正文
云山集
云山集 作者:元·姬志真
卷一賦七言古詩長篇五言古調長篇七言律詩卷二卷三五言律詩長短句七言絕句卷四六言絕句五言絕句跋卷五詞卷六卷七碑記卷八雲山集目錄目錄卷一賦七言古詩長篇五言古調長篇七言律詩卷二七言律詩卷三五言律詩長短句七言絕句卷四六言絕句五言絕句跋卷五詞卷六詞卷七碑記卷八碑記雲山集卷一賦性賦輝前照後,博古明今。出為生而入為死,靜乃性而動乃心。窮浩劫之靈源,幽深恍惚;體無生之妙用,隱顯浮沉。當其未鑿混沌之前,不動檀那之際,示地文而冥會為定,發天光而朝徹為慧。蓋已超於幻境,恍爾難名;即自契於真常,鯈然無係。故用有動靜語默,即體非味色聲香,縱之則蕩於遠邇,收之則入於毫芒。猶寒灰之重焰,若枯株之再芳。煉真實以成丹,鬼神莫測,搏虛空而作塊,兵刃奚傷。至如作止萬殊,根源一共。有以俏措拈弄者,當機薦取。有以澹薄安養者,飲醇受用。白牛之泯滅無邊,寶塔之玲瓏沒縫,壁問掛口,不殊筋陡浪傳神;棒裹翻身,何異擷交拈作頌。若乃物來斯照,感而遂通,印星斗於澄潭之底,現胡漢於明鏡之中。運樞環於妙用,即流波之太沖。擊片段之舒閑,山雲莫比;瑩圓明而皎潔,江月難同。彼且不飲神滇而妄恣七情,不保天游而相攘六鑿。輕錢踴劍之所似,飄瓦虛舟之未若。柢形器之所域,背玄風之可託。大施之門無擁塞,普化驢嗚;不言之教甚昭彰,鴻蒙雀躍。偉哉,虎溪攜手而同笑,南郭仰天而獨噓。叔學有九年成大妙,印可有一宿證無餘。蓋巨細洪纖,頭頭至道,飛潛動植,色色真如。詭說公孫,辯強名於非馬;多方惠施,詰至樂於游魚。咦,刮野老之雙睛,斷山童之一指。參乎應唯而已貫,回也坐忘而得使。迷則精衛銜土,以填滄海;悟則罔象求珠,而投赤水。動手則差其一著,開口則失之千里。雖因行而掉臂無妨,落筆盡塵垢而已矣。心賦性本於道,情生乃心,聚根塵之淵藪,領善惡之喉拎。念念遷流,往不停而今不止;新新嗣續,動斯顯而寂斯沉。當其非有非無,為想為識,出則、麗事而著物,動則隨聲而逐色。捨之不可去,取之不可得。立總草魔之帥,浩劫常然;坐為三業之魁,無時自克。若乃塵慮靜盡,神明晏居,光發寒灰之焰,祥生特室之虛。隱大無外,藏微有餘。脫盡簾纖,到不知而若近;承當穩密,隨所用以皆如。至於撥火然香,烹茶掃地。信手拈來者,物物相應;隨身放下者,頭頭皆是。江河淮海,勢雖異而水無殊;釵釧缺盤,用有差而金不二。若乃隨宜變態,逐境生綠。其靜也凝而地,其動也懸而天。應於足則移步盤膝,應於手則握掌成拳。作止抬拈,據獨化無形之主;見聞知覺,占當機用事之先。若夫超越乎十地三乘,籠絡乎五行四象。在中立而不倚,能內保而不蕩。暫矜向上之消息,即墮今時之仗癢。沬泗宗風何所,在入室升堂;漆園妙處若為,將推門放杖。偉哉,一竅虛通,八面玲瓏。珠璨玄虛之上,丹圓寶鼎之中。混乾坤為一體,奪造化與同功。無象無私,若春陽之及物;不留不礙,如秋月之行空。嘻,順事而安者,就路還家;因物而用者,隨流得妙。大量江海兮,無所不納;高懸日月兮,何方不照。物我一域,有無同徽。斯乃五常百行之樞機,萬聖草真之總要。雲山集卷一_七言古詩長篇七言古詩長篇悟空玆生浩劫何癡迷,引延若藕蟠青泥。安知造物故相戲,壑舟夜半移束西。攻心利欲黃門劇,目眩空花認為實。風刀劫火自天來,煽赫崑山焚玉石。俗綠一掃盡成空,及蒙大宥開牢籠。始信黃根未炊熟,忽驚鍾遞樓頭風。放眼纔知夢中惡,細想從前事渾錯。皇天賜我好因綠,跳出塵凡得真樂。人問到了空無依,爭如撥轉重玄機。功成卸卻娘生襖,五雲宮闕乘風歸。證怪惑道人遊戲真三昧,變化神通如狡膾。淵默雷聲震九天,尸居日照周沙界。金雞報曉泥牛走,枯木龍吟頑石吼。玉女吹簫作鳳嗚,木人應節翻筋陡。毫芒消息天關機,拍塞虛空無盡期。非有非無不可測,或逆或順那能知。大妙九年必期進,造塗七聖迷所之。推問放杖會未得,眨眉弄眼空相窺。證夢惑昔聞穆滿遊玄宮,清都絳闕雲屯空。更移向上或驚悸,天風吹落歸樊籠。又聞黃帝華胥國,飛步履虛如履實。雲霞徹視山谷平,仍似墦林壁中出。神遊夢及未離方,乘風遊月非其常。一超直入崑崙頂,本然固有誰承當。塵世悠悠夢顛覆,真妄顏頂訟爭鹿。槐枝勳業鬧妣蚌,蝸角功名戰蠻觸。覺兮夢兮俱鴻蒙,我今寐寤猶同宗。借問主人開眼未,一聲風送樓頭鍾。招隱君不見,那鄂枕中得如意,磨鏡未明人換世。又不見,槐安官裹尚金枝,皚戰功名黍一炊。遍界盡為開眼夢,化工幻惑閑般弄。似寄懸絲傀儡棚,寧許暫如山不動。