归应倦。怕重来,对霜枫媚蚀,夕阳红懒。 便剩有,词魂如缕,飘梦飞英,愁蜕难罥。病酒懵腾,天外蜃嘘成幻。冷笛拼瞒心上语,颓峰暝压仙台眼。正关河,遍榆钱,与春同贱。齐天乐 奉题空山琴雅图依和轩均数峰青到登楼眼,禅天冷窥诗思。万象酣沈,千华悴损,弹指浮生如寄。灯霞炫绮。向幽渚燃犀,幻珠成泪。溅涩鹍弦,细寻声在画图裏。 红蚕判吐剩缕,古春新织就,谁吊遗蜕。瀹茗煎愁,当唇注酒①,聊熨眉间霜意。风骚未已。正浣梦奁开,盼凝秋水。大月银湾,睡蛟吟浪底。注:①“当唇注酒”,用强邨《惜红衣》句。六丑 咏秋蝶依鉴风先生韵误寒香颤袅,但翅敛、难分幽萼。顿销倦魂,西风吹正虐,独避栏角。忍看残红谢,丽春轻撇,奈俊盟飘泊。翻飞逐絮曾偕谑,遍驻花房,纷穿草陌。方惊片欢成昨。纵缁衣未改,应叹凉薄。 荒烟深沦,怕斜阳渐落,不尽凌霄意,空寂寞。霜刀箭雨摧琢,向翎斑暗记,一生萧索。庄周恨、古今谁托。徒剩有、彩蜕多情自舞,总馀悲愕。无须羡、玉茧萦络。恐雁声、唤醒罗浮梦,争寻坠约。------------------------------------------------------
奚洪,网名天吴,1974年9月生于上海。生物医药公司文案。幼承庭训,启其诗心。好先秦文章,尤重儒、道两家。自姬周至唐宋,为诗皆有取则,诗论则无所深嗜。尝语人曰:大学非诗论,而诗道具焉。斗姆阁前古木2004年十里见霜魄,半空掣龙形。大地以巨掌,惊醒死魂灵。太白墓2004年日落青山江水流,牛羊啮草过荒丘。散花楼上少年客,仗剑辞亲将远游。孤山作2004年一枝荷笔似遗簪,十里碧云红玉深。日暮无人荡双桨,披香来卧藕花衾。伏中留社杭州聚会陪军持碰壁二兄登孤山2004年一痕孤翠莽凌之,万户喁喁仰圣曦。石窟无言高祖绩①,残碑初拓汉章遗。当时日月犹悬璧,劫后湖山付与谁。欲挹龙泓作飞雨,为君清旷起涟漪。注:①石窟句,佛像多无首者。大人课植自适杜鹃一本着花百馀尤爱惜而为人取去后二十四年大人没与胜臞行山中重见此花2010年危垣有耳窥人息,乘夜移花足迹残。至宝流君何所托,独行从此少清欢。满庭摇落人将去,半世严恩报已难。谁谓壑中初好在,僧房相对遣心安。西湖雨中独坐2004年万古波涵空,一晌人倚树。稠迭献异状,连绵萦嘉趣。山水无情物,于人竟何与。独坐四照阁,心生荒凉雾。山行2004年暮宿碧山下,朝发白云口。山深未染俗,一夕感亲厚。游子理行囊,主人馈瓜豆。此去恐相失,木末屡回首。从莼鲈兄游玉皇山紫来洞登南天门小酌2004年买宅青山窟,招邀山水近。从子一日游,破吾兼旬闷。洞口凝作云,紫气生玄牝。骨栗汗不出,地陷孰能尽。却上紫微垣,焚香拜帝俊。灵肉自帝手,敢怀无神论。沆瀣沦明湖,人间不可问。停杯久无言,飞雪忽生鬓。有客2004年有客过吾庐,谓我婴狂疾。美差辄辞去,而欲躬贱役。亲戚无闲言,翻与古人密。未能荣汝身,读之竟何益。持酒谢尊长,生事诚所拙。屡贻大人忧,下情亦不悦。万物各有宜,吾生幸未缺。聊复进此樽,那计忧明日。晨兴诗十一首(选九)2004年 晨兴者,兴于晨,非皆晨物也。万物俱兴于晨,而沦于夜,当其未尽,用适吾怀。青天行白云,楼群在其下。春阳泄一柱,光尘如万马。车声下方来,隐隐振壁画。翠虎上玻璃,推窗径入舍。有时银翼出,鸽阵缀如洒。澄虑湛虚明,如鉴受万化。明月照冰川,流光正莹澈。天狼出西次,文采何烈烈。存想生万物,创造有喜悦。且欢旦暮情,那计变与灭。赏心多所遇,微憾私自得。不如学春风,所至留行迹。春鸟多好音,言志想愉悦。吾亦怀微欢,无梦洒然豁。晨光初满室,煦煦无盈缺。起来铺白雪,鸟兽试留迹。同胞视万物,骨肉终当亲。所适无非友,首当友大人。斑白生两鬓,皮肤如纸皴。因病略相接,始觉惭深恩①。春日游林屋,拾级感苦辛。却忆壮游岁,长歌西入秦。吾欲从夸父,逐龙追赤日。渴即河渭饮,饥采岳莲食。却登昆仑虚,山河指历历。岂谓竟不足,中道蹶大泽。一雨可以活,骨焦终不乞。日月任委化,暂留天地中。蜉蝣何足悲,寄想千龄桐。古人吾不见,文字接遗踪。即此怀畏慕,清壮滋无穷。渊明在彭泽,心悦北窗风。久欲谢簪组,冻馁聊相从。公田种私秫,殷殷祈年丰。啸咏优为之,簿书来无穷。终婴长官怒,挂冠逐冥鸿。西望玉华峰,积雪渺云端。仿佛故人影,欲亲光景寒。采秀聊舒啸,何人喻我欢。所以伯牙子,终生不复弹。仲尼欲浮海,寄意于琴弦。非兕亦非虎,何以适荒原。天道不可问,吾徒宁弃捐。富贵如可求,执鞭亦何难。注:①侍榻闲谈。冬雨2004年海上多冬雨,层阴惨朝暮。忽忆千山雪,今夕共谁度。苍茫断墙下,当日同游处。山影永在江,江流安得住。咏怀三首2004年之子在梦寐,渺渺堕寒雾。空留一畹兰,眽眽凝幽露。灵雨既已竭,陨落在朝暮。及此馨香时,去汝不复顾。天涯会相忆,因风托微慕。太息坐荷塘,红蕖照幽独。馨香淡淡起,吹散双眉蹙。殷忧结明珠,碧裾返初服。泠泠弹熏风,清香似故曲。明月在天心,佳人在天北。清辉易盈掬,鸿雁无消息。盈掬还惘惘,皓齿渐难忆。予岂无情者,念此成凄恻。寄乐堂云和并呈臞公时立秋后数日也2007年车上仰看云,偶念山中客。莲子不疗饥,清夜对荷壁①。风来万叶舞,扪壁婆娑息。郊邑无尘氛,星斗垂枕席。注:①乐堂初迁云和,壁有画荷,不知谁氏子所画也。因作壁荷歌。闻乞者琴2007年胡琴咿呀语,转折平生略。孤岛海冥冥,偶通因弦索。我亦时自述,鸿雁过鸣鹤。清唳无人知,飘渺云中落。啸歌以自怡,酒尽复斟酌。与君同此间,身世薄有乐。登雷峰塔望西湖诸山2008年灵曜沦混茫,海气侵郊廛。无为物自运,有情心不安。绵亘生玄牝,玉皇戴诸颠。南北馀脉分,抱坎象蒙焉。两堤交经纬,三山曳鸱鼋。周流浚治功,想象浑沌全。浮生丛百忧,心迹何尔闲。大壑有盈缩,群鸟时飞迁。日暮徒侣散,舟楫俱东还。遗世而独立,忧乐乃同源。夏木一首寄胜臞乐堂子戌2009年斋沐出周行,拂霄时明灭。白云望久移,天风吹吾发。伫立觉地转,灏灏无时歇。夜气倏弥漫,零雨沾衣彻。夏木阴峥嵘,不见我所悦。舟车轻在昔,人心乃契阔。悠悠佩兰子,良辰动经月。归途渐萧瑟,泥中乱行辙。各秉怀新志,君子淡远别。颜鲁公祭侄帖书后2003年蔡侯不作万年计,造笺如雪亦何为。晋唐墨妙枉入木,虫蠹火燔终成灰。鲁公笔力慑鬼物,灵光独在神护持。俗子漫以龙许人,此真龙怒鳞爪飞。逆胡作乱九庙危,中原板荡民流离。材官有能唯弃土,虏骑长驱星电驰。二十四郡无义士,颜氏昆季两男儿。井竭常山粮矢尽,父陷子死孤城摧。吾兄舌断犹詈贼,平原泣血书此辞。笔侔造化本无意,欹侧涂抹随天机。忍将家国荼毒痛,换取千古颂神奇。坐对至宝不能决,使我怆然心生悲。宿黄山光明顶观日出2004年黟县古云轩辕宫,丘陵罗拜天都雄。丹成鼎坏汤泉沸,龙须折处长赤松。涛声撼床杂云气,天阙六月多凉风。贪看繁星缀枕畔,觉来欢呼已彻空。倒履走趋正腾跃,朱轮冉冉沧海中。林影退飞散鬼物,毛发泼剌生霞红。千岩万壑苏照耀,川原隐见开鸿蒙。为鞭六龙毋税驾,山下万姓翘首东。赤城歌送乐堂风神胜臞南归2007年天台青,赤城赤。天台重萼梯窈冥,赤城含胎映朝日。啄竹天一方,来集赤城侧。我知诸公久郁郁,欲藉山川豁胸臆。我有济胜具,君兼济胜情。面壁缭丹梯,言笑上玉京。城市戚施缩为滓,江流吴带当风迤。天台正可窥佛足,自膝以上蒙蒙变灭青霭裏。胜臞有清骨,我鲁参不得。达者色难将南归,我游名山忘日月。公辞山,山慕公,松偃鹤唳难为容。予在壑,壑归予,欲饮沆瀣栖清都。暝色入山来,兴尽忽生哀。释迦坐化老君死,遗教金碧凿苍崖。举手挹银汉,银汉之外安尽哉。古者十日出,荒唐无端涯,恐是汉外之人坐驭飞焰而往来。寒星明灭是其所,光初及我星成埃。清光转岩窦,思我尘中友。孤怀易萧瑟,甘为牛马走。宴坐龙湫龙,诸公岂易逢。云日江心屿,况慕越客风①。一念及此心电发,朝游石梁夕瓯越。子衿与予皆虚幻,何妨幻中寻吾契。明日攀莲花,拨云认归车。注:①谢公尝自称越客。编者按:谢灵运(385—433)小名客儿,世称“谢客”。曾任永嘉太守,开创山水诗派。白石岩与子戌同游暝不及还遂宿右硐2009年息壤渐高势欲飞,四山崩涌城阙危。岭田层出羊牛下,深谷无底烟村微。有客长髯赤瞳子,栖壑辟谷世见希。相逢笑谓有瓜葛,汝曹聊与麋鹿归。山脊蜿蜒憩偃盖,崖观嵌窦云生扉。投阁不辨蟠踞势,戌也司馔师割肥。世人浑沌坏六凿,视脐以上清者稀。吾尝淬志究终极,闻言起坐还叩机。慕道心切与道远,忽念旧阋频相欷。夜深光灭犹踊跃,蒲伏蹑上瞻星辉。归来默默拥衾卧,酣梦独寤参隐旗。龙宽虎峻岩下出,江水乍窥熟莫睎。鸿蒙亭上晓霜散,天鸡戒境传海圻。青云壁立垂广幕,炎焰横冲卷南帏。亏盈瞬息天静穆,涧壑松石生清辉。招携越岭渐烦渴,白石虹室相崔嵬。循途转驿渡江去,颠簸欲寐鸣午饥。------------------------------------------------------------
陈伟强,号灵溦,1974年9月生于福建厦门,祖籍福建安溪。大学本科学历,自由职业。福建省诗词学会会员。1998年开始创作诗词,风格以婉约绮丽为主,属唯美主义诗人。厦门鼓浪屿(二首)栏前海燕轻翔,砌下沧波不扬。回首落花深巷,斜阳已带幽香。画楼烟雨泠泠,绣壁青藤自生。欲拾残红归去,香风吹下琴声。咏万石莲寺中红梅山寺庭前一树梅,疏疏淡淡破寒开。东风不解沙门律,却把胭脂抹上来。相思去年同种木芙蓉,今日花开人不同。若问相思何所似,浅红堆里隐深红。昨夜昨夜重寻旧札看,少年情事美如昙。临明一阵纤纤雨,不湿空阶湿枕函。寄无锡赵亚娟女史海天一望碧无涯,鸥鹭双飞逐落霞。想得梁溪今夜月,银辉照冷白莲花。游鼓浪屿幽径不辞千遍行,楼阴小立望罗旌。花间一串清音过,知是琴声是浪声?苏州灵岩山吴王宫化梵王宫,古木森森落晚钟。凤屧不来香径冷①,野蜂飞上玉芙蓉。注:①灵岩山有采香径,乃吴国宫女采香之处。游白鹿洞白鹿今何在?仙人去不还。轻烟生古洞,寒日入空山。寺隐钟声杳,径幽苔色斑。野僧知客意,敷座说禅关。游虎丘古阜生秋草,空阶夕照酡。霞光绕斜塔,剑气起横波。顽石听经久,香泥埋玉多。明朝抱瑶瑟,直入白云窝。宿石竹山道院道人多野性,结宇白云旁。石冷溪声脆,筠深日影苍。松花覆幽径,山霭断长廊。欲作游仙梦,倚床观鹤翔。梅花(二首)缟衣素履足风流,敛绪怀芳倚玉楼。香冷应知蝶难近,韵清唯有竹堪俦。空山流水悠悠梦,明月飞霜淡淡愁。试问百花零落后,一分春色为谁留?雪中霜下养灵根,清气移来韵最真。一朵能藏香世界,数枝已见玉精神。淡烟百里和千里,明月前身与后身。野鹤未回词客老,不知天地为谁春!无题华年如玉玉如烟,梦裏依依寻坠钿。终古银河横碧落,至今珠泪止红莲。寒蝉饮露身逾洁,媚蝶凌风色最妍。十二曲阑香宛在,蓝桥重过思茫然。咏因特网重重帝网下苍穹,裹得凡人尽化“虫”。世界三千光裏现,生灵十亿镜中逢。红尘从此绝青鸟,碧落如今通雪鸿。昨夜嫦娥遣“伊妹”,邀侬同住广寒宫。蝶恋花烟水苍茫人去久。检点青衿,鹃血犹凝袖。絮果兰因参未透,冰心琢作玲珑豆。 迷迭香飘春梦皱。小伞轻车,深巷相逢否?一树幽花初探首,潇潇细雨黄昏后。双调忆江南 游同里水乡吴江好,古镇泛乌篷。几处梵钟烟雨外,一声渔唱水云中。桨底尽流红。 吟啸久,残照在遥峰。十里繁花开绮梦,千重绣户转香风。吹笛过垂虹。如梦令 苏州留园听古装美人吹箫蝉鬓斜飞金凤,吹下《梅花三弄》。曲尽已无人,疑是钧天一梦。珍重,珍重。满地落红相送。浣溪沙 厦门五缘湾碧浪横空昼夜流,白帆万点绕西洲。虹桥跨处淡烟浮。 椰影兰香皆袅袅,涛声日色尽悠悠。海鸥飞入小红楼。浣溪沙 厦门园博园玉琢栏干金铸廊,满川烟柳认钱塘。藕花深处海茫茫。 十二飞虹连碧岛,三千弱水绕红墙,层楼月夜吐珠光。浣溪沙 残荷卸了红妆亦可怜,蛮腰无力柘枝旋。西风吹彻玉阑干。 夙世常居香水海,后身还住妙光山。不和青女斗婵娟。西江月 游徽州古宅细雨常飘鸳瓦,春风不度苔墙。半明半昧冷阳光,返照深深古巷。 琴意犹存案上,脂香恍在栏旁。千徊百转绕空廊,一缕哀音回荡。长相思 悼陈晓旭雨泠泠,玉泠泠。十二红楼蝶梦轻。空中仙乐鸣。 梅蕊生?莲蕊生?一缕芳魂返碧城。纱窗竹影青。相见欢 观美国电影《星球大战》灵槎横渡银河,叩舷歌。足下微尘一粒是娑婆! 星作舰,光为剑,战天魔。云外飞星如雨电如罗!金缕曲 读金庸小说《神雕侠侣》情海由谁主?记相逢、终南山上,紫烟深处。日日春风吹绛帐,剑气箫心共舞。怎消受、杨枝玉露?一寸柔肠方九转,早香残佩冷云飞去。千金意,向天诉! 重来携手江湖路。看纷纷、莺痴燕妒,蝶狂蜂怒。芳草含灵花带血,肠断绝情幽坞。十六载、鬟霜鬓雾!长叹一声掩缃帙,对昧明寒烬喃喃语。红泪涴,《神雕侣》。----------------------------------------------------------
董高彦,网名疏狂一蟹,1975年2月生,陕西扶风人,现居西安,任小学教师。于诗词一道好而不精,未敢言宗尚。或言所作词略近稼轩、迦陵一路。次韵钱牧斋《西湖杂感》拉杂成篇(选二)乾坤何惜一狂生,世路三千只独行。惯倚斜阳如旧识,频将春事误流莺。相亲唐宋之间月,隔断门庭以外声。消逝扬尘留醉卧,南窗风雨不须惊。掩卷风流渐已非,村烟遥共落霞飞。销磨气骨云流淡,点勘春秋梦落稀。鹦鹉聊添花外舌,梧桐催换旧时衣。西湖冷月长安夜,曾见谁人寂寞归。用闲山静水韵尘事焚将陌柳青,拂花障叶两无声。闲窗坐看春流逝,好梦行教夜覆倾。漫与遭逢轻聚散,真从湖海悟通明。阶前冷月侵苔印,说是新愁也莫名。与妻相识九年用吴梅村《琴河感旧》韵(选一)阑珊灯火远高城,九载浮沉剩此情。篱种青葱消浊味,儿多稚趣每逢迎。隔帘阴晦何于我,果腹粥茶赖有卿。话到今生离别苦,依依尚许约来生。忆江南(十首选六)春城春城忆,忆得夜围炉。村酒辣喉新买醉,云烟呛眼益投壶。犹自笑当初。春城忆,忆得大观楼。柳外平波舒眼阔,弦间旧曲任风流。阅尽古今愁。春城忆,忆得翠湖鸥。朱喙噙风声婉转,碧波藏阁影沉浮。行尽更淹留。春城忆,忆得石林游。闲掬剑池寒易水,空将侠梦入貂裘。故旧久漂流。春城忆,忆得夕阳诗。斑驳影从云罅细,悠闲鸟向岭边低。篝火漫离披。春城忆,忆罢却凝眸。曲径花枝应未谢,长安风物早经秋。人在最高楼。减字木兰花 用弦戈韵2008年6月12日流风背影,鸦翼斜阳销暮景。断续清凉,云袂先分沉墨香。 今宵雨共,砌下梧桐将入梦。只梦回时,枕上吟残谁与知。鹧鸪天 感事,用云起轩韵2009年2月4日暖梦分于浊酒杯,东风着意巧铺排。云翻五色成缭乱,花发一枝费想猜。 新潋滟,旧痴呆,流光辗转满尘街。高城吹落惊心鼓,极目春归燕不来。鹧鸪天 2009年2月5日秋恨无名竟可删,无如春病遽难言。人间漂泊成新怨,九域沉沦只旧斑。 云一两,酒三千,胡涂风月莫重看。登楼偶有苍茫意,允向孤灯学坐禅。鹧鸪天湖海经行变姓名,乱蝉和月入春城。每从白眼轻浮世,重自青烟认晚星。 尘染梦,梦如冰,廿年心事醉犹醒。大观楼外斜阳坠,卧听风潮一夜鸣。玉楼春 2009年12月17日零落西风劳倦眼,野望周遭尘又满。当时明月苦逡巡,此夜流云情味懒。 莫向高楼追北雁,莫向残垣寻碧藓。一帘霜雪冻须眉,商略伶仃灯晕浅。高阳台 曲江海洋馆之鲨鱼睡稳银沙,栖深碧藻,澄波轻送昏朝。锦鲤悠游,徘徊一样无聊。琉璃窗底雍容客,与谁看、转侧扶摇。渐醺醺,醉却流年,忘却狂涛。 无端潮海成追忆,料天风今夜,独自飘潇。掣浪翻云,驱驰十万沉礁。断崖空碎皑皑雪,顾沧溟、雄梦难招。剩周遭,斑驳沉船,历历同凋。念奴娇 又到年年此日,用云起轩韵孤灯伴影,执春云秋梦,一番重揽。三十三年尘满目,遮尽浓愁清燕。蛮岭风烟,旧京壁垒,羞问人中彦。今宵无寐,累人犹是书卷。 檐外星月参差,嫩寒如此,消歇东皇远。隔陌桃花凝不发,辜负燕嗟莺叹。暗敛疏狂,平填芒角,坐阅层林晚。明朝归去,夹途新绿吹转。摸鱼儿 用石头兄韵认匆匆、春情如纸,无端添作愁债。寻常赊梦斜阳稿,萧瑟学人慷慨。休见怪,终不似、飞尘卷恨填东海。百灵莫拜。惯影倚宵灯,屏看倦眼,零落说无奈。 些些字,焉识谁家谁派。性情疏懒难改。青衫终古由他哂,羞与冰心同卖。空十载,堪慰是、文章风月何须买。闲吟之外,任夜院梧桐,峦烟苍陌,随意度云霭。沁园春 卅一补题,感念父母恩儿也无行,卅载深恩,惟有涕零。念垂垂老鬓,风侵霜染;悠悠半世,雨栉云耕。针底春痕,别时泪渍,种入深宵刈未停。披寻处,愧泱泱笔下,几字关情。 而今大梦初醒。是膝下呀呀嬉语馨。怅何曾识取,佝偻背影;从来见惯,摇曳昏灯。纵说承欢,多成追忆,甚与诗边道晚晴。纷纷落,对南原鸦色,渐次销凝。贺新郎 用迦陵韵残暑因秋罢。俯葱茏、田禾连陌,黛岑遥画。淡荡炊烟偏袅娜,极目云天之下。又谁问、登楼望者。辗转尘心空逆旅,费沉吟、对此无多话。挈短梦,入遥夜。 十年寥落浮萍打。最难堪、有依稀恨,未淋漓泻。说到雷鸣都呓语①,廊外蛩声吟化。留一缕、透谁窗罅。塬上西风翻客袂,剧怜人、未冷情先怕。苍苍月,萧然挂。注:①同屋老师谓余鼾声如雷。疏影 题桃花尘心百结。趁云分绮陌,风浮香雪。莫漫伤怀,输与梅花,春明到此堪说。繁华终谢东君主,渐又是、缤纷时节。宁教人、踏遍清溪,空问中天凉月。 芳思怜他姽婳,爱横窗冶艳,盈手馨烈。暗拟柔肠,卧醉晴曛,相换丝弦痴绝。翩跹未信春心薄,留一梦、消磨春骨。料明朝、缭乱闲愁,须看满枝新叶。暗香 题桃花酽愁颜色。许晨风搓粉,晚烟凝白。小驻秾华,寥落春痕镇无力。看尽云心忐忑,忍辜负、蝶翻蜂觅。料冷梦、消歇残香,散入陇头石。 凋索。怨何极。向夜雨丁宁,软艳伏息。渐成迭积。浓翠薄红苦关隔。剩有凭栏倦眼,空自问、离魂踪迹。挽横枝、分瘦影,便成追忆。甘州 也次散人韵便闲愁抛掷与东风,吹不到天涯。有孤芳难寄,孤怀难托,销尽繁华。渺渺浮烟之外,春影薄于纱。原上离离草,望入云沙。 大梦应堪撇脱,趁青衿烈烈,翻卷残霞。笑山眉蹙黛,夤夜着灯花。酹行藏、正须樽酒,付清狂、一曲旧琵琶。凭谁识、者朦胧笔,满纸风鸦。甘州 感旧,用陈澧韵算青衫、寥落几春痕,殷勤洗尘澜。却东风去后,凭谁记取,零印残斑。淡月空垂帘幕,滋味迥相关。省识当年醉,吹入宵寒。 旧梦何堪撩拨,剩斜阳以外,草陌云山。便归来难认,一雁过苍峦。捡些些、明湖鸥语,自茫茫、波影幻虚鬘。依稀事、在朦胧地,在有无间。金缕曲 怀风月无边兄,借迦陵韵契阔关河冷。顾年来、鸿踪天末,云侥雨幸。陌上白杨凋又尽,孤干遥天挂饼。聊认作、当时瘦影。况翦西风尘黯淡,料幽情、只是闲消领。君之义,蓦然省。 烟花满座喧犹静。更谁人、轻题雁字,迭如舴艋。泛尽五湖明月夜,欲入渊明三径。茶烟寂、栖乌难定。醉去勤将香谱读①,蠹鱼身、何憾长窥井。秋落落,思来顷。注:①兄雅嗜对联,曾出句“一带青山堪入画”,余对“半行雁字不成书”,兄甚赏。又,余初学词全不识谱,兄赠以所藏石印《白香词谱笺》。金缕曲 与小隐兄,用前韵耳热歌嘶哑。笑青衫、征尘酒渍,一年蚀打。壁垒苍然终古在,泾渭悠悠流泻。其上有、残阳斜挂。吊古伤今徒惫矣,只秃毫、未肯浮云嫁。聊整顿,重吟咤。 孤踪萧瑟行难罢。向春阑、襟风湔雨,夙怀悄把。一样劫灰翻又起,都伴飞花吹洒。竟惯了、霆惊雷怕。我自痴顽烦君记,想更深、烛翦西窗画。约共醉,灞陵下。金缕曲 与司马慰病拢梦酣然睡。更谁人、怜灯惜烛,长宵不寐。记取半塘王鹜叟,曾赋黑甜乡醉。都淡看、人间万事。君亦元龙高卧者,觑尘嚣、风飐浮萍尾。权枕藉,殊甘旨。 江潭经过树犹此。几多番、霜欺雨溜,瘿瘤牵累。明日柁楼重挝鼓,依旧波腾海沸。故脱颖、森森块垒。我自长安恒南望,月昏黄、一带寒烟起。遥想象,苍茫气。金缕曲 将别直北茫茫路。阅秋来、几行征雁,几丛烟树。漫向楼头悬望眼,楼外云怀雨绪。遮不断、乱峰攒聚。一载须臾人道短,正何堪、执手喁喁处。尘未歇,风如缕。 吟魂久倦寻常误。更无端、萍踪漂泊,芳洲难驻。鹊怨隔宵今又是,切切幽蛩愁诉。况别后、独听独数。床角嬉然顽劣惯,剧怜儿、不识离违苦。肠九曲,娘和汝。-------------------------------------------------------------
王震宇,字亨之,回族,1975年3月生,辽宁葫芦岛市虹螺蚬人。大学专科学历,现任葫芦岛市连山区纪律监察委员会秘书。早年从乡前辈张乃厚先生学诗,并得李醒华、孙世儒先生熏陶。1996年赴北京读书,以诗获知于孔凡章先生,遂为弟子。并亲承周退密、马祖熙、苏仲湘诸先生教导。友人之中于曹长河、刘梦芙、徐长鸿、李静凤、郑雪峰、张引之诸君获益尤多。已刊诗文集有《辽西三家诗》(与徐长鸿、郑雪峰合著)、《素心集》(与张青云、江岚、刘向东合著)、《独笑楼诗存》。夜过南京秣陵秋爽送归途,夜市灯云璨画图。金粉六朝销未尽,秦淮河到莫愁湖。长江晚眺客途薄醉夜来醒,散步长桥故一停。七十年间呜咽水,漂仇裹恨向东溟。秦淮灯彩如云拥画船,游踪到此拟神仙。一湾水是兴亡鉴,又照繁华不夜天。再题秦淮吴娃打桨水波柔,船到河边石码头。四百年间歌扇在,春风不下媚香楼。西溪访两浙词人祠弹指楼开处,烟波护草堂。劫馀存姓字,世外瘗文章。红蓼穗初结,白莲花有香。徘徊多古意,归棹暮天长。七夕广庭风露满,帘幕动微澜。河浅双星渡,更深一影寒。壮怀淹故国,旧梦落长安。十载箧中字,销磨今已残。岁暮二首北阙回幽梦,东山是故乡。九年甘弃置,一盏独彷徨。排难嗟微力,行歌惜热肠。几多无寐夜,月照满庭霜。茫茫风雨路,谁问去来程。诗卷经年冷,琴音入夜轻。存亡乡党谊,契阔友朋情。深欲托毫素,寸心难一明。续杂感雾合星沉夜气孤,天寒自养火龙珠。文衡近代衰难起,罪伐中朝尽可诛。良友几通湖海梦,美人仍在水云衢。关东沃野雄今古,选胜同谁说壮图。再谒先师故居徘徊窗外感难胜,邻里相询恸益增。三载门庭空洒泪,千秋坛坫此传灯。花围曲径春无恙,人隔重泉梦有凭。满地斜晖来又去,龙潭瑟瑟水风仍。己丑新春杂兴(四首选二)悲喜中年更百端,青灯何苦共宵寒。自封故步唯三径,未了残棋且一盘。河北栗加泥窖美,山西炭助地炉欢。繁华过眼都成幻,只有诗书耐久看。博山香尽不成眠,抱枕哦诗剩短篇。知己但馀残卷在,此心独得古人怜。鹤思唳日声先哑,龟未支床力已孱。命定何须频问卜,一丘一壑送流年。都下逢郑寒白负手深藏入洛名,袖中谁识大还成。瑶琴夜拨西山迥,玉碗秋斟北斗横。三世难消文字业,十年许结弟兄情。故园风景都无恙,归听松涛万古声。己丑除夕似海人中意自孤,天寒谁赠火龙珠。未开怀抱人空老,不管悲欢岁又徂。寂寂下帘诗兴窄,匆匆走笔墨华粗。长安酒价如堪问,拟趁东风佩大壶。癸未立秋寓都门北郊关西村值雨访力夫小饮后同游陶然亭日暝始归微雨浥溽暑,淡然思良友。擎伞出郊垌,游目随所偶。乱珠迸飞轮,深翠渲高柳。低吟过市桥,落落立街口。人海忽微澜,遥遥互招手。思君一何深,别君一何久。君意何殷殷,饮我麦芽酒。酒罢兴复浓,陶然试茶缶。爽气生座隅,烟水漾轩牖。幽禽多好音,回翔爱林薮。诗情融画境,盈襟未须取。嘉禾自结实,垂垂答秋九。于嗟茅草中,安得辨良莠。斯文与斯世,十卜惑休咎。惟此方寸间,有道期共守。