智也無涯生有涯,悠悠千古未還家。家園素有知何在,誰趁束風賞覺花。歸去來兮宜早早,步步清凍除熱惱。頃刻光陰下手遲,莫待形容變枯槁。偶成人問萬事輕浮雲,消長起滅隨時新。或吹繁華變霜曉,或吹枯槁回陽春。孰能肝腸如鐵石,誰能眼孔如車輪。盡情冗冗逐虛幻,頃刻一窖同埃塵。何如進及真中真,掃除萬慮清吾神。丹成跨鶴獨歸去,天地雖老存玆身。郭子淵之汴索詩余生懶癖居林泉,茅茨窘寶孰可憐。一無所堪百不用,擁腫鞅掌圖安然。上人垂教莫敢侮,祇恐節外生因綠。咄嗟贅形實大患,出門未許披寒暄。先生約我欲南去,自信方物那能圓。見烏不飛風莫御,兩足怕舉愁胝胼。臨行惜別要詩句,空洞此腹無雲煙。溪藤落筆失真素,墨池點破非重玄。堊慢好在運斤手,不期緩急新輸扁。慇戀書此激崑電,笑擲瓦礫搖昤鞭。與杜教授母慶八十康寧富壽人間優,期頤耄耋希等伴。長松鬱鬱貞石固,玄鶴孤立靈龜游。有數有形寄澤壑,化工夜半移山丘。何如麻姑相與儔,坐斷黃龜幾出頭。珠牙列植遠瓊屋,山谷不躓雲霞遊。交梨火棗日厭妖,玉芝石髓尋常羞。芥城拂石不可計,幾回清淺蓬萊洲。祝真常真人壽簷楹佳氣鬱蔥蔥,束皇戒旦驅融風。莫飛四葉應真造,九光霞映蓬萊宮。霓旌月節捧麟馭,丕顯玄風大宗主。世問甲子纔一周,銅狄摩罕閱今古。金堂玉室本無塵,瑤林琪樹輕莊樁。壽光寂照通理窟,樞環圓應休天鈞。清都永錫春難老,拂石芥城何足道。命蒂栽培高厚先,無窮豈與人求禱。特拈心灶香非煙,冀伸愚懇猶瞻天。歌以長言薦雲几,朱顏歷劫常依然。西壘老靜廬中或生笑長數尺索詩歲寒墊窟藏豐隆,鬱結盤桓懷道沖。乘時順動莫可待,自春祖夏黃埃中。欲伸不伸化成物,蟠根錯節遲天工。荒叢雜杳不足賴,卓爾突出西岔宮。抽萌脫摔清且勁,分枝布葉張其雄。先生有道求入室,倚門化作青衣童。未容香嚴透消息,妙傳得自懸壺公。虛心內蘊縮地脈,頃刻萬里猶乘風。保護龍孫無少損,琅牙莫比纖塵蒙。異日功成藉斯力,信步六合遊無窮。馮權教慶誕以毒山為祝渾淪未判包乾坤,有無巨細悉固存。元始虛皇建中極,天柱卓爾名崑崙。其上無蓋總天目,其下無底擎地軸。官殿盤鬱山之巔,遊璣運轉山之腹。挺拔巉巖旱玉峰,直超象外無爭雄。大藐姑射與太華,下視培摟輕喬嵩。神人肌膚瑩冰雪,心若淵泉與日月。劫塵滄海任更遷,不古不今無耄耋。但願老仙如此山,長春永不凋朱顏。蠢爾具瞻履驀下,悉開聾瞽通玄關。跋非時桃花物理榮枯自有時,差時逆俗心自疑。此桃開花固非正,韜藏結實無人知。霜浚卉木百草死,卓然獨顯天生姿。道人愛此異凡格,連枝折示誇奇特。可憐此種非蟠根,移向長春洞中植。開花結子三千年,珍味閻浮少人得。寄路才卿造物弄人如弄丸,無端幻惑巧相饅。憶昔癸未二三月,搖蕩故園戈戟寒。漏誅殘喘各逃散,千里區區行路難。此命此身寄復寄,先生玉庇均平安。何當六月政暑雨,驚報此晉摧神姦。昊兒路滑豺虎斃,汶氏風情雲水閑。邇來車軔朝暮發,必料故鄉衣錦還。歸心繚透西南道,行色依稀上下山。野夫政坐迷惘疾,忍附驥尾那能攀。雲山集卷一_五言古調長篇五言古調長篇勉世人生約百歲,倏忽如彈指。俱為造物戲,擾攘不得已。遑遑朝抵暮,切切憂與喜。干己盡成空,況復非干己。無窮分外事,逆順相汝示。惡念等山丘,良心無一□唯。閻家老子來,頃刻不可止。勸君且莫癡,歸計求依倚。跳出業火坑,不作舊行履。撥轉又玄關,長生從此始。寄道友論伯瑜昔在紫峰下,雲霞相對披。危亭接軟語,朝夕心忘疲。西風豁塵襟,杖屨相追隨。悽悽別鎮陽,目送行遲遲。臨歧約鶴山,乘流不可知。勢如羊角戾,動有染絲悲。西南雲水窟,坐使心旌馳。逆順乃天理,行止非人為。彼意直如繩,此心圓似規。千里共明月,罔間毫與釐。飛神相來往,恍惚無預期。同遊天地一,寧許斯須離。躡景並痠虛,飄飄奚復疑。從此三真會,時時承芝眉。住院住人不住院,寧論物成敗。住院不住人,何殊俗扭械。友雲及飛觀,熟視同草芥。彌費汗血力,數窮終至壞。何如真箇人,誦一言一話。朝夕飲瓊露,默默得神解。飄飄出六塵,徑捷超三界。一旦初明月珠,肯向人間賣。我來略住院,不責寬與隘。但覓雲霞友,似欠多生債。安心處嘈雜,名利非買堅。天賦性寒凜,坐致俗眶毗。越起良獨難,傲睨吁可怪。患此重玄病,膏肓爭得差。未肯自束縛,何能呈狡膾。祥風吹神襟,杖屨輕且快。南北與束西,飄飄學行邁。幽居幽居愜野情,生事未嘗理。交朋幾離合,童秤相汝爾。連牆如有敵,經歲不相齒。世態冷於冰,人情淡如水。鶉衣密補視,蕾食忘甘旨。疏散百無縈,自得而已矣。形幻有身致大患,忘我復何憂。形骸最親切,畢竟成土丘。況玆身外物,無物非何樓。大塊勞以生,冗冗不自由。萬事素已定,誰能分外求。疑團自粉碎,休休復休休。莫為空幻具,還作真箇囚。廓然自心安,宜與化同遊。於生無一為,姑置不復留。穎脫出塵室,表裹絕綢繆。一旦古性月在,輝輝天霽秋。世偽閉戶懶出門,眾議失和暢。策杖走街衢,玲眼憎流蕩。合境責紕繆,絕交瞋嬌誑。緬相作人難,動止皆招謗。自究心未灰,莠然真作妄。灰心復忘形,誰驚魔與障。紛紛人世間,非是無定相。各自立偏見,同己聲相向。大地盡紅塵,從交翻白浪。重玄得品味,頓悟通真況。自性孤月圓,襟懷天一樣。跳出死生關,透入光明藏。出觀我初學守愚,渾淪無瑩罈。久靜復思動,多口相誇詫。臭肉候來蠅,行貨非待份。數數致窮屈,鼓舞不得暇。未能無汝保,相孰莫非詐。幽烏仰投籠,白駒驅就駕。禹步及雲集,俱為化所化。世俗喜驚駭,閣聞聽誑譁。清諍輔真實,豈願人咨訝。搏空鷓鶴飛,寧知老鴉嚇。萬塵付一笑,取次得休假。明明向上事,彼各不相藉。逕入無何有,受用如倒蔗。末後竟何如,天下藏天下。法身重玄妙法身,物我皆具備。微塵拆世界,大量包天地。巨細億萬殊,根源同一致。譬如瞑渤中,鱗甲同沾利。悲哉墮有情,復為形所累。淹沉生死窟,輸轉皮毛類。降本迷浩劫,苦楚如倒置。賢聖垂方便,救援無遺棄。奈何聰不明,相對如夢寐。壺天壺天接人境,絕點純清凍。殿閣倚空碧,氣象連山蒼。薰風自南來,頓遣祝融藏。蒙莊及辯惠,揮塵談冰霜。更上臨漪樓,俯瞰湲流長。野鶴各自適,高柳搖晴光。主人有好懷,不酌鵝兒黃。特製勝玉屑,為我搜枯腸。綠慮破纖悉,逕及無何鄉。至樂美四并,受用烏可量。誰問束華主,軟紅塵土香。跋董節副黃根夢手卷晝為開眼夢,夜作夢中夢。眼開胳合俱冥蒙,生滅廢興閑戲弄。為蝶為周不自知,眨眉舉目端為誰。那鄧邸中獲如意,蓋世功名黍一炊。塵世光陰遽如許,織烏忽忽經旦暮。情知萬事徹底空,大化忙忙幾人悟。迺公獨得重玄機,放眼分明覺夢非。未肯瞞頂訟爭鹿,五雲官闕早時歸。吊無欲真人隴右老仙公,壽歷先天永。慈念落人間,臨目閱塵境。八十有六年,迅如彈指頃。思復白雲鄉,棄卻丹砂井。幻出彩雲容,沉冥黃鵲影。逕入寥天一,少焉猶鏡靜。寶珠無遺響,眾瞻俱莫省。虛堂夜未央,月掛松梢玲。世事萬形寄寥廓,動止高厚并。化機隨用撥,物理逐時更。交臂今成古,轉頭枯與榮。無情翻變態,著力戲浮生。提攘鴻蒙子,施張傀儡棚。交唆童作劇,撿弄蟻興兵。虛幻一團物,悲歡百種情。死生車轉轂,劫運芥填城。自作無門獄,甘沉業火坑。轉流無暫歇,苦楚沒前程。大悟如求免,翻身道上行。莫於他處覓,心地早填平。寄路才卿君今能著鞭,我獨瞠若後。來秋積雨霽,凍風吹宇宙。行李青草鞋,杖華隨在手。去去不計程,日用隨所有。西山佳處約平分,未必二兄真許否。癸丑春送樊道錄赴闕識面不數月,軟語接猶希。無何復相別,緩轡策輕肥。朔方晚春色,楊柳自依依。聯翩西北往,暗塵隨馬飛。去天不盈尺,作霖心莫違。舉首一明月,萬家同是輝。老我寄泉石,俟君衣錦歸。雲山集卷一_七言律詩七言律詩讚道浩蕩神光徹太虛,主張高厚定元初。大包宇宙極無外,細入毫芒光有餘。萬象斡旋通造化,草生出沒賴吹噓。物情不許通消息,動植飛潛各自如。慶長春霧捲千山萬里`晴,壺天春滿氣盈盈。花心露滴無塵慮,柳眼風開不世情。稚子執迷遊廣莫,老仙高會約蓬瀛。坐傾碧酒歡無極,醉裹雲車倒載行。乞紙被此形端似護懸疣,勘破元真事事休。任喚馬牛皆不應,從交雞犬不知求。一瓢糊口生涯足,百納沿身歲計周。更向侯門乞紙被,夜寒蝸舍坐蒙頭。頃年欲作紙被今幸成之柔綿細疊軟溪藤,自製青綾一樣新。晝捲野雲飛不動,夜披江月照無垠。相宜質素功非俗,別得陽和煖似春。老去癮鍾資火力,矮床枯几伴閑身。省迷粹淳一散成澆漓,悠悠弱喪迷所之。視聽食息作者誰,流連不返徒自疲。隋珠彈雀癡所用,取者愈輕索者重。幾時勘破人牛非,白雲是躡帝鄉歸。又儲金畜帛自遺咎,礫社散櫺那有災。玉通潤色碎泯石,珠出夜光剖蚌胎。藏身不厭在深眇,外物已知真儻來。直此報渠難自信,又玄關槍豈能開。倦住持出家移入道人家,換上清虛冷鐵伽。既悟幻綠非實相,何堪病目認空花。胥疏不及南山豹,跨詩真成坎井蛙。好藉十年閑杖屨,水雲遊歷興無涯。郭子淵北行索詩時在通州此別燕山第一程,滌川冰雪送君行。道人簡事為繁事,對客無情似有情。銓穴但宜容墊物,搏風從此奮鵬程。