有怀四首昔为裘马游,青春恣挥霍。几番花信风,媚我看花约。留影玉娉婷,题诗金络索。今来独登楼,西山秋云薄。佳人东海滨,跣足嬉碧水。流眄丽芳春,纫兰颇自美。眷眷空一心,行行各千里。寄怀如秋叶,随风堕复起。联袂登碣石,素商吹紫巾。蓟门复塞雨,开樽话苦辛。幽艳深自惜,阿谁解笑颦。重寻花家地,不见如花人。江山多佳境,之子不回车。流光不待人,令我伤瑶华。敛襟立芳渚,天末生明霞。秋风飒然至,吹淡红蓼花。书郑孝胥诗集后矫哉海藏叟,当时不可少。天心与物望,瘦膊奋一扫。煎心扶危主,霸图不惮小。假道计已非,安澜奈身老。一败遂至此,名实两未保。使我后来者,无地哭宿草。平生郁勃气,折迭谧遗稿。精芒犹不灭,可争星月皎。
己丑元月五日倚灯独酌读书有作薄酒功亦伟,赖汝敌祁寒。琐屑一年事,草草幸粗完。俯仰斗室中,颇觉天地宽。神会古人诗,千载接余欢。学行要自得,世相耐旁观。如鼠啮太仓,所愧未挂冠。寒鸡鸣亦哑,野鹤顶亦丹。可以饱馀粒,可以漱清湍。会当摒纷扰,庶投心所安。新篇孰赏音,怀人起长叹。己丑仲秋趋成都凤凰山谒先师墓为十年之祭山下采黄花,山上奠清酒。十年弃弟子,天不遗一叟。谁莳故居桃,谁倚门前柳。远来惟一恸,此外复何有。文辞合道义,立身知所受。戋戋一卷诗,平生甘覆瓿。杜门谢俗学,世路倦奔走。吾师如有灵,告我以是否。五君咏于文政,辽宁渖阳人,自耽文词,曾得渖城耆旧黄禹篇、张秀材熏陶。后入先师凡章孔先生门下,擅为七言歌行及近体。其诗藻饰华美,音节锵然。虽寡兴象,而能以结构胜。近年则以倜傥之才玩于浮靡之世,渖城名贵者皆倾盖与交。诗则鲜见矣,盖亦有不得已者焉。叹君人中龙,腾潜善变化。篇章颇自重,羞处时流下。放言为高谈,世慕三都价。昔年二三子,俯首而逊谢。徐长鸿,辽宁北镇人,幼而颖异,稍长则矢志诗书。其诗初学自放翁,语工律严,纯乎旧格。僻居乡村,沉潜二十馀年,卓尔名家,后与郑雪峰同以高材入先师之室。近年所为七言近体则益以苍茫老健,道与年进也。昔有七言歌行一篇,法初唐之体而贯以情致,非徒精工,稀而尤贵。客岁以家计,入城就职,有闲章云:老大嫁作商人妇。一时赏其风趣,予则深悯其志也。野鹤性不驯,老松心愈壮。不祥为中人,高怀局尘障。文字自为累,出处辄负谤。青岩生白云,缅想山家酿。郑雪峰,辽宁兴城人,弱骨伶伶,似不禁风然,而其诗径突昌黎之垒,于山谷、后山偶一顾视尔。如精钢百炼,寒芒内敛,森森然迫人须眉。或少伤浑涵,而冥心孤往,若《秋怀六首》者,近代之英篇也。吾友何为者,呕心大如斗。慎勿惊风雨,临文且袖手。迩来赋壮游,京尘一影走。高秋空有待,长啸动林薮。张引之,辽宁鞍山人,学词于天津王蛰堪,为梦碧寇先生之再传。后与先师交,执弟子礼,然先师固未敢以弟子视也。其词源出于梦窗,复倡以稼轩之气遣梦窗之词,力求兼善。其秉质殊特,复因际遇,所作多见辗转徘徊、惘惘不甘之情,读其词辄令人不乐。美人不我顾,芳草将何贻。咏叹以终夜,馀响调慢词。麟凤不世出,兰蕙葆令姿。而乃伤幽独,悠悠寄远思。咸江南,辽宁桓仁人,后随大人迁葫芦岛。年十五,所为五言古体,飘逸轩举,神似太白,崭然不入当世之品。先师览而惊异,欣然纳为弟子。后乃专力于新文学。数年前会于郴州,见其即兴所为七言绝句二章,殊有远神。后又见一二篇,不复成章,惜哉。深衷托蓼花,不欲世间识。袅袅弄秋风,淡淡愁秋色。浑璞率一琢,贞彩遂永匿。郴江水如玉,清音难再得。访八大山人故居山人笔墨真千古,山人出处心何苦。山人列葬青云谱,乾坤留此一抔土。魂魄湖山互宾主,三百年间人可数。我来某月日近午,茶花如火万炬吐,飘风一刹落红雨。以古陶缶赠李静凤并缀以歌昔君寄我雨花石,我今赠君古陶缶。君石采自雨花台,我缶得自牛河梁畔红山后。石之坚可励君子志,缶之朴可喻素心友。论交视此缶与石,切磋琢磨期无咎。君家阶前数丛兰,我家门外五株柳。辽河波接长江波,相逢一笑酌春酒。三星堆流星如雨泼大荒,馀炽煽此文明光,先民披发歌舞狂,神树通天百宝镶,神鸟振翼将翱翔,神人头面精金装,玉剑戈矛瑗璧璋,铜珠牙贝相辉煌,巨轮擎出如太阳,城池倚河逶迤长,居作祭葬皆有方,古蜀自避西南疆,蚕丛柏灌何茫茫,千馀年后遭秦强,日月有蚀国有殇,灵物一夕归幽藏,史公追记难其详,至今考索费评章,纵横排比无可当,仿佛中原有殷商,我来万里辨沧桑,俯仰宇宙心微凉,吾华吾族其永昌。大刀歌村叟集古游四乡,归执大刀登我堂。睥睨不语突起舞,凛凛满室飞秋霜。收刀顿作金鸡立,掷刀于案声琅珰。我观此刀诚古物,重铁厚脊夹精钢。红锈如花渐斑驳,其锋未灭柔而刚。叟言此物不易得,欲让识者永宝藏。我闻此言推刀笑,此物于人非祯祥。今我公门忝微禄,退食犹可安农桑。与世无争人无忤,焉用此物肆张狂。仁者亦非不尚武,示之以力慎杀伤。叟拍案起曰否否,子言谬矣目且盲。隆治迈古妖孽兴,私官两向多豪强。白昼残人事岂鲜,甚者如虎次如狼。丈夫七尺鸿毛轻,当车要敢拼螳螂。此刀一式原有二,一以献子一自将。子鄙凶器乃不屑,我欣佳物还成双。言罢径取大刀去,馀我独坐心惶惶。金错刀歌西京群儒多有方,推衍世运崇公羊,刘向兼之通谷梁,五德始终立其纲,汉德既衰孰可当,向有子歆道益彰,争立古文气昂昂,不下博士让太常,莽者外戚初潜藏,幼孤且贫学优长,与歆相善同为郎,乘时奋起心何强,托古改制称先王,一往弗顾天龙骧,勃焉而兴忽焉亡,良法美意中夭殇,后史曰篡有馀殃,我今览古多忧伤,是非奥理同谁商,幸有一钱逃沧桑,灯下摩挲供审详,篆势端穆金辉煌,二千年后有馀光,凿壁贮之遗昊苍---------------------------------------------------------
郑雅锟,网名渔唱起三更,1975年10月生于福建漳州龙海。现居厦门。土木工程管理本科学历,任厦门某民营地产集团公司工程师,漳州诗词学会会员。自幼爱好诗词,耽于吟咏,结交网上同好者甚众,互为师友,然以游戏者居多,未有精进。2007年后师承陈忠平先生(一得愚生)学习律诗技法,获谆谆指点,方有所得。剃须2009年4月略感风尘沓,荒烟久未锄。镜前浑忘齿,颔下足惭予。髭捉三分短,愁生一丈嘘。青春知渐去,刬尽复何如?柳如是2007年6月绛云生巧柳生烟,取次蘼芜梦不圆。别去红尘无俗客,向来青眼有瑶仙。梅开江陌孤寒老,身在虞山独自眠。一世多情风骨劲,长教谦益枉齐肩。年华回首三十韵(选三)2008年9月年华回首付寒江,磊磊狂生今受降。石上清泉磨砾角,花前好酒醉蓬窗。残诗忘解当时意,短笛频吹别样腔。毕竟人心常阅久,世情百相尽沈缸。年华回首已多违,料算生涯势渐微。偶有酣眠生好梦,应无陈迹印苔矶。风追抱负相携远,墨蘸情怀一并挥。撇捺殊难轻写就,人间不独是和非。年华回首月萧疏,衰草寒烟久未锄。一壁商声秋早尽,满庭乱影岁将徂。流光过罅差能挽,俗事关心略可书。只有穿帘风不止,吹残梦呓足醒予。失眠2008年9月据夜翻成断续眠,三更雨至五更天。强将心事暂相忘,讵料秋愁却独专。凉簟飘移非系梦,深宵入定不因禅。个中欲恼殊难恼,渐次晨光到榻前。友情2009年1月凝眸十载梦微茫,丘壑于胸早不刚。一路应知多辗转,当时只道是寻常。章台柳色年年绿,竹马歌谣渐渐荒。去日风华知己在,襟怀山水共流觞。阳历新年客居林城书感2009年1月抱残诗卷送年关,旧味新愁例可删。倦舞烟花消冷夜,沈凝灯火黯颓颜。胸藏芒角书能易,山带槎牙路尚艰。见说人生劳碌久,何妨寂寞做清闲。民工二首(选一)2009年2月时乖命蹇路艰辛,重压于肩满面尘。天有三分堪惜弱,手无一寸不生皴。囊空最恐家书至,岁末深知冷眼频。料是锄禾虽自苦,年关强似望乡人。乌台诗案2009年3月取义断章随剪裁,文章讵料竟招灾。泥尘走马黄州路,霜柏啼鸦御史台。从此人间无谏口,除非天下有匡才。前缘已甚荒唐上,漫道前缘只一哀。边城秋雨七首(选二)2009年10月客眠不奈雨频惊,一夜孤窗响到明。园外千花垂泪滴,枝头一叶动秋声。阴霾广布风云幻,朔气寒吹岁月更。索寞情怀何以遣?聊将杯酒破愁城。衰年屈指近重阳,何况寒身寄客乡。酒病真如秋病亸,愁丝更比雨丝长。可怜苜蓿铺残壁,不复茱萸簪短裳。缥缈千山徒怅望,新词旧梦两恓惶。昨夜寒潮来袭晨起即事2009年11月一夜人间万事凋,穷阴欲雪作寒潮。天徂岁晏鸦先寂,魂卧秋阑梦缓招。侵瓦霜严锥到骨,扫阶风语戚如枭。倚栏不见梅花驿,剩是梧桐抵死摇。冬夜客居拥炉感作2010年1月坐拥炉烟独试茶,一窗霜迹夜尤赊。幽情宁肯萧条甚,好句何妨寂寞些。心若冲虚真解脱,愁因分缕漫梳爬。荒居不碍朋俦少,分付青灯诵楞伽。冬夜删诗2010年2月诗兴未残年已残,从头点检旧悲欢。一缸烟蒂吟哦苦,满纸颓言删改难。词窘无妨愁可味,韵工弗若寝先安。当时字字游人意,拍遍高楼十二栏。减字木兰花 次韵拟相思作2009年8月疏篱小屋,任是风尘双鬓扑。银盏灯昏,夜读花间点绛唇。 罗衣掩汗,别后何尝轻易见。愁下重帘,梦得鸳鸯自比肩。苏幕遮 拟闺愁作2008年4月燕儿轻,梅子瘦。尽日凝愁、细雨梳烟柳。水满平塘三百亩,陌上泥深、肯有归人走? 字来时,春去后。横竖相思、又怕成空守。不合无聊嗔薄酒,波似眉心、为底时时皱。贺新郎 观中国男足战后有感2010年1月汝辈无希望。好男儿、生当慷慨,死当悲壮。项上头颅胸腔血,只为忠魂一仗。成败是、英雄草莽。可叹英雄都愧死,看如今、尸蠹充军帐。上到下,都熊样。 国人已绝金杯想。羡群雄、轮回四载,万城空巷。肠断心伤都无济,底线年年沦丧。却不过、隔靴搔痒。天道何时能开眼,故神州、倚剑风沙响。骋四海,纵情唱。-------------------------------------------------------
张月宇,网名深南,1976年4月生,湖南桃江人。工艺美术专业。客居深圳,经营晚香雕塑工艺行。有《岭南初集》待梓。山居四首(选二)身沐朝霞色,持筇过断桥。泉寻顽石眼,雾折险峰腰。隔岸花千簇,殊途酒一瓢。疏狂终不仕,要卧九重霄。片月山坳堕,苍茫万籁森。鱼深潜大泽,鸟寂宿高林。看尽陶公菊,难闻伏氏琴。仰天长一啸,空谷荡回音。新化柘溪水库截断资江水,平铺万顷湖。尖峰成小岛,樵汉变船夫。云染回光色,波皴倒影图。尘嚣于此杳,客每忘归途。鹏城邀寤堂兄聚龙华赁舍赋此高吟振聩久相闻,洒脱文风绝世尘。探赜深钩沧海月,寻幽渫步汉皋春。敢攀玉趾移颜巷,为把冰壶识郭巾。今晤他乡成一醉,同君笑作岭南人。复读寤堂兄《卧雪诗词选》城隅赁室夜无眠,触目袁安卧雪篇。身世共鸣资畔水,稻粱同付岭南烟。曰归岁暮情何切,其雨朝阳梦未圆。草泽行吟三百首,灯窗一读一凄然。丙戌遣怀五首(选二)羁旅天涯未有涯,迷茫何处是吾家。风回云幻心相惑,雾隐山高眼望赊。衣裹臞身轻若絮,樽倾烈酒淡如茶。离人亦在萸江畔,默默凭栏看落花。身临险壑视如无,身置雷区不在乎。骤雨来时惊蚁阵,狂飙到处撼庭梧。冰心未得孤芳赏,肝胆徒劳众口呼。一醉朱颜全大局,沧桑何必问麻姑。城居夜坐四首(选二)凭栏思绪一支烟,袅袅随风至故园。桨荡桃湖红雨后,樽倾竹海绿云前。水村转步惊新貌,山寺摇签问旧缘。忽记六龄斜插柳,年轮应到廿三圈。蜉蝣身外欲何求,瀚海难寻诺亚舟。子夜歌方耽下阕,丁年誓已付中流。微吟于我终无益,狂饮同俦总未休。一袭青衫非柳染,风前不解是春愁。西樵山游诸峰环抱势嵯峨,磴道盘云一线过。宝铎含风鸣邃洞,古榕连理附烟萝。归休难坐三湖月,鼎革何闻七子歌。大我慈悲参巨像,未知能铸几铜驼。山居二首此间造化得天工,居卜浮丘雾霭中。稻种梯田缠嶂岭,崖垂瀑布挂霓虹。观棋荫庇千年柏,归牧谁吹一笛风。偶与东邻泥饮后,篱前袒腹数飞鸿。形骸独许白云随,疏放行藏可属谁。泉酿高粱诗客酒,风裁细叶美人眉。酡颜每惹山花笑,臞影何劳水月窥。夜上峰头看下界,晨星寥落挂天陲。岭南杂感(四首选三)春风一夜度韶关,拂绿南蛮岭外山。欣啖荔枝三百颗,何言雪路八千弯。羝羊藩下难成寐,倦鸟天涯未拟还。小憩凭窗抬望眼,梧桐峰侧白云闲。无端底事费吟哦,羁旅穷途遇怪坡。北顾瘴缠山阻雁,南闻风啸海扬波。堪从天末怀棠棣,却恐灯前读蓼莪。长恨此身非我有,年年佳节客中过。茫茫寥廓雨迷蒙,水远山高路不通。竽滥齐庭欢小丑,箫吹吴市老英雄。三杯烈酒肠逾直,四载芸窗梦落空。更有喧嚣嘈杂耳,何当归去听松风。丁亥冬至夜作箪瓢食饮久南征,何忍边城节序更。岭外归途欺逼仄,人前得句感孤平。壮怀渐负刘琨誓,至孝难陈李密情。抱影昏灯成寤宿,茫茫谁复问前程。与长沙诸子醉别夜车南下士之衣袂酒痕斑,河饮浏阳十八湾。纵语苍天弥大雪,空添玉盏候佳颜。鹏飞贾宅材伤楚,鳄恐韩文职黜蛮。前路茫茫沈夜色,一声汽笛远乡关。感冒致咳嗽半月未愈不戒烟酒感作休言咳唾已成珠,此恙难痊十日馀。麻醉须凭千盏酒,催眠犹待半床书。缠身琐事浑如疥,蚀骨柔情绝似蛆。一任云烟吞复吐,膏肓病入又何如。过居庸关登八达岭长城城堞盘纡万仞山,中原曾此倚雄关。千寻巉峭浮云外,一片苍茫落照间。破竹势何嗟李帜,引兵恨莫责陈颜。前朝风物今犹在,赢得游人半日闲。步酒老甲子书怀韵奉赠白云山黛境清虚,漱玉闻泉卜逸居。槛外星辰观变幻,峰前雾霭悟真如。千樽不作期期语,万卷何妨咄咄书。凭倚南窗聊寄傲,一枝梅蕊报春初。离粤返湘道中作万籁无声夜色阑,长车呼啸过重山。经年望北藩羝梦,兹日图南倦鸟还。负可曾萌孺齿,倚闾何以报苍颜。晨曦一线穿窗外,已到浏阳第几湾。2046轮回六道问摩耶,劫数恒河几粒沙。久指庙堂言鹿马,忽惊大泽起龙蛇。云烟已锁津门渡,羽檄犹违瀚海槎。一夜西风催羯鼓,冰山开满雪莲花。登明思克航母登临独向此凭阑,天海茫茫夕照间。闲鸟云抟归石屿,方舟链锁泊沙湾。支离大国盟何弃,错彩舷窗色已斑。镇日犹怜金发女,载歌异域不知还。吊屈原丰仪怅望楚天长,惜诵何堪赋九章。清浊未从渔父语,流离犹替美人伤。贤材终古遗皋泽,佞子时而踞庙堂。滚滚沅湘江上水,招魂不独为君殇。祭神农氏纷纭身号久稽名,简册讹传事莫争。堪恸肠为民疾断,始教耒作谷田耕。安邦自可无刑政,攘外何曾有甲兵。鉴古兴衰遥酹酒,至今犹憾弗能征。诸子聚饮吾病初愈不意大醉烦无双二兄送归醒而赋此一夜鹏城酒价高,只缘疏放合吾曹。丰仪久已瞻韩切,拙集偏闻说项劳。身恙余犹尝百草,时清君自梦三刀。何烦小醉频垂问,季子归来气尚豪。杞忧示桓大司马庶民之口甚川防,独许宫商引乐章。铁马易平戈壁路,木牛难济蜀山粮。廿年刺舌浑无语,一夜燃脐例有殇。滚滚江流壅必溃,维舟安得几衡量。秋殇用飘然兄枫桥韵寤坐残秋心烈烈,霜寒孤馆衾如铁。当初绝袂水之湄,一夜芦花飘作雪。风中一步一回眸,从此天涯岁月稠。同梦未曾消旅恨,殊途岂肯断离愁。时翻匣底惊鸿影,纵有千言喉舌梗。重到天台路已荒,危阑独抱衣衿冷。经年犹喟酒难酣,吾在红尘汝在庵。啼彻鹧鸪春雨裏,谁怜羁客自江南。鹧鸪天 (三首选二)用月怀玉韵杜宇啼残片片红,临风徙倚断桥东。夜长每向愁中尽,酒淡何从别后浓。 烟隐约,雨空蒙。江南隔望怅无穷。知侬亦在江南岸,一寸相思两处同。梦影梨云幻或真,惊鸿一刹水无痕。霓裳尚自盈盈舞,心语凭谁细细论。 花似血,昼犹昏。春寒料峭掩重门。启窗放入紫蝴蝶,可是前生薄幸人。高阳台玉砌生苔,铜环扣锁,时空穿越重门。香气氤氲,无端一路延伸。横斜疏影开何处,转溪头、迷失荒村。圮亭边,夜已茫茫,雪正纷纷。 此身决绝彷徨久,恐心遭创痏,梦带伤痕。又怕梅花,风中冷落三分。忆曾烟雨江南曲,共伊谁、谱入琴樽。剩微吟,不寄来生,不问前因。沁园春 月汝自何来,欲归何处,今复何年?记浮光潋滟,方生碧海;盈樽剔透,忽隔青天。云卷藏身,花开弄影,曾绕清溪过小园。无声久,问当时犹到,第几桥边? 泠泠夜永窥帘,惹倦客伤秋不解眠。笑簟凉孤馆,频惊梦魇;诗题阆苑,复作游仙。古镇江南,新城岭外,事典朦胧未肯笺。依违处,任此情堪咏,此意难诠。----------------------------------------------------------
邓日红,网名韩茹彬,1976年8月生,湖南省株洲县人。大学文化,公务员。白螺山风雨青螺化白螺,渌湘合拍起渔歌。老街静卧岩桥下,细听深闾旧事多。空灵寺檐角凌江倚断崖,山光水色入襟怀。不闻槛外花轻落,已见苔痕满石阶。登谭公岭偶成层峦迭嶂清流水,淡蔼闲云小野花。远望南衡天外去,仙山深处是吾家。晓岭梨花千树梨花舞玉真,情迷晓岭下凡尘。东风最爱含香雪,赠与潇湘年少人。观菊有感秋菊凌霜满院开,西风摇落久徘徊。馨香一瓣翩然至,疑是故人捎信来。故园草色青青雨未干,一陂春水起微澜。无人追逐双飞蝶,闲趁韶光入梦宽。近乡有感胸无大器梦难成,半负韶华半负卿。此后云心何所系?严慈安泰少躬耕。赠蓝烟浙水清清意若何?娉婷西子弄横波。采蓝终日随春住,一袭风裳一段歌。春日日正云慵懒,风随百草香。藤萝垂北院,竹影上南墙。伏案深思困,和衣酣睡长。觉来无一梦,可惜负春光。春日旧地重游山溪春水满,篱外绿阴稠。吻树风轻舞,穿花蝶畅游。新篁连故宅,斜照满西楼。不见阿娇唤,怅怀东野愁。游大京京湖风景秀,携友复登临。云淡烟波阔,溪长山麓深。轻舟分碧水,晚照送飞禽。又见青岚起,恍然如梦沈。游株洲杜甫草堂青山环碧水,崖岸倚危楼。古渡舟还在,湘江日夜流。风烟迷入眼,往事待从头。谁解诗中意?千年浪拍洲。冬夜漫行长街行迹少,晚籁偶相连。树染浮尘色,楼遮碧玉天。飞霜入风烈,移影吊形单。谁在霓虹下,临屏复怅然。七月十一日偕友游空灵寺兼用张叔卿韵抱牍甚于病,灵岩待我归。江汀翔白鹭,栈道失禅衣。壁立人文久,舟过名士稀。从兹云水逝,蝶梦任翩飞。舟行沱江远弃尘嚣入凤凰,扁舟一叶水清凉。青山脉脉风传意,碧水悠悠草染香。苗寨依稀镶翠野,虹桥寂寞卧斜阳。不知何处歌声起,忽见娉婷浣洗忙。步韵风雪醉归人已半生涯云信渺,潇湘漠漠隐微衷。三千里外分江月,十五年间对蜀桐。欲近清尊难赋韵,为期彩翼好乘风。谁怜鬓白形消瘦?遥望霜天一短篷。参观南阳桥敬老院早禾四月暖阳天,岭木葱茏护楚田。凫鸭偏怜池水绿,耕牛倍觉叶芽鲜。耆翁对弈樟为盖,老妪闲锄韭作荃。不羡桃源春尚好,溪歌一曲乐天年。登长沙杜甫江阁感怀烟雨潇湘正晚秋,贤人扶我上岑楼。清江宛转水分合,故国依稀梦去留。一片冰心从落拓,千年人事起沈浮。从今莫踏长安道,天外飞鸿任自由。空灵雅集步韵寄江湖小李并与会诸君记得酡颜酒半巡,便忘形役远嚣尘。当时曲径韶光好,此后空灵浊浪频。网路遭逢元寂寞,诗书与赠各清贫。明朝谁驻天涯外,一梦潇湘即比邻。洣水随想寂寞芳菲照眼明,春江回转看潮生。垂垂杨柳妆如玉,滟滟波光鸥作盟。夹岸蘅芜谁寄意?随风燕子自多情。而今陌上罗敷笑,不为王孙不为卿。秋日感怀须臾半世自飘零,一样情怀归尘俗,既将执着觅红颜,何必赤绳牵我足?思兮恨兮损蓬身,惟愿寸心无管束。百年江浦望伊人,千年兰帐歌一曲。忍见相逢成别离,风拂长堤春草绿。三千日夜化成烟,生涯信是沧海粟。谁怜霜鬓苦相侵,茕茕孤影望湘渌。但得灵犀奈若何,秋来梦裏犹思蜀。鹧鸪天 重登岳麓山水过秋山竹径深,一肩微雨涤尘心。枫笺摇落谁曾寄,泉眼清泠我独斟。 小亭阁,冷衣襟,人前暗自久沈吟。一支红伞还依约,不见当年碧玉簪。少年游 致伊人潇湘昨夜雨来频,孤影对清尊。如水情怀,如烟往事,长忆总由君。 满目浮华皆惯看,倦了转蓬身。相向无言,素心重拾,不似少年人。风入松 步韵商如冰平生托付小山城,湘水绕平陵。长堤已送芳菲远,碧云外、归雁伶仃。谁在楼头遥望,扁舟一叶飘零。 茕茕无语又深更,寻梦总难成。倚窗怅饮黄藤酒,竟依约、斜月流星。玉露风中滴落,几番鬓白身轻。------------------------------------------------------------
李旭东,网名梦烟霏,1976年12月生,祖籍山东莱芜,现居辽宁省凌海市。喜读经史,诗学李义山及晚清诸家。读汪兆铭诗文书其后(三首选一)向晚斜阳悔已迟,也曾负剑做男儿。当年只合囹圄死,盖世英雄未可知。夜读《定庵集》次韵雪夜西风料未谙,为谁题恨到沉酣。吹香弹剑浑如梦,一束箫心过岭南。咏风噫气空如梦,往来成此声。摇铃方到耳,掬手已无形。冉冉流光去,依依芳草青。对门终不语,桥外小枝横。黄昏落日荒城角,苍茫云影斜。寒原空过雁,疏柳正栖鸦。世盛文为戏,时平酒未奢。莫寻西北望,西北有风沙。夕阳我醉独行原野上,夕阳醺透晚霞开。三亭倒接浮云出,一雁斜冲北岭来。眼底乾坤同浩荡,世间儿女各奇才。也将垒块轻浇得,仰首中天劝数杯。谭嗣同事有难为或也知,可怜憔悴竟同时。几人歌哭于长夜,一样坑灰付劫期。已是乾坤输白眼,岂教生死校通眉。横刀屡见重来者,忍对康梁唱小诗。咏史四首(选二)龙山西望大星明,沧海一泓论重轻。杨柳直须歌盛世,文章且莫问虚盈。剑归日角韩彭覆,雨打坑灰孺子鸣。更说当年云物态,孝陵风卷石头城。每读春秋一味凉,何堪蛇豕话情长。半江脂粉空宸阙,终古寒鸦噪夕阳。拜表媕婀输望气,著书晦涩愧言伤。后来重塑龙门骨,说到明清恐不妨。碎语一般惆怅旧因缘,久负人谈盛世年。梦醒每嘲春病酒,坐深岂怨柳飞绵。红笺珍重三千字,锦瑟飘零廿五弦。谁语蓬瀛无分到,未妨风雨解陶然。无题二首(选一)惆怅西风百不知,远山新月各成痴。怀人久诵当时句,开札谁传此夜诗。向秀文章虚达命,葛洪书卷见偏迟。闲居莫作劳生叹,辜负明春柳一丝。无端二首次定庵韵花气微闻坐冷屏,何人入世太沉冥。频多掌故消深海,只是尘埃动夜灵。风雨天涯浓似酒,雪山光影荡如星。无端又向僧伽语,滚滚红云不可听。雁已迢遥水正东,高楼望断易成空。人情荡做阶前柳,世事凉同雨后风。露夜杯深春梦裏,梅花香到月明中。履尘学向白莲问,斜挂西峰一缕虹。生查子何事怨东风,吹得春波皱。乍暖乍清寒,来往人消受。 溪水涨如斯,细雨空依旧。只是小桃花,才到三分瘦。浣溪沙为问兰因絮语迟,楼台歌转渐如诗。几回心事欲何之。 新雪依然梅落后,东风仿佛月升时。小窗凉意一丝丝。减字木兰花那年那月,几看西风吹落雪。那月那年,诗句因谁上小笺。 此时此际,重理眉峰堆锦字。此际此时,我与梅花一样痴。柳梢青 次韵曝书亭词潺矣清溪,露之为旖,君隔山西。杨柳霏霏,桃花蔼蔼,其与眉低。 艾兰红雨轻题,云何暮、盈盈短堤。小月钩帘,春泥陌上,风裏莺鹂。浪淘沙灯影夜深寒,摇上栏杆。几回呵气不相关。昨日西风今日雨,梦也吹残。 无计语流年,过了秋天。转头新雪要人看。换我黄庭书一幅,月到松巅。蝶恋花 (二首)昨夜西风吹渐冷。晓雾泠泠,负了春来景。轻扣银环曾暗应,碧桃花下何人等。 隐约笺头愁自省。是我无情,是梦常先醒。谁许浓华堪对镜,学人绣个鸳鸯影。燕子不来春尚早。细雨斜风,拟个相思稿。槛外桃花开正好,为谁题遍闲芳草。 才近朱樱真欲恼。往事何如,吹也匆匆了。点检新诗天破晓,可怜已是怀人少。鹧鸪天 桃花隔院笙箫谁肯书,风尘滋味索江鱼。观中岁月空盈庂,颊上嫣红问有无。 闲粉黛,碧萝裾,可堪结子意全殊。多情一顾刘郎调,嫁得东君恐亦孤。鹧鸪天 蒲公英飘泊随风岂不知,无穷身世又当时。托根心迹宜从酒,零乱情怀怕入诗。 天地阔,夕阳迟,几回云影说相思。羽衣还到江河梦,暗夜星芒缀小枝。二郎神柳丝才转,正耐得几番秋冷。向画裏江山,亭边鸥鹭,添个凫身水影。直有浮云来如梦,更莫学恹恹成病。对此日风涛,当时明月,不堪回省。 天静,碎阴欹侧,拾花深径。便玉简勤来,幽枝难发,醉又何人唤醒。雁阵去时,西风吹处,眼底碧流千顷。休怅望,也有陶情阮性,暗中深领。念奴娇乍寒轻暖,是东君来处,寻常节候。蜂蝶闲吹花影闹,一样燕争云守。新月催人,乱峰唤客,夜气消南斗。谁家亭院,几回烟雨虚受。 我亦醉卧天涯,山岚海立,一觉松风透。好梦不随春后说,多少沉思兑酒。晕墨凝香,诗魂化碧,长日虬龙吼。红纱欲剪,江声千古依旧。满江红 十二月十三日禾黍离离,知忘却,闲愁多少。看一带,嘉山秀水,西风吹老。梧井桐花今又是,铜驼石马秋偏早。怕浮云,拂去复还来,斜阳照。 昆池劫,蕉窗晓。槐国梦,鹃啼渺。这大江东去,何人唱了。六十年来无限恨,三千里地烟尘小。数银河,一抹淡然天,空相恼。满庭芳 次水云楼韵一叶扁舟,几行征雁,西风吹冷江湖。画桡回指,欸乃响深蒲。过眼鸥闲鹭急,凭谁问、此意难呼。苍烟转,何人柳岸,身影衬萧疏。 嗟余,真老去,樊楼词客,野径群凫。是一壶浊酒,重结陶卢。更是天长水阔,便何堪、人似秋鲈。斜阳外,平波万里,犹照片云孤。木兰花慢问苍茫云海,有多少,旧鱼龙。看碧月阑珊,星光隐隐,好梦匆匆。深冬,试挥不去,惯年年块垒葬于胸。为我高歌夜色,何人剑舞长空。 遭逢,添酒对西风。世事总相同。叹醉也读骚,醒还观易,啸有谁从。朦胧,眼中底物,索银灯此世照英雄。一样貂裘冷处,十年坐惜春容。念奴娇 单位招饮,因事推辞,席前作朝云暮雨,总逢迎曲直,此心难有。大不如人真可笑,负尽垂虹摩斗。五柳桥边,梅花影上,经卷都翻旧。悲欢何意,无用十之八九。 也欲醉倒狂歌,江湖落拓,与结荆高友。侠骨眉间空隐隐,万事只堪低首。窗外莺啼,栏前雀噪,对此轻挥手。举杯一叹,座中谁和吾酒。-------------------------------------------------------