神遊八極無窮盡,未卜何時會玉京。瑞雪大地纖毫色色空,寥天望極一鴻濛。夜凝冷浸梅魂月,朝拂輕回縞帶風。身世密移塵境外,乾坤收入玉壺中。虛堂瑞草瓊林合,壓盡蓬萊第一峰。打睡放倒形山睫已交,耳邊塵冗任喧囂。杳冥忘記先生責,劓貽寧知弟子嘲。何礙夢魚遊澤國,不妨為蝶戲花梢。惺惺一點蓮然覺,遍界縱橫無不包。中秋塵世無能解所憂,相邀擁手上南樓。道人午夜亦何樂,清坐仰天冥內遊。乾坤表裹忽瑩徹,大千沙界纖毫收。廓然物我忘所在,真境真歡無盡頭。月韜光萬籟沉沉秋氣豪,游雲薄薄天彌高。庾樓袁渚不成賞,倚棹停盃空望勞。月本圓明自如故,逢時掩靄光宜韜。人生真為物逆旅,憂喜去來無所逃。覺夢而今說者夜來夢,夜來夢者而今說。說者夢者莫非吾,如何覺夢生分別。為周為蝶物之化,若為抽釘與拔楔。一念回機覺夢空,靈明透出塵沙劫。希遇萬世一遇同旦暮,千里有賢如比肩。兩曜忽忽駒過隙,旱生冗冗絮漫天。識情暫與雲泥隔,念慮纔分物我纏。今古是非俱倒置,夢中誰暇救頭然。獨坐夢回周蝶兩誰分,跨鶴腰金各勿論。耐久兩鄰松與石,虛明益友月兼雲。烏嗚風度張天籟,山色溪光示地文。真境灑然塵事外,不勞重訪白元君。失己道人所住無所住,大用全機任逢遇。有心觀面不相逢,失己亡行言意路。楚些招魂魂未歸,利名終莫近離披。微陽浮滾如麻粟,徒趁口鼓非實機。自照靈風鼓崇應何常,返照家家盡葆光。絕相巖前豐瑞草,不萌枝上賸真香。交梨火棗非他物,威鳳仁麟自致祥。金籥玉匙開放得,水雲依約水雲鄉。空代蠻觸未知蝸縮出,槐壇空遣皚交侵。山河示汝虛興廢,日月束西自古今。得失不停翻復手,是非無定愛憎心。誰能眼孔車輪大,一見空華盡陸沉。心迷夢幻境中朝復暮,利名場上是兼非。紛紛乃致太多事,冗冗胡為寧不歸。眉斧有情嗟自伐,鼻斤無質為誰揮。幾時攻許愁城破,撥轉重玄向上機。初任長春觀而今壓盡范萊蕪,釜破廚空飯亦無。敦杖蹙頤觀寂寞,入門掩口笑盧胡。安排玲淡為生計,指點虛無是所需。不掛一毫閑打坐,更於何處覓衣珠。舊隱野懷唯憶骯林炯,杖屨時時踏軟青。眼界寬舒無物隔,耳根清諍絕塵聽。遠籬花木新粒說,脫粟薹鹽舊典刑。盡日經年無箇事,也勝鵬運上青冥。迎將器小何堪濁以清,人情推挽強披承。正行自與錢神背,枯坐從教窮鬼憑。將送豈能甘若醴,往來多責玲於冰。請君點檢元常住,無恙庵西老葛藤。世情啼烏芳花總屬春,箇中色色盡通神。峭翹蠢蠕隨時變,雀鴒鷹鳩逐化新。世態紛紛俱倒置,物情滾滾饅橫陳。塵埃漠漠迷朝市,但見黃金不見人。訪友鐵石肝腸傀儡身,赤心青眼訪同人。運斤去堊難為質,削鑪全天未即真。人事執迷妖幻惑,世情般弄鬼精神。相逢妙處無言說,白首仍須自斷輪。同前試奏鸞刀學解牛,世情推挽逆懸流。明知幸脫塵樊累,爭肯甘為土木囚。遺劍刻舟流已遠,揭竿臨海父難求。舉心一一成顛倒,勘破綠空萬事休。遺言識解誇張未肯藏,半生真似鬧蜂房。文魔攪擾心旌亂,技癢教峻舌本狂。不審覆蕉誰得鹿,明知挾策亦忘羊。咄哉多口成何事,打破疑團效括囊。緘口幸脫塵樊俗網羅,可憐還著聖賢魔。紛紛未遣心中物,浩浩空翻紙上波。既悟卻同三愴儸,乃知猶有一無何。從今卷舌宜緘口,保氣全神養太和。著假革囊兩腳走西束,誰向空中作主公。驅遣百骸通九竅,橫生六鬼長三蟲。一團骨肉從頭幻,萬種機關徹底空。縱有本然真箇在,丁寧說著耳如聾。化機化機刻刻變從新,蠻觸閻浮夢裹身。罕見混融生死友,倦聞嘈雜利名人。華陽不遇閑歸獸,齊代空差老斷輪。幻世幻身同幻惑,但能虛妄不能真。襲明傳薪續焰要重明,伏火丹爐玲似冰。覺海夜來新月滿,性天時復瑞雲興。壺中不種閑花草,物外元無老葛藤。至理本從真實得,莫教心口不相應。修行修行何處最相親,清淨無為達本真。妙理亙初元具足,幻塵消盡復渾淪。靈根秀發隨時現,大用全彰逐日新。若向一邊求所得,到頭虛妄不關身。洗心心田刑棘剪除平,火棗交梨二樹生。靈物本然無少剩,空花銷落自分明。若珠若鑒圓而靜,如玉如冰潔又清。莫道又玄傳不得,活機時復向人呈。無爭草魔束首罷心兵,萬戶千門賀太平。良夜雲收兼月白,聖時海晏及河清。全勝夢到華胥國,不論時拘芥子城。清諍本然無變壞,寶珠含攝大光明。雲山集卷之一竟雲山集卷之二_七言律詩知常真人姬志真撰好爭人我山高占一涯,萬峰遮跟戟搓牙。塵封古道無歸路,煙鎖靈源不到家。爭肯束心如縛虎,祇須瞋目效嗚蛙。一毫纔觸心兵發,直得橫尸亂似麻。隨流沿流端坐泛星搓,悟徹靈源卻是家。經卷詩囊閑戲具,藥爐丹鼎老生涯。清溪道士邀明月,白石先生臥翠霞。相對兩忘三益友,一篇秋水一盃茶。居山盤石巍巍權寶座,柔莎冗冗代青氈。雲巖月竇排幽勝,風伯山靈助法筵。溪水茂林俱演道,野花飛烏盡通玄。須央逕及無何有,不待言傳總是仙。台俗誰家雞犬放知求,一片頑心不肯收。耳月鎮為聲色役,形骸常作利名囚。向從薪者爭分鹿,懶逐庖丁學解牛。顛倒是非無暫息,轉輸生滅幾時休。參玄嚼破重玄色色真,金花出水淨無塵。壺天風物時時別,洞府雲霞刻刻新。應化因緣俱幻相,亘初消息自通神。叢林草木無分別,自是人中真箇人。迷家弱喪淪流路轉差,蛉摒千古不還家。檀槐身世同行蛆,蠻觸閣浮等戰蝸。聲色纏綿濃似蜜,是非翻攪亂如麻。誰能自立衝天志,跳出迷津上月搓。獨行印破玄玄得縱收,須眉毫末盡天遊。忘懷物外求雞犬,但服從人喚馬牛。有質揮斤無犯鼻,無情墮飯不回頭。寥寥月白風清夜,江海飄飄一葉舟。味真清諍無為體妙玄,一毫纔起污心田。伸眉頃刻生多事,啟口分明落二邊。有底坐同株塊累,幾多空被葛藤纏。聚頭作相干何事,勘破般般不直錢。形昧元初撲入此形囚,冗冗勞生不暫休。般弄骨骸呈仗倆,簸揚塵土販何樓。是非叢裹爭開口,人我山前競出頭。只待鼻綿吹不動,髑髏寧佔臥荒丘。勞生附贅懸疣大患身,從初特特認為真。貧窮急迫無由歇,富貴經營不暫伸。名利場中添氣力,私邪路上長精神。到頭畢竟成何物,苦您當機戲弄人。邪見轄餌餛鯨未見招,迎吞比比盡陽喬。浮萍點水甘流蕩,落絮因風易動搖。眼病只看真作偽,心顛番想善為妖。執迷固久難回換,更有歸來助長苗。實德纔生一念鬼神知,元本良心不可欺。濟物利生忘取捨,從人屈己事謙卑。私邪偏亢尋常撥,忠孝仁慈上下移。恭謹至誠無諂曲,人天何處不相宜。塵緣交辨東西別有功,此心難與世情同。瓊漿談靜無知昧,濁酒喧呼自作叢。飾養乍開蠅滿側,虛舟閑纜水連空。蕙蘭不慍無人見,依舊清香拂晚風。自藏事事俱休一味癡,至誠唯與道相宜。玄珠寶藏封須密,瑤藥瓊花發較遲。丹藥煉成人莫識,神符飛處鬼難窺。法身混合虛空界,妙用分明更不疑。像法立像明真便失真,朦朧昏眼更添塵。丹青自此遮玄藏,土木何年露法身。幻出因綠徒誑世,橫生機巧暗繩人。饅神譚鬼彌天過,不畏閻家老子慎。教網入門戴上鐵籠頭,牽去牽來不自由。鉗束只依吾教誡,封緘不許外參求。天堂妄想媒求福,地獄虛聲譚作憂。久久薰成倡鬼例,妖邪惑魅死時休。趨時侯門似海我如魚,懸箔高門一一趨。口自囁嚅心局促,身將擎腮足越起。道尊德貴斯為妄,俗網塵情自是拘。元本棄家圖箇甚,思量渾錯用工夫。俗念茫茫苦海浩無邊,冗冗凡情總倒顛。真偽顏頂無所辨,是非淆亂孰能詮。傾城共認狂為聖,滿地唯看正作偏。舉愛便宜爭敢逆,何年栽活火中蓮。心亂貧窮叨濫富驕淫,無足勞勞分外尋。觸處施張行跡偽,動中搜索計謀深。不生公正仁慈念,但蓄私邪利欲心。積惡貫盈無可這,非災橫禍一時侵。妄作鑿破天真事事訛,日增人偽不知多。閑神野鬼爭呈幻,走骨行屍自作魔。利己害他常設險,貪生競物饅張羅。隨身惡孽空擔負,果報臨身奈若何。看經書通書也勝不通書,及至通書可笑渠。只向口頭閑咀嚼,幾曾心上自躊跚。是非人我旋增長,利欲私邪肯破除。向上一機明不得,之乎者也竟何如。黜聰明非破聰明總作愚,聰明唯恐自糊塗。文華秀麗知而得,清淨圓明會也無。多在舌尖呈技倆,少能心地用功夫。何時宇泰天光發,始信虛閑即道樞。凡俗惶貪嫉拓愛便宜,不顧危亡事事為。數盡勢窮無證據,災生禍作莫槽持。呼神喚鬼師巫跳,睨律書符善友醫。香火旋燒纔欲善,闈家老子肯相隨。心醉道人得味飲靈泉,豈恃黃湯醉裹顛。非礎六經窮奧旨,特宜三要會重玄。名鉤出沒魚吞餌,利引束西皚慕羶。酩酊萬綠俱不問,外看孤月上瑤天。赤窮聰明黜盡性天虛,浩劫塵情一一剖。從此渾身赤骨立,肯交幻境獗株拘。牧牛不見人何在,置地全空錐也無。窮到赤窮窮不得,活機放出莫非吾。從正從來結習縱貪婪,膠擾心靈苦不堪。正令乍行邪並遣,真功微契道能參。多生識寇知遊北,歷劫迷方意指南。世世生生啖黃蘗,乳糖纔食便分甘。實行從己先人謙又謙,平懷本分自清廉。利生接物仁無失,契理明真義亦兼。莫幻妖邪驚世俗,休生詭異誑聞間。本行德業能深積,向上機關不用拈。真功休尋南嶽與天台,名相虛頭盡咄回。財色兩忘心地穩,是非雙泯性天開。真誠清靜行無問,公正仁慈德備該。外行內功俱有積,亘容圓滿寶花臺。劉輔之有女之戚造物無情相戲弄,笑中不覺成悲慟。司花幻出真可人,醞造十年歡喜夢。