杨琼芳,网名绿杨烟外,女,1976年12月生,重庆市酉阳县人。师承江右诗社黄全平先生。夜梅图幽独本无心,玲珑初待月。萧寒一夜风,心事堆如雪。夜读纳兰词潘鬓消磨枉费词,愁肠未解竟何之。梦中环佩窗前月,一样伤心未可知。感怀乱绪如风向晚多,算来无事可消磨。何妨一晌凝神立,旧事纷繁眼底过。芦花性自玲珑态若烟,寒汀花落上凫肩。秋怀何惧西风折,背影回头亦傲然。春耕夜雨芹泥润,幽花密间疏。长烟随岫合,初日照林虚。田舍两三亩,夭桃千百株。山山鸣布谷,相促动春锄。赋得“万象终归馀独我,一生无奈是多情”朦胧灯色影轻轻,烟暗醅茶心暂明。冥想何曾因夜瘦,梅花兀自向窗横。诗裁流瓦三分月,耳听衔愁几柱筝。万象终归馀独我,一生无奈是多情。护士节不辞辛苦不矜功,救死扶伤世所同。天使名原来海外,技能修得在胸中。肯将软语怜多病,常洒青钱济固穷。谁谓悲心真佛子,白衣一袭似春风。浣溪沙 冬日有怀冷竹涵烟月弄纱。倩谁诗酒感年华。风前影共手中茶。 往事沉思犹莞尔,前缘一别即天涯。相安各自不须嗟。浣溪沙溪涧声喧柳带风。投窠鸟向夕阳中。林亭暮色渐朦胧。 一片落霞深共浅,十年心事淡和浓。新词谱就有谁同。巫山一段云落日山头泊,晚风松上流。群崖无际乱云投。此绪竟悠悠。 抱恨真能恨,言愁未必愁。前缘已瘗莫须修。修得是沉浮。醉花阴霎时岚雨蝉声嫩。新绿浑成阵。鸠鸟唤晴初,树底梢头,争与夸轻俊。 积年未了千般闷。不逐炉烟尽。入眼纵青青,去迹来痕,算也无心问。鹧鸪天 冬至有怀眼底萧条叶叶残,阴云带雨暮垂天。莫将信步量长夜,一任疏风扰浅眠。 伤过往,惜流年。功名馀事不相关。平生已被多情误,断尽柔肠似等闲。临江仙 5.12感怀犹记阳和春正好,风云一动心惊。摧山裂石似天倾。片时翻与覆,四处暗尘生。 劫后哀鸿何所见,断肠声裏愁城。更堪苦雨到天明。个人真渺渺,天地最无情。曲江秋 雨苍烟欲滴,正夜雨飘萧,柳风都急。一点愁心,疏疏密密,隔帘欺寒碧。芳信曾有约,又些事,漫耽搁。袖上啼痕,被风吹干,被心吹湿。 行迹。天涯谁识。与长夜,都成恨笔。山盟能记得,临窗向晚,换了清悠笛。欲待说重来,须嗟远梦终无力。且看取,十分幽怀,缕缕乱丝如织。金缕曲 慰友人孤雁重归去。过阳关,柳愁笛怨,春风不度。饮马黄昏吹城角,目断苍烟远树。休更问、乡心最苦。谁谓浮名催客旅,是胡尘、渐作喧嚣故。弹剑事,气如注。 黄沙百丈真何惧。叹尘中,人情易老,此心难着。翻覆无端成恨笔,书作边声夜雨。君且悟、金樽暂举。一笑置之青白眼,记疏狂、典当成新句。期后约,听金缕。------------------------------------------------------------
刘雄,网名静玄子,1977年3月生,祖籍四川荣县,生于四川自贡,现居四川绵阳。浙江大学在读博士,绵阳师范学院讲师。主张诗以真切为第一义。著有《静玄子诗》。外语考试戏咏蝌蚪联绵卧,娵隅拨剌鸣。平生持直道,不解重横行。题蜻蜓小憩图不向美人头上立,偏从湖海浪中浮。点破碧波三万顷,老荷尖上暂悠悠。即事一宵旧梦迭新梦,四外蝉声间鸟声。晨起楼头闲倚望,谁家红袖作汤羹?早发生无根蒂住无方,车发渝州夜未央。拳曲厢中似行李,一般打迭到绵阳。偶感九仞为山岂必成,世间事事费经营。已征远梦三千里,忽觉敲门剥啄声。补送老袁之京清秋好景正宜行,我向西湖君向京。莫问长安柴米价,如今最贱是书生。火车夜过北碚口占夜幕垂垂心斾悬,当时负笈白云边。一车如梦重经过,无觅韶光与少年。海出没金乌所,风涛自古今。乘桴思隐士,衔石想冤禽。涨落三山动,乾坤四极沈。玄虚有奇赋,犹作大潮音。芳草茸茸接空碧,寂寂动人愁。万古青如此,三生梦未休。芳馨寄前哲,摧折任时流。更有岁时荐,清高孰与俦。喜晤不意卿能至,相看幻抑真?雪冲江上艇,雨忆伞中人。异域魂长繋,同车愿竟伸。断知非梦裏,喜极却沾巾。风怀蕙兰真异卉,沦谪自仙乡。玉女身原幻,琼葩质本芳。楼居因旧习,生小喜深藏。清净观书卷,娇憨弄晓妆。乌眸同点漆,皓腕比凝霜。眉似远山妩,发如飞瀑凉。歌喉尤宛转,舞袖最轻扬。邂逅庚辰岁,周旋翰墨场。接龙矜秀句,倚马就华章。日月网中没,乾坤醉裏忘。学诗称弟子,因梦叩檀郎。红豆相思始,青衫故态狂。临屏偷下泪,入室更回肠。鸩鸟虚传信,雎鸠绝引吭。晤言如梦寐,怀抱释关防。解佩闻仙侣,吹箫忆凤凰。定情当此夕,忘我在何方。哀乐故相递,酸辛还备尝。疑猜无止息,逼迫有爷娘。玉箸啼常苦,金钿誓未妨。西湖空想望,蜀道独彷徨。幸得双丝网,何如费长房。心劳婴疢疾,骨瘦广衣裳。关塞梦魂返,枫林江水长。此情曾不改,一任小沧桑。杜甫诞辰1290年寂寞平生酒一杯,千年后我酹公来。壮持彩笔献三赋,老卧沧江咏八哀。感激至今挥热泪,艰难终古厄雄才。滔滔已失掣鲸手,谁哭斯民向九垓?自寿眼前道路岂徘徊,猛志中年半作灰。抛卷不妨高枕卧,看山时觉好怀开。梦如过翼乘风去,春有行踪践约来。小住尘寰且为乐,蓬莱虽远自当回。重到吴山茶楼分韵得遥字流年无迹没江潮,却认吴山作久要。石友偶同分茗坐,秋魂暂得对灯销。清言主客三更近,玄想人天万古遥。归去嫩寒馀薄醉,卧听梦雨正潇潇。情人节次黄仲则绮怀赠妖妖(十六首选八)盐絮遥怜春雪轻,又欹孤枕到平明。那堪除岁烟花夜,不尽抽思辗转情。草草隙驹时易失,纷纷衣狗事难成。中年自笑绮怀在,最忆温黁软语声。尘封旧梦欲生苔,又见惊鸿月下来。非雾非花魂易断,经风经雨意难回。未同王子乘仙驭,傥共胡僧话劫灰。一念情痴终不悔,三生缘在好相偎。长记销魂游戏初,彩虹星裏好楼居。将雏来扑相思果,携汝同参武圣书。红烛玉台雕翡翠,碧文锦被绣芙蕖。浮生较此孰真幻?冷暖知如饮水鱼。似火吾心岂绝望,为情甘死复甘伤。浮生逆旅元沤影,空谷幽兰自国香。贰过还惭异颜子,再来差喜比刘郎。他时若得长相守,不厌朝朝侍晓妆。每向虚空幻玉容,残釭夜对更怔忪。茫茫身世疑真宰,历历悲欢忆旧踪。心折倘能留一寸,情倾还欲满千重。而今住近西湖水,油壁香车定可逢。日夕乾坤万象沉,相思一点故相侵。初如烛火唯明室,渐似蟾光遍被林。独处还怜春寂寂,佳期犹卜夜愔愔。尘埃自任封焦尾,不遇伊人不鼓琴。赠我琅玕掌重摩,空斋其奈上元何。离魂早为销魂误,止酒翻思载酒过。预想今宵明月好,不知何处得光多。来年准拟同游乐,看罢春灯看笑涡。坎止流行任自然,情深难遣却妨仙。尚望箫史成双隐,未及希夷只独眠。已负前期为后约,忽惊去岁是今年。近知宇宙元空相,不畏羲和快着鞭。
次韵李戌男儿未豹变,蛰伏偶蜒蜒。少年遘磨蝎,穷途困篱樊。袖染碧海色,魂亲西湖莲。飘蓬尘土际,志已逐飞鸢。把臂竹林游,时时共饔飧。笑我老耽酒,嗤君少嗜烟。昔作徐州贾,任侠亦可怜。千金买歌笑,不见倾城颜。蹭蹬一垂翅,折节向儒冠。山水幸自娱,箪瓢犹足欢。忽然拂衣去,好音孰与传。风雨听龙吟,江湖起白鹇。秋日吴山茶楼雅集以我有嘉宾鼓瑟吹笙赋诗得瑟字昆虫未闭关,春秋有佳日。招邀众石友,围坐暂闲逸。吴山多妩媚,纵横难尽述。市声虽到耳,心尘忽已谧。此乐古人同,焉知身萧瑟。倾榼杂浊清,堆盘满梨栗。抢影七子狂,放歌二姝匹。居世亦何常,对境原易失。他时忆旧游,但藉群公笔。宝光寺见腊梅有作分韵得气字妙香欲着人,照眼惊奇卉。岁寒独暄妍,形弱而神毅。自堪友松柏,未觉桃李贵。譬如摩尼珠,能定海波沸。暂凭梦中身,来探世外味。相看已忘言,一晌坐清气。岁末次韵答李戌兼寄留社诸公伏枕送旧岁,沉忧如循环。难挽隙驹驰,弹指变暑寒。曳尾信泥龟,据柱要彩狻。人事非金石,荣华有阑珊。极知同一梦,不待梦已残。堪笑斗蛮触,蜗角几方圜?或作鱼千里,何如守门阑?终然为散樗,不受儒者冠。邂逅真莫逆,饕餮每共餐。青蚨随手尽,黄酒与身宽。今我返巴蜀,盈耳爆竹喧。昔游二三子,何当理丝纶。材大不偶世,秀木鸣风湍。遗君无长物,唯是祝平安。凭网诵新诗,未觉阻重峦。钻坚而仰高,望洋迷其樊。论文忝末座,分韵对春盘。翻疑寿陵子,学步失邯郸。尚想缑山鹤,云表俯人寰。仙佛两茫茫,泪下不能言。忏酒诗杜康不合造糟糠,流传谬种千年长。夏桀因山贮为池,荒宴朝朝国遂亡。魏晋诸人岂足慕?戕身伐性非良方。名教自有乐地耳,何为颠倒恣轻狂。我生万事不知节,擎杯酣饮荒日月。已废清修数载功,复为无状添恶业。浪说斗酒诗百篇,醉后一字吟不得。诞言妄语纷无穷,更有呕秽向素壁。同舍张子磊落人,细为调护感情真。睡觉中宵如丧我,恍经屏障阻形神。朽木此身虽似寄,那甘中酒没斯世。只今三誓止酒文,黄河如带山如砺!------------------------------------------------------------
林凌凤,网名素心若雪,女,1977年8月生,福建厦门人。2004年初始于网络学诗,师承江右诗人一得愚生、殊熠在天。题图2004年11月遥岑渐与暮云融,老树寒鸦秋梦中。意不在鱼何必饵,一竿独钓满江风。母亲节有感2005年5月21日家山一别路迢迢,思母情怀若海潮。满院藤萝明月夜,当年膝上学童谣。等人不至2005年5月30日晓色熹微露染苔,罗衣怯怯意徘徊。梧桐树下石凉处,数遍莺声犹不来。海边漫步有怀2005年8月15日云淡星垂孤月皎,涛声如鼓烟波渺。何妨一芥立苍茫,心至宽时天地小。偶得2007年1月14日寒烟小院谁相过,静午抛书窗下坐。一叶无风落地轻,惊飞小雀两三个。无题2007年1月14日不悔当初割臂盟,从来贫贱证深情。寻常茶饭佐诗酒,愿与萧郎老一生。咏水仙2007年3月28日玉是根芽水是家,出尘朵朵女儿花。蛾眉淡扫不须艳,别有幽香气自华。有寄2007年12月25日那年花谢漫天飞,识得郎时着白衣。往事于今半如梦,人间转眼欲芳菲。无题2009年1月6日我有相思题不得,与花种在书窗侧。只道深心人不知,春来开作胭脂色。我与梅花是故人(三首)2009年1月至2月别后江南梦亦香,那年持伞过钱塘。最怜拂晓淡烟雨,一树腊梅探粉墙。曾折梅花簪我发,梅花与我两嫣然。孤山一别春风杳,谁念花开已来年。故事于今梦一场,寄身尘海各凄凉。断桥西尽孤山下,犹有梅花记旧伤。友人于灵峰探梅之际致电以告感作答之2009年2月26日馀杭又是燕归时,春在东风第一枝。此夜灵峰应忆我,梅花香似故人诗。赠别2009年8月12日月台遥望两依依,散聚如云未可期。但坐无言垂泪眼,才相别处即相思。咏白绣球花2005年4月25日芳菲值三月,好雨细如针。巧绣多情蕾,深藏宛转心。清姿惟自重,素怨倩谁吟。欲借春风手,轻抛向子衿。-------------------------------------------------------
程滨,字子浔,号矫庵,网名反客生,1978年1月生于天津,祖籍山东郯城。毕业于南开大学中文系。现为天津市南开中学教师,中华吟诵学会常务理事。私淑叶嘉莹先生。有《矫庵语业》、《矫庵集》行世。大雪夜行明月泻长街,树影迭我影。迭处一何深,泻处一何冷。筑室筑室于心栖我身,人间无地贮青春。他年读取相思句,曾是矫庵诗裏人。秋怀二首一夜潇潇雨,人间满落花。秋方侵枕上,春已到天涯。久病何清瘦,深情只梦华。经年失眠处,晓色映窗纱。三十已云老,壮心寸也无。永怀成寂寞,久病转清癯。云外秋天阔,雨中春色徂。馀生惟一事,红泪洒氍毹。酒后二首沈醉方初醒,长哀呓语轻。前尘都是梦,来日若为情。以爱遭千劫,因诗毁一生。无边荒漠下,暗水自盈盈。半生多悲慨,悲久不为悲。万念撕吾梦,百凶成我诗。缠绵情伐性,放浪酒浮池。一芥轻舟上,茫茫何所之。缚身缚身百病惯深沉,痴病依然不可禁。阆苑狂尘嘶白马,琳宫密语付青禽。三生石上三秋梦,一卷诗中一寸心。入骨相思剔不得,落花风裏对轻阴。红楼三首何处烟花欲报春,大千影裏起微尘。星垂四野终难摘,月过中天已自沦。佛国有谁摧地狱,人间剩我觅天真。更将多少痴言语,唤起红楼梦裏人。衰世骚人半不存,人间毕竟有诗魂。吟风总被风批颊,立雪应教雪满门。锦瑟华年从此去,红楼旧梦倩谁温。今生若问前生事,落魄江湖一雨村。古堡森然独步迟,声声焰火动冰池。满天星碎无寻处,一夜花开有梦时。往日情怀广陵散,今生事业义山诗。缠绵恍对青春事,未到红楼已自痴。清平乐 秋蝶春心太软,结作相思茧。拚向一花深处展,雨后花飞翅卷。 前生欲说无凭。此生已分飘零。只愿来生携手,奈何不信来生。清平乐 秋寒侵梦,冻醒作无诗无梦,只有深沈痛。一片痴魂谁与共?已把浮生断送。 何方认取春残?百花飞满人间。若问秋来何处,薄衾一夜生寒。清平乐(二首)十年前我,欲盗天之火。血著文章今世左,兀对长门金锁。 尘封一卷清吟。尘封案上鸣琴。一任尘封往事,尘封不住伤心。春归时节,融尽枝头雪。五月熏风人暂别,重见芳菲都歇。 怀中散尽馀香,眼中薄薄衣裳。只为酥胸一抹,钩沈半世凄凉。虞美人少年惟愿情长久,未老情先朽。无情独自苦修行,几世真能修得到无情? 今生只作诗人了,诗与人俱老。心情不复许人知,剩汝灯前默默咏吾诗。踏莎行一地秋阳,满堂春醉。乱花深处飘长袂。多情挽住美人腰,芳心贮得书生泪。 四百年前,梦中相对。今生邂逅偏无寐。人间又是一千年,可能重向花间睡。踏莎行 寄邱宜钢各选灵苗,天涯分种。闻君寒泪将心冻。花开好引蝶飞来,谁知一地浓阴重。 一样空林,两般妙用。数声歌啸黄鹂共。春来何必尽花开,浓阴织个清凉梦。蝶恋花邂逅人间应有数。汝是故吾,吾是他年汝。知我馀生皆是苦,愿君别我天涯路。 临别依依相耳语:汝向天涯,摘得吾心去。撕裂苍天犹可补,虚空一寸成终古。 临江仙 (二首)枯木千年独立,风情无复人知。无端绿叶发华滋。苍茫临旷野,烂漫映深池。 昨日春怀是梦,明朝秋恨成诗。那堪开到曲终时。一身花落尽,霜月满空枝。一卷伤心故纸,半生遗恨无穷。黄昏不语立秋风。人生能几度,街角偶相逢。 剩有平常言语,依然深邃明瞳。他年邂逅更朦胧。我犹当日我,侬是甚时侬?--------------------------------------------------------
康松,字介存,号语冰室主人,又号藏剑楼,1978年4月生,上海人。自由职业者。2004年起从北京江南雨先生学诗词。为诗主张空疏清远,蕴藉含蓄,华美流丽,意在言外,兴至神到,不可凑泊。忆梅小雪初晴老萼残,黄昏取次一凭栏。西园清寂人消瘦,忆到梅花觉更寒。杨花坠雪无声点碎萍,蒙蒙飞絮满空庭。此身许是天涯客,识尽春愁未肯停。松自有凌云意,无须燕雀通。虬髯拂苍干,鳞甲黯枯铜。影起龙蛇后,啸来风雨中。今成盘屈态,孤抱与谁同?丁亥春有作呈闲勤先生闲看朱门车马行,先生初服遂平生。忧深为叹史官少,梦醒唯求米价平。槐国君臣难入眼,桃源鸡犬总关情。挑灯永夜思何事?听取敲窗风雨声。咏柳瘦损腰肢不奈愁,游丝惯系木兰舟。迷离燕影红楼外,憔悴春痕古渡头。齐殿舞衣原似梦,隋堤烟景总如秋。凄凉更惹桓司马,未折长条已泪流。无题既识崔徽悔浪游,杜郎自负太风流。刘晨徒慕天台雾,柳毅何堪海市秋。红叶旧题空逝水,蓝桥残月入尘钩。无端揣测峡云迹,遂使襄王夜夜愁。谒南岳忠烈祠山色青冥白日阴,苍崖枯木意萧森。寒云惨淡蒿埋骨,衰草离披鸟下林。空向碣碑寻泪迹,误听风雨作龙吟。登临惯作新亭泣,野老吞声吊古今。有感天街缇骑逐黄尘,上国衣冠又日新。月裏山河看已老,笛中风雨验难真。求鱼无奈羞弹剑,争鹿何曾悲获麟。虫臂鼠肝萧瑟久,闻鹃聊折一枝春。中秋望月寄隐幽女史几番风露问圆缺,秋夜吹香谁未眠。何夕梁园人散尽,今宵碧海月当前。思量因果须千劫,珍重青红又一年。词客高楼常念远,梅花盼到菊花天。对梅饮罢西园初醒时,依稀红萼旧风姿。一枝高古长相忆,数点清寒未许痴。雪岭月明人去远,江村香冷梦来迟。疏花欲折情何寄,玉笛高楼有所思。庚寅年生辰有感望门投止意彷徨,马齿徒然几度霜。短褐高吟情渐怯,雨丝风片梦犹凉。琴河感旧频回首,尘路无凭空断肠。乍忆江南残笛夜,青溪长板已茫茫。鹧鸪天不悔相思泪落时,隔花隔水忆芳姿。思量绮梦千般醉,揣度幽情一笑痴。 缄翠札,比红儿,行行都是断肠词。低徊月色深深处,满袖轻寒独自知。鹧鸪天 题素颜小妹玉照醉倚红窗每忆卿,沉香小像看分明。素妆影淡梨花月,玉萼寒依梅笛声。 更漏子,雨霖铃,空教词客悔多情。依稀省识惊鸿迹,梦向长川百遍行。思佳客小立清寒私语时,倚楼人远倩谁知。峡云无迹肠空断,香烬微茫梦尚疑。 春欲老,蕊开迟,数来原少并头枝。西窗千里同明月,一种相思各自痴。蝶恋花眉月疏窗人不寐。斗室灯残,渐觉孤寒意。暂为消愁求一醉,沾唇尽是愁滋味。 梦里题红醒后记。燕燕莺莺,唤遍伊名字。满纸相思无处寄,雁声催下青衫泪。暗香 寄素颜小妹己丑榴月,向晚宿古城逆旅。思绪纷杂,心潮不宁,遂披衣中宵。时碧海风沉,月白一庭,竹径幽深,花影扶疏。回首明珠旧事,尤记昔年醉中与素颜语,欲乘雪夜载酒而觅访戴之舟。此言如昨,而今羁旅天涯,人生怆然一梦,情何以堪,故作此以寄之。几番痴忆。念雾鬟云鬓,明珰环饰。杜牧三生,背立盈盈旧曾识。只羡青衫梦好,相见晚、蓝桥霜迹。奈何也、隔断红墙,清影上檐壁。 听笛,悄然立。叹咫尺路遥,小径幽寂。雪声瑟瑟,眉月寒林水空碧。弹指相思老去,曾记否、江南词客。漫赢得、肠断处,冷香故驿。----------------------------------------------------
张志如,网名天涯,女,1978年12月生,湖南醴陵人。毕业于益阳市农业高级中学。现居上海市金山区枫泾镇,打工为生。学诗数载,诗词作品多发表于《榕树下》、《红袖》等文学论坛。忆梦音信烟波绝,梅花几度春。但凭今夜梦,得近旧时人。答友人(三首选一)粼粼碧水接天低,隔岸风光入眼迷。春色也如人有恨,杏花微雨满长堤。思乡抱枕窗前坐,秋光岂复询!街悬灯火梦,水带故乡尘。情字因缘弃,寸心为子珍。飘零终有日,自惜客中身。浣溪沙 偶思淡净青山映绿窗,荷风柳浪满池塘。蜻蜓停在水中央。 昨夜不期君入梦,今晨犹爱雨添凉。背人心事暗生香。减字木兰花 (五首选二)今宵月色,曾照梨花开似雪。无数幽辉,隐约深闺绣幔垂。 瞳惊幻影,跌坐风前思欲冷。何处清歌,又把心伤细细磨。风灯摇暮,花影疏窗愁暗渡。月浅云深,缥缈春魂何处寻。 伤心怕问,总是离情说不尽。可叹今生,刚忘卿时又忆卿。清平乐 (三首选二)人间离别,偏为多情设。满院落花迷蛱蝶,又是春归时节。 雨馀山外斜阳,梧桐影暗幽窗。吹得衾寒梦远,风前抱膝思量。醒来痴绝,空对窗前月。漫道相思凭梦说,奈梦也成虚设。 此身愿作飞花,随风飘向君家。又恐秋来风恶,无情弃我天涯。
蝶恋花 (三首选一)独向钟声惆怅久,今夜相思,真个浓如酒。旧事别来君忆否?料君不寐晨曦透。 何处霜花吹满袖?定是西风,又遣年华骤。憔悴此生非我有,人前莫说容颜瘦。南乡子 (五首选二)流水潋晴丝,问子晨昏归去迟?可有歌声常作伴?难知,音信何堪渐渐稀。 怕起故园思,怕结深愁近酒卮。拾得飞花留笔底,今时,欲寄温言无一词。(念子)细柳钓馀晖,山色何期似翠帷。鱼影清波流眼底,呼谁?少个人儿相倚偎。 不为落红悲,唯恐情怀雨雪摧。约向今宵明月里,忘归,便乞馀生醉一回。(郊外独归)喝火令 (五首选四)水浅山容淡,露深花气芬。何来旋律断离魂?折得一枝归去,未改是纯真? 伫立林间久,秋催寂寞人。几多心事化烟尘。有泪初温,有泪莫相询。有泪不堪风劲,吹落两无痕。①岂共红尘景,分明幻化天。漫将情意染眉尖。山水不曾有憾,缱绻到屏前。 别去心长念,相逢又黯然。可将纤指近容颜?偏是缘虚,偏是恋虚缘。偏是恋缘深处,不敢话真言。落叶萧萧去,严寒漠漠生。一层霜雪一层冰。几处水光山影,鸿雁不堪行。 聚散曾添恨,悲欢总自惊。世间万事化流萤。幸有茶香,幸有你叮咛。幸有好花佳月,从此两心倾。②雨过千山净,星沉夜色阑。一丝风送一丝寒。花木暗香谁共,开落到裙边。 悲喜凭诗句,聚分淡薄缘。生涯已是远尘喧。惯了无眠,惯了寂寥天。惯了两心难会,直到许多年。注:①野外漫步折桂有感。②君折数枝腊梅供于案几,幽香满室。解佩令 诀别今冬无雪,亦无花扫。久无梦,更无欢笑。记得当初,留连处,情丝萦绕。是何时,风流云杳。 朝来雨急,晚来寒峭。倚孤灯,空题词稿。一世姻缘,问底事,不堪天老?葬痴心,倩谁伤悼?金缕曲 情人节将至,望月有感而作怅望天边月。远红尘,漠然垂照,古今离合。万里云山归雁杳,猎猎寒风如咽。听今夜,清箫吹彻。顾影徘徊无一语,算人间美景都虚设。愁与恨,且休说。 尘缘纵断情难绝。只相怜,玫瑰梦冷,芳魂谁撷?苦恼俗人偏作茧,耗尽此身痴骨。终未解,情为何物。研墨拈题词竟湿,叹心思几度凋成雪。浑不管,自圆缺。金缕曲①世事何由我?怅然间,花开花谢,岁华催我。素手红颜能几日?任教霜风欺我。尘路冷,清贫累我。嫁得无情前世债,惜今生,伤痛谁如我?天漠漠,竟遗我。 冬来秋去谁明我?立深宵,轻灯待老,严寒侵我。月网星罗萦旧恨,不语亦难知我。但梦里,稚儿唤我。算只诗书和笔墨,可朝朝夕夕常随我。孤影泣,似怜我。注:①天涯忙于生计而对幼儿疏于照顾,每每深夜归来常听见儿子因感冒咳嗽,并于梦中呼唤妈妈,不由心碎。因作此曲。------------------------------------------------------