夢破俱空猶不僅,盡心班點傾城送。聲銷線斷各還家,活墮一場乾取哄。化空造化相饅人不識,變態神通誰委悉。電轉機關不可防,黯黯前程暗如漆。翻掌存亡與消息,朝四暮三顛倒七。憂喜橫生沒奈何,一團虛幻看成實。風波風波易動懷恩怨,結習難忘釀喜憂。千古是非爭未歇,一生人我競無休。英雄自致功名縛,豪傑尋為利欲囚。大事因緣俱不問,忙忙終日替人愁。建化元真非相相非真,建化門庭總屬塵。塵裹孰能開正跟,物中誰解露全身。解枯釋縛無多子,拔萃超莘有幾人。自料本行非大器,且宜清靜自頤神。住院聞問膠擾無休局,人事將迎勞檢束。徒輩擎擔玲鐵柳,院門住守風流獄。一毫失照心同俗,聚塊拈來泥裹浴。慚愧西風著力吹,斷雲縹緲依巖谷。論經覃經權作躡天梯,黃葉拈來暫止啼。過雨試看荷出水,因風尤喜絮沾泥。豈宜鼴鼠乘車馬,未見鴉鵬樂鼓鼙。下里巴歌殆成俗,陽春唱出轉增疑。自縛有生翻攪不知空,戈戟搓牙塞滿胸。非是海中窮徹底,我人山上長奇峰。迷繩自縛三千匝,法網橫囚一萬重。妄想欲超生死窟,知他問老肯相從。法相莊嚴法相大施張,一例亡羊穀與臧。生死途中虛出沒,名言路上饅商量。然香撥火迎歸室,擊鼓嗚鐘弄上場。似此利名心未息,如何能做法中王。壇場聚頭作相巧相籠,直得攀愚立下風。弄假像真真作妄,將無作有有何功。指空畫空未必得,依實主實還在中。呈盡許多閑仗倆,化人不覺自盲聾。未濟劫運消磨惡轉遷,幾人曾結善因綠。火坑炙燴身翻焰,苦海瀰漫浪接天。有底揭竿趨灌漬,幾多嗚棹泛漁船。昔年任老今安在,不見虹鉤轄餌懸。悟真要解懸疣脫苦囊,萬塵堆裹便回光。多生積習重重撥,歷劫私邪羨羨忘。不掛一絲形躲躲,丕承千古貌堂堂。長春景界風光異,玉樹瓊林次第芳。甘貧蓬廬暫寄元非實,何礙磬懸空四壁。之子方能脫網羅,乃心不肯甘沉溺。積蘇累塊亦何物,拱璧兼金輕瓦礫。幻化般般一筆勾,分明露出真端的。法身無位真人體若虛,物來不已應斯須。舒開寶藏乾坤窄,放出圓光日月俱。巨細洪纖同蘊此,有無高厚莫非吾。茫茫沙界彌羅極,頃刻收來黍米珠。忘外具足莊嚴古道場,活人芝草返魂香。全提法界藏真境,未放吾宗出葆光。堯是桀非俱莫辨,鶴長亮短兩相忘。太平無象家家遇,拂袖歸來入醉鄉。脫轂夢中了了醉中醒,表裹仍存一味清。事事拂餘真理足,塵塵滌盡法身輕。破瓢度日饑方覓,營窟居冬暖後行。不在世問圈績裹,自由閑散過平生。塵累萬塵堆裹喜擎擔,衣要尖新食要甘。費用關心深計度,向求如意引貪婪。名纏自作投籠烏,利縛尋為作奮蚤。分外閑愁認為樂,騰騰不覺一生癥。疑網明知萬法本因心,何更將心向外尋。自有丹砂求自得,誰為猿馬使誰擒。神頭鬼面須臾革,怪邇狂蹤倏忽沉。大治洪鑪未經緞,楊灰終不見黃金。尋山咄嗟性癖愛尋山,及至山問卻憶還。俯仰坡陀艱負荷,崎嶇磴節倦躋攀。力熊飢虎時臨側,獷獵備樵暮叩關。爭似定心如玉立,卓然隨處自安閑。遊仙人間信步登臨學釆真,公和遺躅鶴山鄰。道鄉自屬雲霞倡,地僻元無車馬塵。石底靈泉寒浸月,殿前古柏暗藏春。草堂喚起山童問,還有呼風長嘯人。訪五巖五巖壁立列山顏,洞府深沉積翠環。華蓋彌羅縣玉室,石門幽邃透玄關。物經換世人何往,人去朝元鶴未還。雅操不聞遺跡在,一天明月嘯臺閑。罷鉤白蘋紅寥幾千秋,餓餓金鱗不上鉤。雲餌括囊徒自祕,虹竿收拾便宜休。離朱罔測還南望,狂屈難言知北遊。千丈洪濤滄海闊,滿天明月一虛舟。溫邦瑞毒日院宇朝來氣象佳,暗添福壽在君家。人問幻境他時識,物外真風此日誇。保命玉壺收絳雪,延生金鼎煉丹砂。肯來共飲玄洲上,坐看蟠桃幾度花。偶遇喚起昏昏瞌睡禪,醞雞衝破瓷中天。無窮境界寬如許,大解機關妙不傳。臨水近山新事業,好風明月舊因綠。目前草木皆通理,蟋蟀秋昤夜論玄。自訟造物分明戲革囊,區區猶著利名場。晚年不禁多饒舌,好肉閑剜自作瘡。益友逢迎嘔聚散,幻身行止夢悠颺。世問搔擾難安穩,卻憶白雲深處藏。重陽日游瓊花島燕山重九約朋儔,杖屨瓊花島上遊。荒徑披標穿古洞,危崖倚石骯神洲。蒼松古梧蕭森日,紅葉黃花玲淡秋。一事無懷幽興盡,卻尋歸路棹輕舟。與金坡老餞行別話忽忽冰雪寒,班如馬首望西山。筐中符錄方傳授,袖裹錕錯肯放閑。真似去年離闕下,復從今日到人問。慇戀了卻縈心事,趁取東風欽帝關。送張文叔之和林政本天衢道大行,日遲風暖馬蹄輕。北遊玄水通消息,橫列青山備送迎。我亦冥搜窮鼠仗,君宜著力奮鵬程。和林咫尺天威近,共企恩光下玉京。同前年老情多惜別離,不才剛作送行詩。晝晴風度花飛日,春緩泥融燕語詩。別後不禁重作惡,望中無奈即成癡。暮雲煙浪程程遠,回首尋盟未可知。送何巨川從真人赴闕鶴馭翩翩起自燕,搏風直上約鈞天。龍堆沙漠幾千里,南梅北游經半年。別後更誰供一笑,坐中無與話重玄。平生鐵石肝腸斷,老眼相看涕欲懸。同前君逢若士學盧敖,一舉凌雲萬丈高。往矣扣閤親帝座,來斯署職列仙曹。玄勳遠么通幽壤,大庇餘波及老饕。不濟世問無用物,也宜林下醉蟠桃。北宮懷古杖華徐步覓宮庭,大化港移入杳冥。草木別沾新雨露,亭臺無復舊丹青。瑤階滅裂余蹤跡,玉陛摧殘在典刑。水烏不知人換世,夕陽依舊聚沙汀。秋遊瓊花島廣寒高處野花黃,荊棘叢生古洞房。亂石圯垣新境界,敗荷衰草舊池塘。雲浮冠蓋亦何在,電轉山舟無處藏。試向西風問消息,倚天松相自蒼蒼。同前新秋仙子共尋盟,風馭翩翩下太清。百寶露沾窺月窟,九光霞掩瞰蓬瀛。俯觀碧落翻雲錦,倒蘸瓊花映水晶。飛步廣寒閑點檢,玉霄束畔幾人行。憶故宮積木雲屯結建章,長驅胥靡固金湯。釀成蠻觸鯨吞力,變作檀羅蛆戰場。一夜官闈餘燼末,百年人物盡荒凍。載思鼎沸繁華日,誰信西風草不黃。西華園輦絡蒙塵竟不迥,五雲樓閣盡成灰。昔年大業光千丈,此日虛名酒一盃。造物機關伺作劇,織烏朝夕競相催。御園花草還知否,移得東風別處栽。燕然感舊金似失鹿走中州,不覺灰飛五鳳樓。掖衛宮庭成草野,衣冠人物盡沙丘。鼓鼙驚破華胥夢,雲水初期汗漫遊。仁看西風小搖落,白蘋紅夢幾經秋。悼郝講師憶昔漳川對語辰,偉哉今已返其真。羽衣擲地先除故,亮烏飛空別換新。步斗夢迴塵境暮,躡雲歸去帝鄉春。玉鑪黃串融灰燼,留著清香付後人。宿五華山真仙重茸五華官,盤鬱山顏錦轎中。落落清泉嗚靜夜,瀟瀟瘦竹弄晴風。地偏境絕排幽勝,人力天成妙化工。借問鍊丹何所在,滿山喬木夕陽紅。真性擬議形容已失真,纔經唇吻落根塵。一源始發頭頭是,六戶分光刻刻新。圓應樞環皆造妙,撥過關捩自通神。幻成僕隸知多少,誰是元初舊主人。客有錦囊貯鳳喙以示人纔出丹山德已衰,況存遺味憶造毯。羽儀五彩空傳爾,靈質九苞安在哉。大蔡剖形非自貴,仁麟折足亦何來。四靈不是尋常物,也向人問趁劫灰。同前活機傳得已忘年,今見人天道兩全。卓立吾宗超萬古,圓融事理具三玄。宏開寶藏無鉗槍,密應樞環拂正偏。挽轉銀河乾作屋,瑞光揮霍鎮燕然。送曳刺使赴闕垂髻恩荷帝王家,補一表何妨驟及瓜。穩穩絳霄騰彌鸚,迢迢銀漢坐騫搓。金甌異日名黃屋,玉陛嘉時薦白麻。咸仰吹噓回暖律,一天春色遍河沙。祝清和真人壽捧日開天下玉京,玄門砥柱海山英。三千甲子世間出,九萬靈仙方外盟。壽蒂永堅松化石,年齡輕越芥填城。真容浩劫常如此,坐看黃流幾度清。顏盞大師九月五日壽素履麻姑金母儔,偶乘風馭降中州。蟠桃不吝束方朔,火棗親傳許遠遊。香靄雲和清特室,玉芝瓊藥宴神洲。蓬萊清淺閑談笑,紅葉黃花幾度秋。送賈講師之東平芰荷香裹送君行,可掬歡容出鳳城。暖日鬱蒸歸篩急,薰風披拂珊衣輕。驚回故國三年夢,數盡征途十二程。別後束西南北客,幾時重遇話班刑。和楊西菴韻洞府雲肩未啟關,飄零紅雨覺春殘。恰回巖谷吹噓力,又作江天霰雪寒。風送敗船投鬼國,人隨行皚到槐安。從來造物兒童劇,且置忘懷不足嘆。同前冥搜天理徹離微,世事紛紛易見機。新浴振衣皆必取,躁求操瑟亦貽譏。抵時投隙邪干正,作物櫻鱗是作非。但得神襟建皇極,用宜補衰捨宜歸。送彭宗道從師北行此別何堪思鬱陶,君逢若士學盧敖。鶴先有意時常唳,雲本無心勢轉高。致遠不疑容展驥,解牛何慮澤吹毛。宗師藉爾鉤竿用,腱泛瀛洲釣巨鼇。送崔庭玉赴闕竹月松風伴有年,霏霏梅雨別燕然。遠山得意閑搜句,沙漠無人更著鞭。赤水早圖元事業,青氈毋失舊家傳。慇蔥要及通明殿,附鳳攀麟朝上天。送趙子真送藏經于朝廷憶昔同遊金鳳臺,臨高望遠思悠哉。重來又作燕山別,不意翻為驛馬催。寶藏玄輝天上去,塞塵秋色鬢邊來。歸期已定終年約,莫遣丹心一寸灰。悼郭超然寶藏番謄總不真,遺編斷簡即蒙塵。驚回卓爾音容古,夢破遽然氣象新。浸假臂鸚人境暮,穩乘神馬帝鄉春。嗚坷逕及通明殿,不管關情淚濕巾。送王大師赴闕補天親及翠華宮,挽轉銀河別有功。鶴報金書來紫府,雲融彩色見蒼穹。布揮惠澤沾枯朽,搖蕩仁颼發蔽蒙。瑞應合傳天上去,坐觀鵬翼又搏風。題遇仙台悶活死人墓靈源痛飲解吾宗,浩劫師真面目同。醉眼忽開天地窄,夢魂驚覺海山空。輝輝金玉花爭發,璨璨珠訐樹作叢。借問終南千古意,百川無語自朝束。送潘提點之永樂仙公初出五明官,玉佩聲傳禦寇風。