郭竞芳,网名绿烟,女,1979年1月生,湖南长沙人。现居株洲。电算会计大专学历。从事会计工作,任中级会计师。学诗词近二十年,无师承,以古人及网上诸友为师,以手写心而已。秋雨秋雨浸人梦,秋风掠我灯。一病不能辞,百病故相仍。寄缚翼狂蜂三首(选二)忆得吾儿怀抱久,娇躯小小最深怜。移时君亦为人父,岁月流花惘若烟。鼠年破去虎年新,爱惜年来见在身。娇绿软红春入望,东君信不负诗人。寄梦烟霏二首(选一)我自唏嘘君自叹,时风化雨应声寒。相期千里俱康乐,说到娇儿意便安。寄心魔吾病浓茶君病酒,心情各有不能梳。小儿争解伤怀事,相伴身前笑读书。纪事绝句(五首)最是东君着意时,催红催紫万花蕤。春风叵耐欺人甚,不转慈严两鬓丝①。娇生眼角泪垂垂,一吻能将疼痛医。蓦忆儿时倒后,双亲怀抱转相嬉②。若能闻达岂安贫,忍泪包惭未敢呻。我奉双亲兼养子,两般俱是不如人③。柴门凄苦暖无多,况乃弥天风雨苛。早起为人舂谷去,即时青鬓转苍皤④。鲜衣玉馔肯频添,十月艰难苦亦甜。念母可怜风雨乱,一身长是倚空檐⑤。注:①每次回老家,最让我惊心的便是父母的白发。给母亲买了染发药水,可是每每头发生长时,发根全部是苍白颜色。②儿子玩耍时一根手指受伤,却要把十个指头都一一伸到我嘴边让我亲吻,然后便肯破涕为笑。③奉养双亲,携扶幼子。两副重担,百般愧然。④幼时家贫,母亲为了补贴家用,承包了村裏的打米厂。印象最深的是在大雪的侵晨,便不时有人来叫门,一直都记得母亲匆匆起床踩着雪去打米厂的情形……⑤怀孕生子于女子来说,是件极辛苦的事情。绿烟怀孕时鲜衣玉馔,备受呵护,而三十年前的母亲却是备受煎熬,思一碗油炒饭都不可得。一次邻家长辈送来一小勺油,炒得一碗饭,欣喜欲狂,赶紧往嘴裏送。却不料刚吃下去便翻江倒海般全部吐掉。寄狂蜂用云麓宫主韵瓷匕淋漓双箸滑,劳君分酒又分茶。他年若忆当时事,脱口仍呼旧酒家。看月霜繁烟鬓苦,风紧翠眉尖。故趁鱼龙夜,来看白玉镰。芳襟翻酒色,青子落红盐。未忍便相去,隔窗笑语潜。岁末寄柳堂用书生意气韵湘莲玉帛结椒屏,寄与骚人一味清。杜法久耽腾变化,郑琴孤抱倍修营。诗题葭想墨犹艳,寒泼梅花香更萦。愿得君怀长若此,不因雪落减心情。我有宁馨儿我有宁馨儿,美好若兰芷。笑脸如春风,双瞳剪秋水。一月贪甜睡,二月知悲喜。三月四月咿呀语,五月六月调皮始。七月满地爬,八月生牙齿。九月翻橱柜,杯盘坠不已。十月爱自然,伸手挼花蕊。事事俱好奇,探寻不能止。一岁追鸡狗,二岁拽猫尾。老猫作虎怒,惊吓泪如洗。岁月真静好,此乐能有几?弄儿如弄玉,不记尘埃起。有所思有所思,所思者谁?一去南充千馀里,欲归不归游冶儿。姐妹相询羞道不还家,明月窥人锁双眉。有所思,所思者谁?思君却是怨君时。十日九分离,一念不胜悲。怕见红莲双并蒂,怕见青青柳丝垂。有所思,所思者谁?辛苦须为稻粱谋,非是忍心轻别离。夜夜他乡望明月,圆如妆镜缺如眉。有所思,所思者谁?两鬓愁来生白发,愁来恰是念卿时。晓来或忘之,忽见陌头杨柳枝。有所思,所思在深闺。有所思,所思在天涯。日日相思如鸩毒,何不教人长相随?!南乡子行走渐盘珊,月影长灯独自看。早是烟窗春过也,辛酸,雨恁多情夜半寒。 叵耐落花天,播弄秋声满地喧。池畔残荷荷上泪,清圆,纵有伤心不可言。鹊桥仙 七夕去年红泪,今年红泪,拟换珍珠十斛。夜阑忍对月明时,一颗映、相思一幅。 心期又冷,归期又晚,纵写新词谁读?看人笑语映霓灯,替人向、苍冥深祝。柳梢青 和张老韵好春谁接?上元烟火,一时嘉节。酒后轻衫,少年眸子,看灯成雪。 如今渐懒吟怀,剩多少、闲愁肯结?吹鬓东风,莫教吹醒,那年风月。蝶恋花蝴蝶花开供一醉。无那春归,无那恹恹睡。花事缠绵愁不记,残红烟坠虚空地。 坐起惘然书素字。半纸孤寒,难作多情寄。逆入光阴青鬓裏,红尘长是清凉味。沁园春 收到外子所寄相思豆,上刻“心心相印”四字,悲喜莫名采自何年?采于何地?集此情痴。恍前生遗落,难堪心事;今生拾取,者样深悲。色作殷红,形如新泪,铭刻宣言寄与谁?秋风冷,纵心心相印,泪不堪吹。 灯前自写新词。有无限伤愁莫使知。忆青丝初挽,怜郎英俊;华衣自赏,叹我零畸。岁月如流,繁华似梦,相伴何如一酒卮。凭谁问,道相思如鸩,底事矜持?--------------------------------------------------------
李达,字兼善,号胜臞楼主,1979年2月生,浙江温州鹿城人。现经商于湖州。诗学主张唐宋兼采。著有《胜臞楼诗稿》。书斋即事2003年竟日高斋坐,闲闲意若何?夕阳连石壁,投影鸽群过。谷中竹2003年茅茨俯幽谷,谷口生孤竹。一夜涨溪声,门前忽如束。漫兴2003年牛山多白云,龟山多月色。更深月渐移,远向云中匿。醉山家2002年翠巘云来停北窗,醉眠蝴蝶梦双双。笑他杯度还多事,已分生涯不过江。张氏园晨兴二首2003年五柳门庭八桂香,层林尽染晓来霜。蒲瓜尖上朝暾出,便送峰阴向草堂。南窗曙色透微茫,山鸟相呼一日忙。倦拥重衾慵未起,空留道气满藤床。高家墩池塘看鹅2008年宛颈高歌逐队归,白苹风起縠纹微。朝来漱齿晚濯足,已换黄衣作雪衣。己丑中秋云村河上作2009年偶坐河干动客情,素晖如昼水光明。鱼从纤指看成掌,时作菰蒲掉尾声。登五老峰2003年五老峰相逐,遥闻九派喧。天风晴送雨,海日昼多昏。梅福丹留灶,陶潜菊绕园。柴桑能卜筑,不羡问真源。过白云寺2004年涧亭留客处,山殿带花疏。石瘦还生竹,潭清反见鱼。观身知梦幻,处世任乘除。何日离尘网?闲翻贝叶书。山亭晚晴2004年溪深浮水气,亭迥带馀晖。雨径残碑出,风池乱絮飞。观鱼野兴永,逐鹿世情非。槛外游春迹,留连独未归。雪山避暑2004年执热寻山径,林园退暑微。松阴客坐久,蝶翅鸟衔飞。莫觅澄泉石,兼无迭雪衣。天风落怀抱,此意解人稀。又题2004年鹿城初入夏,避暑意如何?岛树江心出,山风洞口多。卜居须散地,藏拙但狂歌。自把吟筇稳,追凉绕涧阿。偕舍弟科入灵昆岛作2005年一柁灵昆岛,江村落日斜。柑荒鸥外树,苇荡鹭边花。万事争无力,三山去不赊。应须将小弟,乘兴泛星槎。禹庙四十韵2006年九鼎皇舆建,三灵帝力匡。要荒图物急,岳牧贡金忙。开泰除魑魅,收功作纪纲。夔皋扶日月,益稷致囷仓。昨者灾频降,黄熊罪益彰。旻天号殛羽,金简觅多方。原陆龙蛇起,田园稼穑荒。逆行真泛滥,迁次更仓皇。木杪为巢住,云端筑窟藏。每嗟昏垫苦,久怯浪涛狂。四载乘须早,经年室并忘。新婚唯癸甲,旧绩自岐梁。有子呱呱泣,滔天俋俋防。履遗无暇顾,衣薄有何妨?腓胈凋将尽,躬胝冻欲僵。偏枯留跛足,怪石弃馀粮。洚水中流柱,玄圭庶事康。苍生鱼已免,乱国项犹强。逆命苗顽叛,遗弓帝子伤。苍梧愁泣舜,桂水咽通湘。毅魄何人继?灵旗竟日翔。修文干羽舞,仗钺股肱良。异类终怀德,劳谦始制刚。戈鋋从废置,妖孽自销亡。力战非吾事,推诚是所长。危微心见道,勇猛志垂裳。开辟回天地,朝宗拱庙堂。万邦供鸟兽,九译献琳琅。鴂舌欣相戴,雕题喜未央。今来遗庙内,再拜故陵傍。窆石穿虽断,梅梁抚尚香。湖光围越绝,鸟影度秦望。偃蹇经霜柏,檀栾映雪篁。岚漪交错碧,屐笠探寻凉。伏腊舟车集,馨香俎豆尝。冕旒纷飒沓,旌旆下焜煌。咫尺天威近,千年宝历昌。华勋高北极,圣德起西羌。操耜开先代,留谟与后王。还将岣嵝碣,长立越人乡。浩然楼怀人2003年载酒长歌选胜游,题襟独上浩然楼。龟山北断分孤屿,蜃水西来抱十洲。白露横江空发兴,青丝满鬓也悲秋。清风明月无穷夜,处处登高不自由。茗山晚眺2003年天庭迥立白云中,海县江村秋色浓。水抱残阳奔象浦,风摇落木吼狮峰。缘坡紫竹空高节,绕舍黄花只瘦容。欲办归田三亩宅,山灵莫笑是周颙。人日作2005年江城雾树远相连,半是龟蛇隔岸烟。渐减寒衣回暖后,独逢人日落梅前。沧洲结社留吟稿,红袖凭楼费酒钱。彩笔还时歌扇歇,旧游唯向梦中传。梅园2005年梅园水净锦鳞生,只欠篱边疏影横。蝉蜕久闻遗世意,鹭飞犹见羡鱼情。须将卜筑留他日,莫遣湖山阻客程。应笑听经杜陵老,妻孥待米在江城。杭州题赠佐文2006年不是西湖爱锦鳞,旧游踪迹觉情亲。春仍无力扫残雪,石似有言留远人。尚阙虀盐宁免俗,终陪语笑与为邻。宜坚此约凭谁证?共指官梅照眼新。文王二生见过因赠此作2007年不尽劬劳举国同,盘蔬盂饭托冥鸿。居然问字二妙迹,来访鉏经一亩宫。待客方知鲁悬罄,温书似觅楚遗弓。论文愧我无奇法,隔屋须呼汲古翁。陪乐堂游楠溪醉后戏题2007年楠溪锦石大于钱,应笑私贫漫怨天。酒满宁惭孔北海,诗清渐近谢临川。胜情遗世能如此,妙理传杯自沔然。更唤渔师刺船去,太平嵒顶访臞仙。雨游君子峰慈霞观2007年炎蒸已隔阆风巅,高阁清寒不买钱。林霭横山频泄壑,雨云受日暂烧天。偶存避世涓彭念,犹被营生釜甑牵。下视沧波流万里,东游空对蜃江船。饮茶2008年烹茶拟注竟陵书,午枕魔高一丈馀。破睡不嫌鱼眼白,独醒久与蟹螯疏。湖滨颇羡持竿手,海上真成逐臭夫。却忆纤纤捧茗碗,乡民唤作列仙儒。游青柯亭作2008年名园此日复如何?异史魂来月夜过。士已无奇聊载鬼,亭犹绝胜见横柯。金银气散天香落,水镜光涵晚兴多。应向滩头放舟去,搜神读罢扣舷歌。庚寅正月初五日卢翼过予兄弟同游景山向晚驱车君子峰2010年卢生每见喜我语,对宅几时漳水清。孰若安巢雁行稳,徒随戴粒蚁群行。松风犹向俗耳作,夜雨忽催凡草生。俯仰宴游已陈迹,西山好趁夕阳明。飞云湖2004年溪烟渺已远,嶂岚渐可拾。缘崖悬石径,出谷见原隰。水痕留沙净,天影抱湖湿。冉冉野云飞,发发田鱼集。清旷怜绝境,栖遑别山邑。前程莫回首,西崦落日急。秋思2005年宵分衾裯薄,秋霜瓦上落。密林渐萧疏,月色流高阁。空知年岁侵,颇损丝竹乐。唯赖拥鼻吟,略写怀抱恶。傍人笑相看,吾侪亦惭怍。顾惟少年时,曾嗤燕与雀。壮心今磷缁,形迹随冥漠。有时忽失眠,此生若无托。揽带久临风,谁惜一杯酌?中庭树影移,斗觉天地阔。礁头观盘涡作2006年溪水绕溜千丈坡,江水转谷缠蛟鼍。老渔鼓枻不敢近,宛渠之客舟沦波。礁头不得买轻舸,坐见与岸回相磨。一涡画出一涡灭,鸥鹭下浴来云罗。因叹此水有底急,噏沙纳石真无那。何如我辈但高卧,偶向水际一放歌。此时浦溆漾残日,锦轮绣毂交驰过。沙平沫退圆痕见,留与老雁营寒窠。酬天吴赤城山赠别兼寄金杜二公并序2007年四月廿五日游天台国清寺后,诸子首涂,惟虎公留宿,入石梁、观瀑布云。金杜二公及永嘉李某值车未发,遂偕虎公登赤城山,至绝顶而罢。昔者宗炳以衰病之躯,而有卧游之举,推其初心,实不得已耳。孙绰为章安,密尔台岳,亦惟观图而赋。夫能至者,又椎鲁少文。今者亲历胜境,无愧前修;而掷地作金石声者,又未必逊于兴公之空言。共约作诗,不得遗漏同游者,盖一人传世,馀者皆足不朽。今诵虎公诗,吾知其能传矣,斐然继声,非曰能诗,盖亦古贤唱酬之遗意欤!吸罢古梅清淑气,风流雨散旋言归。拘程衣食苦不足,咫尺二老玄踪违。众人沟壑防饿死,有客不恤真忘机。收拾杖屦成独往,忘形履崄趫如飞。赤城正阻天台径,霞标雉堞云外磬。金堂玉室开幽扃,丹梯缭绕追散圣。虎公信有济胜具,已远木末屡回顾。乐堂与我差肩随,如驼痀偻如蚁步。更有小杜挈行囊,百级以下影烟树。卸却行囊众手传,此子始协寻山趣。登高山势伏蠵龟,龟背绿净天风吹。东西南北浑不辨,忽见隋塔凌云姿。辞山难舍鸾鹤侣,赠别固是我辈语。临行已约天气凉,更作胜游向孤屿。-------------------------------------------------------------
李广法,号七雪堂主人,网名落花风雨、文七、李八郎,1979年7月生,黑龙江省哈尔滨市人。现居北京,任律师。拟古杂诗(八首选二)生作书生命,却有农人苦。春种相思豆,秋成相思树。五月置新酒,一双白玉杯。约人不肯来,蔷薇独自开。寄人人间路向相逢曲,客里悲从远望多。一自别君辽海后,至今眼底有风波。赋得折杨柳一绝句客途无计避风尘,素手折来杨柳春。为我相留一枝绿,明朝亦是远游人。七夕经年行迹悔多情,千里浮踪寄若萍。总为梦中曾并首,至今不敢望双星。地下道有少年弄吉他唱旧曲为久驻足听君唱罢意阑珊,些许悲欢久未谙。我亦曾经有年少,青衫绿伞过江南。寄人绝句(三首选二)相逢笑笑两无由,修得今生一段愁。此夜天涯谁对影,那年人海偶回眸。人间何以证相思,每有悲欢问已迟。纵是江南明月好,一生照我不多时。
童年绝句(四首)心头热血草头珠,裹在囊中一尺无。阿母最怜眉目好,邻床诸子总难如①。日日无非啼与哭,夜深犹把小床扶。星空望久忽然笑,指点银盘索玉珠②。懵懂小儿忽张口,唤一声父泪成行。谁在一旁多嫉妒,调教日日唤阿娘③。三十人中列第一,峥嵘头角众人奇。吾师今日白头矣,可记当时大眼儿④?注:①母不嫌子丑,信然。②母言余幼时极爱哭,动辄惊天动地,忽又转笑,举止颇为怪诞。③余自不知初唤为谁,双亲亦不记,唯舐犊之情,古来如一。④余六岁入学,时着蓝色劳动布衣裤列队首,个甚矮,书包几坠地。初点名时,同班皆诺诺,唯余大声应“到!”环伺皆奇,或有问者,母言:此吾家大眼儿也。余性好静,不喜张扬,及大学毕业,诸师长亦多有不识姓名者,多呼:大眼儿。有寄凉风吹梦向西洲,卷尽垂帘不上楼。我与梅花相对瘦,君如春水一般愁。云天有恨诗何补,幻海多情鸟自投。能许双星亘古老,人间换得偶回眸?七夕一宵春事又匆匆,寄与流云几万重。风景何堪似初识,相思渐至不从容。花成半谢梦犹远,影被新描墨正浓。画伞青裳来永巷,依稀烟雨旧相逢。临江仙 再过松江一去天涯漂泊久,问君别后如何?迢迢不改旧时波。怜君终未老,不似我蹉跎。 犹忆当时春色好,买花载酒轻歌。少年心事几消磨?敲窗一夜雨,两岸落花多。清平乐 有寄相思多少,未抵相逢好。赋得多情成小调,与子闲弹到老。 青衫绿鬓韶华,耽书载酒生涯。逢子春风一度,人间不看桃花。清平乐 重逢别来太久,可悔痴情否?两处无言相对瘦,脉脉销魂时候。 落花吹过重楼,软红拥下帘钩。何限江南风月,输君一寸沉眸。清平乐 彼问禅,为戏说算君与我,各被情关锁。为证尘缘因与果,堕入茫茫劫火。 非空非色难凭,无忧无怖谁能?即爱青灯冷月,何妨伴个诗僧。沁园春 赠J久疏禅课,近日重拾打坐,欲安心神之意,竟不能成。借药师兄韵,一叹赋得,寄与那人。合是多情,合是飘零,合是修行?把三千烦恼,参成一念;几张贝叶,诵到无声。低首花开,展眉云老,刹那前生共此生。堪一笑,笑十年禅坐,修个情僧。 迩来坐亦难成,有心事满怀乱似兵。问卿思我否,真如禅诘?我今弃罢,却叹伶仃。卿即菩提,我如芥子,可许重来证旧盟。出门外,也学人并首,指点双星。沁园春 有寄二月清寒,四月相逢,七月灯前。把菩提数断,焚心似火;前尘问遍,堕泪如铅。燕子来时,桐花谢后,沧海兰舟计日还。堪屈指?叹风流云散,一别如烟。 而今能写悲欢?纵身似琉璃、笔默然。有茫茫心事,宁成块垒;谦谦君子,故讷于言。无价双鬟,倾城一舞,醉在江南烟雨间。君陪我,看堂堂风月,采采流年。---------------------------------------------------------
甄德如,字月白,以字行,1979年8月生于黑龙江省绥化市。2002年大学毕业,理工科学士。现居哈尔滨,任黑龙江省楹联家协会理事。自幼爱好诗词,性耽静,喜读书。近年偏爱小令。诗词创作有一时之境、一人之境、一心之境,若得瞬间灵感,尽抒心志,便是莫大欣慰。无题无端幽梦忍丛生,说道春来却莫名。不负冷风和暮雨,丁香一夜又倾城。咏黄丁香霏微细雨罩遥山,小伞街头步履闲。眸欲回时堪一晤,清愁散向水云间。梦江南黄昏近,山远色如绯。薄雪初融天上月,清寒催破水边梅。悄立却因谁。生查子浮生几日闲,识取南山翠。行迹若踌躇,聚散那堪易。 相思每自题,最是怜聊意。何处可重逢,说与梅花事。生查子 印章一页淡黄书,刻印春风话。方寸系梅花,纹络如心画。 月白最关情,合慕成端雅。天外又清风,缓缓南窗下。朝中措人生何处不关情,恰似小浮萍。别后背灯相忆,愁来倚月伶仃。 小庭风裏,残红飘处,欹枕堪听。惟恐馨香去远,为伊深系花铃。清平乐 咏白荷小池雨寂,向晚娉婷立。最是蟾珠团露急,渐被凉风吹滴。 依稀又到秋黄,蝶飞偏惹衷肠。转角谁人瞥见,宛然一袭绡裳。减字木兰花风鬟雾鬓,独倚轩窗邀月近。隔岸微明,水上容光幻不成。 相思何止,量尽天涯馀一咫。怀抱清风,犹在伊人别梦中。减字木兰花小窗枕月,细把君词吟一阕。还忆初逢,腮上绯红匀酒红。 三秋如梦,转眼光阴惊暗送。待个春天,好约梅花一处看。浣溪沙渐近深宵愈觉寒,风移云梦到窗前。梦时还似别时难。 未忍消残红蜡软,可怜颦却小眉弯。读梅心事况相关。浣溪沙犹忆桥头柳未分,迷津迭雾两氤氲。燕来有意啄轻尘。惹梦三千梅子雨,借风十里杏花云。惜今非是那年春。菩萨蛮松江水畔云楼结,或堪枕上听凉月。风起落花轻,隔帘三两声。 夜深愁未破,冷色怀中裹。还忆别君时,柳烟飘一丝。卜算子 咏荷月淡柳眉弯,露冷池荷小。别样幽香隔水闻,渐已绝痴了。 一梦却惊秋,一夕何堪老。一绪萦怀未可言,独向西风恼。踏莎行 咏雪檐冷衔愁,街深凝怨。当风趁夜纷飞乱。人间天上欲何如,吹来一地清光浅。 云梦同栖,天涯分散。流年并作沧桑转。已知他日不相期,可怜犹待西窗畔。--------------------------------------------------------------------
李永新,号易庵,又号樊山楼主,1980年1月生,广东省广州市人。诗词创作私淑陈永正先生。现供职于中山大学中国古文献研究所。丁亥杂诗(十四首选六)手挑风雨入银筝,中有哀端不可名。坐我潇湘三月暮,孤篷一夜听滩声。(闻筝)依然云水最相关,谢屐重来肯放闲?一蕊喷香春欲泄,万峰罗拜鸟绵蛮。(帽峰)书剑飘零恨莫传,此情非梦亦非烟。何人为破心中贼,荡决红尘辟一天。(飘零)落拓江湖气尚豪,昔年怀抱许荆高。心锋未挫长揩拭,莫枉人间走一遭。(落拓)牢落江湖百感并,侧闻豺虎满神京。中原侠气空如许,辜负青蛇熠熠青。(侧闻)归来原不为莼鲈,席帽乌靴日走趋。传语盟鸥还一笑,栖迟人海等屠沽。(有答)丰顺诗社周年大庆柏青兄索句书此忭贺诗界堂堂气象开,丘黄而后更谁来?峤南人物重新数,疏凿乾坤要霸才。再赠石斋三首闻君归听鉴江潮,尘点青衫未折腰。毕竟神鹰犹傲兀,脱鞲飞去定摩霄。名山寂历月苍黄,燕筑吴箫梦未荒。说与旁人应不解,只将心事托微茫。人中奇侠数荆高,肯向严滩学钓鳌。醉眼呵天何所恨,恐将大任降吾曹。吴越游草(十六首选八)石头残霸忆吴孙,晋宋齐梁未易论。大抵兴亡都一瞬,锺山空自有龙蟠。(金陵怀古)城西艇子桨声柔,记有吴侬字莫愁。惆怅横塘人不见,潇潇风雨碧荷秋。(雨中游莫愁湖)赫赫昭回日月光,鼎湖龙去水云凉。空馀玉马眠秋草,分付神鸦噪夕阳。(谒明孝陵)金粉东南气未销,歌翻玉树尚风飘。秦淮终古伤心地,何必殷勤说六朝。(晚过秦淮)夕阳红压万峰低,为爱楼台过水西。淡月微茫看不见,绿杨争拥白沙堤。(由涌金门步行至孤山)当时合称女中豪,日课诗经夜六韬。项上区区何所吝,拚将碧血障狂涛。(谒秋瑾墓)梦中风景亦曾谙,云绿峰青鉴裏酣。唤起香山老居士,月明打桨过三潭。(怀白乐天)九百年间无此才,从知啼鸟有深哀。花光柳色如相待,不见风流太守来。(怀苏子瞻)入罗浮作海日出天东,苍茫四百峰。云疑过仙舄,潭欲起渊龙。白石银床冷,幽花宝髻秾。明朝寻葛令,骑蝶许相从。容州真武阁徙倚古名楼,雄观百二州。遥遥日沈暝,肃肃气横秋。天迥围青嶂,沙寒起白鸥。浪翁如可见,招手入扁舟。诃林雅集呈明上人(二首)黄金罗法界,净土认南宗。不见虞翻苑,犹撞佛子钟。传心持半偈,入定制羣龙。贝叶经文在,无令寸涅封。坐诵清斋后,行吟振锡时。句圆蠲语业,律协体神机。一念惟存善,诸空未戒诗。寒山拾得子,禅藻等加持。朴斋山居(二首)自碧幽阶藓,偕行曲沼鱼。清阴不到处,补种绿芙蕖。果熟鸟先摘,草长风与梳。卜居真得计,庄梦日蘧蘧。独爱泉一眼,无人碓自舂。微波翻巨海,拳石矗孤峰。景小心能旷,言忘意可逢。何当绝尘鞅,湖海蹑仙踪。重九用小杜九日齐山登高韵万木知秋叶乱飞,一襟受月此身微。茫茫愁海心无着,杳杳神山梦欲归。闲把茱萸过重九,强斟菊酒送馀晖。何人得似陶元亮,醉卧东篱且拂衣。侍泰然词丈重访程乡下放地时遇大风雨归而命作是篇君不见十年铁屋人非人,黑雾沉沉无昼昏。君不见纵横六合窜狐鼠,龙文虎脊不足珍。牛鬼蛇神满街走,朝野人夸文武斗。怀璧有罪复何言,举世相看如雠寇。一朝弃谪来穷荒,飘飖鸿雁不成行。藜藿盘飱顾妻子,遥睇衡门重感伤。感伤身世终存恨,耦耕宁效渊明隐。寻常络马与穿牛,仰首云霄羡鹰隼。鹰隼兀兀得高飞,迢递关山人亦归。来去不知岁时改,风雨庭槐绿几围?临窗快洗生尘砚,万象招呼入词卷。抉胆批肝字字真,照人风采如觌面。觌面愧我识公迟,青山杖履长相随。连臂狂歌偶访旧,毋将老泪洒征衣。人言造物有真宰,一弹指顷现桑海。坐卧庶得由吾心,诗酒还应恣一快。底须对景叹蒿莱,登临空负掌中杯。停车巷口斜阳暮,且看万山风雨来。
竹园燕集偶作竹园竹园山之趾,万山暮合白云起。微茫风月影参差,满泻葡萄光旖旎。主人今是葛天民,来往俱为仙中人。合挂天瓢万松顶,一杯笑挹云山云。我来独为东家竹,竹既无缘且食肉。坐中会有丹青子,肯写琅玕三百幅。
东山歌赠何子允贤东山牵牵媚修碧,秀色飘然堕几席。嗟余凄惶事鞅掌,云水梦遥那可即。少日扁舟浮洞庭,手扶祝融扣南极。霞车雾盖纷来下,鹤背仙人坐吹笛。比岁居庸关上行,玉龙蜿蜿腾苍壁。漫从北地望神州,秦关汉月刷胸臆。西湖一勺何清嘉,烟雨楼台试笠屐。褵褷青衫涴尘土,欲访逋仙应避客。何郎何郎水部才,与我共有烟霞癖。早日文章角两雄,向来肝胆称莫逆。过谈嗤我太迂生,咫尺东山行便得。蟠胸自尔饶丘壑,讵必刻意搜泉石。矧乃兹山迥非俗,刬地高撑二千尺。林郭熙熙认蝼蚁,俯视培塿俱无敌。明朝飞蹑万峰头,君且高吟吾击节。方期挥手入汗漫,毋向人间感逼仄。五华诗社十年大庆社首从新兄索句书此以报吾粤诗自曲江始,莽莽昆仑势雄峙。宋元而后更龙骧,前后南园称十子。季世崛起屈梁陈,大雅云亡斯可继。直造三唐开气象,重拾风骨扫糠粃。梅江江上庾岭东,纠缪山川蕴多士。中有诗人宋芷湾,红杏一卷饶生气。行所当行止当止,横批竖抹无不是。同时揖让李与黄①,各奏雷琴彻天地。风流震荡梅江隈,后浪层层看高起。人境庐连海日楼,识者咸曰灵均裔。诸峰匍匐此峰尊,旗鼓中原推二氏。二公袖底有干邪,掣鲸直入东溟水。落笔字字探心源,空明眼界无朱紫。至今那复睹昔贤,升沉气数良有以。盛极而衰衰且盛,大道其行认斯轨。十年白社要撑持,一脉诗魂死未死。感君殷勤索诗句,我诗非诗但游戏。拈出数家与君说,景行仰止聊尔耳。过都历块看驰驱,鳌头不立甘骥尾。注:①李与黄,谓清干、嘉间名诗人李绣子与黄香铁。浣溪沙木叶西风见雁移,山重水阔尔何之。怜他月下云边影,中有哀鸣故国思。 楼独上,酒空持。秋怀漠漠不成词。惊心忍拭凭高眼,槛外鱼龙混混时。念奴娇 过丘仓海故居岭云嘘吸,荡天风海日,一楼消领。内渡乌衣无限恨,岂似蒪鲈归兴。上界沉沉,鱼龙混混,野哭羣生病。神山何许?礁溪虚梦烟艇。 尝慕剑侠神仙,骑麟散发,谈笑平枭獍。豪杰功名都不灭,只有兴亡无定。藓蚀残碑,尘封玉版,空吊荒凉景。为君长啸,万峰松籁俱应。水龙吟梦边试叱天龙,昆仑却返从千骑。乾坤斗大,万春一瞬,纵横无忌。月冷云荒,回头骤省,众生如睡。唤何人尽把,清愁百斛,替写入、销金纸? 太息楼心扇底,遍秦淮、管弦声沸。云围峰阻,凭高争见,东南佳气?殷氏书空,龚生避席,依稀还记。向苍茫八表,吴钩醉抚,洒英雄泪。-----------------------------------------------------------
徐凌霄,号凌波子,网名昆仑公主,女,1980年3月生,辽宁北镇人。现供职于锦州日报总编室。幼从家父徐长鸿先生学习传统文学,及长入津门曹长河先生门下习词。主张学词必先潜心学古,博观约取,方能入于正途。词以性情为主,性情真切,则意境、藻彩、音韵等始能充分展现、发挥。浣溪沙 题鲛斋续梦图月地云阶一梦新,鲛斋泼墨记前尘。丹青入境易销魂。 笔底明珠应有价,杯中清泪岂无痕?大河波影照风神。浣溪沙 中秋漫步乡径,有怀儿时旧友曲径依稀认旧时,天涯消息了难知。飘萧疏柳夕阳迟。 几度池塘春草梦,十年风雨故园思。冰轮今夜正相期。浣溪沙 飞鹏兄处多紫薇,前以紫薇又名凌霄花索寄,此谢爱惜中州风物殊,紫薇乍放月来初。美人袅袅曳轻裾。 沁骨相思真得似,凝烟欲语竟何如。前身可是此花无?浣溪沙 戏题涵洁乌镇小照雪色罗裙藕色衣,支颐小坐水云矶。风光看到眼迷离。 烟柳画桥吴语软,清流曲巷市声稀。直教嫁与不须归。清平乐柴门轻掩,远岫微云敛。槛外霜林红欲染,归雁天边数点。 山居隔断尘埃,满园菊蕊新开。记得易安佳句,东篱把酒归来。清平乐 题震宇诗叔为写牵牛花图篱编小院,留得春光浅。避却骄阳和露绽,岂必蜂围蝶恋。 而今写入丹青,何愁风雨无晴。分付朝朝暮暮,乡心系向疏藤。清平乐 与涵洁秋访乌镇,清菏师妹汉服陪游并为唱越剧石阶曲巷,木屋清流傍。三二乌篷来复往,梦里江南无恙。 吴歌一曲谁闻?有人恰似闲云。更忆那时垂柳,青青绿上罗裙。清平乐 孤山访梅寻春何处,寂寂西泠路。莫道仙踪迷远树,许我孤山独步。 月明林下谁过?当时玉影婆娑。一曲洞箫声歇,暗香摇曳湖波。采桑子 过北海荷塘有感秋风萧瑟天边起,独倚亭台。对景伤怀,曲曲荷塘今又来。 当初花底轻离别,思便成灾。谁信安排,一寸尘缘百丈埃。蝶恋花 枯菊袖底西风侵梦久,冷冷清清,篱落谁堪友。一瓣残香犹自守,能消几个黄昏后? 我亦如卿眉样瘦,半为秋深,半为相思囿。行过西园频侧首,冰心独抱人知否?临江仙 过故人庄心事十年深锁,萍踪两地堪嗟。当时情愫最无邪。碧纱窗下坐,相对读南华。 到此几番踌伫,向人低问君家。停车望处绿云遮。斜阳庭院裏,归燕自穿花。临江仙 仙居一径疏篱披薛苈,野庐斜倚岩阿。万条风柳自婆娑。林泉成小隐,客少白云多。 月落寒潭清澈底,玉箫吹过微波。闲来拚却醉颜酡。山深无魏晋,岁月任蹉跎。鹧鸪天 对菊独向霜天问寂寥,玉人心事太飘萧。篱横疏影开青眼,风送寒香入紫箫。 鸿翼远,月轮高。西窗湔梦梦迢遥。浮生厌看炎凉态,故借幽情浣市嚣。鹧鸪天 秋怀去日看看不可追,自凭芦笛寄余悲。窗前骋目怜黄菊,诗裏知心爱玉溪。 山恻恻,水凄凄。金风吹瘦碧罗衣。故人消息天涯远,雁在斜阳枫岭西。鹧鸪天 四月与时碧游笔架山若此相逢莫问年,万千回首许凭肩。来盟花底三生约,倍爱人间四月天。 山寺外,水云边。红尘小坐两悠然。剪裁俪影风光裏,共子屏中带笑看。摊破浣溪沙那晌相逢菊月中,西装如夜水如瞳。偏忆眉尖抹还在,是愁浓。 深淡闲愁成永恨,懵腾回首夏犹冬。曾道此生长共我,不由衷。踏莎行 春风绿染天涯,红迷芳圃。徘徊十里扬州路。多情梁燕复归来,呢喃向我珠帘顾。 悄换罗衫,方惊社鼓。春幡漫舞谁家树。长衢雾幻紫丁香,去年曾是经行处。风入松 乙酉重阳结真社,登北普陀山西风吹梦过青峦,双袖拂云烟。石根漫认松萝径,正重阳,雁字横天。红叶飘来鬓上,黄花淡到樽前。 故园山好共谁看,莲社结诗缘。清秋一浣尘衫洁,得浮生,半日轻闲。也似当年陶令,东篱小坐悠然。千秋岁 为方出土之相拥五千年恋人骸骨作,淮海韵暮云城外,沧海寒潮退。枯骨出,人声碎。星霜留旧梦,风雨销襟带。依旧是,形骸万古长相对。 此意谁能会,天地为华盖。身已灭,情犹在。纵然陵谷换,未使初心改。修到此,胜他誓约盟山海。雪梅香 为海上程君佩华题照雪中腊梅琐窗静,冻云瑟瑟覆层峦。遍银装素裹,江天一例清寒。缟袂琼妃睡初起,玉妆轻试小庭前。放冰蕊,淡抹鹅黄,妆点眉鬟。 堪怜。有佳丽,踏雪寻梅,步履翩翩。更乞东君,暗香好护娇颜。爱此仙姝讶春早,怕随春尽骨凋残。唯裁剪,雅态芳姿,长共留连。新雁过妆楼 咏菊月冷孤村,凭玉露,三径唤起芳魂。捣砧声裏,鸿影暗度寒云。爱惜幽香人不寐,挑灯照见旧愁痕。静无尘,碧苔素蕊,霜压篱根。 休嗟小圃寂寞,任眼青眸白,蝶怨蜂嗔。谢却东皇,曾受一日春恩?唯留清气绵邈,且修个、山中处士身。悠然意,对九秋佳侣,还共倾樽。西子妆 琳瑛涵洁孙瑾益红恬儿同游西湖约几番游,趁长日假,一棹江南容与。淡妆浓抹梦仙姿,羡坡仙,去来朝暮。遥岑碧树。更还有,闲鸥伴鹭。共徜徉、正桂香初溢,清芬盈路。 寻芳渚。水佩风裳,合傍湖山住。青骢油壁不相逢,纵相逢、也应无语。风流散去。谁还赋、长堤烟雨。正沉吟、凝伫斜阳万古。贺新郎 贺连珠师叔六十大寿满泛流霞酒,向烟沽、飞觞遥祝,雪清梅秀。莫道驹阴弹指度,幻尽浮云苍狗。应未减、丰神依旧。闲倚大河开笔阵,任红尘十丈窗前走。星与月,落衫袖。 词心抛尽天知否?数年来,鲛珠遍惠、鹭俦鸥友。更忆旗亭聆妙韵,一曲梁间声久。凭扫却、雷鸣瓦缶。花甲重逢添福祉,沐烟波做个逍遥叟。嵩岳在,为公寿。---------------------------------------------------------------
王雷,女,1981年3月生,吉林省九台市人。2000—2004年就读于东北师范大学历史文化学院,获学士学位;2004年由东北师范大学保送至首都师范大学历史系,攻读中国古代史专业硕士学位。2007年获硕士学位后,到成都巴蜀书社担任编辑工作。林鹊旷野闲分翅,晴林自在呼。此中留恋久,不羡凤栖梧。咏春婉转莺啼入梦迟,阶前碧草嫩如丝。落红不减胭脂色,犹似春桃带雨时。咏怀马上黄昏衣上尘,枕边春梦掌中身。江湖载酒君休笑,尔我同为槛外人。咏牛负重藏饥备苦辛,柴棚安卧不辞贫。平生自有青云志,耕出乾坤万里春。晴日林鸟催红日,晴光上翠楼。钗从明镜理,裙向柳腰收。照水宜新舞,临花好旧游。春风如有意,吹绽碧梢头。成都武侯祠故国已随江水去,风流犹重锦官城。当时蜀伎谁家舞,转世黄鹂何处听?羡尔才名皆有就,愧吾书剑两无成。此身行作飘蓬客,一任吴声换洛声。晚客利州次飞卿韵未许从容赋落晖,且留明月映帘微。台中诗酒随流逝,帝里风云御梦归。屏翠不曾缘世减,榴红空自待霞飞。东君若有怜芳意,便使春温入孟机。题黛玉觅恨寻愁总是痴,清才尤胜古人诗。眼枯廿载还情后,肠断三更焚稿时。纵有神医能续命,应无灵药解相思。雀屏金玉和鸣日,缘灭魂归两不知。遣怀枉劳魂梦枉纡萦,耿耿寒灯对月明。妆罢梅花春有色,题成红叶水无情。忍将夙约消残漏,空使新愁爇短檠。纸上樽前休问取,为谁辜负此身名。步陈仁德先生韵有作残灯如豆戏炉烟,梦断乡关复积年。忍逐轻狂说皮里,羞添憔悴向人前。才庸愧对吴中友,性浊难成槛外仙。纵使千杯博一醉,也应无计续诗编。无题二首高柳阴中曾系马,海棠花下复登楼。红香绿润春方好,物是人非事已休。纵有蒹葭堪忆梦,岂无风雨可埋愁。但凭流水随缘去,从此江湖任啸游。故纸堆中求禄米,芙蓉城下寄行藏。沉疴唤起南楼怨,宿酒翻成北客狂。总是浮云遮望眼,除非幽梦可还乡。试看黄叶阶前雨,添得青衫涙几行。鹧鸪天桃李春风旧酒樽,当时惆怅只缘君。一襟杜宇相思血,十载云英未嫁身。 晨月悄,暮烟昏,等闲了却故人恩。游踪剩已成荒径,休向苍檐费泪痕。虞美人美人犹作回风舞,广袖惊残雨。枕边谁印晚妆红,一任欢情如梦转成空。 秋千剩有香盈手,且醉今宵酒。几曾花下枉凝眉,负尔高楼清夜月圆时。行香子 丙戌戏作梦老冯唐,琴断嵇康。算人间、歧路茫茫。十年前事,一枕黄粱。但贾生悲,潘生怨,楚生狂。 人惭萧史,才愧江郎。共西风、清影彷徨。知音何在,水阔山长。剩杯中酒,眼中泪,镜中霜。惜红衣 桃花几度红娇,宫娥扇底,美人舟畔。绕水临楼,香随腻云转。东君不管,看片片缃裙零乱。春半,飞絮正狂,任朱颜偷换。 颦卿泪倦,芳意何成,空留锦筝怨。刘郎别梦已远,酒谁唤。只有一枝相思,肯向蜀江寻遍?且莫吟情薄,知否恰如人面。长相思慢别浦星寒,楚天雾冷,无言独倚危楼。浮槎泛海,对月临风,依稀十里扬州。廿四桥头,忆樊川俊赏,笛梦温柔。休更怨风流。转飘蓬,身似孤舟。 怅司马衫青,沈腰衣怯,渔歌恰引离愁。今宵残漏裏,为何人、肠断苹洲。欲语还休,炉篆袅、相思渐稠。恨无由,班荆道故,与君同赋清秋。木兰花慢 赠别带宽愁未减,遣红叶,赋流年。忆孤旅云中,当时素月,曾妒人圆。多情枉劳寸管,只楼头错认几人船。翘首青枫浦畔,断肠黄叶阶前。 春衫,宝马配雕鞍,玉树正才贤。叹尺剑飘零,平明酒醒,客向谁边。冰心故人在否,问云英瘦损可依然。验取花房锦瑟,比来唯剩空弦。解连环落花时候,忆鸳鸯共赋,画楼携手。纵象管、能写相思,恐鳞羽无凭,楚盟难就。寸寸青丝,只繋得、清霜两袖。怅孤城万里,从谁相问,驿梅池柳。 锺陵玉人在否,料多情剩有,海棠依旧。便买尽、苏锦韩香,奈箫远台空,可堪回首。冷月如钩,似笑我、不成春瘦。又何知,芳馆年年,为伊病酒。金缕曲忆得初逢汝。正天涯、知音幸遇,尺笺传语。曾惜情如南楼月,自古难成三五。却枉使、归程暗数。年少谁谙愁滋味,只羡他比目神仙侣。但我顾,何辞苦。 空劳玉兔鸣寒杵。算而今、七年相识,几番秋雨。直道相思都无益,叵耐心头凄楚。有历历、幽怀难阻。憔悴每疑朱化碧,料柔肠萦损皆如许。君不信,与侬赌。迈陂塘是何时,小园红尽,芳华摇落南浦。梁间泥燕今安在,唯有画堂如故。临晚渡,最谁苦,此心只共西风语。幽怀难赋。对瓦老霜沉,灯昏帐冷,孤影倩谁护? 寒蛩住。别有哀弦似诉,桐花将坠还舞。声声叶叶伤情切,飘去终成尘土。添恨处,断鸿阻,远村荒草遗簪路。归期休数。怕鹊喜无凭,青钱又误,空冷雨中暮。瑞鹤仙正危栏悄倚,凝睇处,别浦鸳鸯翼比。芙蓉映腮腻,忆烟波千里,萧郎挥袂。天涯客寄,怅故人、书绝凤纸。料青禽笑我,金缕枉歌,密约空计。 寂寞梧桐滴翠,梦裏尊前,几番憔悴。旗亭唤醉,灯如豆、酒成泪。漫题诗砚冷,流红情倦,相思终托逝水。任丁香百结,都作落花满地。--------------------------------------------------------------
曾俊甫,号寤堂,1981年5月生,湖南省新化县人。初中辍学,后从邑中著名藏书家杨德湘老夫子读书。又曾赴广东打工十年,现已返乡。著有《卧雪诗词选》、《涧东诗钞校注》。题回斋夜课图一榻书香且正冠,上帏灯影渐阑珊。看君更写秋声赋,落纸烟云已半寒。忆绿绮姐柳堂兄已临岁末觉情多,灯下酬诗且自哦。欲挽酒樽成一问,潇湘风雪近如何?九龙村竹枝词三首一带寒林送落晖,老人踏雪远山微。酒资岂愿烦儿媳,醉唱俚歌卖薯归。者边妹妹那边哥,中隔重峦九折坡。情重欲偿云雨愿,好风为送一行歌。新成板屋覆杉皮,酹酒吟成祭帝词①。邻舍贺声云乱起,爆花飞上醉人衣。注:①帝指紫微大帝,乡中建房时皆祭之。屈原祠时歌尔汝腻云春,橘颂佳章不复询。兰芷年年渔父过,棹前谁是独醒人。离深圳前夕看月还怜故乡月,一载负团圞。烟净河山大,楼高橘柚寒。暗移青鬓色,飞近玉栏杆。坐此愁无寐,拂帏不忍看。秋夜宿木篷守鱼池二首(选一)岸草萧萧动,鱼潜沆瀣深。星垂一片水,寒及万家衾。夜哭穷途醉,歌听梁甫吟。苍龙虽近舍,未便蹑云寻。又忆SY一首想见如何见,思分不忍分。万缘犹梦寐,一影尚风尘。抱酒中宵意,听鸿百载身。为君频徙倚,莽莽暮云屯。有寄SJ万里难逢汝,苍云渺欲寻。已愁羁旅梦,还着忆人心。子夜诗歌在,风尘酒渍深。为君望明月,一夕复沈吟。相逢得此相逢忘杞忧,微言渐契百年谋。天开雪域心俱洁,事为痴情梦尚求。数载曾劳鸿燕苦,一樽终抱酒诗酬。何当携手高城外,并数星沙十万楼。岁末拟之长沙未果却寄SJ一首独挈深杯自可怜,厚笺仍得醉中虔。海云冷射烟花夜,归梦愁低雁鹜天。万事逼身吾未已,一年翘首汝何贤!几时坐啸湘江上,呼酒褰衣扣暮舷。岁末有感寄淑娟、红兵、健仁、松波、迪元诸同窗梦底行踪忽一过,苍茫山海奈愁何。十年歌酒销欢靥,数处犀心聚旧坡①。缱绻自怀鸡黍约,仓皇谁驻鲁阳戈。谈今说昔俱何日?翘首天南涕泪多。注:①昔日诸同窗约好数年后返校重聚,校园前有绿草坡。公历二月十四日咏玫瑰屏前寄MY一首瓣蕊斯心可并陈,笼纱娇靥自痴嗔。应怜风雪千翻劫,始得嫣红一片春。遗佩谁怀江上客,挑琴自惜醉中身。百年携手知何日,又抚疏枝拥鼻询。游天心阁一园古味尚馨隆,园外高城迥不同。遗祀绿围苔石像,画楼清接大江风。问渔歌赋曾谁醒,得酒胸怀渐自雄。醉抚天心真欲问,万山回首入迷蒙。过岳麓山烈士墓一岭真成壮士祠,我来膜拜动遥思。草翻蹊径鼯鼪突,碑篆蜗涎姓字奇。世局潇湘原共累,欃枪椽笔竟群为。秋林飒飒荆榛怒,恐是当时奋戟时。拜陈烈士天华墓酒杯深祭想英姿,百死真馀土一箕。荆棘阔围秋径仄,风云乱护藓碑欹。身成孤蹈天何聩,笔挟锋芒著自奇。猎猎商飙猛回首,万林如听警钟时。岁末忆潘乐乐、寒山、南华、披云、无过、小眉诸诗友检点新诗一笑不?天南回望倚高楼。谋生久误三生愿,除岁翻增一岁愁。欲看烟花厌独往,剩摩屏键近灯柔。何当并踏茫茫雪,笑挽屠苏带醉酬。整理庚辰至丙戌诗卷感赋三首积年歌酒博风尘,略记韶华竟可亲。山并楚湘楼自凭,梦回年少事犹淳。三生盟诺烟花灭,一爪泥痕幻惑真。算有悲欢馀数卷,灯前掐指为谁陈?湖海诗成已自愁,一笺豪气为谁酬?酒悲突起风兼雨,清趣寻归壑复丘。犹记载歌耽醒醉,却因鞭马忆恩仇。何当款段烟尘外,来啸元龙百尺楼。纷庞心事近胡床,吟得千篇且自藏。短箧竟成桑梓志,隅居翻为哭歌场。事归奇警劳笺注,梦转苍茫待酒狂。楼阁极天幽意起,当眉丘壑一倾觞。纪念南京大屠杀69周年书愤二首欲摩腥垒此登台,骸骨惊看渐徙徊。眼底笙歌犹沸热,画中悲愤欲飞来。已无馀子能抛泪,剩有空谈可托腮。六十九年谁拟赋,一时倚笔作沈哀。鲜血斑斓迹已陈,摩挲空恸此时身。积年兵燹馀残壁,一冢沙虫化万人。天覆苍云空自幻,情耽笙管竟谁询?哀魂已挽胥涛在,怒踏东瀛不可驯。读网友词有作四首屏键重摩读此词,十年真觉梦醒迟。眼前绮境凭谁得,花底深情尚自持。风竹入庭妃子怨,岫云绕座楚王痴。佛言自有三生在,暂摒幽情试卜辞。恍过飞鸿意忽惊,茫茫人海此身酲。自饶奇气诗间得,谁挽微心石上盟。短草横斜成万语,雁云重迭忆千程。可怜跷足中宵意,一曲吟来泪自成。娉婷遥忆旧亭林,誊录新笺慰此心。风竹恍闻萧史瑟,露花应饰玉人簪。十年心迹凭诗说,一盏茗香倚醉寻。却冀灯前能把臂,为君重唱白头吟。屏绝嚣尘得久持,此篇新哭羡才奇。诗兼湘水如闻瑟,梦入罗浮已觉痴。石上三生空自许,花间一集复谁知?想君负手行吟地,芳草幽兰应共时。九一八事变76周年值上网感作一首秋风重过柳条湖,一掌涟漪万骨枯。劫已久经空漫漶,情犹堪痛待呼吁。云烟变化玄黄世,壁垒凄惶战阵图。莫向屏前征旧迹,有花红似断头颅。渐冷寄飞飞大风二友摒寒诗兴竟颓迟,缩首楼前渐不支。呵墨欲寻文字约,煨炉待续故人卮。天馀萧飒情犹热,梦转温馨事已奇。珍重此时相望意,为君风雨立多时。有感忆周太和、杨雨农二先生坐此秋风可奈何?江湖愁隔几重波。弥衡狂甚期谁荐,范叔凄其剩自呵。廿载稻粱空鷃雀,一时心事近烟萝。何当酬借蚩尤酒,数斝逢迎月下过。-----------------------------------------------------------
严广云,字梦鸥,号廉州山人,网名蒹葭苍苍,1981年11月生,广西合浦人。高中兼中专学历。两番适粤,现返乡,供职于某禽业服务中心,为片区负责人。诗文创作无师承,私淑古人,犹爱屈、陶、杜、辛。诗以五言、词以中长调用力较深。人有七情,弗学而得,发之喉舌,即为声气,行诸笔墨,辄成辞彩。圣人论诗,哀乐相宜,唯其兴教,所以中正,诗人吟咏,贵在性真。有《人道光芒——唐诗中的悲悯主义情结》、《梦鸥谈诗词》等论文十馀篇。山居春晓闲门入草色,微照日初临。晓户竹枝瘦,春堂燕子深。因风花落帽,听涧水调琴。未解王孙意,而怀五柳心。垂纶我本江湖客,垂纶绿水前。应时知乏术,感物黯吟鞭。林静鸟相悦,饵轻鱼不捐。日长堪久坐,偶尔亦瞻天。不眠空斋三紞过,将睡梦难寻。影动风帘透,鸡鸣曲巷深。中天云去尽,草树露垂新。独卧北楼上,起观参斗沉。廉州山行雨过廉州暮,村行四五家。山中归客梦,陌上去年花。扶绿柳风细,流波月影斜。此心如有繋,应是洞庭槎。寄适之风雨经年后,白云相望时。乡心随路断,岭表报书迟。月半寒窗树,灯清弊院葵。更深疑梦会,松下坐谈诗。春游碧草沙堤淑气萦,登山临水会新晴。烟光色暖浮阡陌,桃李花深宿啭莺。隐隐孤舟篷迹渺,闲闲江鸟翼风轻。春回万里天涯路,何必潇湘任独行。寄桓大司马岂因情寡吝鱼书,萧瑟年光几折迂。鹏举嵯峨赊北海,凤吟苍碧欲金梧。尘寰攘攘幸相类,远道迢迢自不孤。既与长风千尺浪,胡为倚暮叹穷途。次陶元亮饮酒诗二十首(选十二首)微萤起草莽,衰荣且由之。园芳开还落,循环固有时。镜裏朱颜颓,百岁无复兹。庄生蝴蝶梦,醒来更相疑。何如一瓢酒,进退皆可持。家居无丘壑,西北有廉山。嶙峋托荒鄙,鲜闻书史言。忆昔珠还浦,孟费皆英年。既而登鬼录,修名几人传。蒙幼即发奋,欲同古人情。历历观青简,千载有高名。常怀春秋士,重义轻死生。又拟楚宫鸟,一鸣举世惊。十年书阁下,憔悴竟何成。觅暇寻幽迹,菊黄落群英。路人歌重九,动我故园情。引壶酌秋水,酒尽日西倾。潭影连山色,渔榔画中鸣。此身多羁绊,何以慰平生。鸷隼固不群,天纵凌云姿。扶风击碧落,笑傲人间枝。高寒瞰世界,万里未足奇。啁啁踞杞柳,园禽多所为。生涯须抉舍,飘飘任无羁。登车从此去,次第值花开。今宵廉山月,澄澈舒我怀。昔我游东粤,久与乡音乖。今我还枌榆,衡门好安栖。春风拂襟袖,清涧浣尘泥。淑气萦天廓,万类各相谐。区区过百岁,本性讵可迷。故人携酒至,千遭唤不回。壮岁临大荒,茫茫失东隅。本心非狷介,狐鼠立当途。时人竞奔走,每恐落前驱。委膝卧穷巷,杯满即丰馀。我庐虽寒弊,风雨亦能居。壶浆列空阶,箕坐待月至。流风起高树,形神俱沉醉。闲看朱门客,鱼鹜列班次。鄙夫爱垄亩,未识貂蝉贵。偶值二三子,益觉古人味。尘嚣久不适,萧然还故宅。草墙斜晖落,梁燕空影迹。壁檐苍苔重,年光旋过百。醉眼迷当路,无计辨淄白。回看履霜处,岁华自足惜。佳气回春月,临轩诵凯风。兴发荷竹笠,徐行烟雨中。天地涵生意,陶然忘穷通。痛饮田家酒,归途月如弓。岁迁如电抹,往者追不得。但识林间趣,三十即不惑。松竹环幽径,清流讵可塞。苍鹰航漠北,丹橘生南国。君子存有道,出处或语默。严陵钓春江,终身求避仕。愚慧由天赋,人贵能知己。道统失权衡,富者士之耻。先哲善养气,盈沛贯表裏。志从洙泗上,私淑逾一纪。三代虽不见,遗教识行止。醪醑通圣贤,清浊且凭恃。菩萨蛮软红飞坠疏香冷,小楼渐觉纱窗静。斜照近阑干,落花春半残。 园深人不见,寂寞和风远。唯恐客伤多,飘然随绿波。浣溪沙昨夜西风透薄衾,清灯瘦影两昏沉。旧时月色最撩人。 世事近来多寡味,年光别后每伤神。宵寒渐觉酒杯深。念奴娇少年歌酒,立苍茫,笑问风云何物。负手凭高争险处,俯瞰河山奇绝。笔底龙蛇,胸中丘壑,长搅肝肠热。兴来意往,对床三五同契。 十载湖海生涯,归来却是,梦冷芳华歇。漫倚小桥观水色,虚影万头明灭。绿柳风前,黄昏月下,回首谁堪约。而今清省,暗将春意藏迭。------------------------------------------------------------