三素雲蒸頭上白,九還丹結臉邊紅。大明通密先師意,又繼純陽鼻祖功。遐想中條山上月,瑞光澄徹萬家同。送李和甫歸秦之子西歸出鳳城,芰荷風襲羽衣輕。蓮廬天地寸心事,咫尺雲山千里程。幸矣相逢親識面,惜哉重別澹交情。終南祖意君偏得,獨向長安道上行。送杜天甫歸終南忽忽話別思悠颺,邈邈雲山道路長。心係祖庭忘酷暑,行隨官柳趁微凍。盛時著力須精進,老我無心自退藏。記取琳宮分袂日,晚風輕拂藕花香。吊馮權教文林戢邊效玄微,回首人問覺夢非。旦宅不留真面目,作家元有活關機。雙亮絕邊白雲去,短笛不聞黃鶴歸。悽慘樓前舊花木,西風和露泣朝暉。送何巨川之祖庭空山落落水長流,鶴怨猿啼歲幾周。昨向壇前陪鷺序,今遊秦隴占鼇頭。馬前風月程程遠,鴉底關河處處秋。會得一綱張萬月,活機輕撥早歸休。紫峰老師南行乾坤徹視一蓮廬,變動不居遊太虛。觸物昏明承影似,從人俯仰桔棉如。洪津浩汗橫慈艇,古道崢嶸運德車。多少步趨瞠若從,絕塵奔逸到華胥。同前阿師先得箇中真,紫蓋峰前舊主人。呼吸一風號萬籟,圓明孤月照通津。北臨燕薊光塵混,南渡梁園草木新。到處不煩吹暖律,從容寒谷為回春。老子過關圖皓首童顏幻化身,青牛薄暈踐黃塵。月歌天竺溪山曉,風度函關草木新。跨古騰今乘日馭,入無出有化颼輪。欲窮妙處非名相,不許丹青畫與人。悼張文叔和林返真活火丹鑪計已遲,風雲閑置不哦詩。衝開八極神遊日,勘破三生夢斷時。楚些招魂聊復耳,越昤思舊亦奚為。空遺腐骨寒林下,春去秋來塞膈悲。送左法師赴闕元放傳家幾代孫,數年矩步謁金門。纔聞風諦離天闕,又報星朝復帝聞。分應王公希薊訓,力呼神鬼效劉根。燒山符在隨時用,輔正除邪仰至尊。餞趙法師赴闕驛程冰雪路賒長,別語忽忽酒一觴。筐貯羽符增氣焰,匣藏神劍動光芒。被除氛檯從王事;驅馭風雷及帝鄉。好看一吹山鬼伏,蒐畋無復見彷徨。吊顯天府賈左副政柄堅持觸化機,斷雲飄忽帝鄉期。枕中夢熟雞三唱,槐裹功成黍一炊。幻境厭離殊不惡,故衣更換亦何悲。請看圓缺金臺月,照夜清光似舊時。別李府判織烏不息走西束,青鬢方瞳豈易逢。世夢短長俱幻化,人情非是一鴻濛。琪林特地黃塵外,砥柱滔天白浪中。出岫野雲飛不定,任交隨雨又隨風。于公大師挽詞阿師紫府謫仙儔,畢竟終期汗漫遊。心邊百千三昧了,世綠七十一年休。葉亮飛去山銜月,鄂笛聲遺黃鶴樓。望極渺茫滄海闊,斷雲飄忽鳳麟洲。警世春去秋來不暫停,兩輪催促太無情。蝸牛角上爭名利,石火星中寄死生。閣老判勾難抵當,鄧都決去沒期程。有條坦坦分明道,爭奈迷人不肯行。天網天網恢恢不可欺,冥塗黯黯卒難知。善因惡果因心造,地獄天堂各自為。餓鬼傍生貪裹得,淹魂滯魄性中癡。勸君絕早尋歸計,限到臨頭悔後遲。寄南宮舊友鼓笛聲中上戲場,粒成模樣作趨蹟。不知造物閑般弄,空使傍人話短長。仗倆呈來乾愴儸,機關識破絕商量。虛堂月白風清夜,坐對溫鑪一灶香。同前自笑從來底許迷,欲尋束海卻投西。怨恩爾汝何須說,非是翻騰不可齊。世味嚼開濃似蜜,物情勘破醉如泥。而今各得心無用,月在青天水在溪。跋真理融會堂滑昏靜盡即成純,舉目圓融大法身。交際不拘通理窟,活機潛運即吾神。百川汨汨朝東海,萬曜煌煌拱北辰。說與春風舊消息,野花芳草一時新。同前茅靡波流未出宗,箇中寧許辨渠儂。眉尖眼尾拈來是,柳際花前觸處逢。削去門牆無界隔,打開關鎖不緘封。虛堂靜坐人如玉,風度筠梢月掛松。跋坐忘圖乃公形似根株拘,坐斷遑遑轉徙塗。倏忽有無同混沌,乾坤俯仰一蓮廬。忘懷健羨遼束鶴,不肯輕飛葉縣亮。聚塊積塵休比擬,寥天大地莫非吾。誠齋誠意正心居此齋,名師良友喜相陪。庭前翠竹迎風立,階下紅葵向日開。曉樹不聞天籟靜,夜窗分得月華來。桐飛一葉還知否,已布秋容遍九垓。三山閑適拙訥難分長上憂,懶窩仍喜袖蒙頭。厚陳坐褥韻三尺,易辨齋糧粥一甌。晝起夜眠無箇事,夏凍冬暖更何求。杖華時復生狂興,走遍三山與十洲。化工搏塊當空夢裹爭,化工般遞太無情。眼前薄利空花靨,頭上虛名破鼓聲。長短百年為際限,有無千變沒期程。到頭畢竟成何事,空使形骸弄死生。造物從來造物戲窮通,據弄浮生一夢中。名利有無分變態,是非人我競雌雄。多生積習從頭假,萬事消磨徹底空。酩酊不知誰是主,落花飛絮趁束風。繼董德卿韻十年不識讀書帷,料理真心與世違。深笑夔炫憐彼此,玲看蠻觸竟纖微。一天風月閑儔倡,千里雲山舊倚依。行李少煩塵俗物,破瓢華杖著身衣。憶三山時在燕京長春宮昔在梁園載笑歌,採芝風韻氣峨峨。方池曲沼景如許,瘦竹疏梅清