陈伟,字渺之,号弥纶子,网名当年小杜,1982年2月生,广东潮州人。毕业于韩山师范学院。著有《选堂诗词论稿》(合著)、《岭东二十世纪诗词述评》。题白梅2005年看残红紫但馀白,味到炎凉本是常。独是一枝横绝壑,待将霜雪换春阳。偶作2007年云外飞鸿又一秋,放歌独上月明楼。若为挂得凌风席,便下沧江拾斗牛。燕台怀古2008年去矣昭王奈若何,荒台月冷剩悲歌。我来决眦江河下,一点飞鸢逐逝波。偶作2008年九畹滋兰又一年,挂将青眼到云边。何人把酒斜阳共,吹笛梅花岭外天。谒人境庐2005年一瓣心香祝,登临象纬开。屠龙技空绝,呵壁问同哀。白发冲冠怒,狂涛卷地来。斗星天竟陨,月冷独徘徊。赠天兄用谒人境庐韵2007年大雅陵夷久,向谁青眼开?借君千斛酒,洗我百年哀。霸业思公度,狂歌待子来。他时过人境,高揖莫低徊。有感2007年坐共秋山瘦,薄醪斟暮天。聊将十年梦,揉作一湖烟。忆笑花风裏,听心云水前。不知今夕月,何忍向人圆?无题2001年断尽天涯九曲肠,此生梦外即沧桑。夭桃零落千峰寂,蔓葛凄其一角荒。帘久未窥韩掾老,花迟无改杜郎狂。当年人面知何去,剩却空山叩夕阳。归家有作2007年脱将破帽卸风尘,久客归来剩此身。倚户大人双鬓白,呼窗小妹一声亲。室萦暖语人疑梦,灶有新炊味最真。惭愧倾囊无可献,到家何幸胜苏秦。自京赴津访李师海涛2008年远山青待故人来,车到津门郁塞开。此日移樽思北海,当时抚剑说南雷。飘萧柳带摇秋去,狂简心情挈梦回。雪夜一灯听旧史,冰窗珍重岁寒梅。蒙社诸子颐园小聚有作2009年樽酒聊分月一团,清光终古有馀寒。茫茫天问难遵道,去去涉江空佩兰。时雨愿将嘉木润,好花留共美人看。归欤吾党二三子,倚涧犹能赋考盘。无题2009年小擘蛮笺字褪香,鸭炉馀烬爇前狂。梦荒白魇虚难躲,茶冷红愁涩自尝。绘素我心匪转石,问贞何地卜含章。乞将解佩纤纤手,试解人间百结肠?春尽寄蒙社诸子2010年坐老湖山略欠伸,风前待卜去来因。江涵古月初沉气,石炼流星未烬身。九壤先埋千里马,百花特供一家春。诸君珍重如冰履,后日种桑犹有人。和大谢诗六首(选四)2008年鲂鱼尾仍赪,众生劳未已。一自灵均叹,此哀无终始。大同期驴年,小民伤马齿。治安未有策,待呼贾生起。日毒孰能逐,河清固难俟。欲海又来潮,飙轮久出轨。星火欲燎天,鸡鸣黑幕裏。片楮井中藏,后览验其理。(感事和石壁立招提)广陵竟未绝,昨夜梦嵇生。为我一挥手,千载有馀情。若能真快意,一日即百龄。君子常落落,小人但营营。可以携春酒,行歌过前汀。忧随江风散,乐与渔父并。远山绿可采,枯柳翠欲萌。江湖且相忘,何况噫神京。持此质叔夜,略用尽余诚。(梦叔夜用白石岩韵)读易东窗下,微处见其显。纵知劫火焚,难救徒挥泫。愿宜发地藏,哀莫同登岘。世界等恒沙,太虚无遐缅。五蕴照皆空,法轮恒自转。耽此文字禅,所造无乃浅。出入三家际,意得便抛卷。更期悟自度,法藏求正眼。菰蒲春水生,野鸭翅任展。似得味外味,冷暖谁与辨。未能逢天然,烧柴聊自遣。(日课用从斤竹涧韵)白鸟时来下,幽池娱清眺。垒块如山石,浊醪浇彼峭。波静绿荷暗,日星聊隐曜。但好中散睡,偶随步兵啸。百年许盟鸥,万象参其妙。河图久不出,且罢渭滨钓。往矣曳泥涂,勿堕漆园诮。会有嘉客来,一歌白雪调。(盟鸥榭用步七里濑韵)雪中登恒山醉赋2004年噫吁嚱!君不见绝塞长天一剑擎,万丈寒芒气纵横。君不闻舜王于此曾阻雪①,隔空遥望祀恒岳。我来又值雪如倾,披发振衣且独行。攀岩惯听飙风吼,恒宗二字大如斗②。散花天女舒舞袖,纷飞万朵鬼工镂。琴棋台上唱大风,万山足下尽俯首。冥冥天籁抚冰弦,快矣狂倾一壶酒。醉酣抱云上峰巅,直把岱宗呼小友。吁嗟夫!酒热雪扬风抖擞,为我荡残湔尽万古人心之腐朽。注:①《恒山志》贺澍恩《飞石文》:“虞帝北巡,至曲阳,阻雪,望祀恒岳。”②摩崖上有“恒宗”二大字。赠陈彪用蛰庵《汪子贤宅菊花》韵2009年谈艺有间游无厚,此乐平生太稀有。弹指咳唾飞珠玉,晶光馀焰射南斗。意酣停盏对韩山,山鬼乘狸正拍手。为我溯源追玉溪,目空夹岸闲桃柳。说到忠厚复缠绵,一时元气生户牖。此旨灵均传浣花,樊南鼎足堪殿后。既得麻姑痒处搔,尽出箧底诗百首。我诗何敢望三君,亦尝矜持珍敝帚。颇信能葆性情真,退藏岂必计覆瓿。十年顾曲待周郎,坐老寒花几重九。子试为我删订之,潮音或作狮子吼。君开火眼祭宝刀,手起分毫竟不苟。销我连篇孱屑词,抖落浮埃刮陈垢。呜呼不痛亦不快,谢君重击秦人缶。只今下笔定庄严,俗言浊眼予惭久。待挽天河来濯缨,沧浪一曲为君寿。鹧鸪天 2004年绿快红怡独我闲,倚栏沉醉枕云山。楼头风雨愁千缕,杯底龙蛇惑一团。 蛙鼓尽,短檠寒。镜花虽艳不堪攀。当年绮梦飘零后,可在晶晶草露间?浣溪沙 2005年坐到灯寒旧梦荒,朝云暮雨自难忘。凌波无复过横塘。 红豆种成今日悔,愁丝织比去年长。落花都负少年狂。蝶恋花 (二首)2006年日日江头携酒去,隔雾看花,莫到花深处。柳处斜桥天欲暮,销魂一阵杏花雨。 难剪情丝千万缕,草绿莺红,总是愁无据。梦裏朝云期已误,春风不到天涯路。一晌春光容易尽,梦断花残,剩有愁成阵。病酒夜阑心更困,旧欢无赖缠冰枕。 雁去鸿来人怯问,欲寄还休,搁老风中信。漫道相思灰一寸,堆成万丈逼天近。临江仙 2007年喜鹊填河难一会,天孙昨夜飞星。西樵终古树青青。卿思还旧梦,我欲卜今生。 应是此情销不得,劫馀未减冰清。当时为我贮红冰。春波依旧绿,鸿影似曾经。虞美人 2008年虹桥月榭依前是,弱柳愁难繋。十年萍絮客重来,却伴清波摇梦到荒台。 风盟云誓他生赎,芳草无情绿。晓莺声裏忏前狂,消受海棠花落恨茫茫。鹧鸪天 2009年依旧红楼月上迟,重来无地瘗相思。悔教鸿影迷离见,瘦尽花魂寂寞垂。 春已老,柳还痴。绿窗又锁一年悲。可怜梦到人儿笑,正是人间泪热时。朝中措 2009年客途旧恨自悠悠,容易涩青眸。零落一身花雨,雪藏几度温柔。 呵冰拭影,裁云补梦,不似琼楼。燕至但知巢在,人间暗换春愁。贺新郎 读张松兄《春日过凤溪见白梅花落》次韵感赋 2007年为子伤花冢。问当年、凤溪一剪,可还成梦?消受人间春无数,却剩凉飙独拥。情忏尽、花应能懂。守到青阳来化雪,嘱流泉定把残香送。还旧愿,洗新痛。 多情我亦追君踵。负狂名、三生杜牧,早知天弄。不得美人心同死,只合飞梅与共。赢片刻、卿怜我宠。倚笛临风歌一曲,彻云衢白月凝霜重。缘尽矣,待重种。湘月 偶作用定庵泛舟西湖韵2007年维摩弹指,坠天花无数,云端佳丽。十载飘然绳检外,只在酒边书际。梦马真驰,伊人不老,始快平生意。秋风一棹,倩谁同定归计。 送尽岭外朝云,天涯芳草,无复春愁起。侠骨江湖何处觅?纵有琴心难寄,北阮清狂,南阳疏懒,领略些儿味。谪仙呼我,奏刀来断韩水。探春 有赠用蒋鹿潭己酉秋暮韵2008年霞晕红羞,秋波绿瘦,罢琴人弄瑶柱。袖薄思云,窗虚迓月,坐久盈鬟凉雾。难共春风说,但浅笑,暗香微度。看到芷醉兰愁,广寒输与眉妩。 听尽冰弦误否?怕环佩重来,啼鴂春暮。烛剪心花,身披凤翼,今夜星辰无数。一点灵犀遇,直待把回肠深诉。后夜传诗,梦中或有鸿去。水龙吟 祭黄公度2008年陆沉孰挽神州?拜鹃人往成孤旅。昏昏黯夜,唯公能窃,帝旁一炬。填海心期,屠龙身手,当时谁侣?奈一阳初动,九阍又阖,枉呵壁,天难悟。 百载今成何世?叹横流,厕身无处。西风冶荡,红霓漭泱,式微中土。欲起公魂,灵旗尽扫,庙堂狐鼠。看鲸呿鳌掷,嘘噫成气,润苍生雨。齐天乐 蒙社初立有赋2009年百花摧尽仍风雨,残红又遭磨洗。折木惊鸾,荒波咽月,九十韶光馀几。儒冠溺矣。负书剑年年,电奔云驶。如此江山,奈何嘉树尽成枳。 苍苍若然未死。劝星眸抖擞,来降多士。日岂难亡,天犹可补,待舞飞龙千骑。勾芒揽辔,看万叶飞青,远峰削翠。铁幕穿雷,海空浮晓霁。----------------------------------------------------------
沈利斌,号月影轩主,1982年5月生于浙江湖州南浔。本科学历,现居杭州,供职于浙江经济职业技术学院,从事诗教工作,为中华诗教促进中心《中华诗教》报执行主编。2000年学习诗词创作,受启蒙于杭州孔汝煌老师。好诚斋体,偏爱七绝。有《月影轩诗词》。登浮盖山①扶雨向天行,凭栏三省望。群峰势欲飞,我在浮云上。注:①浮盖山位于浙闽赣三省交界处的廿八都镇。初夏几阵疏疏雨,新诗生翠斑。南窗闲一卧,小梦绿如山。闲居岁月寂中闲,裁诗聊醉卧。群山入梦来,不待芒鞋破。中秋抒怀栏杆露冷酒肠柔,万里清光影欲流。寂寞今宵明月下,相思独占一天秋。咏李香君秦淮水色梦沉沉,舞榭歌楼空好音。商女纵知亡国恨,君臣几个是丹心?西湖绝句烟沉天影秋无力,雨跃湖光静有声。行到西陵松柏下,依然水是眼波横。西湖秋柳半亩枯荷听夜雨,一湖残柳繋秋风。寒灯明灭琴声裏,人在天涯逆旅中。春日舟行闲林湿地琉璃瓦翠数株桑,一瓣东风立海棠。河埠谁家舀春水,壶中犹带橹声长。梦中得句复失为之怅然梦中得句意尖新,睡起居然记不真。莫怨好诗来复去,知他也欲避庸人。车上遐思虽幸公交一座同,可怜无计姓名通。卿将何去何时下,我住钱塘东复东。钱塘江上见新月有怀新月来何处,纤纤形影单。天光淡如梦,水色碧生寒。千载谁相惜,今宵我独看。与君同伫望,遥隔几重峦?晨题槐安楞业与谁同?一梦经年四壁空。山在将醒将醉裏,人当可有可无中。天含风月动群目,楼吐笙歌惊断鸿。欲辨尘缘终袖手,白云冉冉数窗红。矿难昨夜矿难声未绝,今日又闻矿难声。已知黑矿千重险,无奈矿工轻死生。劳作何似移山重,报酬一如飞羽轻。待得九泉捐蚁命,方有世人问姓名。君不见谁家歌舞华堂裏,举酒缔成官商盟。君不见谁人未待死者寒尸骨,又下矿井最险层。伤情曲彼不谐兮斯不和,情与情兮有干戈。且将心力消殆尽,赢得春光一消磨。歌亦苦,苦亦歌,人到心死奈若何?奈若何,奈若何,水渺渺兮山峨峨。此番何必惜涕泪,伤心情事古来多。古来多,今亦多,人世焉能无风波。君不闻,阳关一曲灞陵别;君不见,人间亦自有银河。银河阔,岁蹉跎,直将人生梦飞梭。谁取我心明月下,嚎啕一哭醒南柯。浣溪沙真趣闲从物外寻,年来渐近古人心。一帘灯火小窗深。 飞入芦花秋瑟瑟,看残江月雾沉沉。清风自在夜横琴。唐多令窗启影千重,山吞霞落红。者些年、何样心衷?秋月春花还似旧,人与梦、不相同。 何必气如虹,一壶诗酒浓。且随人、笑我凡庸。莫让情怀生寂寞,天和地、在眸中。定风波已惯愁来带醉眠,梦回又问是何年。六见秋芳零落矣,云起,悠然负手对长天。 怕是多情犹未了,堪恼,征鸿啼到绮窗前。纵有相思携影过,吹破,望中残柳袅晴烟。千秋节 贺同事新婚月停高柳,谁约黄昏后。池塘畔、芝兰秀。波光生丽影,风逐轻云逗。莲并蒂,水中更结同心藕。 已是倾心久,一日红妆就。天与地、长相守。闺中张敞在,惜汝纤纤手。珠帘卷,好风吹动盈盈袖。---------------------------------------------------------------
金卫挺,网名乐堂,1982年12月生,浙江临海人。现供职于浙南云和中学。学诗从网络始,无师承,而网上诸贤惠我实多。诗爱杜韩,词好辛姜。无题情深还比酒杯深,吟到星沉月亦沉。二十年来都一瞬,最堪疼痛是初心。步虎公韵兼呈臞公虎公偃蹇海上居,臞公懒翻货殖书。此夜乐堂独闲坐,凉生秋雨意何如。嘉兴南湖湖心岛烟雨楼前榆叶飘,树头落日映迢迢。风流销尽南湖水,小立苍烟万福桥。步军持师韵月照苍藤人倚窗,洞箫一缕压寒江。孑遗心事旧词裏,愁似太行肩自扛。五一谒瑞安孙诒让先生故居(六首)玉海楼台静一隅,光阴百代认荣枯。字书寥落斯文贱,劫火光中拜大儒。夫子门墙高数仞,渺予小子莫能瞻。楼中遗册饱鱼蠹,残落何堪辨印钤。古籀龙蛇蟠鼎彝,老师手订释歧疑。微阳返照影斑驳,百晋斋中摩字碑。末世劫尘谁说墨,海隅一老力能行。钩沉稽古填讹漏,琐琐腐儒双目瞠。禹域疮痍事可哀,先生扼腕起蒿莱。斯文一脉东南盛,能使布衣重九垓。先生才大吞楚江,三百年来绝等双。遗像巍然肃千古,摄衣重拜两眉庞。杂诗三首用张曲江感遇诗韵疏星缀苍冥,照我青衫洁。中怀正郁郁,天梧立高节。娟娟谁家子,浩歌良可悦。故园花木深,旖旎待谁折。小园蝉声寂,一池荷气清。翩然红袖摇,相对慰别情。美人日以远,梦寐磨爽精。夏云慕高洁,持此寄吾诚。雨馀暑气清,日落大江流。白云浮远嶂,青山招为俦。野人临水岸,开襟何所求。但得一清凉,忘此百岁忧。高鸟长天渺,短蟹泥涂修。蒹葭摇暮色,江水驰悠悠。无题午后空庭坐,啖蔗读唐诗。藤椅悠且闲,冬阳若母慈。寒雀抢疏林,残果悬秃枝。口中滋味长,眼前风物宜。浮生能到此,何必叹羁縻。因念二三子,江湖各肥饥。此日复此刻,晴雨不同时。聊复将数语,短信一讯之。霪雨时停寄江半清张缨二兄数日风雨晦,密云塞苍穹。偶然开帘眺,群山青蒙蒙。霪霖有时停,佳想豁心胸。散襟思君子,丘壑念扶筇。白水界碧破,爽气盘虚空。遥瞻翠微动,崇阿下凉风。二子狷介士,逍遥躅高踪。举世浮嚣尘,岂必行中庸。为嗟道路远,徒叹不能从。坐想山中树,此际皆玲珑。咏古(三首)夷门有侯生,七十犹抱关。结交屠沽辈,厕身尘埃间。一旦信陵至,执辔恭其颜。虚左意愈下,访贤备时艰。感激倾奇策,刎颈报之还。当其未遇时,沈沦七十年。遇即蹈死地,此亦何足悭。人生贵一割,不在两鬓颁。魏王不救赵,愁煞信陵君。屠肆求贤才,侯嬴荐其人。朱亥真侠者,意气绝无伦。不为坐上客,矫矫自不群。袖中大铁椎,一椎四十斤。此技无所用,壮怀徒纷纭。慷慨酬知己,随至邺上军。晋鄙称嚄唶,杀之成功勋。叹其如不用,亦只屠狗闻。侯嬴与朱亥,夷门与屠肆。所处亦已卑,意气相磨砥。诚赖信陵君,真堪托知己。礼遇殊云厚,富贵亦不企。抱关与屠狗,所业仍在彼。献计解时纷,慷慨何惜死。世乱英雄出,时平名没世。吾观此辈意,恐亦非在此。逍遥赴死节,岂为一名耳。韩公《山石》诗东坡曾次其韵今我困顿遂起归思且拟作故家南山之游因效坡公亦用是韵山径迢遥人影微,逐逐山鸟扑楞飞。石骨支离土花碧,岩壑潇洒木叶肥。南山五月满空翠,古俊先贤眼中稀。唯见山僧三四辈,眉目清奇忘渴饥。直上绝顶高飘渺,回望树色隐寺扉。东海红日如鸡子,澄江一碧敛晨霏。山岚江风入吾抱,群峰嵯峨相攻围。忆昔仙人驾白鹤,数声清唳云拂衣。徒遗双帻迹已陈,衣冠寒暑劳人鞿。耳畔山鸟不住鸣,争问行子归不归。臞公招游江心屿同赴者虎公子戌君子之交如水淡,时相招邀情烂漫。岁暮风烟结青峦,野客往来如鹤鹳。主人见道无戚颜,驱遣文辞能雅健。大隐从来在市廛,妻贤子慧亦堪羡。同来佳士神出尘,虎公磊落子戌隽。孤屿青青流水浑,散坐矶石观洄漩。一波折来一波起,屈曲仿佛纹鼎篆,清谈不与时人知,水浊岂可轻濯盥。逐名逐利吾不敏,广厦车马集高岸。二三子者性所同,衣食拘牵身仍绊。鱼龙性命绝可怜,一置江湖便如判。故人情意莫相辞,且斟美酒尽欢宴。相逢有时不可久,令人咨嗟长恨叹。听郁庵师女公子弹琴长亭古道愁思繁,手拂素弦泻潺湲。暮色悄临雕窗暗,落地幽微光蜿蜒。清音澹荡哀莫名,人生聚散何可言。檐下青松探身立,诸公惘惘静不喧。此时坐觉惆怅起,曲调急转错手弹。弦底盘旋波浪涌,一波未灭一波攒。虚空仿佛生奇境,蛟龙腾霄虎豹轩。神魂飞越魄亦耸,壮思盈胸立懦顽。斯文未丧在我辈,风雅沉沦道惟艰。丈夫处世须高蹈,多情岂必颜色孱。曲终一拨裂金石,凭虚欲扪徒长叹。试问当筵弹者谁,抱琴玉立小婵娟。观鱼篇我非鱼,安知鱼之乐。我亦如鱼无峥嵘之头角。鱼自悠然水浒间,天地至大何处容我伸腰脚。今我不乐来湖畔,漫学庄生观汝之鲜活。一水澄澄鱼出没,我自照影影斑驳。恍惚影幻锦鳞浮,转身空把腐叶啄。摇头掉尾无滞碍,缘性随波自升落。渐向湖光澹荡处,影逐波逝看弗着。心窄我道天地窄,身小汝觉池湖阔。亦有东溟喷沫之大鱼,长须摆动水云拨。亦有琴高所乘之赤鲤,倏忽变化蛟龙若。攀云驾雾腾空去,灿灿巨口吐莲萼。更有无数自在之凡鳞,何羡渭水太公索。我坐观鱼鱼观我,鱼我相赏弗相夺。鱼兮鱼兮汝启我,万物自得无厚薄。天地如湖我似鱼,出入安辨水清浊。桂殿秋自别后,梦阑珊。潇潇夜雨几人寒。明朝花落凭栏去,一发青青是越山。点绛唇 题秋山倚声图行过溪桥,吟到溪云滞。诚何世,此身如蜕,做个云林子。涂笔青山,安排满纸荒寒味。添些流水,脱却尘间屣。永遇乐 登八咏楼,用稼轩韵千古须臾,风流一霎,而今堪叹。独自凭栏,凄凉无语,白日沧江晚。古来旧事,几番鸥鹭,付与沈郎吟断。想当年,楼台多少,烟雨溟溟都散。 江山信美,浩歌吹裂,万里秋风入眼。世界微尘,须弥芥子,沉醉如山简。书生意气,平生湖海,笑我不堪疏懒。人归后,残云未扫,柳昏草暗。贺新郎 登衢州一中无名山亭山自无名也。有闲亭、迎风而立,亦无名者。小坐其间秋冉冉,浩荡衢江南泻。更白鹭、翩然飞下。柳市桔洲烟渺渺,向黄昏、斜日萧然挂。情怯怯,几春夏。 秋光射眼歌弹罢。倚栏杆,形骸脱略,旷怀如马。晋代衣冠今已矣,块石殷殷似赭。算付与、江头清话。莫叹此亭无名姓,对青山、也自常潇洒。空击缶,作风雅。壶中天 留社泰州雅集,访水云楼旧址,已成官家屯粮处矣。午后泛舟溱潼湖小舟轻楫,荡水云深处,芦花未白。万物萧萧都不语,静听橹声清碧。簖蟹初肥,紫菱新熟,相对二三客。江湖秋气,泠泠吹我胸臆。 谁识楚魄骚魂,重来劫后,缥缈成残迹。野渡荒湾朝与暮,惟见萧然颓壁。积粟仓寒,蚀墙苔老,红袖不堪拭。苍苍云水,一舟遥去蓑笠。探芳讯翠烟敛。正午日初曛,春云乍卷。看前村桃萼,疏墙碧苔点。蓬门空倚知谁扣,怕识卿卿面。漫思量,憔悴崔郎,黯然荀倩。 身世真如幻。向远岫含晴,绿波摇怨。携手何时,桃红暗应换。依依短梦青青柳,有泪休轻泫。最无聊,人在溪桥那畔。暗香 去岁国庆,留社泰州雅集,与诸子共访水云楼旧址。残壁秋烟,寒云四起,不胜寥落。于今忆之,犹怅怅然不能自已。依越堂韵。饥虫孤啧,正一番冷雨,一番凄恻。残石苔封,虚壁苍苍对如客。漫拂秋烟宿草,怅望久,水天凝碧。溟漠处、浪簇波摇,寒冱溯舟楫。 溱泽。岸云湿。幻远去幽人,荷衣兰质。暗风吹叶,翠袖红巾俱何极。杳杳前尘蕉鹿,待移棹、月生如笠。去去也、空掉首,片云深隔。玉漏迟 岁暮偶题冻寒低牖户。瓶花凋落,素笺无语。客子光阴,此际碧樟经雨。暗里千山岑寂,俱封入、瘴烟蛮雾。深梦处,依依故国,一时偏顾。 流光不识人愁,渐吹老红藕,又残青黍。来立霜溪,休觑白头鸥鹭。倦极莫题秀句,怕怆神、闲推尊俎。看断浦,败苇漫摇清苦。-------------------------------------------------------------
陈思盖,网名江东散人,1983年1月生,浙江温州人。现居西安。词宗白石、玉田,尚清空而反质实。
浣溪沙 夜间小坐,突生异想,为赋消尽年华老去身。李斯溷鼠向谁陈。苍茫世相易销魂。 病枕空寻蝴蝶梦,歌楼慵唱汉宫春。有人居处即红尘。浣溪沙落尽梨花灯又摇。相思未卜隔天遥。别情人在谢娘桥。 月淡西楼催病酒,风吹薄袂卷生绡。真珠帘外五更潮。浣溪沙隔雨微风天正凉。屏楼私语落江塘。背人花谢十分香。 云影已遮墙外道,雁书不识旧雕梁。城低山远褪斜阳。菩萨蛮江南晴晚桃红浅。流光雨绽青花伞。闲坐不梳头。有人无限愁。 浮云千万迭。竹外风吹裂。草长燕初还。寻春春可怜。秋波媚春到梧桐小楼寒。闲坐对栏杆。一行春燕,一场春雨,芳草如毡。 青枫帘外流光逝,高柳过风残。寻春陌上,迟来青伞,樱紫斑斑。柳梢青 白露芦草萋萋。一秋在望,可是清溪。关外笳风,江南霜月,都入烟低。 佳人一夜悲凄。阁楼上、剩有乌栖。渐宿香车,将喧城坻,总付云西。女冠子 (二首)八月十四今夕,刚好我生之日,中秋时。携酒临圆月,裁笺画竹枝。 相思谁作伴,寂寂了无依。寄语月中兔,许人知。廿八那夕,正是秋文生日,断肠时。打起沾花叶,飞过蒲柳枝。 一时成蝶蝶,再见更依依。一半烟和雨,没人知。虞美人纱窗人静罗衣冷。减却三分病。天公难得太多情。生怕明朝风至,与谁听。 年来好梦都堪说。不共愁千迭。一重酒力影模糊。见到小楼帐底,一灯无。水调歌头吾有琴秋籁,八面接荒冥。抚时江阔云迥,千古冷光青。天地一翻鸥鹭,梦裏三生枯骨,相视竟悲鸣。忽在梦之外,一月一寒星。 西山铁,南山木,北山灵。沧桑有迹,不意习尽老庄经。拍手积成山鬼,往者有如风小,漫道不留情。万里乾坤大,大象自无形。渡江云 书《海绡词》后尊前馀短梦,漫吟花信,去国更劳商。酒醒无有月,过眼车尘,桑海费思量。情怀销尽,却东风、避我疏香。空自怜,行云乌雀,寂寞对愁乡。 堪伤。十年游历,几处江川,剩青衫何况。终不似、透帘笳泪,一片荒凉。沉沉图画天涯老,怕辜他、容易斜阳。今后约、黄昏碎雨成行。无闷芦叶西风,吹过柁门,香到家山眼底。正月上遥峰,火星垂地。凉逼荒城野涧,尚寥落、疏烟孤灯裏。数枝蒲柳,伤秋瘦影,暮蛩声起。 憔悴。这次第。纵解得飘零,惯成眉意。且背手单衫,小窗犹倚。还记红衣翠袖,最无赖、相思随流水。属雁子,峭冷空江,莫向大旗潮尾。渡江云 元旦前一日江山成独倚,楼台云浅,谁与伴愁兼。黄叶西城外,摇落天涯,寒气满江南。翠微尊酒,背冷风、几换尘凡。空付得、琵琶未已,犹剩旧青衫。 恹恹。按歌哀赋,说剑低鬟,算少年肝胆。怕更对、伤高馀泪,客梦难酣。今年芳讯还来未,应知我、好傍重帘。斜日晚、遥山风雨虚黏。金菊对芙蓉 咖啡屋暮气高楼,拥车狭路,霓虹明灭无声。看门前风过,夜市莹莹。时光转动咖啡屋,二十年、犹是分明。行人来去,回眸天地,一队街灯。 隔座笑语杯倾。是谁家情侣,暂许流萤。忆惺惺前日,心绪还凭。为君说到当时事,也为君、说尽痴情。玫瑰在手,檀郎别后,粉泪如冰。高阳台 瓯南小镇龙港,吾居此二十六年,近来面貌几不可辨暑气初收,公车驻梦,站台一片斜阳。朱门微掩,熏风十里洋场。三年又换人间世,料人间、几度繁霜。费凭高、倦眼沧波,旧迹凄凉。 玻璃楼下新坊陌,是东邻摩女,换尽眉妆。伫立街潮,当时倩影迷茫。六朝门巷今何在,有霓虹、定格兴亡。怎消他、万迭愁心,分付愁乡。高阳台侧帽欹风,支窗话梦,醒来不是三更。人在栏干,流波才下潮生。斜街烟雨深如海,尽销魂、隔断重城。更蹉跎、冷到疏钟,剔遍残灯。 画楼日日凭望极,便寒蛩啼处,麝帕猩猩。一霎沧桑,伤心不忍重登。相思都道春来晚,怕春来、过尽乌声。且开帘、黄叶人家,满院零丁。水龙吟 咏琼花江南一片飞花,寻香还上琼花观。劫来烽火,景炎旧事,天涯星散。生小幽闲,容于茉莉,为谁陨乱。道有情此物,无情何故,浑不解,刀兵怨。 回首当年歌馆。都分付、凄凉梦断。舞衫七二,看花乐死,隋都宫苑。犹伴芳魂,从头说与,景风暗换。念荒磷雨过,殉英无地,倚斜栏看。氐州第一 己丑岁末,聚与瓯,赋赠潘宣平丈云乱旍旗,东门迭绪,楼台一例风小。侧帽惊尘,祓灯破夜,吟鬓难成凄调。如水华年,尚不解、旧时颦笑。断驿闻鹃,风波渡客,劫馀多少。 福慧人生成缥缈。算添了、十年芳草。半壁琴心,书中逆旅,尽酒萦怀抱。甚怅惘、伤潦倒。回头处、牛衣共老。瓦下神州,渐分明、时光独到。小楼连苑 是夜小雨微寒,人言明日将有雪至。时值新旧相交之际,偶有一二裂竹入耳,却与雪景不甚相符也潇潇细雨从谁去,昼夜沉沉东束。古木穿云,半城灯悄,长天裂竹。门直街斜,檐头齐下,夕阳曾宿。尽年浅年深,堂钟初过,又翻被、风相逐。 北地几回未遇,向生涯、龙蛇为续。旧游记得,春心是否,难听河曲。十载遮尘,而今何在,鬼人频哭。任芳尊梦裏,江声一片,问凄凉玉。双鸾 天寒倚窗不寐,感事怀人。明季才女吴朏有《双鸾》词,填者甚众听雨心思,篷打寒云迭。列车归去时,可是逢君时节?题香粉壁楼头,吹笛黄昏明月。栏杆沈、酒杯浇渴。想分离年岁,梅枝空折。剩有散花词稿,翦烛低声说。 人亦萧疏,铅泪还啼血。拥衣西风来,渐起几多残叶。十年寥落天涯,一夜吟思声咽。近三更、孤灯暗结。怕晓寒侵我,青衫自裂。卷起绣帘闲坐,错放西窗雪。彭治宇彭治宇(诗二十五首词五首)-----------------------------------------------------------
彭治宇,网名桓大司马、太息燕然,1983年12月生,湖南长沙人。毕业于湘潭大学。现在深圳从事网络游戏行业。自幼酷爱文史,2001年开始创作诗词,诗尊老杜,词尚迦陵。自谓“风骨乏采,鸷集翰林”,以为学诗不及二十年者不可妄言创新。春老春意到天涯,杨花飞未已。却忆幽窗梅,东风吹不起。貂蝉魏阙禾新发,郿城春又深。太师诚不悟,泉下必沾襟。苏杭绝句(选五首)江枫历历水茫茫,善客高香笼一方。后夜烟江人去尽,一声敲响众无常。(寒山寺)钱吴赵宋久飘萧,湖上笙歌响未凋。风雅九州岛惊复见,夜深灯火似前朝。(西湖)烟花涕泪两相摧,油壁无踪柳色微。唯有同心林下结,西陵犹待阮郎归。(西泠)三春染罢柳梢青,特特寻莺不见莺。信步忽闻芳径裏,吴侬昵昵胜莺声。(柳浪闻莺)夕江一片水悠悠,想见潮来八月秋。谁谓阿童金鼓绝?人间处处起潜流。(钱塘江)春女怨斜窗独倚画屏幽,寥落晨星数不休。却恼无情双燕子,晓来频语柳梢头。李泌一片垂髫动宰臣,风流何亚古仙真。红羊未至销兵世,黄鹤真逢弄管人。诚不幸为天下相,竟何从蜕彀中身。唐宫转眼生禾黍,安及衡庐万代春。虫鸟圣代人踪遍海隅,湿生羽化食无馀。蜉蝣若许巢天地,翡翠何须窜浩虚。壮不如仓窥禄米,老将遁迹蠹闲书。深林非复鹪鹩国,几日槐安试卜居。廿五自嘲效江西体秋风昼夜老江波,对此长违击楫歌。卧雪益求居立壁,谈兵空有剑横磨。寻常少日惊无几,二十五弦哀已多。重听湘灵情愈怯,昔年肝肺易嵯峨。访小石源喜见江右诸兄暨感汝启兄厚意有和胜日寻春六柳居,南山青绿接匡庐。行依鸡犬桃源路,憩对龙蛇李子书。雅奏最宜仪有凤,客来真忘食无鱼。武陵人志前途毕,落帽他年更醉呼。廿六生日与深南兄痛饮炎天风起检秋衣,骤觉淹留数月期。百粤今犹多瘴疠,三湘昔未重迁移。天涯音问惟君近,客裏襟怀任酒知。贱降适能当一醉,晚凉归路各参差。次韵洗砚斋、苏莱曼《王臣八章》驰车大纛济西临,列国貔貅令下禁。徇遍齐田七十邑,优于马骨几千金。有生自握纯臣节,累劫谁持故主心。不待孤坟萦宿草,燕郊秦赵苦交侵。(乐毅)中原无地不扬旗,海晏河清讵有期。天子威灵凭复振,令君功业似能为。魏基已举群才立,汉祚从平伙涉移。只手徒劳回日月,长淮悲咽等鸱夷。(荀彧)东都郊庙日将曛,江左英风最出群。吴将雄韬重运火,汉皇骁骑枉屯云。两州似共龙盘国,一世原尊鸟喙君。家德幸传羊陆话,厥孙华彩续氤氲。(陆逊)东来高舰郁昙昙,晋室烟尘恨早戡。碎几壶头徒奋厉,视一江左独雄谈。豺声宣令军尤壮,蜂目观兵气最酣。老骥略能纾病体,骁腾差可向河南。(王敦)侠骨深藏暂取容,兵形奇正变重重。来阴山麓真擒虎,极瀚海陲终伏龙。一己远弘唐国命,几人轻视越公封。昭陵事业逾千古,自别军神可再逢?(李靖)恶来一意却胡尘,堪恨难逢孝庙身。泸水礁明元得炽,崖天雨暗宋终沦。信为南国无多士,屈做北朝三等人。襄汉风涛声似泣,金瓯破灭自王臣。(刘整)王师十万发南州,百战名王两战收。豪杰践盟如有信,河山归命岂无由。生犹尽瘁蛮中国,死宁抛荒徼外丘。廊庙但闻祠郑氏,怒江无语拍天流。(李定国)凄飙欲至墨云低,赖有风师健把犁。怜子精神全胜马,有君肝胆或如鸡。元戎业致胡天竭,魁首功从粤海迷。荒冢至今栖岳麓,游人偶至听莺啼。(黄兴)记沧海归舟兄左羽茶行饮茶二十韵鹭岛一为别,飘萧欲及年。柳条昔历历,莲叶复田田。笋鞋交吾子,鹤形惊逸仙。禅房南瓦市,茗具上宾筵。绿嫩闲时择,青春白水煎。沧波心但起,明镜望仍悬。斗室天绵邈,方壶岁蔓延。观音沉熟铁,铛釜注飞泉。香较名花艳,娇欺幼妇妍。齿牙输寸寸,甘苦尽绵绵。乐广频挥麈,陶潜忘按弦。不惟茶醉客,亦且主亲贤。赤子泯君我,苍生外介狷。情投堪佐饮,月过又西偏。此夜欢难有,多时躁不眠。每常思访戴,相与步承天。大雅残如烛,清秋逝似川。我怀长郁郁,君意素拳拳。永忆辛刘契,备言萍水缘。从今汲露井,只爱八闽鲜。咏突厥赠苏莱曼昔有柔然奴,嚼铁金山隈。炉熏朔风热,骨砺坚冰摧。风虎云龙出,拾国如秋围。鸣镝闻西海,狼烟来室韦。我隋诚赫赫,嗣帝仅能回。我唐何熠熠,西渭几倾危。太昊命文武,扫穴阴山陲。又荡葱山道,碎叶尤崔嵬。将军字定方,饮雪犁庭帷。控弦三十万,不得天骄归。流离六百年,盘旋栖小亚。浩歌唱名王,十世继雄霸。瘸狼何扬扬,未敢踞宫厦。拂菻何泱泱,圣寺漆新画。爰及苏莱曼,才侔定方者。指顾气崚嶒,往往排奔马。开言如轰雷,声振武安瓦。纵横实无穷,真欲倾杯斝。迩来诺曼徒,各自推风雅。盍发倾国兵,复捣维也那?张将军逍遥津歌吴儿收吴如掌股,欲取淮淝作边土。将军守国南藩篱,冷眼孙郎手搏虎。吴人戈甲耀日来,旌旗弥望如云霾。呵气成云挥汗雨,连天兵气压城台。将军擐甲从天下,电扫阵云刈禾稼。碧眼遑顾小师桥,当时空有甘兴霸。吴众崩颓不足追,将军厉色凛有威。不见逍遥津上像,周遭千古无儿啼。冯廷己歌大学时尝有名家之博士生授清词,溯源唐宋,言及冯延巳,竟呼之以“冯廷己”,板书亦然,余惊诧殊甚。偶忆及此,作歌以讽咏之。浮文浪涌九十年,老子姑为衰世讴:静安先生祭未遍,祭之切者遭其忧。风度文章皆四旧,要当清扫出神州。进学不须明亥豕,但通夷语何消愁。国子祭酒灶下养,五经博士烂羊头。某君出系名门下,睥睨四座诚大牛。君曰清词继唐宋,儿曹听我剖源流。手书大赞冯廷己,残唐后蜀称头筹。冯廷己,冯廷己,正中泉下闻应起。我言冯某真虚惊,早岁人犹忘夫子。汝名不过风人中,骚坛况已生荆杞。大雅沉沦何处寻?眢井或能函心史。是君虽妄亦狐狸,埋轮当馘豺狼耳。知君龌龊劫不如,此事原非君是委。江南英物刘与林,今生莫遇冯廷己!减字木兰花 岁末感怀东山故友,剩了汉书来对酒。坐啸年光,堕露青枫看夹江。 黔娄渐老,爱道天凉风景好。仍旧依刘,万里空茫怕上楼。玉楼春 杜甫江阁雅集分韵拈得“色”字姮娥写就江天色,佳景良朋求未得。等闲画舫起笙歌,无尽湘流摇碎璧。 清时漫道开元匹,妙舞霓裳容易息。杜陵生值月盈时,何事行吟来草泽。踏莎行 七夕香雾朦胧,柔云缱绻,轻盈鹊过幽深院。东门罗绮想无多,阑干看了华灯晚。 雁落苹洲,秋凋兰畹,洄流况似愁丝绾。断魂从古是潇湘,斜阳更驻潇湘馆。念奴娇 周公忌日致悼,依坡公韵,和江东散人大江歌罢,掉头东、四顾森然崖壁。宫禁从来风兆雨,困却当年英物。日下红潮,山中饿殍,彻骨神州雪。洪炉销冶,世间何限人杰。 应念蹈海情怀,登车意气,少日曾风发。忍见黄流侵九地,素志几番明灭。案牍辛劳,庙谟忧虑,终点吴盐发。海天清绝,此心初似明月。念奴娇 疏狂一蟹兄生日有寄墨云结阵,夹轰天桴鼓,唤人血沸。况住长安龙虎地,俯仰尤多战垒。万里横行,千军辟易,在昔男儿志。惜逢盛世,拏云心事谁寄? 惟有壮岁登楼,华年学圃,信手栽桃李。人祝良宵谋一醉,我恨骤增年齿。作客廉颇,居家李广,自古原如此。霜皮苍戟,凭他风雨湔洗。------------------------------------------------
刘洪玮,网名风蓬子,1984年8月生,山东省武城县人。大学本科,文学学士,从事教师职业。论诗以识为主,主张才学兼备。近来研习古文辞。有《敢学斋诗词稿》。庚寅杂诗(五首选三)鬓边芳草绿,裙下锦波柔。百拜封心史,人间解万愁。高丘怨无女,清芷在江湘。结佩空延伫,六龙安可翔?杨花白胜雪,落寞似冬心。堕水何时聚,浮萍每辍吟。初十随梦蝶兄游锡惠公园堂外梅花欲掩门,石阶踏处遍苔痕。池鱼未减濠梁兴,香火缘寻古木根。初十夜抵沪次日晨于苏州河畔见梅花后与蕉雨君至外滩观黄浦江阅尽繁华问逝川,盟鸥心事倩谁传。平生早聚烟霞侣,驿路来寻萼绿仙。赠飞廉徐福乘桴去,真成物外游。秦皇驾车返,只向梦中求。避世应无日,图仙信有由。何时语松子,为我话瀛洲。自赠寺中张处士,山下晋遗民。名酒颇随意,闲书不佞人。桃红无百里,柳绿有千春。我愿抛尘网,结庐为比邻。寿尘色依旧四十一鸷鸟无须问,至今犹不羣。梦深频闭口,酒醒定微醺。渐老知何逊,相将有范云。天涯虽自远,万寿祝东君。江东散人致力于清词辑录所成颇为可观余甚嘉之浊醪何足吝,馀命不能赊。目尽山中鸟,魂随海上查。倚声歌魏阙,解意有琵琶。莫为楚弓惜,风流在永嘉。夜雨怀西城秋风萧瑟起,夜雨湿街衢。城市灯如水,行人影乍无。雀栖梁上稳,雁过岭南孤。异日能相聚,千杯酌酒呼。寿江东散人二十七十年薪胆地,一卷海绡词。梦笔缘何已,雕虫欲自持。兰亭流水绝,谢屐白云随。但愿椿为寿,寒华约后期。赴济南道中作天寒归兴杳,路险傍楼台。河上层冰结,桥边流水回。望中馀断柳,行处没苍苔。拔剑茫茫顾,无由斫地哀。初八与东篱兄约赴南通晤尘色师丁宁君成博物苑护城河之游初九东篱兄先返江阴予登狼山后别南通往无锡金戈一挽夕阳流,坐对青山豁远眸。怜我经年销块垒,知君此日泛虚舟。随波早悔心形役,招隐偕来天地留。更向江南寻胜去,未因诗箧免孤愁。蕉雨君外滩饯行歌此以谢春风十里短长亭,酒旆清歌入杳冥。凭报江梅疏欲放,直寻岸柳密还青。飘蓬已惯人来去,鸥鹭空期客醉醒。却看滔滔随逝水,明朝着意抱琴听。初九与杨丁宁女史谒狼山骆宾王墓归后却寄诗人千古在荒邱,草木春塘水乱流。幸有朋簪堪俯仰,愧无鸳鹭久沉浮。烟花江北今年意,香火山前此地游。归向故园残梦裏,明朝绿鬓为谁留。庚寅春偕江东散人入留社奉呈莼客社长一律自君归矣眼长青,一片斜阳入画屏。芳草绵绵犹远寄,美人款款况曾经。江南梅落思新雨,海右云蒸识古亭。为问嘤鸣林畔路,纷来敛翮下苍冥。感怀三首君平欲弃世,世竟不我遗。美人发南浦,流水难再期。坟边草正盛,笼中鸟何悲。已矣成慨想,仗剑来游迟。惟将心力破,觅得一囊诗。闻道班定远,遥望玉门关。丈夫应有志,从军岂虚还。洒血酬祖国,拔剑斩楼兰。笛吹千山月,雪落万里寒。闲居无一用,慷慨弄柔翰。古时精卫鸟,衔石独向东。力竭心不死,体弱撞逆风。夸父直竞走,心比夕阳红。渴死犹未悔,弃杖见奇功。奈何人混世,昏昏成老翁。忆江南 怀旧五章(选二)荷叶好,曾照夕阳中。百啭声圆鸣翠柳,一池露碎浥香风。相共且从容。曾游处,总是梦非真。不语佳人深惋惜,多情公子浅含颦。烟柳似前尘。浣溪沙 华仔生日有寄窗外梧桐日影斜,阶前黄叶冷云遮。寒枝拣尽有啼鸦。 寥落冬心何处诉,浔阳诗酒赚生涯。曾经离恨付琵琶。浪淘沙 初九夜无锡运河宴集,归后奉寄梦蝶兄、梦堂兄、隔水伊人、蓼溪居士烟雨梦江南,岸柳毵毵。渐行渐远客心淹。莫问人归何处住,紫陌青岚。 花影欲重戡,杯底微酣。更深春色上眉尖。待写闲愁谁与寄,一纸封缄。满庭芳 新年将至,蕉雨、江东散人词调凄切,余遂用稼轩和昌父韵以宽二君意月下清江,亭前孤屿,锦帆何日淹留。浮云过眼,人世几经秋。算得年来滋味,还谁与指点神州。应浑似,东坡吟老,寂寞冷沙洲。 此时虚愿在,偏知耿耿,莫说休休。纵曹公横槊,何以销忧。解释春风遗恨,多情是笑我神游。尊前语,襟怀洒落,心事早盟鸥。水龙吟 用蕉雨夜坐浦江韵金笼未有开时,聪明长忆巢林处。重垣迭锁,心终不肯,消磨鱼蠹。坐视中庭,坠花落蒂,匆匆物序。恨眉头深蹙,寒灯明灭,思如堵,今非古。 欲识山阴旧道,入扁舟,烟云吞吐。柳姿梅态,龙形虎势,管城难谱。会待来年,鲲鹏海上,抟风高翥。更狂歌归去,檐间燕雀,向谁愁语。------------------------------------------------------
张俊南,网名建昭、岳光寒,1984年10月生于黑龙江伊春,祖籍山东莱州,现居哈尔滨。文学硕士,专业英语,现为大学教师。业馀爱好诗词创作,半路出家,并无师承。平时亦喜好国史及乐器。月夜舟行2008年4月帆后风相送,舷边波自迎。独怜水中月,随棹一江行。咏李愬雪夜下蔡州2005年12月烽烟卷汉旌,夜度汝南城。百里冲霄去,三更逆雪行。朔风掀铁甲,奔马践飞琼。破晓须红刃,功铭细柳营。塞上曲2006年4月马放辕门外,云生草莽间。胡尘临古渡,落照满西山。蓟北征人望,衡阳秋雁还。音书无所寄,飞羽自萧关。陇道行(题图)2005年8月轻车驶处不看山,塞外阳关吹角寒。大漠长风人迹乱,边城落日马蹄残。请缨博望通西域,矫诏陈汤斩可汗。千里黄沙关陇路,举头东望是长安。大雪2007年1月胡风萧飒晓云凝,蔽日穹庐曙气蒸。秦苑沧桑花裹素,瑶池倾覆水为冰。寒烟瑟瑟连霄汉,白玉纷纷落谷陵。霁色朦胧天渐晚,江山如练月如灯。次韵洗砚斋苏莱曼太息燕然《王臣八章》2008年12月初,洗砚斋作七律,自先秦至晚清咏臣子八人,曰吕不韦、曹参、周瑜、王导、魏征、秦桧、史可法、康有为,凡忠奸功罪贤庸不一而足,自名《王臣八章》。已而苏莱曼效其体,次其韵,又成八章,曰信陵君、诸葛亮、司马懿、桓温、李绩、韩侂胄、郑成功、梁启超。太息燕然得之,复次韵成八章,曰乐毅、荀彧、陆逊、王敦、李靖、刘整、李定国、黄兴。仍邀余步其后,余轻许之,笔力几不逮,凡十日乃成。曰:祖龙睥睨欲君临,鼓振山东瓦不禁。破楚六军多带甲,挥戈百战未销金。终因黩武成高业,谁解求田示小心。为将岂知三世败,他年王项又相侵。(王翦)苍天不振汉旌旗,九伐诸侯两失期。横槊临江空自辱,劳师望蜀竟无为。今思武帝名难洗,元作文王志未移。漳水斜阳衰草岸,当年铜雀荡如夷。(曹操)西川王气渐曛曛,陇上英才旷逸群。强起孤梁支大厦,犹燃烽火炽长云。阵前甲士还思蜀,庙下降臣已弃君。受诏涪城迎敌日,巴山暮蔼正氛氲。(姜维)当年博墅乞羊昙,笑语从容虏自戡。北府健儿争半渡,东山隐士坐闲谈。八公草木秋应老,九域风云战未酣。醉过西州皆是泪,石头城上望河南。(谢安)塞上蕃军整旧容,关山浴血九连重。昊天不降重瞳子,瀚海横生独眼龙。国破谁延唐世祚,身穷只限晋提封。太原王气从来炽,犹欠东风未与逢。(李克用)浮名千载久蒙尘,一任风流闲却身。后世是非三不足,当时进退两如沦。营营殿阁平章事,郁郁江湖倚杖人。祠庙老成能配飨,堪将国运付元臣。(王安石)骄虏凭陵蓟外州,楚歌四起阵云收。不堪胯下随韩信,也待缨端效仲由。辱节可曾思故主,惜衣莫肯葬边丘。河山一样东归水,过往清流变浊流。(洪承畴)八方让土泰山低,欲致承平剑铸犁。列国轻车争逐鹿,神州昧旦不闻鸡。鞠躬捭阖名焉遂,俯首逢迎智若迷。百代兴亡谁至此,徒教风雨化悲啼。(李鸿章)哀当代大学生2008年12月岁艰忧道更忧贫,当代斯文最失真。有甚经纶堪济世,无如混沌且安身。秀才择业为屠贩,学士卖书谋炭薪。满目九流同一路,谁曾不是举场人。从军行2005年11月自佩兜鍪远戍边,每看烽火不见天。枕戈被甲无昼夜,垒帐常随逆虏迁。春狩碛西尘障月,夏屯洮水遏胡羯。秋防青海护萧关,冬驻渔阳啖冰雪。十载从军在国门,捐弃死生不足论。每见边庭传羽檄,出征忍过儿时村。亦知有国乃有家,男儿投笔为荣华。梦裏时闻夜刁斗,楼头空望北庭沙。少年有志凌烟阁,壮岁搴旗垂大漠。将老愿罢河西兵,无复边城伤日落。白雪歌2009年3月春气杳渺失夫馀,黑水两封遏我庐。庐外寒芒惊野马,北风断续夜喧呼。平明琪树翻霜彩,一夕八荒颜色改。覆压东南玉岭头,揄扬西北沧江外。连天朔气作纷纷,行客依稀踏白云。犹见吴盐遮广野,可怜娇柳闭长门。狂风电扫衣衫秀,白羽奔豗逐襟袖。偃月迷离瀚海间,层云汹涌阴山后。一时天地尽苍茫,甫上重楼望未央。宿鸟不闻啭杨柳,飞花无语落参商。春草萧条冻欲杀,春心此际应寒彻。一朝駃雪去犹来,万物洪炉生与灭。君不见琼华片片任西东,醉舞连鶣唱大风。风雪初歇天色暮,回看落日冷云中。燕歌行2010年4月 庚寅年二月游兴城,即明熹宗天启六年宁远大捷之所也。作燕歌行怀古。北风激荡春寒瑟,旌旆招招延过客。塞外龙城势摩肩,四百年内彪书册。昔时边患在辽东,辽水白山出黑龙。鞍鞯一世头颅雪,精骑十万来汹汹。人马长驱西渡水,黑帜绵延三百里。汉将纷纷生入关,舍却孤城悬一死。边庭都护老书生,投笔轻身奋点兵。郭外幡麾连旖旎,瓮中鼙鼓对伶仃。战火燎云侵紫塞,矢石如雨人如稗。血色飞扬辽海边,杀声响彻胡天外。骄虏凭陵去复回,坚城如铁不可摧。累累伏尸阵云裏,一代天骄铩羽归。冲梯断壁人交错,狼烟照雪苍天薄。飞报捷书入长安,百二关河看寥廓。登楼遥忆旧中华,多少胡家入汉家。王师不到黄龙饮,独留白骨任横斜。君不见,古道遗尘马蹄绝,尚有悲风长呜咽。至今城头西向望,唯见残阳不见血。巫山一段云 还乡2007年1月冬去春来日,朝南暮北风。白云千里路重重,行客亦匆匆。 汲汲轻车上,昏昏雪意中。前年山下小村童,不复旧形容。南乡子 2008年4月初见小楼前,相顾如痴久不言。燕罢杯停人亦去,年年,雁字春秋数往还。 再见梦将阑,怕惹闲愁不敢闲。自度今生唯两忘,凭栏,只道当时错信缘。卜算子 与故人通话毕愀然作2008年7月君似水中花,我似风中絮。花自飘零伴水流,絮自随风去。 水可付终身,风定缘无路。行到天涯问所归,只道当时误。生查子 2008年11月今宵月似眉,记得当时语。举目即思人,再见难如许。 望君去后尘,没我来时路。明月本无情,最是生情处。巫山一段云 醉酒2009年12月百盏言无忌,千杯耳不闻。一宵魂魄久离身,自问“我何人”。 四顾真如幻,回眸幻亦真。依稀月影乱星辰,灯下夜昏昏。浣溪沙 次人韵作2009年12月豪饮开怀久不兴,何妨倚醉待平明。别来无恙对孤零。 桃李不言春去意,笙箫偏诉晚来情。几人真醉几人听。水调歌头 某夜风雪大作2006年1月往日翩翩舞,潇洒落千家。今宵海上风起,飞散乱如麻。始出九霄云上,终覆千州海内,风卷势微斜。大漠不曾往,却信雪如沙。 此时节,非春夏,亦飞花。西风鼓乐,犹似闻奏夜胡笳。举目曾经往夕,回首犹然今夜,落玉白无暇。莫道故乡远,此际共天涯。--------------------------------------------------
詹居灵,网名天浪,1985年9月生,广东电白人。大专学历,自初中起自学作诗,以言志为主。有感林宗遇雨垫巾角,长吉骑驴觅锦囊。二十一年成底事,忽惊臧谷竞亡羊。寄顽石我到惠州君广州,每思茵溷使人愁。烹鲜终不拾青紫,携酒一登王粲楼。金明次余寄顽石韵寄赠亦迭韵以抒胸臆彼黍离离遍九州岛,沈吟不作仲卿愁。此生自负支天手,怅未身登十二楼。梦中与诸友分韵题诗诗成顷为铃声惊醒人诗俱不复记省矣(二首)谁为登高与唱酬,篇成刻烛自风流。忽如蜃气无踪迹,欲坠星辰刺眼眸。李杜苏黄各逞才,荆州人物费疑猜。今宵北海重开宴,为待诸君入梦来。LY生日忽有所感穷巷席门知倚柱,年年负米履蒿莱。我无白玉然薪桂,惟结愁云郁不开。书愤蛮荒被发哭天倾,衮衮谁闻盐骥声。贡禹弹冠伍员死,此生只合作书生。月夜怀人(二首)寒烟秋气逼,忽忽又三更。人逐雁声远,江连楚塞平。夜深风过竹,露冷梦难成。一样盈盈月,去年千盏觥。胡来百感生,对月酒浇情。愧我独蜗蛰,怜君几客程。英雄多失意,竖子尽成名。窗外风萧瑟,声声作不平。观流星雨孤立危楼顶,苍穹四野垂。火光腾白气,酒盏坠城池。宇宙浑无极,人生竟有涯。纵横倏交逝,寰世复谁知。除夕夜有作春风仍不度,病骨久披离。故纸埋忧患,清樽忆旧时。人前万般诺,劫后几行诗。今夕是何夕,前程泣路歧。甲申生日路失桃源又一春,孤芳难慰劫馀身。经霜树瘦唯存骨,逐浪心赊半属尘。诗劣不求人说项,病多独与鬼为邻。于今省识炎凉态,幸得黄花几缕神。偶感有寄诸吟友不卖轻狂不卖痴,江湖梦断酒阑时。平生最恨猴携帽,夜半唯听鬼唱诗。食客铗弹诚落魄,庄周鱼乐亦相宜。诸君莫作孤寒语,一任箕星着力吹。代人赋潮卷西风感逝波,几杯烈酒枉蹉跎。一秋叶落诗心死,半世流离白发多。梦入溪山唱金缕,人游尘海斗嗔魔。朱门莫笑柴门陋,收拾闲情石砚磨。感事河川涸竭岐山倒,一念中原猛泪倾①。百姓黎民竟何罪,黔驴鼯鼠各狰狞。当时纷颂垂衣德,今日谁闻黄鸟鸣。盈耳啾啾新旧鬼,忍将国是付群氓。注:①胡马句。康侯兄生日有作圣魔降世不同辰,谪向炎方气益振。百载谷陵谁炼石,此生忧患自悲麟。凌云诗笔变风雅,忏慧才名感痛辛。下视万灵浑欲醉,钧天盗火独斯人。浣溪沙去去还留泪暗垂,珠帘懒卷瘦罗衣。一春消息锁蛾眉。 锦瑟年华多似梦,落花心事渐成痴。此身悔恨两相知。蝶恋花翡翠楼前春渐换。芳草无情,暗逐天涯远。坐对云烟尘梦断,落花微雨珠帘卷。 昨夜酒樽和泪满。记得那时,罗带同心绾。而后思君悲不见,倚阑但看双飞燕。青玉案平芜暗减行云陌。但看取、青眉薄。梦裏精魂红灼灼。开无人赏,谢无人愕。梦醒无人觉。 前生许尽今生诺。未到今生已斑驳。院冷衾寒烟漠漠。雨教轻听,酒教轻酌,涙眼教轻搁。水龙吟次 胡马兄韵独孤词客南驰,纵横今世惊来世。离怀屈子,才情太白,尘寰何寄?千载骚魂,荒原寒日,长吟未已。算人间正道,桑田沧海,应不仅、愁滋味。 莫说花前心事,路茫茫、信君知矣。江湖刀剑,梨园诗酒,从无二例。身似癫痴,更兼狂狷,笑看天地。约两三红袖,芳丛醉倒,摭馨兰佩。-----------------------------------------------------
丁孝森,号哀鹤,网名丁哀鹤,1985年12月生于山东省青岛胶南市寨里镇后沟村。本科学历,法学学士。诗尚义山,词法梦窗,创作上主张诗词并举。有《琢情诗》、《镂情词》待梓。夜归酤肆归来酒未销,松涛阵阵伴春潮。一天星斗璨于泪,桥上谁吹寂寞箫。代商女答杜牧妾命生来贱似沙,蹙眉低唱后庭花。朝兴朝败何干我,一样沉沦在酒家。春日千山林密孕生物,万品花香烘丽春。一路莺啼如劝客,熏风醉拂薄衫人。夏日珠帘冰簟净无尘,经雨茑萝倍可亲。小立黄昏蝉闹处,白莲风拂缟衣人。九畹九畹氤氲萧艾腥,塞胸侘傺共湘灵。漫凭修竹寒罗袖,谁驾回风抚彗星。颂德文章铺四海,关心消息隔重屏。灯前读史添惆怅,一曲猗兰涕泪零。梦雨梦雨迷离深闭门,阑干独倚又黄昏。娇莺春日曾私语,纨扇秋风自断魂。纵使鸾胶续情意,应难獭髓补伤痕。玉妃消息如今绝,拥髻灯前感怨恩。别后碧城十二曲栏长,新月荷塘夜未央。别后腰围湘竹瘦,梦中颜色菊花黄。忍看鸾信思钗约,怕迭罗衫损汗香。容易情人湖海隔,旧时嫣笑断回肠。幽梦玫瑰镜月倍娇娆,墙外低吟寂寞潮。舞我花前少年剑,酬伊楼上美人箫。共尝别恨灯难睡,一起相思梦亦娇。嗔怪芭蕉不知事,风中学作雨潇潇。无题门前秋圃半莓苔,野菊锄来随意栽。香阵不因寒暮闭,金衣偏向冷霜开。丛中坐饮琴忘抚,篱畔闲谈雨渐来。心自清明身自净,何妨白苎惹尘埃。咏剑巨阙鱼肠属一家,龙囚瑶匣倍吁嗟。空馀紫气冲银汉,无复霜锋斩白蛇。四海英雄谁驻眼,八方虎豹正张牙。只能惆怅风云外,消受神州日影斜。夏日暴雨滚滚风云海上来,千军万马压亭台。火精剑舞彻空电,焦尾琴翻太古雷。鲸跃杨林腾巨浪,螭吹香麝绕屏梅。昏昏梦醒缚龙罢,白雨纷纷斫老槐。闺人珠灯玉枕梦惊回,冷酒轻斟玛瑙杯。秋水鲜明眉语怨,莲花寂寞镜池开。愿乘彩凤追君去,苦盼青鸾寄信来。醉裏无人怜妩媚,霞红枉自晕冰腮。感旧碧城往事化云烟,倚尽栏杆晓日前。桃李画图存美梦,江湖书信记流年。愿将千尺珊瑚树,换得三生连理缘。可惜欢期总乖隔,从来孽海即情天。嫦娥冰肌玉骨沐清寒,风露弥天凭翠阑。得道云宫缘妙慧,忘情孽海窃仙丹。懒闻河汉聚乌鹊,不许桂枝栖紫鸾。万物生灵本空幻,红桑开落等闲看。山花子灯暗芙蓉冷被衾,碧城梦断晓星沉。草草欢情都不是,少年心。 懒共蛾眉怜紫玉,早无鲛泪感青琴。闲倚芸窗微醉酒,弄珠簪。虞美人小亭百卉围香阵,吹鬓春风嫩。月明软语叙温存,无赖花阴偷上石榴裙。 贪看素面飞霞晕,都忘温柔吻。凤簪心事似芳云,说到绛河牛女浅眉颦。钗头凤蛩声碎,鸾钗坠,酒边歌舞销魂味。吹彤管,垂青眼,秋波潜递,蜜心难绾。乱,乱,乱。 胭脂泪,朦胧醉,十年肠断明珠佩。怜双燕,愁团扇,寄情鸳梦,缚身蚕茧。怨,怨,怨。水调歌头天上谪仙客,漂泊已多年。忽乘鲲翼归去,不必驾虬鸾。轻漾银河星影,俯视神州风景,夜气正迷漫。闲步广寒殿,稍觉露华寒。 叱东皇,咤西母,笑婵娟。嫦娥舞袖,瑶筝清曲几回翻。闲摘蟠桃桂叶,偶拾明珰翠羽,琼佩赠云鬟。相共双成语,坐赏紫云烟。---------------------------------------------------------
牛巍,网名灵明道人、歧路乐府主人,1987年3月生,黑龙江省佳木斯市人。毕业于佳木斯大学音乐学院,音乐表演、汉语文教育双学士。2005年开始学写诗词,宗尚古人。曾徒步流浪万里感悟自然。创作上主张随情感发,刚柔兼有。曾与黑龙江省诗词学会合作出版《黑龙江吟坛十三家》,另有诗词曲集《歧路吟》待梓。聆瞽师董文强吹埙秦火焚大乐,凡音乱天伦。货艺市井间,八音染俗尘。高雅久难作,谁解此中因。大音发乎心,动静应其神。清浊皆不乖,至妙法成真。知声古来众,解音者几希。审音以达乐,九州岛已式微。壮哉聆董师,万象具玄归。感怀去家八千里,一日当十年。异榻不成卧,反侧难入眠。纵有还乡梦,约略杳如烟。饮水哽咽喉,此源非故泉。登高藐奇峻,目断云雾连。凭栏莫远望,神伤自可怜。
九月初九于龙川道上作流离百越古粤中,盥手灵江小渚东。折枝端详莫能名,此物与家混不同。足踏断壁残城垣,举望金乌烈焰红。悬照神州亿万顷,故园秋深碧树穷。独在异乡忆重九,问谁借取千里风?
游洪湖公园口占芙蓉阶下洪湖水,斜映赤霞氤氲杳。翠环眼底盈葱郁,浪打秋荷惊飞鸟。荫遮花径向幽独,蛙鸣蛩叫人声悄。白桥曲联俱通达,奇石耸峙亭楼小。醉心自在放逸情,便觉万事成飘渺。明日将徒步汶川至映秀黑水西来何从去?岷山过处草森森。征羌曾驻姜维部,禹王古邑尚存今。岁次戊子有奇祸,一夜地动绵雨淫。残垣断壁吞千户,碎山裂石万壑喑。哀我胞族水火深,临江远眺泪满襟。百里南下汶映路,且纵胸怀放长吟。踏访桦川县生女真之瓦里霍吞故城遗迹口占桦川县瓦里霍吞故城,即越里笃国,此城与囚徽钦二帝之越里吉国等并称五国城。城池为黄土夯造,方圆如苏州之拙政园,位于江川农场万里河村松花江南岸之瓦里霍吞山上。传兀朮曾点将于此,实为虚构。上有点将台,台上有洞,深不可测。城墙于四十年前毁坏大半,有疑似城门遗迹尚存。越里笃国今安在,马鞍山上宛里行。高台鸟瞰群峰小,万顷平原黄未青。雪压风烈连天吼,荒冢无依残垣横。黑土乌泥相胶着,冻溪绕折寂无声。兀朮于此曾点将,陆沉中原恣胡兵。捣碎汴京夺汉祚,天子北狩寒江城。华服尽去辞庙日,身被皮毛望松澜。井底潜龙成笑谑,生饮恶血蹈毙殚。百万雄师无男儿,剩水残山守弹丸。遥想当年竟何益,登临唯有空嗟叹。忆汉月天上最怜幽思,伴我此宵无寐。汉皋解佩已空怀,袖底暗香曾记。 依依情旧处,歌几句、晓风残泪。酒醒成恨总伤心,更惹一身憔悴。浣溪沙 辰时列车将抵哈尔滨愈近桑园愈断魂,长车呼啸过松津。霜须捻断雪纷纷。 落拓江湖知己少,经年异客梦中人。此身非我自由身。朝中措 2010年5月7日春风莫笑乍来时,风雪两依稀。料得锦花开晚,此生凄寂谁知。 长歌扫恨,闲愁当醉,泪与遥期。执手旧游寻处,几回形影参差。鹧鸪天 用小山守得莲开结伴游韵曾作高阳结侣游,鲸吞玉液放轻舟。忆来不尽唏嘘裏,万种心情锁小楼。 云鬓挽,眼波流,春宵故景也多愁。此生遗恨谁勘得,零落一身总是秋。蝶恋花 珠江二沙岛星海音乐厅门前与流浪歌手罗平演唱《恰似你的温柔》谁道江湖深若许,放浪人间,惆怅望前路。二十年来堪一误,合身混沌飘轻羽。 满目荒凉应记取,遍踏千山,依旧横无数。唱罢繁华归甚处,且留白发天涯住。临江仙不忍参差吟小竹,旧声最怕重听。牛山望远泪如倾。杞人争似我,无寐到天明。 歧路彷徨空浩叹,十年书剑飘零。且从今日读玄经。采薇骑鹤去,蜀市访君平。鹊桥仙 七夕深夜,客寓南海孤楼深馆,残灯空夜,恨冷寒山凉雨。穿林秋叶正凄然,莫笑我、吞声泪语。 擦肩缘尽,伤心如梦,瀚影星云凝驻。飘零人海独彷徨,且十载、天涯逆旅。喝火令 次山谷韵2010年5月5日别久知难遇,相逢已梦深。笛声过恨懒藏心。堪问啮痕留后,何处与追寻。 忽记天南走,樽前百绪襟。少年词谶泪难禁。一路风波,一路兴消沉。一路饮伤狂醉,万里寄哀音。高阳台 读朱祖谋书生满眼神州泪感赋2010年3月19日绝塞银刀,长江冻断,酸风摧宇无情。落魄江湖,为谁万里飘零。书生满眼神州泪,踏千山、万壑哀声。尽萧然、当哭长歌,恨掷箫筝。 去家南下环海走,甚青楼屠狗,分付馀生。葬剑西隅,醉乡中酒难醒。待寻三五真知己,叹十年、身老伶仃。最消磨、形影阑珊,诉与谁听。
金缕曲一梦难醒者。叹年年、朦胧混沌,谁堪度化。我醉狂歌将俗笑,有口曾如公冶。生花笔、麻衣子野。旷达风流痴老阮,抚空弦、自比渊明亚。赢得了,一声骂。 大道虽好休描画。叹吾辈、蹒跚苔路,诗题空瓦。且放轻舟浮东海,当此伤心凉夜。吟不尽、潸然闲话。来去萧萧无牵绊,只飕飕、风雨无情打。回首看,泪盈把。-------------------------------------------------------
毛进睿,字退思,号闹莲花斋客,1988年5月生,广东东莞人。中山大学中文系毕业,中文系文化事业与文化产业管理研究生在读。弱冠从忏慧堂主人徐晋如先生问道,习诗古文辞。以时请益于太夫子沚斋陈永正先生及岭南诸老。诗歌主张善葆元胎、力踵高古以达于言微旨远、语近情深之境界。从儒强二伯父游星子县白鹿洞书院(七首选四)敷教在家邦,夫子敬以则。鉴身陈礼容,讵独愧陋室①。绀宇满匡庐,于斯忍遽去。淡泊是儒门,芸芸缚不住②。湍濑浅复清,林振空山夕。屧叶幽人来,高下坐相忆③。泠谷拱危梁,苔深莫敢踏。快哉李空同,枕流还晞发④。注:①朱子祠。②礼圣殿。③贯道溪。④枕流桥。偕佳茹从儒强二伯父游湖口县石钟山(十首选三)扣之无奇音,再击石愈瘦。相对亦哑然,余意一何陋①。湖青上接天,江流含绮色。引领蹑长风,白鸟杳无迹②。当关一夫居,壮哉彭方伯。夜夜雷音吰,禹穴为开阖③。注:①石钟。②鄱阳湖。③浣香别墅。君未嫁集(一百首选六)年来几度语重温,错认春衫旧泪痕。知是骑楼风雨夜,披衣小坐亦销魂。啼鸟乍惊天半晓,玉阶小立认双星。故山几日怜开遍,欲寄相思入胆瓶。宿雨前溪失涨痕,稻香迎棹入孤村。绿荷裹得珍珠颗,遗帕盈盈泪尚温。此心夜夜涌如潮,此恨三年苦未销。尘梦一时浑不省,小楼独倚听芭蕉。残灯烛酒夜窗虚,忽忆当年未见初。隔岸笙歌能醉客,萧萧江上有离居。十年尘梦感枯荣,今世能忘未了情。他日故人如问讯,百篇持寄断肠声。故墟席间逢诸同门二首(选一)十年成旧雨,今夕感前尘。误我才名早,劳君梦寐频。遨游须在醉,歌哭岂难陈。再别无多语,行藏问此身。口号感遇夜笺康园诸友何时同把臂,再作少年游。世换身为累,时强命不由。有刀徒问酒,无岸可回头。相望栖栖者,持君一白浮。丁亥中秋口占与笛友胡君潇文云外天香对酒邀,蒹葭飞镜下重瑶。桓伊三弄流云散,向秀孤篇故国遥。莫问冥鸿归此际,独添冷雨乱中宵。凭君记取相思意,何用珍珠慰寂寥。再谒得其所斋壮岁心销老蠹蟫,龙身可醢口难瘖。搴箫偶认三生石,投阁空书九牧箴。横绝嬴秦封海岱,苍黄胡虏度山阴。此生泪尽无多梦,不信神州只陆沈。大惑初解吟成呈徐公共学难欤适道难,短檠照鬓铗虚弹。停澜沧海成秋水,市骨微埃覆故峦。臣里三年窥废苑,夜来一梦过邯郸。幽歌寤寐因君起,不独山阿诵考盘。东湖吟成二首呈徐公(选一)已惯萧萧坐送秋,万方风雨此登楼。遥怜蜃气传鲸脍,漫道书生拜列侯。酒载牙樯寻杏苑,星回云麓瘗吴钩。茫茫前路谁知己,百战河山一望收。书愤三首文名变易问前生,世路波澜只未平。蝶怨莺啼春欲暮,楼空燕锁梦难成。貂裘笑典邀同饮,枫塞魂来惯独行。立尽潇潇无限意,晓寒亭外碎荷声。妾心古井久无波,丽想幽情信未磨。雁繋回文出素手,夔衔菱镜裂红罗。踟蹰何幸留涂骨,薏苡谁怜属黛蛾。匪石相思终不转,夜凉耿耿望秋河。苍茫浑沌此初开,环佩泠然归去来。黄竹沈歌子毋死,金樽姑酌马能虺。终贻灵药斵蟾桂,还忆浮云梦蚁槐。欲与娲皇相问讯,不周山下有奔雷。感怀有呈锺公灵修师松声月影枉销磨,又送流年黯黯过。朝暮云山经变幻,死生师友愧蹉跎。眼穿未信东风远,露重那堪秋水多。步出西楼人悄立,寒楸夜夜有鸣珂。清宵清宵无寐恨回时,难尽前生未了痴。书剑早销儒侠气,恩仇不到女儿祠①。依稀风露茕茕立,仿佛珠鬟故故垂。吟罢还乡肠断句,又从诗历卜归期。注:①用莫仲予先生句。独登慈恩寺浮屠曲江烟柳盛,秦塞帝王州。纷攘多士女,鼓腹遨以游。一日异朝市,千载无雁丘。斯塔何兀兀,苍翠满平畴。碑湮庭芜绿,鸟没景云浮。夕秀谢复启,旧题认无繇。七层似欲倾,长风去不休。太白不可触,泾渭渺难求。山河应无恙,我独作楚囚。在昔逢明主,书生亦列侯。名绝先圣韦,死荷亚夫矛。生不五鼎食,斯言令人愁。遂教清静所,翻成利名沟。舍利抚仍在,我来问髑髅。怅然披襟下,何似仲宣楼。通衢多胡女,竽瑟响杂讴。我志苟如此,千金换敝裘。听范睿师吹篪歌吾师翩翩范伯子,铸剑为篪神乎技。此乐羲皇出人间,遗世千载清且娴。范师醉弄蹈且舞,吾二三子泪欲潸。绎如纯如信美善,中曲徘徊思绻缱。孤鹤寒吟雁相失,月照翠崖高崒嵂。雷转秋山泉激石,幽栖久不振六翮。松风自碧如履霜,变宫似闻歌沧浪。沧浪水浊聊濯足,久住风尘非新浴。时乎时乎范伯子,为奏古调如洗耳。曲罢清光凝罗闱,君醉欲眠我亦归。市灯半昏露痕重,记取明朝浣春衣。浣溪沙(二首)晓梦交加露未干。单衣病酒理冰弦。几回柳色误花间。 透月桂阴怜旧燕,燕香梅影入秋笺。一般心事付春烟。寂寞年光负绛唇。子规声裏又黄昏。泪红随帕散兰茵。 轻碾芳尘寻翠陌,且扶残醉祝东君。湘帘绣幛独含颦。阮郎归 和元昊珠海秋色蓼汀归雁掠琼檐。云罗只影寒。枫亭巢暖叶初丹。霜灯柳外阑。 莲啄苦,露凝团。横汾和泪看。骚人曾吊此江干。白翎诔黑山。忆旧游念看朱化碧,泪洒缃裙,明月楼西。宿雨连荷乱,恨秋声到晓,暗草披离。欲寻往昔花事,飘砌拂人衣。纵尽落香尘,空随蝶梦,莫老寒陂。 凄凄,醉荒苑,记隔座传觞,纤指柔荑。为顾银筝误,便清帘吹彻,飞雪芦溪。素商伴客归远,罗袜踏鸿泥。但此际长星,孤光历历君不知。--------------------------------------------------
王晶,笔名蕉雨,女,1988年9月生于上海,祖籍江苏无锡。现就读于复旦大学经济学院国际金融系本科。凉州词黄云密草海青雕,北望祁连一线遥。昨夜边庭拥胡马,背风思彻霍骠姚。忆溪口山居余少时,尝与小妹客居溪口山庵,朝夕游艺,不思课业。近日妹重寻故地,归来告曰:师太已圆寂多年,金身未朽。后复至一僧,改庵为寺,广开旅游,浑非当时面目矣。既闻,心若怅然。春风十里板桥东,小立庵头数碧峰。落月每贪村火色,停溪坐误晚回钟。灵台有径通圆觉,世路无凭阻笑容。虚待牛心成寂寞,梦边是处叩樵踪。与风蓬子游浦江浮云江渚客初逢,万国楼船浪影中。流杵三声飞鹭白,遗台百里浸灯红。大贤未必孤山雪,真隐何妨酒旆风。但捻青春同一笑,新愁故酹任亲融。斜阳院以新作见示读罢怅怅勉成一律翌日翻悔前诗复有作(二首)泥燕参差糁径斜,春风才命各堪嗟。潭沱碧玉千番水,销铄虹桥几度花。已惯黄粱欺寤寐,但教酩酊遣生涯。雍门一阕伤心后,还对人间浣物华。文章百代知何用,不见吴钩竟夜鸣。韩信麾军千骑少,唐尧帝力一毛轻。槛猿岂必愁缰索,汀鹭何妨续旧盟。但使廉颇生气在,银潢斗转几清明。杂诗(二首)凉飙夺白日,尔来苦费吟。千山木叶脱,罹雨挟商音。八表不我亲,将离且耽沈。忧劳名所系,衷怀道所任。名道皆相灭,何复婴我心。屯蒙如鸡子,劫回正骎骎。大衍罗天象,异气游厥中,沕有腾龙怒,雷霆育真隆。既上不周北,忽震笠泽东。髣髴高难卜,徒坐杞心忡。造托微如芥,阴阳转无穷。燕燕出门去,归矣巢庐空。霭霭荡八极,精魂若盈冲。即涤彼崇阿,形骸立时终。奚为羡彭祖,奚为待非熊。冯冯欲何之,岁暮征朔风。感事枯坐未谙时,薄日欻西湮。红泣踯躅血,翅竦悲鸟身。轩马但攘攘,侏儒何泯泯。南风声气死,江城牢落春。忆昔峥嵘岁,笑掸元规尘。铅刀冀一割,经济辅中宸。迷云翻覆手,磴道望轮囷。已负许劭评,恐愧孙登谆。沧浪洵浊矣,迍邅复逡巡。争竞意将息,尤难甘隐沦。冥鸿自高举,饥鹰庶可驯。北海金樽在,蟾影几回真。送唐兄之美利坚君也西川弹琴客,我本海上弄鸥人。横空电斥一相逢,大笑同被华盖身。曦园青春池虹跃,诸生辩激松子落。衔杯每有戏谑语,有时相对两踌躇。君应解我忧,帝雀岂甘老藩丘。我也知君恨,故不殷勤提盏劝。所幸意气尤峥嵘,太阿白日腰上鸣。龙马灵龟曷可待,欲逞素手补天京。麻城风烈雪咸苦①,此去嵚岑连海雾。跨鲸赴兮干戚砺,归来杀遍白额虎。君直去,莫折柳,行将拼尽瓮中酒。他年四海各飘摇,知我何处悬锷走。注:①麻城,美国麻省。减字木兰花 喵喵生辰有寄水晶月下,数点流离星火夜。舞榭歌台,海雨天风自往来。 扶栏最是,长看人间醉不起。小字闲抛,梦到江南第几桥。玉楼春一分春色三分雨,雨后万千持病绪。销魂最是卧窗人,镇日飞红留不住。 年来彩笔都辜负,昨夜桐花吹满路。等闲却怕梦高唐,云外潇湘无觅处。虞美人芭蕉淡立晴庭院,小夏阴阴遍。清风不意自谁家,吹瘦一枝衣上素兰花。 瑶琴久置难为曲,况也无人续。无垠心事渐朦胧,叵耐惊蝉长短绕廊中。踏莎行 沪上乍暖还寒,阴雨绸缪,意殊不快坐夜抛书,合衾听雨,长无好梦酬知语。春寒恻恻似闲愁,一绦半缕添情绪。 叶底嘤咛,风前娇楚,吹帘又向蒙蒙去。东君自爱弄芳菲,行人还被芳菲误。临江仙独上风楼初雨歇,翠微秋树停匀。经年长似烂柯身。空闻江左鲫,不见采薇人。 闻道虬髯身寄北,呼来一醉千巡。世间寂寞大如轮。苍山应许泪,明月坠纷纷。渔家傲 中秋后作昨夜沙头销战骨,今宵故照明肌雪。搬弄无情惟此物。凭谁说,人生长似壶中月。 隔市笙箫春切切,翠娃花下眸晶澈。相顾不堪灯下阙。歌管歇,他年磨记前朝铁。定风波 自寿又是江南离恨天,西风到处换流年。幸有残荷堪佐酒,听取,一窗细雨逗红轩。 还道梅青春未稳,衮衮,白驹已过万重峦。多少新歌成旧响,休唱,等闲心事不教怜。满庭芳 新置窗纱两副,时立春初度瘦院惊风,彤云酿雪,数声愁破琴台。趁炉呵手,容易报春来。点检梅英尚小,恐一霎,偷背人开。层楼外,行辕黯伫,烟火冻长街。 萦怀。从此后,眉间心上,坐对堪哀。甚书夜萤灯,冷月苍槐。便拟重遮密掩,莫看取,旧圮霉苔。还听得,瓦甍石罅,细雨滴空阶。水龙吟 浦江夜坐庄生不系轻舟,虚游四海无寻处。我今徒羡,恐难抛却,区区名蠹。立涌千门,兀横万象,飘然时序。叹云间日下,一池英物,湍流宕,风雷古。 忽忆浔阳江渚,有琵琶、欲吞还吐。凄凉宝剑,委黄花影,翻成旧谱。唯见年年,白鸥汀上,破空轩翥。自渔翁去后,忘机岁月,更同谁语。-------------------------------------------------
吴雨辰,网名少司命、江湖术士,1991年6月生,河南省平舆县人。幼承曾祖庭训,稍稍涉猎诗词。2006年涉网,2009年拜军持为师。荆高狗屠肯将性命却强嬴,匪此焉存屠辈名?莫惜英雄事多隐,竟从一死见平生。
赋剑魄沉渊晦烛幽昧,气入浑天犯斗牛。山合溪深欧冶死,世人始重越纯钩。夜观《诗坛点将录二首》抱玉荆山各自灵,偕呈广乐蹑青冥。伶伦亦进天风曲,吹动瑶台九阙听。司马相如茂陵穷极矣,进赋上林篇。曳裾焉为耻,雕虫等可怜。承盘重封禅,腐笔偶通天。竟得丈夫志,朝班优孟前。登夕阳楼向晚意不适,登楼眺古原。野耕燔白日,断霭迥黄昏。天阔鸿孤没,风奔云四屯。苍茫此中意,还顾与谁言?屈原祠荆蹊隐灭彼山阿,荒殿荐蘩悬薜萝。橘柚寒烟人寡迹,龙蛇閟窟蜃翻波。怀沙见逐江湖远,纷诼犹憎蕙茝多。朔吹暮云湘渚上,不曾天地有归蓑。题王彦章道长篆文手卷数简秦书遗未焚,龟蓍灵合虎龙云。袖藏秘要乾坤术,神识天枢蝌蚪文。一世沉沦左闾下,三生谪落右将军。如斯才器如今世,聊卜平家宅与坟。弹铗歌四首(选二)凤兮何世德何衰,帝所九阍閟不开。吴冢气销沉剑斗,燕歌人逝没蒿莱。蹇嘶骏骨真龙也,汗血盐车岂命哉!冠盖如云袍似草,尧疆舜世不遗才?天地洪炉造化工,世情扇鞴此躯铜。尘裘季子亲犹鄙,盛赋兰台雌亦雄。谁识惊鸿渐平陆,皆期玄鹤下天风。淮阴一饭恩缘重,讵在雍容车骑丰?生查子 读史荒云大野垂,踽踽中原道。西吹烈如焚,九泽旋枯草。 百年行旅过,天地时歌啸。冷眼道旁坟,陈骨坟中槁。点绛唇 中宵拾翠亭荒,悠扬归梦西园路。候蛩似诉,寒叶萧萧树。 仿佛当时,寂寞凭阑语。那人伫、中宵风露,月影斜廊处。浣溪沙 夜航月落寒沙滞浅流,风微夜永白茅秋。分波小舸绕汀洲。 棹泛空明星影散,人歌寥廓水光浮。惊栖缥缈一双鸥。卜算子 夜月月冷裂冰纹,天净澄星影。光烛蟾蜍窟底寒,瑶阙三千迥。 终古素娥愁,倚桂鲛珠迸。流落人间指点窥,一瞬飞光景。木兰花 中秋置酒对月笙歌繁市灯如沸,寒鉴孤悬星似洗。摩天三尺露台秋,万古窅冥期一酹。 云蟾缺合古今似,但阅芸芸酲且醉,二三幽子秉钧遗,对影持樽尘世际。鹧鸪天 昼寝消暑风侵白袷衫,闾门衰柳起骚然。惯将醉裏行吟草,差抵城南贳酒钱。 湘竹簟,蜀熏丸。曝书庭院枕词眠。残编一任闲花落,补注南华三两篇。鹧鸪天 杂咏怅下元龙百尺台,未驯湖海性多乖。懒修千劫腾渊去,故隐重瞳入市来。 唐气魄,晋形骸。载醪荷锸死而埋。人间多少英雄冢,腐朽衣冠荣草莱。
一萼红 过白居易祠碧森森。拥苍萝老葛,败壁朽春心。寒草萤磷,荒祠狐火,暮霭终古沉沉。夕钟暝、蒲团尘冷;水蘩荐、暗殿锁秋阴。待雨灵幡,积苔画壁,犹恐追寻。 清庙夜喧弦管,是白灵度曲,素魅歌吟。谪客伤怀,琵琶亡谱,自昔遗恨江浔?料倦耳、沧桑千古;漫嗟吊,俯仰已如今。凄怨庭芜雀啐,啼破空岑。贺新郎 过中原吊荥皋古战场覆载三千世。辟洪荒、茫茫禹迹,汤汤河水。鸿堑野耕燔白日,往者朽而深瘗。零断镞、凭嗟兴废。云拥孤城天四迥,怅西风、冷射酸眸子。龙虎灭,英雄死。 一抔黄土中原泪。漫登临、斜阳关口,江山凭指。古冢累累生聚苦,竖子成名而已。犹遗响、苍茫一喟。故道埃尘吹不逝,渺空烟、鸿影无穷际。慨然啸,怆然涕。